پاسخ به: ایرانی، ایرانی باش! | |||
---|---|---|---|
نویسنده: Eddard Stark یکشنبه، ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۱ (۱۱:۴۵) | |||
یک نکته ای رو شاید جالب باشه براتون که بدونید: جایی که ما بهش میگیم حیاط دولت، در آمریکا به خانه سفید مشهوره. طوری برای مردم تعریف شده که اونجا رو خانه خودشون می دونن. پیشفرض سیاست برای مردم در دو حالت تعریف شده. عده ای که این تعریفات رو دنبال می کنن، طبق نظرسنجی ها 98% مردم آمریکا رو تشکلی میدن. دسته اول معتقدن سیاست به مسائل مربوط به خارج کشور کفته میشه و نه مسائل داخلی؛ همین باعث میشه عبار white house رو به سادگی بپذیرن. دسته دوم معتقدن سیاست اینقدر کثیف و پیچیده ست که بهتره توش وارد نشن و بذارن دنیا کار خودش رو بکنه. چندوقت پیش تو جریانات برخورد نظامی با وال استریت، یه کهنه سرباز آمریکایی که تازه از عراق برگشته بود توی خیابان دوتا پلیس که داشتن یکی از معترضین رو کتک میزدن رو گرفته بود و سرشون داد می کشید که «اگر می خواید مردم عادی رو بکشید، برید به عراق یا افغانستان، چرا شهروندا رو اذیت می کنید». نحوه استفاده از کلمات انگلیسی بنحوی بود (الان عین کلمات رو یادم نیست) که کاملا مفهوم اینکه شهروند آمریکایی ورای یک آدم عادیه رو منتقل می کرد. در مقابل مردم عراق و افغانستان رو انسان های عادی که بود و نبودشون فرق خاصی نداره معرفی می کرد. و صدا و سیمای جمهوری اسلامی، در عین سادگی این ویدئو رو با زبان اصلی پخش می کرد و قصدش هم نشون دادن خشونت در مقابل جنبش وال استریت بود. بین مفسران سیاسی، آمریکا به کشوری (ایالتی) معروفه که انتخاب مردم هیچگونه تاثیری تو سرنوشتش نداشته هیچوقت. هر رئیس جمهور دقیقا پا جای پای رئیس جمهور قبلی میذاره، حتی گاهی (مثل اوباما) حماقت رو از قبلی هم فراتر می بره و کارهای عجیب تری انجام میده. منظور اینکه؛ همونطور که هر بچه ای، نیاز داره که از پدر خودش قهرمان بسازه -کما اینکه همه پدرها قهرمان نیستن- این تصور برای مردم خیلی از کشورها ایجاد شده که مسئولین مملکت کاملا قابل اعتماد هستن و باید به نظرشون احترام گذاشت. چیزی شبیه به همین عامل باعث شد تو جنگ هشت ساله، مردم با جون و دل بخاطر حرف امام برن و از مملکتشون دفاع کنن. و دقیقا نقطه فشار رسانه ها همینجاست، رسانه های آمریکا این اعتماد رو نسبت به دولت بین مردم خودشون ترویج می کنن، و برعکسش رو برای کشورهای دیگه انجام میدن. مشکل ما اینه که اینجا همه خودشون رو عالم کل می دونن و مجاز که برای همه چیز نظر بدن، کما اینکه بعضی جاها نظراتشون بیش از حد کودکانه و سطحی نگرانه ست. ما فکر میکنیم اینقدر عاقل هستیم که از قدرت brain control رسانه ها آسیبی نبینیم و فقط مطالب رو ازشون دریافت کنیم (گذشته از اینکه دیدن هر اتفاق، از هر دریچه دوربینی تجربه جدیدیه) ولی در حقیقت اینطور نیست. یک توصیه هم به همه میکنم؛ خبرنگار ایرانی -خبرنگار مسلمان ایرانی- قبل از شروع کارش سوگند میخوره که جز حقیقت نگه، بخاطر اعتقاداتمون همیشه سعی میکنیم اینطور باشه. ولی خبرنگاری که به اسلام مجهز نیست و فقط خودشه و وجدان خودش (مثل خبرنگارای بهایی و بی وجدان BBC) به راحتی دروغ میگه. قبلا بارها گفتم، به هیچ فیلمی برای هیچ اتفاقی نمیشه استناد کرد، بخاطر همین اصول خبرنگاری که همه خبرنگارا بلدن و جزو روتین زندگیشونه. من براحتی تصویری رو از یک اتفاق به تو ارائه می دم که خودم دوست دارم تو اون اتفاق رو اونطور ببینی. همیشه این باید یادمون باشه که هیچوقت اجنبی دلسوز ما نیست. |
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسالها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطورههای باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکسهای قهرمانی
عکسهای بازیهای بارسا
عکسهای بازیکنان
عکسهای فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول