پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | |||
---|---|---|---|
نویسنده: مجنون پنجشنبه، ۳ شهریور ۱۳۹۰ (۱۹:۵۷) | |||
سوره اعراف آیه 160 ------------------------------------------- آيه وَقَطَّعْنَهُمُ اثْنَتَىْ عَشْرَةَ أَسْبَاطاً أُمَماً وَأَوْحَيْنَآ إِلَى مُوسَى إِذِ اسْتَسْقَهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِبْ بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْناً قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ وَظَلَّلْنَا عَلَيْهِمُ الْغَمَمَ وَ أَنزَلَنا عَلَيْهِمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى كُلُواْ مِن طَيِّبَتِ مَا رَزَقْنَكُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ------------------------------------------- ترجمه و آنان (قوم موسى) را به دوازده گروه تقسيم كرديم كه هر يك شاخهاى از دودمان بنىاسرائيل و اُمّتى بودند، و به موسى آنگاه كه قومش از او آب طلبيدند، وحى كرديم كه عصاى خود را بر آن سنگ بزن، پس از آن سنگ، دوازده چشمه جوشيد (و به اطراف سرازير شد، آن گونه كه) هر گروه آبشخور (سهم آب) خود را به خوبى شناختند. و ابر را بر فراز آنان سايهبان ساختيم و «مَنّ» و «سَلوى» (دو نوع خوراكى) بر آنان نازل كرديم (و به آنان گفتيم:) از پاكيزههايى كه روزى شما كردهايم، بخوريد. آنان (با ناسپاسى خود) بر ما ستم نكردند، بلكه بر خويشتن ستم كردند. ------------------------------------------ نکته ها «اَسباط» جمع «سِبط»، به فرزندان و نوهها و شاخههاى يك فاميل گفته مىشود. هر يك از تيرههاى بنىاسرائيل، از يكى از فرزندان يعقوب منشعب شده بودند. «انبجاس» به معناى جوشيدن و فوران كم و مختصر است. «مَنّ»، غذايى همچون عسل و شيرهى گياهى (نظير گزانگبين)، و «سَلوى» پرندهاى حلال گوشت، شبيه كبوتر (و بلدرچين) است. عدد «دوازده»، عدد ماههاى سال، عدد نقباى بنىاسرائيل، عدد چشمههاى آبى كه با اعجاز حضرت موسى صورت گرفت و عدد امامان معصوم عليهم السلام است. مخالفان اهلبيت، بسيار كوشيدهاند تا اين حديث پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله را (كه شيعه و سنّى با دهها سند آن را نقل كردهاند) كه خلفاىِ پس از من دوازده نفر و همه از قريشند، [303] بر حاكمان بنىاميّه و بنى عباس تطبيق دهند، امّا نتوانستهاند. با زدن عصا به سنگ، دو معجزه اتّفاق افتاد: جوشيدن آب بسيار، پديدار شدن چشمهها به تعداد قبيلهها. در روايات مىخوانيم كه حضرت موسى عليه السلام با توسّل به اهلبيت پيامبر عليهم السلام دست به اعجاز زد. [304] حضرت شعيب عليه السلام به ديدن داماد خود موسى عليه السلام آمد، صف طولانى منتظران ملاقات با موسى عليه السلام را ديد. به موسى پيشنهاد كرد كه مردم را گروه گروه كند و براى هر دسته، مسئولى معيّن كند تا بخشى از مشكلات را آنها حلّ كنند و مسائل مهمتر را به موسى عليه السلام ارجاع دهند. [305] بعضى از مطالب و جريانها در آيات متعدّدى از قرآن، به ظاهر تكرار شده است، از جمله اين داستان كه در آيه 57 به بعد سورهى بقره نيز آمده و اين بيانگر آن است كه تكرار يك موضوع، با انگيزهى تربيتى مانعى ندارد. _______________________________ 303) الغدير و اثبات الهداه، ج1، ص433 304) تفسير اثنى عشرى 305) تفسير كاشف ------------------------------------------------ پيام ها 1- در ادارهى امور، وجود تشكيلات، تقسيم كار و طبقهبندى، نقش مهمى دارد. «و قطّعناهم» 2- دوازده گروه بنىاسرائيل، همه از يك ريشه بودند. «قطّعناهم» به جاى «جعلنا» 3- گروه گروه شدن، با حفظ وحدت در هدف، ضررى ندارد. «قطّعناهم» 4- عرضه بعد از تقاضا، اهميّت بيشترى دارد. «استسقاه... اضرب بعصاك» 5 - وسيله مهم نيست، ارادهى الهى مهم است كه گاهى يك عصاى چوبى را كارگشا در همه جا قرار مىدهد. «بعصاك» (عصا، در جايى مار و اژدها و در جاى ديگر وسيلهاى براى ايجاد چشمههاى آب مىشود) 6- توسّل به پيامبران براى رهايى از مشكلات جايز، بلكه به اجابت نزديك است. مردم، نيازهاى اقتصادى و مادّى خود را نيز با انبيا در ميان مىگذاشتند و به آنان متوسّل مىشدند. «استسقاه... فانبجست» 7- اگر هر گروه بداند كه به كجا بايد رجوع كند، بسيارى از مشكلات اجتماعى حل مىشود. «قد علم كلّ اُناس مشربهم» 8 - به مردم آگاهى دهيم، خودشان عمل مىكنند. «قد علم كلّ اُناس مشربهم» و نفرمود: «قد شرب» 9- خداوند، هم آب مورد نياز بنىاسرائيل را تأمين نمود، هم غذاى آنان را. «اثنتا عشرة عينا... المنّ و السلوى» 10- پيدايش و حركت ابرها و عملكرد آنها، همه تحت تدبير و ارادهى الهى است. «وظلّلنا عليهم الغمام» 11- منّ و سلوى، از غذاهاى طيّب است. (جمله «كلوا من الطيّبات»، پس از «المنّ و السلوى» آمده است) 12- خداوند، روزىرسانِ مردم، «رزقناكم» و خواهان بهرهگيرى طيّب از نعمتهاى پاك و پاكيزه است. «كلوا من طيّبات» 13- با يك ضربه عصاى موسى، چشمهها از دل سنگ جوشيد، ولى با آن همه معجزه، دلهاى نا اهلان تكان نخورد. «و ما ظلمونا و لكن كانوا انفسهم يظلمون» 14- كفران نعمت، سبب محروميّت از آن مىشود و زيانش به ناسپاسان مىرسد. «ولكن كانوا انفسهم يظلمون» 15- آنان كه از نعمتهاى مادّى در راه رشد و معنويّت خود بهره نگيرند، به خود ستم كردهاند. «كانوا أنفسهم يظلمون» |
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسالها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطورههای باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکسهای قهرمانی
عکسهای بازیهای بارسا
عکسهای بازیکنان
عکسهای فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول