تالار گفتمان

پاسخ به: غدیرخم
نویسنده: کاف. میم سه‌شنبه، ۲۲ مهر ۱۳۹۳ (۱۴:۰۲)
پی نوشت روزشمار های غدیر خم [1] - رسول خاتم فرموده‌اند: "إِنَ‏ عَلِیّاً هُوَ أَخِی وَ وَزِیرِی وَ هُوَ خَلِیفَتِی وَ هُوَ الْمُبَلِّغُ عَنِّی": وسائل الشیعه، ج 27، ص 186. "...ان هذا اخى و وصیى و خلیفتى فیكم . فاسمعوا له و اطیعوا..."، تاریخ طبری، ج 2، ص 63 "...فقال: أیكم یقضی، عنی دینی، و یكون خلیفتی فی أهلی؟ قال: فسكتوا و سكت العباس خشیة ان یحیط ذلك بماله قال: و سكت انا لسن العباس ثم قالها مرة أخرى فسكت العباس فلما رأیت ذلك، قلت: أنا یا رسول الله فقال: أنت! قال: و إنی یومئذ لأسوأهم هیئة، و لأنی لأعمش العینین، ضخم البطن حمش الساقین."، تفسییر القرآن العظیم، ج 9، ص 2826، ح 16015 " ثم أنذرهم رسول الله ص فقال: یا بنی عبد المطلب إنی أنا النذیر إلیكم من الله عز و جل، و البشیر بما لم یجی‏ء به أحد جئتكم بالدنیا و الآخرة فأسلموا و أطیعونی تهتدوا، و من یواخینی منكم‏ و یوازرنی و یكون ولیی و وصیی بعدی و خلیفتی فی أهلی و یقضی دینی فسكت القوم، و أعاد ذلك ثلاثا كل ذلك یسكت القوم و یقول علی: أنا. فقال: أنت. فقام القوم و هم یقولون لأبی طالب: أطع ابنك فقد أمره علیك!!"، شواهد التنزیل حسکانی، ج 1، ص 543، ح 580 " ثم أنذرهم رسول الله صلى اللّه علیه و سلّم فقال: «یا بنی عبد المطلب إنّی أنا النذیر إلیكم من الله سبحانه و البشیر لما یجی‏ء به أحد منكم، جئتكم بالدنیا و الآخرة فأسلموا و أطیعونی تهتدوا، و من یواخینی و یؤازرنی و یكون ولیّی و وصیی بعدی، و خلیفتی فی أهلی و یقضی دینی؟ فسكت القوم، و أعاد ذلك ثلاثا كلّ ذلك یسكت القوم، و یقول علی: أنا فقال: «أنت» فقام القوم و هم یقولون لأبی طالب: أطع ابنك فقد أمّر علی"، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن ثعلبی، ج 7، ص 182 [2] - فاطمه بنت اسد، نام مادر امیر مومنان است که هنگام به دنیا آوردن علی علیه السلام از شکافی که در دیوار کعبه ایجاد شد، داخل خانه‌ی خدا رفت. پس از ورود ایشان به کعبه، شکاف دیوار دوباره بسته شد و نوزاد فرخنده و مبارک فاطمه در حرم امن الهی متولد گردید. اسناد این واقعه‌ی شگفت‌انگیز، هم در منابع شیعی و هم در منابع سنّی موجود است. علاقمندان می‌توانند برای آشنایی بیشتر با این منابع، به نوشته «علی، مولود کعبه » در بخش ستارگان هدایت؛ امیر نیکان ، در سایت محمد (ص) مراجعه فرمایند. [3] “النَّبِیُّ ص‏ أَنَا وَ عَلِیٌّ أَبَوَا هَذِهِ‏ الْأُمَّةِ": بحارالانوار، ج 36، ص 111. "حق علی على المسلمین حق الوالد على ولده"، مناقب خوارزمی، ص 309 و 310، ح 306 [4] " أنا مدینة العلم‏ و علیّ‏ بابها": بحارالانوار، ج 29، ص 603. "أنا مدینة العلم‏ و علیّ‏ بابها"، مستدرک حاکم نیشابوری، ج 3، ص 126 "أَنَا دَارُ الْحِكْمَةِ، وَعَلِیٌّ بَابُهَا"، سنن ترمذی، ج 5، ص 301، ح 3807 [5] - بحارالانوار، ج 40، ص 60، ح 94. "حدثنا :‏ ‏إسباط بن محمد ‏ ، حدثنا : ‏ ‏نعیم بن حكیم المدائنی ‏ ‏، عن ‏‏أبی مریم ‏ ‏، عن ‏ ‏علی ‏ ‏(ر) ‏ ‏قال : ‏‏إنطلقت أناوالنبی ‏ (ص) ‏ ‏حتى أتینا ‏ ‏الكعبة ‏ ‏فقال لی رسول الله ‏ (ص) :‏ ‏إجلس وصعد على ‏ ‏منكبی ‏ ‏فذهبت لأنهض به فرآى منی ضعفافنزل وجلس لی نبی الله ‏ (ص) ‏ ‏وقال : إصعد على ‏ ‏منكبی ‏ ‏قال : فصعدت على ‏‏منكبیه ‏ ‏قال : فنهض بی قال : فإنه یخیل إلی أنی لو شئت لنلت ‏ ‏أفق ‏ ‏السماءحتى صعدت على ‏ ‏البیت ‏ ‏وعلیه تمثال ‏ ‏صفر ‏ ‏أو نحاس فجعلت أزاوله ، عن یمینهوعن شماله وبین یدیه ومن خلفه حتى إذا إستمكنت منه قال لی رسول الله ‏ (ص) ‏ ‏أقذفبه فقذفت به فتكسر كما تتكسر ‏ ‏القواریر‏،‏ثمنزلت فإنطلقت أنا ورسول الله ‏ (ص) ‏ ‏نستبق حتى توارینا بالبیوت خشیة أن ‏ ‏یلقاناأحد من الناس"، مسند احمد، ج 1، ص 84 "حدثنا :أبوبكر أحمد بن كامل بن خلف بن شجرة القاضی إملاءً ، ثنا : عبد اللهبن روح المداینی ، ثنا : شبابة بن سوار ، ثنا : نعیم بن حكیم ، ثنا : أبو مریم ، عنعلی بن أبی طالب (ر) ، قال : إنطلق بی رسول الله (ص) حتى أتى بی الكعبة فقال لی : إجلسفجلست إلى جنب الكعبة فصعد رسول الله (ص) بمنكبی ، ثم قاللی : إنهض فنهضت فلما رأى ضعفی تحته قال لی : إجلس فنزلت وجلست ، ثم قال لی : یاعلی إصعد على منكبی فصعدت على منكبیه ، ثم نهض بی رسول الله (ص) ، فلما نهض بی خیلإلی لو شئت نلت أفقالسماء فصعدت فوق الكعبة وتنحى رسول الله (ص) ، فقال لی : ألقصنمهم الأكبر صنم قریش وكان من نحاس موتداً بأوتاد من حدید إلى الأرض ، فقال لیرسول الله (ص) : عالجه ورسول الله (ص) : یقول لی : إیه إیه: جاء الحق وزهق الباطل إن الباطل كانزهوقا، فلم أزل أعالجه حتى إستمكنت منه فقال : إقذفهفقذفته فتكسر وتردیت من فوق الكعبة، فإنطلقت أنا والنبی (ص) نسعى وخشینا أنیرانا أحد من قریش وغیرهم ، قال علی : فما صعد به حتى الساعة،أخبرنا : أبو زكریا العنبری ، ثنا : محمد بن عبد السلام ، ثنا : إسحاق بنإبراهیم الحنظلی ، أنبأ : شبابة بن سوار ، فذكره بمثله،هذا حدیث صحیح الإسناد ولم یخرجاه."، المستدرک حاکم نیشابوری، ج 2، ص 366 و 367 "حدثنا :زهیر ، حدثنا : عبید الله بن موسى ، حدثنا : نعیم بن حكیم ، عن أبیمریم ، قال : ، حدثنا : علی ، قال : إنطلقت مع رسول الله (ص) لیلاًً حتى أتینا الكعبة ، فقال لی : إجلس ، فجلست ، فصعد رسول الله (ص) على منكبیثم نهضت به ، فلما رأى ضعفی تحته قال : إجلس،فجلست ،فنزل رسول الله (ص) وجلس لی ، فقال : إصعد إلى منكبی،ثمصعدت علیه ، ثم نهض بی حتى إنه لیخیل إلی أنی لو شئت نلت أفق السماء ، وصعدت علىالبیت ، فأتیت صنم قریش ، وهو تمثال رجل من صفر ، أو نحاس ، فلم أزل أعالجه یمیناًوشمالاً ، وبین یدیه وخلفه حتى إستمكنت منه ، قال : ورسول الله (ص) : یقول : هیههیه وأنا أعالجه ، فقال لی : إقذفه فقذفته ، فتكسر كما تكسر القواریر، ثمنزلت فإنطلقنا نسعى حتى إستترنا بالبیوت خشیة أن یعلم بنا أحد ، فلم یرفع علیهابعد."، مسند ابویعلی موصلی، ج 1، ص 251، ح 292 "حدثنا : شبابة بن سوار ، قال : ، حدثنا : نعیم بن حكیم ، قال : ،حدثنی : أبو مریم ، عن علی ، قال : إنطلق بی رسول الله (ص) حتىأتى بی الكعبة ، فقال : إجلس ، فجلست إلى جنب الكعبة ، وصعد رسول الله (ص) علىمنكبی ، ثم قال لی : إنهض بی ، فنهضت به ، فلما رأى ضعفی تحته قال : إجلس ، فجلستفنزل عنی وجلس لی ، فقال : یا علی ، إصعد على منكبی ، فصعدت على منكبه ، ثم نهض بیرسول الله (ص) ، فلما نهض بی خیل إلی أنی لو شئت نلت أفقالسماء ، فصعدت على الكعبة، وتنحى رسول الله (ص) ، فقال لی : ألق صنمهم ، لأكبر صنم قریش ، وكان من نحاس ،وكان موتوداً بأوتاد من حدید فی الأرض ، فقال لی رسول الله (ص) : عالجه فجعلتأعالجه ، ورسول الله (ص) : یقول : إیه ، فلم أزل أعالجه حتى إستمكنت منه ، فقال : إقذفه فقذفته ونزلت."، المصنف ابن ابی شیبه، ج 8، ص 534، ح 9 [6] - "النَّبِیُّ ص:‏ أَنَا وَ عَلِیٌّ أَبَوَا هَذِهِ‏ الْأُمَّةِ": بحارالانوار، ج 36، ص 111. [7] - جز این نیست که ولیّ و سرپرست شما خداست و رسول او و مؤمنینی که نماز بر پای می دارند و همچنان که در رکوعند، زکات می دهند. قرآن کریم، سوره مائده، آیه 55. [8] - به اعتقاد مسلمانان – هم اهل تشیّع و هم اهل تسنّن – این آیه در شأن امیر مومنان نازل گردیده است. به عنوان نمونه ای از اسناد شیعی می توان به این منبع اشاره نمود: کافی، ج 1، ص 288 و 289. و از جمله اسناد سنی نیز این منبع معرفی می گردد: تفسیر الرازی، ج 12، ص 49 و 50. علاقمندان به موضوع دیدگاه اهل تسنن درباره‌ی جانشینی علی‌بن‌ابیطالب و تعیین ایشان به عنوان سرپرست مردم از جانب خدا می توانند به نوشته «آیا موضوع جانشیی پیامبر (ص) در قرآن مطرح نشده و انتخاب جانشین ایشان به مردم واگذار شده است؟ » در بخش شبهات امامت در سایت محمد (ص) مراجعه فرمایند. [9] - رسول خدا در ایام حج، گروهی را برای ابلاغ آیات نخست سوره برائت خطاب به مشرکان سوی مکه روانه ساخت؛ اما از جانب خداوند، وحی آمد که این ماموریت باید به دست پیامبر یا مردی از او انجام شود. از همین رو رسول اکرم، به امیر مومنان دستور دادند به گروهی که برای انجام این امر عازم مکه بود، حکم خدا را اطلاع دهد و خود ماموریت را به پایان برساند. امیر مومنان در منطقه جحفه به گروه اعزامیِ رسول خدا رسید و دستور جدید را اعلام نمود. علاقمندان می توانند رجوع کنند به: بحارالانوار، ج 35، ص 284. [10] - عده ای که در حقانیت محمد مصطفی و رسالت او تردید داشتند، به ایشان پیشنهاد مباهله دادند (یعنی از درگاه خداوند طلب کنند تا خداوند طرفی را که حق نیست و دروغ می گوید، مورد لعنت و عِقاب خود قرار دهد). قرار شد هر یک از طرفین، با فرزندان، زنان و انفس خویش در مباهله حاضر شوند. از این رو پیامبر اکرم، با اهل بیت خویش یعنی حسن و حسین؛ و دخترش فاطمه زهرا، به همراه علی بن ابیطالب مقابل ایشان قرار گرفت. آنها که دیدند رسول خدا با نزدیکترین افراد خانواده خود – یعنی پاره های تنش – به مباهله آمده، به حقانیت ایشان پی بردند. (علاقمندان می توانند به عنوان نمونه رجوع کنند به: بحارالانوار، ج 10، ص 350. ؛ و همچنین: صحیح مسلم – مسلم النیسابوری – ج ۷ – ص ۱۲۰ – ۱۲۱- دار الفکر ؛ و سنن الترمذی – الترمذی – ج ۴ – ص ۲۹۳ – ۲۹۴- دار الفکر) قرآن کریم این ماجرا را اینچنین بیان می کند: "فمن حآجَّکَ مِن بَعْدِ ما جآءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أبْناءَنا وَ أبْناءَکُمْ وَ نِسآءَنا وَ نِسآءَکُمْ وَ أنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَعْنَتَ اللّهِ عَلىَ الْکاذِبینَ" یعنی: هر گاه بعد از علم و دانشى که به تو رسیده، کسانى با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود. آنگاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم: قرآن کریم، سوره آل عمران، آیه 61. [11] - غدیر خم، تقریبا در سه کیلومتری جحفه واقع شده است و 17 روز آینده در این سرزمین بزرگترین واقعه تاریخ رقم می خورد. [12] - خداوند درباره‌ی این توطئه در قرآن کریم چنین می‌فرماید: "وَإِذْ یمْكُرُ بِكَ الَّذِینَ كَفَرُواْ لِیثْبِتُوكَ أَوْ یقْتُلُوكَ أَوْ یخْرِجُوكَ وَیمْكُرُونَ وَیمْكُرُ الله وَاللّهُ خَیرُ الْمَاكِرِینَ" یعنی: و (به یاد آر) وقتی که کافران با تو مکر می‌کردند تا تو را به بند کشند یا به قتل رسانند یا از شهر بیرون کنند، و آنها مکر می‌کنند خدا هم (با آنها) مکر می‌کند و خدا بهتر از هر کس مکر تواند کرد": قرآن کریم، سوره انفال، آیه 30. [13] - "در میان مردم کسی هست که جان خود را در راه رضاى خداوند از دست مى‏دهد و خداوند به بندگان خود دلسوز و مهربان است": قرآن کریم، سوره بقره، آیه 207. [14] - شب اول ماه ربیع الاول به «لیله المبیت» - شبی که امیر مومنان در جایگاه پیامبر خوابید - مزین است. هم شیعیان و هم اهل تسنن بر فضیلت امیر مومنان به واسطه‌ی ایثاری که در لیله المبیت برای نجات جان پیامبر انجام داد، باور دارند. از جمله منابع شیعی که این موضوع را اذعان می‌کند، می‌توان به بحارالانوار، ج 19، ص 95، اشاره کرد؛ و به عنوان نمونه‌ای از منابع اهل تسنن از این کلام فخر رازی یاد کرد که در کتاب تفسیر کبیر فخر رازی، ذیل آیه 207 سوره بقره نقل نموده: "نَزِلَتْ فی علی بن ابیطالب. باتَ عَلی فِراشِ رَسولِ اللّهِ لَیلَةَ خُروجِهِ اِلَی الْغار، و یروی أَنَّهُ لَمّا نامَ عَلی فِراشِهِ قامَ جبرئیلُ عِنْدَ رَأْسِهِ و میكائیلُ عِندَ رِجْلَیهِ وَ جبریلُ ینادی: بَخٍّ بَخٍّ مِنْ مِثْلِكَ یابْنَ اَبی طالب یباهِی اللّهُ بِكَ الْمَلائِكَةَ". [15] - بحاالانوار، ج 36، ص 40. [16] - "من اراد ان ينظر الي آدم في علمه، و الی نوح في سلمه، و الي ابراهيم في حلمه، و الي موسي في فطنته، و الي داوود في زهده فلينظر الي هذا فنظرنا الی علي بن ابيطالب": بحارالانوار، ج 39، ص 35 و 36. این حدیث، به حدیث تشبیه مشهور است و هم محدثین شیعی و هم بزرگان سنی با اندکی اختلاف و با اسناد معتبر آن را روایت کرده اند. به عنوان نمونه ای از منابع سنی به این کلام احمد بن محمد بن حنبل (م 241 ق) در المسند اشاره می گردد که به نقل از رسول خدا چنین آورده: "من أراد أن ینظر الی آدم فی علمه و الی نوح فی فهمه و الی ابراهیم فی خلقه و الی موسی فی مناجاته و الی عیسی فی سنته و الی محمد فی تمامه و کماله فلینظر الی هذا الرجل المقبل. فتطاول الناس فاذا هم بعلی بن ابی طالب کانما ینقلع من صبب و ینحط من جبل": الغدیر، ج 3، ص 357. [17] - رسول خدا فرموده‌اند: "علی منّی بمنزله رأسی من جسدی" و در روایت دیگری فرموده‌اند: "علی منّی بمنزله روحی من جسدی": بحارالانوار، ج 35، ص 270. جامع الصغیر، سیوطی، ج 2، ص 177، ح 5596؛ تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج 7، ص 12. [18] - "ارفعوا السنتكم عن علي بن ابيطالب فانه خشن في ذات الله عزوجل غير مداهن في دينه": بحارالانوار، ج 21، ص 385. ؛ مسند احمد، ج 3، ص 68. ؛ مستدرك الصحیحین، ج 3، ص 134. [19] - النَّبِیُّ ص‏ أَنَا وَ عَلِیٌّ أَبَوَا هَذِهِ‏ الْأُمَّةِ": بحارالانوار، ج 36، ص 111. [20] - لسان العرب ذیل ریشه «روی». [21] - در روزگارانی که در عرفات، آب نبوده، حاجیان برای انجام اعمال‌شان در عرفات، از مکه آب بر می‌داشتند: برگرفته از کلام امام صادق علیه السلام در: علل الشرایع، ج 2، ص 435. [22] - قرآن کريم، سوره حج، آیه 45. [23] - بحارالانوار، ج 32، ص 331. ؛ صحیح مسلم، ج 8، ص 107. [24] - قرآن کریم، سوره مائده، آیه 67. [25] - علاقمندان به موضوع «ذبح عظیم» می‌توانند به نوشته «سلام بر ذبح عظیم » در بخش مناسبت‌های سایت محمد ؛ عید قربان مراجعه فرمایند. [26] - بحارالانوار، ج 37، ص 113 و 114. [27] - بحارالانوار، ج 37، ص 114. [28] - "قَالَ یا إِبْلِیسُ مَا لَكَ أَلاَّ تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِینَ" قرآن کریم، سوره حجر، آیه 32. ؛ و نیز می‌فرماید: "قَالَ یا إِبْلِیسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِیدَی أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْعَالِینَ" یعنی: گفت: اى ابلیس! چه چیز تو را بازداشت از این كه براى چیزى كه به دستان قدرت خود آفریدم سجده كنى؟ آیا خود را بزرگ پنداشتى یا [واقعا] از بلند پایگان بودى؟: قرآن کریم، سوره ص، آیه 75. [29] - "قَالَ أَأَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طِینًا": قرآن کریم، سوره اسراء، آیه 61. [30] - "قَالَ أَنَا خَیرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِی مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِینٍ": قرآن کریم، سوره ص، آیه 76. [31] - "قَالَ لَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ": قرآن کریم، سوره حجر، آیه 33. [32] - "قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِیمٌ * وَإِنَّ عَلَیكَ اللَّعْنَةَ إِلَى یوْمِ الدِّینِ": قرآن کریم، سوره ص، آیات 34 و 35. [33] - "قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِی إِلَى یوْمِ یبْعَثُونَ": قرآن کریم، سوره حجر، آیه 36. [34] - "قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغْوَیتَنِی لأُزَینَنَّ لَهُمْ فِی الأَرْضِ وَلأُغْوِینَّهُمْ أَجْمَعِینَ": قرآن کریم، سوره حجر، آیه 39. [35] - امام صادق علیه السلام می‌فرمایند شیطان در روز غدیر و پس از معرفی هدایتگران پس از رسول خاتم گفت: "بعزتک و جلالک یا رب لازینن لهم المعاصی حتی ابغضهم الیک": بحارالانوار، ج 37، ص 164. [36] - "قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِینَ": قرآن کریم، سوره حجر، آیه 37. [37] - "إِلَى یومِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ": قرآن کریم، سوره حجر، آیه 38. [38] - رسول خدا در توضیح «وقت معلوم» فرموده‌اند: "هو یوم خروج قائمنا": کمال الدین، ج 2، ص 371. [39] - امام سجاد – چهارمین جانشین و مببِّن قرآن پس از رسول خاتم - می‌فرمایند: "وقت معلوم روز قیام قائم است که خداوند وقتی او را اذن قیام می‌دهد در مسجد کوفه شیطان به نزد او می‌آید تا آنکه در مقابل آن حضرت زانو می‌زند و می‌گوید: واویلاه از این روز، پس آن حضرت موی پیشانیش را می‌گیرد و او را گردن می‌زند و آن روز وقت معلوم است": منتخب الانوار المضیئه، ص 203. [40] - "أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ": قرآن کریم، سوره یس، آیه 60. [41] - "... فلما كان آخر يوم من أيام التشريق أنزل الله تعالى "إذا جاء نصر الله والفتح" فقال رسول الله صلى الله عليه وآله: نعيت إلي نفسي، ثم نادى: الصلاة جامعة في مسجد الخيف، فاجتمع الناس وحمد الله وأثنى عليه ثم قال: نضر الله امرء سمع مقالتي فوعاها وبلغها لمن لم يسمعها، فرب حامل فقه غير فقيه، ورب حامل فقه إلى من هو أفقه منه، ثلاث لايغل عليهن قلب امرئ مسلم: إخلاص العمل لله، والنصيحة لائمة المسلمين، ولزوم جماعتهم، فإن دعوتهم محيطة من ورائهم ، المؤمنون إخوة تتكافأ دماؤهم، يسعى بذمتهم أدناهم ، وهم يد على من سواهم، أيها الناس إني تارك فيكم الثقلين، قالوا: يا رسول الله وما الثقلان؟ فقال : كتاب الله وعترتي أهل بيتي، فإنه قد نبأني اللطيف الخبير أنهما لن يفترقا حتى يردا علي الحوض كإصبعي هاتين - وجمع بين سبابتيه - ولا أقول كهاتين - وجمع بين سبابته والوسطى - فتفضل هذه على هذه": بحارالانوار، ج 37، ص 114. [42] - "ان الله تبارک و تعالی اوحی الی رسول الله ص انه قد قضیت نبوتک واستکملت أیامک فاجعل العلم الذی عندک والایمان والاسم الاکبر ومیراث العلم وآثار علم النبوة عند علی بن أبی طالب علیه السَّلام فانّی لا اترک الارض الّا و لی فیها عالم تعرف به طاعتی و تعرف ولایتی و یکون حجه بین قبض النبی الی خروج النبی الاخر": بحارالأنوار، ج 40، ص 217. [43] - "امرنی الله بذلک": کتاب سلیم بن قیس، ص 73. [44] - بحارالأنوار، ج 37، ص 111. [45] - قرآن کریم، سوره مائده، آیه 67. فرازی از خطابه رسول خاتم در روز غدیر که خداوند به ایشان چنین وحی کرده است: «یا أَیُهَاالرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ – فی عَلِی یَعْنی فِی الْخِلاَفَةِ لِعَلِی بْنِ أَبی طالِبٍ – وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ»: احتجاج طبرسی، ج 1، ص 57. [46] - قرآن کریم، سوره آل عمران، آیه 103. [47] - رسول اکرم به عنوان مبیّن حقیقی قرآن، در تبیین «وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ» فرموده‌اند مراد از حبل خدا، علی بن ابیطالب است: بحارالانوار، ج 36، ص 18. [48] - "ولاية على بن ابى طالب حصنى، فمن دخل حصنى امن من عذابى" یعنی: ولايت على بن ابى طالب دژ محكم من است، هر كه بدان در آيد از عذاب من ايمن باشد: بحار الانوار، ج 39، 246. [49] - به عزت خويش سوگند خورده‏ام كه به آتش نبرم كسى را كه او را دوست داشته و تسليم او و اوصياى پس از او باشد: بحارالانوار، ج 27، 113. [50] - "اللهم هب لعلى المودة فى صدور المؤمنین، و الهیبة و العظمة فى صدور المنافقین": تفسیر عیاشی، ج 2، ص 141 و 142. [51] - قرآن کریم، سوره مریم، آیه 96. [52] - رسول خاتم به امیر مومنان فرمودند: "فانه لایبغضک مومن و لا یحبک المنافق" یعنی: مومن نسبت به تو بغض و کینه ندارد و منافق تو را دوست ندارد: بحارالانوار، ج 39، ص 262. [53] - "هنیئا هنیئا لیوم الغدیر و یوم النصوص و یوم السرور": المصباح، للکفعمی، ص 701. [54] - "انه یوم الفرح": الغدیر، عبدالحسین امینی، ج 1، ص 286. [55] - "اَلیَومَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دینَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیكُمْ نِعْمَتی‏": قرآن کریم، سوره مائده، آیه 3. [56] - همان. [57] - بحارالانوار، ج 37، ص 151.