در حال دیدن این عنوان: |
۶۰ کاربر مهمان
|
این عنوان قفل شده است!
|
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده |
سوره بقره آیه 44 ------------------------------------ آيه أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَبَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ ------------------------------------- ترجمه آيا مردم را به نيكى دعوت كرده و خودتان را فراموش مىنماييد؟ با اينكه شما كتاب (آسمانى) را مىخوانيد، آيا هيچ فكر نمىكنيد؟ ------------------------------------- نکته ها دانشمندان يهود، قبل از بعثت پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله، مردم را به ايمان آوردن به آن حضرت دعوت مىكردند و بشارت ظهور حضرت را مىدادند، امّا هنگام ظهور، خودشان ايمان نياوردند و حتّى بعضى از آنان به بستگان خود كه اسلام آورده بودند، توصيه مىكردند كه مسلمان بمانند، ولى خودشان اسلام نمىآوردند. [298] در روايات آمده است: دانشمندى كه ديگران را به بهشت دعوت كند، ولى خودش اهل جهنّم باشد، بزرگترين وسختترين حسرتها را خواهد داشت. [299] حقّ تلاوت، عمل است. امام صادق عليه السلام فرمود: «كونوا دعاة النّاس باعمالكم و لاتكونوا دعاةً بالسنتكم» [300] با اعمال خودتان مردم را دعوت كنيد، نه تنها با گفتار. از حضرت على عليه السلام نقل شده است كه فرمود: سوگند كه من شما را به كارى دعوت نمىكنم، مگر آنكه خودم پيشگام باشم و از كارى نهى نمىكنم مگر آنكه خودم قبل از شما آن را ترك كرده باشم. [301] در نهجالبلاغه آمده است: هر كس خود را امام ديگران قرار داد، ابتدا بايد به تعليم خود بپردازد. [302] امام كاظم عليه السلام فرمودهاند: «طوبى للعلماء بالفعل و ويل للعلماء بالقول» [303] درود بر عالمانى كه به گفته خود عمل مىكنند و واى بر عالمانى كه فقط حرف مىزنند. عالم بىعمل در قالب تمثيل الف: در قرآن: عالم بىعمل، الاغى است كه بار كتاب حمل مىكند، ولى خود از آن بهرهاى نمىبرد. [304] ب: در روايات: * رسول خدا صلى الله عليه وآله: عالم بىعمل، مثل چراغى است كه خودش مىسوزد، ولى نورش به مردم مىرسد. [305] * رسول خدا صلى الله عليه وآله: عالم بىعمل، چون تيرانداز بدون كمان است. [306] * عيسى عليه السلام: عالم بىعمل، مثل چراغى است بر پشتبام كه اتاقها تاريكاند. [307] * على عليه السلام: عالم بىعمل، چون درخت بىثمر وگنجى است كه انفاق نشود. [308] * امام صادق عليه السلام: موعظهى عالم بىعمل، چون باران بر روى سنگ است كه در دلها نفوذ نمىكند. [309] ج: در كلام انديشمندان: * عالم بىعمل: گرسنهاى است روى گنج خوابيده. تشنهاى است بر كنار آب و دريا. طبيبى است كه خود از درد مىنالد. بيمارى است كه دائماً نسخه درمان را مىخواند، ولى عمل نمىكند. منافقى است كه سخن و عملش يكى نيست. پيكرى است بىروح. ___________________________________ 298) نمونه، ج1، ص214. 299) بحار، ج2، ص37. 300) نورالثقلين، ج1، ص57. 301) نهجالبلاغه، خطبه 175. 302) نهجالبلاغه، حكمت73. 303) بحار، ج78، ص299. 304) جمعه، 5. 305) كنزالعمّال، ح 29109. 306) بحار، ج10، ص 100. 307) بحار، ج 14، ص 309. 308) غررالحكم. 309) بحار، ج2، ص 39. -------------------------------------- پيام ها 1- آمران به معروف، بايد خود عامل به معروف باشند. «تأمرون الناس بالبرّ و تنسون انفسكم» 2- اگر مقدّمات فراموشى را خود فراهم كرده باشيم، معذور نيستيم. عذر آن فراموشكارى پذيرفته است كه بىتقصير باشد. «تنسون، تتلون» 3- تلاوت كتاب آسمانى كافى نيست، تعقّل لازم است. «تتلون الكتاب افلا تعقلون» 4- خود فراموشى، نشانهى بىخردى است. «افلا تعقلون» |
||
۱۱ آبان ۱۳۸۹
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده |
سوره بقره آیه 45 --------------------------------- آيه وَاسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلَو ةِ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَشِعِينَ -------------------------------- ترجمه واز صبر ونماز يارى جوييد واين كار جز براى خاشعان، گران وسنگين است. ------------------------------ نکته ها هر چند اين آيه به دنبال خطابهايى كه به يهود شده آمده است، ولى مخاطب آن همهى مردم هستند. در روايات مىخوانيم كه حضرت على عليه السلام هرگاه مسئلهى مهمى برايشان رخ مىداد به نماز مىايستادند واين آيه را تلاوت مىكردند. در روايتى از پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله نقل شده، كه صبر بر سه نوع است: 1- صبر در برابر مصيبت. 2- صبر در برابر معصيت. 3- صبر در برابر عبادت. [310] بنابراين آنچه در روايات آمده كه مراد از صبر در اين آيه روزه است، اشاره به يكى از مصاديق صبر دارد. نماز براى رسول اللّه صلى الله عليه وآله و امثال او نور چشم است [311] ولكن براى بعضىها كه خشوع ندارند، چون بار سنگين است. خشوع، مربوط به قلب و روح و خضوع، مربوط به اعضاى بدن است. نمازِ با توجّه، انسان را به ياد قدرت بىنهايت خدا مىاندازد و غير او را هر چه باشد كوچك جلوه مىدهد. مِهر او را در دل زياد مىكند، روحيّهى توكّل را تقويت مىكند وانسان را از وابستگىهاى مادّى مىرهاند. همهى اين آثار، انسان را در برابر مشكلات مقاوم مىسازد. صبر و مقاومت، كليد تمام عبادات است. فرشتگان به اهل بهشت سلام مىكنند، امّا نه به خاطر نماز و حج و زكات، بلكه به خاطر مقاومت و پايدارى آنها؛ «سلام عليكم بما صبرتم» [312] چون اگر مقاومت نباشد، نماز وجهاد وحج وزكات نيز وجود نخواهد داشت. حتّى شرط رسيدن به مقام هدايت و رهبرى الهى، صبر است؛ «جعلنا منهم ائمّةً يهدون بأمرنا لمّا صبروا» [313] خاطره شاعرى به نام نجاشى، كه يكى از دوستداران حضرت على عليه السلام بود، در ماه رمضان شراب خورد. به دستور امام، هشتاد ضربه تازيانه به او زدند وبيست ضربه نيز به خاطر ارتكاب گناه در ماه رمضان اضافه زدند. او ناراحت شد و به معاويه پيوست و عليه حضرت شعر گفت! اطرافيانِ نجاشى كه قبيلهاى مهم در كوفه بودند از على عليه السلام گلايه كردند كه چرا ياران خود را نگه نمىدارد؟! طارقبن عبداللّه رئيس آنها با ناراحتى به امام گفت: شما چرا بين دوست و بيگانه تفاوت قائل نمىشويد؟ شخصى همانند نجاشى نبايد شلاّق بخورد، ما اين گونه رفتار را تحمّل نمىكنيم. امام در جواب او اين آيه را تلاوت فرمود: «و انّها لكبيرة الاّ على الخاشعين» طارق نيز به معاويه پيوست. بنابراين گرچه آيه درباره نماز است، ولى در موارد مشابه مىتوان از آيات قرآن استمداد كرد. _________________________ 310) بحار، ج71، ص77. 311) بحار، ج16، ص249. 312) رعد، 24. 313) سجده، 24. ------------------------------------ پيام ها 1- صبر ونماز، دو اهرم نيرومند در برابر مشكلات است. «استعينوا بالصبر و...» 2- هر چه در آستان خدا اظهار عجز و بندگى بيشتر كنيم، امدادهاى او را بيشتر دريافت كرده و بر مشكلات پيروز خواهيم شد. «استعينوا بالصبر و الصلوة» 3- استعانت از خداوند در آيهى «ايّاك نستعين» منافاتى با استعانت از آنچه به دستور اوست، ندارد. «استعينوا بالصبر» 4- سنگين بودن نماز، نشانهى تكبّر در برابر خداست. «لكبيرة الاّ على الخاشعين» |
||
۱۲ آبان ۱۳۸۹
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده |
سوره بقره آیه 46 ------------------------------------------ آيه الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُّلَقُواْ رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَ جِعُونَ -------------------------------------------- ترجمه (خاشعان) كسانى هستند كه به (قيامت و) ملاقات (با حساب) پروردگارشان و بازگشت به او ايمان دارند. ------------------------------------------- نکته ها «لقاء» به معنى ديدن نيست، بلكه به معنى حضور است. چنانكه اگر شخصى نابينا به حضور كسى برود، مىگويد با او ملاقات كردم، گرچه او را نديده است. صاحب مجمعالبيان نيز مىگويد: مراد از لقاى پروردگارش، ملاقات با پاداش و كيفر خداست. شايد مراد از ملاقات پروردگار، همان حالت عرفانى باشد كه خاشعان در نماز پيدا مىكنند، زيرا نماز حضور در برابر خداست. اگر «ظنّ» و گمان در برابر علم باشد، مورد انتقاد است؛ «مالهم به من علم ان يتّبعون الاّ الظنّ» [314] امّا اگر مراد از گمان، اطمينان باشد ارزش است، گرچه يقين قوى نباشد. چنانكه خداوند نيز از رزمندگان شجاع و مخلص، به صاحبان گمان تعبير نموده است: «قال الذّين يظنّون انّهم ملاقوا اللّه كم من فئة قليلة غلبت فئةً كثيرةً» [315] ______________________________ 314) نجم، 28. 315) بقره، 249. ---------------------------------------------- پيام ها 1- گمان به وجود قيامت هم، براى كنترل رفتارها كافى است. «يظنّونانّهمملاقوا...» 2- خاشع، در نماز احساس ملاقات با خداوند را دارد. «الخاشعين الّذين يظنّون انّهم ملاقوا ربّهم |
||
۱۳ آبان ۱۳۸۹
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده |
سوره بقره آیه 47 -------------------------------------- آيه يَبَنِى إِسْرَ ءِيلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِى الَّتِى أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّى فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَلَمِينَ ------------------------------------------- ترجمه اى بنىاسرائيل! نعمتم را كه به شما ارزانى داشتم، بياد آوريد و اين كه من شما را بر جهانيان برترى بخشيدم. ---------------------------------------------- نکته ها اين آيه، از فرزندان و نسل حضرت يعقوب مىخواهد كه براى معرفت بيشتر خداوند و زنده شدن روح شكرگزارى و دلگرم شدن به نعمتهاى الهى، از آن موهبتها و نعمتها ياد كنند. البتّه برترى و فضيلت بنىاسرائيل، نسبت به مردم زمان خودشان بود. زيرا قرآن درباره مسلمانان مىفرمايد: «كنتم خير امّة» [316]شما بهترين امّتها هستيد. همچنين ممكن است مراد از برترى، پيروزى حضرت موسى و قوم بنىاسرائيل بر فرعونيان باشد، نه برترى اخلاقى و اعتقادى. [317]زيرا قرآن بارها از بهانهجويىهاى بىمورد و بىاعتقادى آنها انتقاد مىكند. __________________________ 316) آلعمران، 110. 317) جاثيه، 16. ---------------------------------------- پيام ها 1- نعمت و فضيلت بدست خداوند است. «نعمتى، انعمت، فضّلت» 2- نجات از سلطهى طاغوت، از بزرگترين نعمتهاى الهى است. «نعمتى، فضّلتكم على العالمين» |
||
۱۴ آبان ۱۳۸۹
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده |
سوره بقره آیه 48 ---------------------------------------- آيه وَاتَّقُواْ يَوْماً لَّا تَجْزِى نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئاً وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَعَةٌ وَلَا يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ------------------------------------------ ترجمه و بترسيد از روزى كه هيچ كس چيزى (از عذاب خدا) را از كسى دفع نمىكند و هيچ شفاعتى از كسى پذيرفته نمىشود، و از كسى غرامت و بدلى گرفته نشود ويارى نخواهند شد. ------------------------------------------ نکته ها در اين آيه به برخى باورهاى غلط و اميدهاى نابجاى يهود، اشاره شده است. آنان گمان مىكردند كه در روز قيامت اجدادشان، شفيع آنان خواهد شد. چنانكه بتپرستان، بتها را شفيع خود مىپنداشتند. برخى از آنان قربانى كردن را كفّارهى گناهان دانسته و اگر پول نداشتند، يك جفت كبوتر را سر مىبريدند. گروهى از آنان به همراه مرده، طلا و زيورآلات دفن مىكردند تا مرده به عنوان جريمهى گناهانش بپردازد. غافل از آنكه قيامت بر خلاف دنياست، كه برخى با پول و پارتى و يا حمايت گرفتن از قدرتها، بر مشكلاتشان پيروز مىشوند. در روز قيامت، تمام سببها قطع؛ «تقطّعت بهم الأسباب» [318] و نسبتها محو؛ «فلا أنساب بينهم» [319] و زبان عذرخواهى بسته مىشود؛ «فلا يؤذن لهم فيعتذرون» [320] مال و فرزند كارآيى ندارند؛ «لا ينفع مالٌ و لا بنون» [321] و خويشاوندى نيز ثمرى ندارد؛ «لن تنفعكم أرحامكم» [322] قدرتها پوچ مىشوند؛ «هلك عنّى سلطانيه» [323] و شفاعت بدون اذن خداوند پذيرفته نمىشود؛ «و لا يشفعون الاّ لمن ارتضى» [324] و فديه پذيرفته نمىشود. «لايؤخذ منكم فديه» [325] بحثى درباره شفاعت شفاعت از كلمه «شفع» به معناى جفت است، يعنى افرادى كه مايهاى از ايمان و تقوى و عمل داشته و در آن روز كمبودى دارند، لطفى به آن مايهها اضافه مىشود و در اثر جفت وهمراه شدن با لطف اولياى الهى، از قهر خداوند نجات مىيابند. بنابراين شفاعت، تنها شامل كسانى مىشود كه تلاشگرند، ولى در راه ماندهاند و نياز به قدرتى دارند كه در كنار آنان باشد. حدود سى آيه از قرآن مربوط به شفاعت است كه به چند دسته تقسيم مىشوند: 1- آياتى كه شفاعت را نفى مىكنند، مانند: «يومٌ لا بيعٌ فيه ولا خلّةٌ ولا شفاعةٌ» [326]، روزى كه معامله و دوستى و شفاعت در آن نيست. 2- آياتى كه شفاعت را مخصوص خداوند مىدانند، مانند: «مالكم من دونه من ولّى ولا شفيع» [327] ، غير از او هيچ ياور و شفاعت كنندهاى نيست. 3- آياتى كه از شفاعت ديگران با اذن خداوند ياد مىكنند، مانند: «من ذا الذّى يشفع عنده الاّ باذنه» [328] ، چه كسى در نزد او (خداوند) شفاعت مىكند مگر به اذنش؟ 4- آياتى كه شرايط شفاعت شوندگان را بيان مىكنند، مانند: الف: شفاعت براى كسى است كه مورد رضايت خدا باشد. «ولا يشفعون الا لمن ارتضى» [329] ب: براى ظالمان، دوستدار و شفيعى نيست. «ما للظّالمين من حميم ولا شفيع» [330] ج: فرشتگان براى كسانى كه ايمان آوردهاند، دعا واستغفار مىكنند. «ويستغفرون للّذين آمنوا» [331] با توجّه به آيات فوق، معلوم مىشود كه شفاعت بىقيد و شرط نيست و شفاعت به اجازه و اذن خداست و شفاعت شونده، بايد واجد شرايطى باشد و اگر كسى شرايط شفاعت را دارا نباشد، هر چند همسر پيامبر خدا باشد، مورد شفاعت قرار نمىگيرد. چنانكه همسر نوح و لوط عليهما السلام به علّت فسق، مشمول شفاعت نشدند. «فخانتا هما فلم يغنيا عنهما من اللّه شيئاً و قيل ادخلا الّنار مع الدّاخلين» [332] بنابراين شفاعتى سازنده است كه انسان را با اولياى خدا پيوند دهد و مانع يأس او شود. ولى اگر ايمان به شفاعت سبب جرأت بر گناه گردد، همانگونه كه مسيحيان عقيده دارند كه عيسى فدا شد تا گناهان ما بخشيده شود، هرگز قابل قبول نيست. سؤال: آيا شفاعتِ اولياى خدا، به معناى ايستادن در برابر ارادهى خدا نيست؟ كسى را كه خدا اراده كرده عذاب كند، پيامبر با شفاعت خود جلو آن اراده را نمىگيرد؟ پاسخ: هم كيفر بدكاران و هم اجازه شفاعت به اولياى خود، اراده و خواست اوست. بنابراين شفاعت اولياى خدا، چيزى در برابر ارادهى الهى نيست. سؤال: آيا شفاعت اولياى خدا به اين معناست كه رحم آنان از خدا بيشتر است. زيرا خدا مىخواهد عذاب كند و اولياى او شفاعت مىكنند؟ پاسخ: هم وجود رحم در اولياى خدا و هم اجازهى استفاده از آن، از طرف خداست. بنابراين اوست كه با رحم و لطف خود، اجازهى شفاعت مىدهد. سؤال: آيا شفاعت، ارادهى خدا را تغيير مىدهد؟ پاسخ: ارادهى خداوند در شرائط مختلف يك نوع نيست. اراده خدا بر كيفر گناهكار است، ولى اگر او توبه كند، قهرش را برمىدارد. زيرا شرائط انسان گناهكار با انسان توبهكار فرق دارد. انسانى بخاطر محبّت و ارادت و اطاعت از اولياى خدا در دنيا، مشمول شفاعت آنان مىشود و ديگرى كه مخالف آنان بوده، مشمول نمىشود. اسباب بخشش گناهان در دنيا سه چيز است: 1- توبه. «الاّ الّذين تابوا واصلحوا وبيّنوا فاولئك اتوب عليهم وأنا التّواب الرّحيم» [333] 2- ترك گناهان كبيره. «ان تجتنبوا كبائر ما تنهون عنه نكفّر عنكم سيّئاتكم» [334] 3- حسنات و كارهاى نيك. «انّ الحسنات يُذهبنَ السيّئات» [335] ولى در آخرت، راه بخشش فقط شفاعت است. __________________________ 318) بقره، 166. 319) مؤمنون، 101. 320) مرسلات، 36. 321) شعراء، 88. 322) ممتحنه، 3. 323) الحاقه، 29. 324) انبياء، 28. 325) حديد، 15. 326) بقره، 254. 327) سجده، 4. 328) بقره، 255. 329) انبياء، 28. 330) غافر، 18. 331) غافر، 7. 332) تحريم، 10. 333) بقره، 160. 334) نساء، 31. 335) هود، 114. ----------------------------------------------- پيام ها 1- ترس از حضور در دادگاه الهى، بدون وجود هرگونه وكيل يا شفيعى، زمينهى تقويت تقواى الهى است. «واتّقوا يوماً» 2- در برابر عقايد خرافى وباطل، با قاطعيّت برخورد كنيد. «لايقبل، لا يؤخذ |
||
۱۵ آبان ۱۳۸۹
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده |
سوره بقره آیه 49 ------------------------------------------- آيه وَإِذْ نَجَّيْنَكُم مِّنْ ءَالِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَآءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَآءَكُمْ وَفِى ذَ لِكُمْ بَلَا ءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ ------------------------------------------- ترجمه و (نيز به خاطر بياوريد) آن زمان كه شما را از فرعونيان رهايى بخشيديم، كه همواره شما را به بدترين وجهى آزار مىدادند، پسران شما را سر مىبريدند و زنان شما را زنده نگه مىداشتند و در اين امر، براى شما آزمايش بزرگ و سختى از طرف پروردگارتان بود. ----------------------------------------- نکته ها «فرعون»، عنوان پادشاهان روم، «كسرى»، عنوان پادشاهان ايران و «خاقان» عنوان پادشاهان ترك بود. فرعونِ زمان حضرت موسى، رامسيس اوّل نام داشت كه مىگويند جسدش در موزه قاهره نگهدارى مىشود. «فاليوم ننجّيك ببدنك لتكون لمن خلفك آية» [336] واژه «يسومونكم» از ريشه «سوم» به معنى پى در پى دنبال چيزى رفتن است و «يسومونكم سوء العذاب» يعنى شما را به صورت مداوم عذاب مىكردند. يكى از عذابها و شكنجهها، كشتن پسران بود كه اين امر، يا به خاطر خوابى بود كه در تعبير آن به فرعون گفته بودند: تو به دست مردى از بنىاسرائيل از بين خواهى رفت، و يا به خاطر جلوگيرى از رشد بنىاسرائيل بود. ___________________________ 336) يونس، 92. ------------------------------------------- پيام ها 1- آزادى از سلطهى طاغوتها، از بزرگترين نعمتهاست. چنانكه خداوند از ميان همه نعمتها، نام آن را برده است. «نجّيناكم» 2- بيان سختىها و تلخىهاى گذشته، لذّت آزادى امروز را چندين برابر مىكند. «يسومونكم ... يذّبحون ... يستحيون» 3- طاغوتها، بدون اطرافيان قدرت ندارند. «آل فرعون» 4- ناگوارى و آزادى، هردو وسيلهى آزمايش وتربيت هستند. «بلاءٌ من ربّكم» 5 - محو نيروهاى دفاعى و توسعهى نيروهاى رفاهى، كار فرعونى است. «يُذبّحون ابنائكم و يستحيون نسائكم» 6- طاغوتها براى حفظ نظام و سلطهى خود، به هر نوع شكنجهاى دست مىزنند. «يسومونكم، يُذبّحون» |
||
۱۶ آبان ۱۳۸۹
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده |
سوره بقره آیه 50 --------------------------------------------- آيه وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْنَكُمْ وَأَغْرَقْنَا ءَالَ فِرْعَوْنَ وَ أَنتُمْ تَنظُرونَ --------------------------------------- ترجمه و (به خاطر بياوريد) هنگامى كه دريا را براى شما شكافتيم و شما را نجات داديم و فرعونيان را در حالى كه شما تماشا مىكرديد، غرق كرديم. -------------------------------------- نکته ها ماجراى عبور بنىاسرائيل از رود نيل، در چند سوره قرآن بيان شده است. [337] خداوند با شكافتن آب، از طريق زدن عصاى حضرت موسى عليه السلام، آنان را از رود درياگونهى نيل عبور داد. در اين آيه، سه معجزهى الهى در كنار هم مطرح شده است: الف: شكافتن دريا. ب: نجات بنىاسرائيل. ج: غرق فرعونيان. ____________________________ 337) طه، 77 ؛ شعراء، 63 ؛ دخان، 24. ------------------------------------------ پيام ها 1- نقش اسباب، بسته به ارادهى حكيمانه خداوند است. موسى يك عصا دارد كه گاهى از سنگ آب مىجوشاند؛ «فاضرب بعصاك الحجر فانفجرت» و گاهى به آب خورده و از ميان آن راه گشوده مىشود. «فرقنا بكم البحر» 2- پايان شب سيه سفيد است. بنىاسرائيل بعد از آن همه شكنجه و بلا به رفاه و نجات رسيدند. «فانجيناكم» 3- انتقام از ستمگران در حضور ستمديدگان، مرهمى براى آنهاست. «انتم تنظرون» |
||
۱۷ آبان ۱۳۸۹
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده |
سوره بقره آیه 51 ------------------------------------- آيه وَإِذْ وَ عَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَ أَنتُمْ ظَلِمُونَ ---------------------------------------- ترجمه و (به خاطر بياوريد) هنگامى كه با موسى چهل شب وعده گذارديم وشما پس از (آمدن) او (به ميقات،) گوساله را (معبود خود) گرفتيد، در حالى كه ستمكار بوديد. -------------------------------------------- نکته ها نام حضرت موسى عليه السلام در سى و چهار سوره قرآن و 136 مرتبه آمده است. ماجراى ميعاد حضرت موسى، در سورههاى اعراف و طه نيز آمده است. [338]محلّ وعده، كوه طور و مدّت آن ابتدا سى شب معيّن شده بود و در وعدهگاه، ده شب ديگر به آن اضافه شد كه اين مدّت براى دريافت كتاب تورات بود، ولى بنىاسرائيل عليرغم اينكه رهبرى همچون هارون، برادر حضرت موسى را در ميان خود داشتند، همهى نعمتها و الطاف الهى را فراموش كرده و به سراغ گوساله پرستى رفتند. گوسالهاى از طلا كه بدست مجسمه سازى هنرمند به نام سامرى، در غياب موسى ساخته شده بود. از آيات قرآن استفاده مىشود كه در اين وعده، سه مسئله مورد نظر بوده است: گرفتن تورات، اثبات مقام خلافت براى هارون، آزمايش بنىاسرائيل. در سقوط جامعهى بنىاسرائيل به دامن شرك، چند عامل نقش داشت: الف: حضور نداشتن رهبرى چون حضرت موسى. ب: حضور منحرفين هنرمندى مانند سامرى. ج: استفاده از طلا و زيور آلاتى كه جاذبه داشت. د: بوقهاى پر سر وصداى تبليغاتى. زيرا گوساله سامرى صدا مىكرد. ه : مردم ساده و زود باور و نبود ايمان عميق. و: زمينهى مساعد و سابقهى گاو پرستى. _____________________________ 338) اعراف، 142 ؛ طه، 86. ------------------------------------------- پيام ها 1- كنارهگيرى رهبران الهى از جامعه براى مدّت محدود به منظور عبادت خدا، كارى شايسته و نيكو است. [339] «واعدنا موسى اربعين ليلة» 2- عبادت در چهل شب وبه دور از مردم، داراى آثار خاصّى است. «اربعين ليلة» 3- عدد چهل، در دريافت وحى و الهامات روحانى نقش دارد. «اربعين ليلة» 4- شرك، ظلم به انسانيّت است. زيرا كه انسان دست خود را از دست خداوند برمىدارد و در دست نااهلان عاجز مىگذارد. «و انتم ظالمون» ____________________________ 339) تفسير راهنما. |
||
۱۸ آبان ۱۳۸۹
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده |
سوره بقره آیه 52 --------------------------------------- آيه وَإِذْ وَ عَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَ أَنتُمْ ظَلِمُونَ -------------------------------------- ترجمه و (به خاطر بياوريد) هنگامى كه با موسى چهل شب وعده گذارديم وشما پس از (آمدن) او (به ميقات،) گوساله را (معبود خود) گرفتيد، در حالى كه ستمكار بوديد. ------------------------------------- نکته ها نام حضرت موسى عليه السلام در سى و چهار سوره قرآن و 136 مرتبه آمده است. ماجراى ميعاد حضرت موسى، در سورههاى اعراف و طه نيز آمده است. [338]محلّ وعده، كوه طور و مدّت آن ابتدا سى شب معيّن شده بود و در وعدهگاه، ده شب ديگر به آن اضافه شد كه اين مدّت براى دريافت كتاب تورات بود، ولى بنىاسرائيل عليرغم اينكه رهبرى همچون هارون، برادر حضرت موسى را در ميان خود داشتند، همهى نعمتها و الطاف الهى را فراموش كرده و به سراغ گوساله پرستى رفتند. گوسالهاى از طلا كه بدست مجسمه سازى هنرمند به نام سامرى، در غياب موسى ساخته شده بود. از آيات قرآن استفاده مىشود كه در اين وعده، سه مسئله مورد نظر بوده است: گرفتن تورات، اثبات مقام خلافت براى هارون، آزمايش بنىاسرائيل. در سقوط جامعهى بنىاسرائيل به دامن شرك، چند عامل نقش داشت: الف: حضور نداشتن رهبرى چون حضرت موسى. ب: حضور منحرفين هنرمندى مانند سامرى. ج: استفاده از طلا و زيور آلاتى كه جاذبه داشت. د: بوقهاى پر سر وصداى تبليغاتى. زيرا گوساله سامرى صدا مىكرد. ه : مردم ساده و زود باور و نبود ايمان عميق. و: زمينهى مساعد و سابقهى گاو پرستى. ________________________ 338) اعراف، 142 ؛ طه، 86. ----------------------------------- پيام ها 1- كنارهگيرى رهبران الهى از جامعه براى مدّت محدود به منظور عبادت خدا، كارى شايسته و نيكو است. [339] «واعدنا موسى اربعين ليلة» 2- عبادت در چهل شب وبه دور از مردم، داراى آثار خاصّى است. «اربعين ليلة» 3- عدد چهل، در دريافت وحى و الهامات روحانى نقش دارد. «اربعين ليلة» 4- شرك، ظلم به انسانيّت است. زيرا كه انسان دست خود را از دست خداوند برمىدارد و در دست نااهلان عاجز مىگذارد. «و انتم ظالمون» __________________________ 339) تفسير راهنما. |
||
۱۹ آبان ۱۳۸۹
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده |
سوره بقره آیه 53 --------------------------------------- آيه وَإِذْ ءَاتَيْنَا مُوسَى الْكِتَبَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ --------------------------------------- ترجمه و (نيز بخاطر آوريد) هنگامى كه به موسى كتاب (تورات) و فرقان داديم، تا شايد شما هدايت شويد. ------------------------------------ نکته ها فرقان، وسيلهاى است كه حقّ را از باطل جدا مىسازد. و چون در كتاب آسمانى حقّ از باطل جدا مىشود، به آن فرقان گفته مىشود. شايد هم مراد از فرقان، با توجّه به اينكه در كنار كتاب آمده است، همان معجزات نُهگانه يا حقايق ديگرى باشد كه غير از تورات به حضرت موسى عطا شده است. --------------------------------------- پيام ها 1- كتب آسمانى، بيانگر حقّ ومايهى افتراق آن از باطل هستند. «الكتاب والفرقان» 2- حجّت از طرف خداوند تمام است، ولى مردم به خاطر هوسها، گاهى حقّ را نمىپذيرند. «لعلّكم» 3- هدف از نزول كتب آسمانى، هدايت مردم است. «الكتاب... لعلكم تهتدون» |
||
۲۰ آبان ۱۳۸۹
|
این عنوان قفل شده است!
|
شما میتوانید مطالب را بخوانید. |
شما نمیتوانید عنوان جدید باز کنید. |
شما نمیتوانید به عنوانها پاسخ دهید. |
شما نمیتوانید پیامهای خودتان را ویرایش کنید. |
شما نمیتوانید پیامهای خودتان را حذف کنید. |
شما نمیتوانید نظرسنجی اضافه کنید. |
شما نمیتوانید در نظرسنجیها شرکت کنید. |
شما نمیتوانید فایلها را به پیام خود پیوست کنید. |
شما نمیتوانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید. |