| در حال دیدن این عنوان: |
۳ کاربر مهمان
|
|
برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید!
|
|
|
|
پاسخ به: عصر ظهور | ||
|
|
ادامه بحث غربت... غربت امام(علیه السلام) در غیبت ایشان غربت امام(علیه السلام) به پنج معنی بیان می شود: 1-امام قدر ناشناخته 2-امام از یاد رفته 3-امام فرونهاده 4-امام دور از اهل و دیار 5-امام بی یار و یاور - امام قدر ناشناخته قدر ناشناخته بودن یکی از معنای رایج غربت است.اگر معرفتی که شایسته شخصی است، وجود نداشته باشد، او را می توان "غریب "دانست. وقتی تعبیر"قدر ناشناخته" و "غریب"برای امام عصر(علیه السلام) به کار می رود، شاید تصور شود که مطرح کنندگان این بحث در بیان خویش مبالغه و اغراق می کنند؛ یا گمان می رود که این ادعا صرفاً بر پایه احساسات و عواطف است و جنبه ی عقلانی ندارد.در حالی که غربت امام (علیه السلام) امری مستدل و روشن است که همگان باید واقعاً به آن متذکر شوند و حقیقت آن را بیابند. غربت امام عصر(علیه السلام) از جهت عدم"معرفت به وصف"بارزتر است.کسانی که از معرفت مشخصات ظاهری حضرتش غفلت می کنند، معمولاً افراد عامی هستند، اما متأسفانه در "معرفت به وصف"، بیش تر خواص دچار کاستی می شوند .در اين مقال براي روشن شدن بحث اشارتي به يكي ازشئونات امام زمان(عج) مي كنيم كه مورد غفلت شيعيان قرار گرفته است. امام زمان(علیه السلام) «علم مصبوب»هستند. شکر عملی این کمال، آن است که هر کس به دنبال کسب علم می رود، به عنوان سرچشمه و منبع علم، به ایشان رجوع کند و هنگام درس گرفتن از استاد و مطالعه و تحقیق، همه ی افراد را واسطه هایی بداند که به برکت امام (علیه السلام) از وساطت آن ها بهره مند می شود، یعنی در هر پیشرفت علمی، خود را مدیون توجهات و عنایات امام (علیه السلام) بداند. اکثر قریب به اتفاق مردم، اصلاً نمی دانند نعمت«علم مصبوب»در عالم وجود دارد و به همین دلیل به ایشان مراجعه نمی کنند. پس مهجوریت و متروک بودن امام (علیه السلام) برای این اکثریت، به دلیل عدم معرفت آن هاست. در قرآن کریم آمده است: فَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها وَ هِيَ ظالِمَةٌ فَهِيَ خاوِيَةٌ عَلى عُرُوشِها وَ بِئْرٍ مُعَطَّلَةٍ وَ قَصْرٍ مَشيد . چه بسیار آبادی هایی را که(اهل آن ها)ستمکار بودند، هلاک کردیم. سپس دیوارها روی پایه هایشان خراب شد و چاه ها بدون استفاده و قصرهای مرتفع خالی ماند. محل بحث ما آخر آیه است که خدای متعال فرموده است :چه بسیار چاه هایی که بدون استفاده باقی ماند.چاه را زمانی معطله می نامند که قابل استفاده و بهره برداری باشد و بتوان از آن آب بیرون کشید، ولی اکنون متروکه شده و دیگر از آن آب استخراج نمی شود. «قصر مشید» به قصر مجلل و مرتفعی گفته می شود که اکنون خالی از سکنه باقی مانده است. در آیه به این مطلب اشاره شده که ما وقتی اهل آبادی ها را هلاک کردیم، چاه های آن ها بدون استفاده شد و قصرهایشان خالی ماند. با مراجعه به اهل بیت(علیهم السلام) می بینیم که در تفسیر«بئر معطله»فرموده اند:کم من عالم لا یرجع الیه و لاینتفع بعلمه . چه بسیار عالمی که به او مراجعه نمی شود و از علم او بهره نمی برند.عالم، به چاه آبي تشبیه شده که از آن ماده حیات استخراج می شود و مراد از معطل و بدون استفاده ماندن چاه آب، مراجعه نشدن به عالم و بهره نبردن از علم اوست. امامان علیهم السلام عالمانی هستندکه به ایشان-در خور شأن و مقامشان-مراجعه نشده است و از علم ایشان استفاده ي کامل وصحیح نمی گردد. امام زمان(علیه السلام) نیز در زمان ما«بئر معطله»هستند. از امام ابوالحسن موسی بن جعفر (علیه السلام) نقل شده است: الْبِئْرُ الْمُعَطَّلَةُ الْإِمَامُ الصَّامِتُ وَ الْقَصْرُ الْمَشِيدُ الْإِمَامُ النَّاطِق . «چاه معطل»امام ساکت و «قصر مشید»امام ناطق است. شاید علت تشبیه امام ناطق به قصر مشید، این باشد که قصر مشید، مرتفع است و همه آن را می بینند و شکوه و عظمتش نمایان است؛ با وجود این خالی گذاشته می شود. اما بئر معطله، چه بسا اصلاً وجودش مورد توجه قرار نگیرد و شناخته نشود. «امام صامت»امامی است که- به امر خدا و حکمت الهی- از اظهار و مطرح کردن خود پرهیز می کند.همه ی امامان ما علیهم السلام شرایطی داشتند که در برخی زمان ها ساکت بودند.در زمان غیبت نیز، از مصادیق بارز امام صامت، حضرت مهدی عجل ا...تعالی فرجه الشریف می باشد. و لذا به ایشان اطلاق«بئر معطله» می شود. بارزترین مصداق بئر معطله امام غائب است. ولی هیچ تشنه ای برای کشیدن آب از آن سراغي نمی گیرد. ادامه دارد... پ ن :کمال الدین باب34ح4. غربت آفتاب،ص23 غربت آفتاب ،ص23. حج/45. کنزالدقائق،ج9ح113به نقل از مجمع البیان ________________________________________________ من میخوام بگم با خوندن این متن فهمیدم چقدر من راه رو اشتباه رفتم.... من یه گنجینه بزرگ و لایتناهی دارم که هیچوقت سراغش نرفتم.. گنجی که انقدر دریای عمیقه هر چقدر بیشتر ازش استفاده کنم بیشتر میشه.. گنجی که خدا بدون هیچ درخواستی از طرف من در اختیارم قرار داده و گفته ادر درجه اول استفاده کن ودر درجه دوم درست با این گنج برخورد کن.. اما من استفاده نکردم.. اگرهم جایی به بن بست رسیدم و چاره ای جز استفاده نداشتم!!! ازش درست استفاده نکردم.. یادمه گفته بودم من وامثال من منزلت امام مون رونمیدونیم... چون نمیدونیم .. ازین دریای عمیق کم برمیداریم.. انگار که میخواد تموم شه.. من توگرفتاری هام به امامم مراجعه میکنم .. اما آیا شده برای یافتن یه حقیقتی یه دانشی برم و ازش سوال کنم؟؟!! نه همیشه از امامم کم خواستم وبا اینکه بزرگواری کردن و بهم دادن ولی دلشون رو شکستم.. میخوام بگم من با مراجعه نکردنم دل پدرمو شکستم... اما با مراجعه کردنم بیشتر دلشو شکستم..  پدر مهربون من!!... خودت راه درست رو نشونم بده...
|
||
|
من منتظرم زیرا،گفتند:"تو می آیی" تا عابر چشمانت، ره گم نکند در شب بر کوچه بتابان نور، ای ماه تماشایی |
|||
|
۹ مرداد ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: عصر ظهور | ||
|
|
خب تو منو بیشتر گیج کردی کوثر جون ...  نقل قول اینکه تو میگی اگه ما امام زمان رو نشناسیم مسلمون نیستیم برمیگرده به تعبیر تو از شناخت!! شناخت چیزی فراتر از دانش وعلم ما درباره یه چیزه. این دوتا باهم فرق میکنن. ممکنه دانش و علم مارو در مسیر شناخت کمک کنه و یه جورایی زیر مجموعه اش باشه اما شناخت یعنی با تمام وجود و با قلب و روحمون یه چیزی رو درک کنیم. علم جاش تو مغز انسانه اما شناخت جاش تو روح وقلب انسانه.خب منم اینو میدونم . حالا من پرسیدم اون شناختی که تو ی اون حدیث هست منظور شناخت قلبیه به قول خودت یا همون علم و دانش ؟ نقل قول شناخت یعنی شناخت صفات و وویژگی های امام در خلقت. مثلا این که بدونیم حیات همه ی مخلوقات به حیات وخواست ایشونه. و اینکه بدونیم هرنفسی که ماداریم میکشیم به خاطر لطفیه که خدا به واسطه امام زمان به ما داده. یعنی ما هرلحظه امام مون رو حاضر و ناظر بدونیم . و وجودش رو همیشه با قلب مون حس کنیم.یعنی همین کافیه ؟ |
||
|
|
|||
|
۹ مرداد ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: عصر ظهور | ||
|
|
نقل قول 3H.R.M نوشته:خب تو منو بیشتر گیج کردی کوثر جون ... نقل قول اینکه تو میگی اگه ما امام زمان رو نشناسیم مسلمون نیستیم برمیگرده به تعبیر تو از شناخت!! شناخت چیزی فراتر از دانش وعلم ما درباره یه چیزه. این دوتا باهم فرق میکنن. ممکنه دانش و علم مارو در مسیر شناخت کمک کنه و یه جورایی زیر مجموعه اش باشه اما شناخت یعنی با تمام وجود و با قلب و روحمون یه چیزی رو درک کنیم. علم جاش تو مغز انسانه اما شناخت جاش تو روح وقلب انسانه.خب منم اینو میدونم . حالا من پرسیدم اون شناختی که تو ی اون حدیث هست منظور شناخت قلبیه به قول خودت یا همون علم و دانش ؟ نقل قول شناخت یعنی شناخت صفات و وویژگی های امام در خلقت. مثلا این که بدونیم حیات همه ی مخلوقات به حیات وخواست ایشونه. و اینکه بدونیم هرنفسی که ماداریم میکشیم به خاطر لطفیه که خدا به واسطه امام زمان به ما داده. یعنی ما هرلحظه امام مون رو حاضر و ناظر بدونیم . و وجودش رو همیشه با قلب مون حس کنیم.یعنی همین کافیه ؟ خب دختر خوب دارم میگم همون شناخت قلبی دیگه اینکه واضحه!! گفتم ما با مطالعه وعلم پیش میریم ولی درنهایت به شناخت قلبی میرسیم . مثلا تو یه سری چیزایی رو مطالعه کردی ولی کاربردی برات ندارند اما اگر درمورد امام زمان مطالبی خوندی باید برات کاربرد داشته باشه واین کاربرد هاس که تو رو به شناخت میرسونه!! منظورم همون شناخت قلبیه ! با روحت یه چیزی رو وجدان کنی!همین کافیه!!! ولی همینم چیز کمی نیس!! تو وقتی این رو با روحت وجدان کردی ودریافتش کردی تازه به مرحله ای میرسی که می فهمی باید یه کاری انجام بدی!! کمک کنی!! بیکار نشینی چون یه سری حقایق برات روشن شده!! |
||
|
من منتظرم زیرا،گفتند:"تو می آیی" تا عابر چشمانت، ره گم نکند در شب بر کوچه بتابان نور، ای ماه تماشایی |
|||
|
۱۰ مرداد ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: عصر ظهور | ||
|
|
ادامه مطلب... آیه دیگری از قرآن کریم، خاص امام زمان(علیه السلام) است: قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ غَوْراً فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِماءٍ مَعِين . (ای پیامبر)بگو آیا دیدید که اگرآبی در اختیار شما هست (در زمین)فرو رود،چه کسی برای شما آب آشکار می آورد؟ امام باقر (علیه السلام) «ماءمعین» را به امام ظاهر، و فرو رفتن آب در زمین را به غیبت امام (علیه السلام) تفسیر کرده اند. و فرموده اندکه اگر امام شما غائب شود و این سرچشمه همه ی برکات در میان شما نباشد،کسی(جز خدای متعال)نمی تواند برای شما امام آشکار بیاورد که اخبار روحی را به شما برساند.پس باید از امام غائب استفاده کنید. بنابراین اگر آب جاری و سهل الوصلی در اختیار نباشد، مردم برای دستیابی به آب، باید سختی هايي را تحمل کنند و با ظرف از چاه آب بیرون آورند. چون این کار، کار آسانی نیست،کم تر کسی به آن تن می دهد و لذا این چاه در زمان غیبت، بدون استفاده ی مناسب و به صورت معطل باقی می ماند. از بئر معطله می توان استفاده کرد، ولی بهره گیری از آن، به راحتی ماء معین نیست، چون باید به سختی و به واسطه اسباب و ادوات از چاه آب کشید. امام غائب (علیه السلام) مانند نهر جاری نیست که همه آن را ببینند و به راحتی از آن استفاده کنند. بلکه در زمان غیبت، استفاده از وجود مقدس امام (علیه السلام) به زحمت و استغاثه و تضرع نیاز دارد،تا بتوان از فیض ایشان بهره برد، چون زمان غیبت هنگام امتحان است و افراد در میزان و نحوه ی استفاده از همین «بئر»مورد آزمایش قرار می گیرند . -امام از یاد رفته گاهی غریب به کسی گفته می شود که از یاد رفته است، یعنی آن چنان که شایسته ی اوست، از او یاد نمی شود.این معنا از غربت در مقابل"ذکر"است که گاهی قلبی و گاه زبانی است.یاد کردن از هر کس باید متناسب با سطح او و در حد مقام و موقعیت او باشد. در غیر این صورت، به غربت او می انجامد. امام زمان(علیه السلام) نعمتی هستند که جایگزین ندارند و خلأ ناشی از عدم شناخت ایشان به هیچ صورتی پر نمی شود. بنابراین، انسان عاقل و فهمیده، به هر بهانه ای از امام زمان(علیه السلام) خویش یاد می کند و می کوشد که ایشان را فراموش نکند. امام عصر(علیه السلام) به خواست خداوند متعال، ولی نعمت اصلی همه ی مخلوقات هستند و بیشترین حق ها را بر آن ها دارند، پس باید از جهت کم و کیفیت و نوع در بالاترین سطح ممکن، از ایشان یاد شود. بنابراین، همان طور که در مقابل خدای عزوجل باید شکرگزار باشیم و قلباً متوجه باشیم که هر نعمتی حداقل یک بار"الحمد الله" گفتن می طلبد، اگر آب می خوریم، نفس می کشیم، سالم هستیم و درد نداریم ،باید به درگاه الهی سپاسگزار باشیم. نعمت امام زمان(علیه السلام) از همه جهت، عام وفراگیر است و همه ی مخلوقات از آن بهره جسته اند. اما با یک نگاه کلی به مردم جهان، می بینیم که اکثر مردم دنیا اصلاً به وجود امام عصر(علیه السلام) واقف نیستند و ایشان را به عنوان ولی نعمت خویش نمی شناسند، تا بخواهند شکر حضرتش را به جای آورند. از این رو، برای بیش تر مردم دنیا، یاد کردن از امام زمان(علیه السلام) به طور کلی منتفی است، چرا که شناخت حضرت اصلاً برای آن ها مطرح نیست، تا نوبت به یاد قلبی و زبانی برسد. پس نعمت حضرت ولی عصر ارواحنا فداه با وجود این که فراگیر است، ولی از غیر شیعه توقع یاد حضرتش نمی رود. بنابراین، مسأله یاد شدن امام زمان(علیه السلام) برای همه ی مردم جهان به غیر از اقلیت شیعیان، منتفی است. این نکته مهم، یکی از ابعاد غربت آن حضرت را نشان می دهد! پ ن :کافی جلد1،ص427،ح75. ملک/30. غربت آفتاب ________________________________________________ من یه چیزی رو یادگرفتم تو حدیث ثقلین(یا ایها الناس انى تارك فیكم الثقلین، كتاب الله و عترتى، اهل بیتى ما ان تمسكتم بهما لن تضّلوا بعدى ابداً، و انّهما لن یفترقا حتی یردا علىَّ الحوض فانظروا كیف تخلفونى فیهما»؛[5] دو چیز گرانبها را در میان شما باقی می‌گذارم. هرگاه به آن تمسك جویید، پس از من هرگز گمراه نخواهید شد، آن دو، كتاب خدا و عترت و اهل‌بیت من می‌باشند. این دو از یكدیگر جدا نمی‌شوند تا در قیامت نزد من آیند، پس بنگرید كه چگونه با آنها رفتار خواهید كرد. ) یه نکته اینکه تمسک جستن یعنی مثل رنگی که به دیوار زده شده وجداناپذیره ودرحقیقت جزئی از دیوار شده ما هم باید به ائمه تمسک کنیم نکته دوم اینه که قرآن واهل بیت باهم معنا خواهند داشت دقیقا مثل دوروی یک اسکناس! اگه یه اسکناس 5000هزارتومنی داشته باشیم ولی یه طرفش سفید باشه هیچ ارزشی نخواهد داشت. مخاطب قران پیامبرو ائمه هستن اونا هستن که میدونن قران چی میگه و چرا گفته! ماها اگر دلمون میخواد حقیقتی رو درک کنیم باید از هردو اینا باهم استفاده کنیم. با توجه به امام مون و یاری خواستن از ایشونه که درک آیات قران برامون آسون میشه... |
||
|
من منتظرم زیرا،گفتند:"تو می آیی" تا عابر چشمانت، ره گم نکند در شب بر کوچه بتابان نور، ای ماه تماشایی |
|||
|
۱۰ مرداد ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: عصر ظهور | ||
|
|
دلم نیومد این مطلب رو نذارم با اینکه ممکنه با مبحث غربت قاطی بشه ولی خیلی زیبا نوشته بود .... غربت در غیبت پس از عملی نشدن ره نمود حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه در غیبت صغری در نامه ای که به شیخ مفید مرقوم فرمودند: همّ و غم و اندوه حزن و آلام حضرت روزبه روز بیش تر و بیش تر شد. احساس تنهایی و مظلومیت و غربت از سویی و از دیگرسو ، غفلت و بی اعتنایی، و عدم معرفت شیعه به خواسته های آن حجّت خداوندی و... . آیا می دانید چندین امام معصوم، ده ها و شاید صدها سال قبل از ولادت آن بزگوار، بر غربت و مظلومیت و طولانی شدن غیبت ایشان گریسته اند؟ امام صادق علیه السلام را دیدند که بر روی خاک نشسته و همانند مادر فرزند از دست داده، گریه می کند و به پهنای صورت اشک می ریزد و چنین زمزمه دارد: «آقای من. غیبت تو تو خواب را از دیدگان من ربوده و خاطرم را پریشان ساخته و آرامش دل را از من گرفته ... سرورمن غیبت تو مصیبتی جان کاه بر سراسر هستی ام فرو ریخته است که هرگز از آن تسلی نمی یابم. از دست دادن یاران، یکی پس از دیگری اجتماعات را درهم می ریزد. در بلاها و سختی ها، رنج ها و اندوه ها آن چنان بر دلم سنگینی می کند که دیگر اشک دیده و فریادهای سینه را احساس نمی کنم...» ( بحارالأنوار51: 219، کمال الدین:353.) آیا می دانید در روایات حضرات معصومین علیهم السلام، شیعیان و محبین اهل بیت به دعا برای فرج موعود آل محمّد تشویق شده اند؟ مگرنه این است که در طول این یازده قرن غیبت کبری، هر ظلم و جنایت وبدعت و معصیتی که در عالم صورت گرفته و هر خونی که به ناحق ریخته و هر اشکی که از گوشه چشم یتیمی یا مظلومی سرازیر شده و هر ناله ای که از سینه ی دردمندی برخاسته است، همه در منظر آن بزگوار بوده و خاطر شریف حضرتش را آزرده ساخته است؟ بارها دیده ایم که اگر فرزند یک خانواده یا مسافر آنها در بازگشت به منزل اندکی تأخیرکند، دل های عزیزان و نزدیکان او به اضطراب می افتد و از ترس این که مبادا اتفاقی افتاده باشد، به دنبال علّت تأخیر می روند. اینک، تأخیر در ظهور آخرین حجّت خدا در زمین، ما و جامعه ی شیعه را تا چه حد به اضطراب و حرکت و تلاش و تفکّر واداشته است؟ دیده و شنیده ایم اگر عزیزی از یک خانواده و بی هیچ جرم و گناهی، مظلومانه کشته شود، اولیای دَم به چیزی کم تر از قصاص قاتل، آن هم هرچه سریع تر، راضی نمی شوند تا شاید بدین وسیله اندکی از آلام بازماندگان تخفیف یابد. حال اگر این خون به ناحق ریخته، « ثارالله» یعنی خون خدا و جگر گوشه ی نبیّ اکرم صلی الله علبه و آله و سلم و پرورده ی دامان سیّده النسّاء و سیّد جوانان اهل بهشت و فرزندان و عزیزان او باشد قضیّه چه صورتی پیدا می کند؟ امام صادق نیز فرمودند: « از حقوق ما بر شیعیانمان این است که بعد از هر نماز واجب بگویند: یا ربّ محمّد عَجّل فَرَجَ آل محمّد یا ربّ محمّد احفَظ غَیبَهَ محّمد یا ربّ محمّد انتَقم لابنَه محمّد ای پروردگار محمّد گشایش امور آل محمّد را تعجیل فرما. ای پروردگار محمّد، در غیبت محمّد (دین را) محافظت کن. ای پروردگار محمّد، انتقام دختر محمّد را بگیر . » مظلومیت امام عصر از زبان مبارک خود آن حضرت مرحوم حاج شیخ محمّدجعفر جوادی در عالم کشف یا شهود خدمت حضرت بقیّه الله أرواحنا فداه مشرّف شده آن حضرت را بسیار غمگین می بیند. از حال آن بزگوار سؤال می کند. می فرمایند: « دلم خون است. دلم خون است ...» (صحفیه مهدیه :52) در مسجد جمکران قم، اعمال را به جا آورده بودم و با همسرم می آمدم . دیدم آقایی نورانی داخل صحن شده اند و قصد دارند به طرف مسجد بروند. با خود گفتم: این سیّد نورانی در این هوای گرم تابستان، از راه رسیده است و تشنه است. ظرف آبی به دست ایشان دادم . پس از آشامیدن، ظرف آب را پس دادند. گفتم: آقا، شما دعا کنید و فرج امام زمان أرواحنا فداه را از خدا بخواهید تا امر ظهور نزدیک شود، فرمودند: « شیعیان ما به اندازه ی آب خوردنی ما را نمی خواهند. اگر ما را بخواهند، دعا می کنند و فرج ما می رسد.» یکی از علمای وارسته و برجسته ی نجف به کربلای معلّی مشرّف می شود و در حرم مطهّر حضرت سیّد الشّهدا به محضر حضرت مهدی علیه السلام شرف یاب می گردد. امام زمان به او می فرماید: « فلانی ببین این جا که ـ ( در کنار ضریح جدّ غریبم و زیر گنبد طلای آن) دعا مستجاب است ـ مردم به فکر من نیستند و برای فرج من دعا نمی کنند.» سپس آن حضرت تصرّف ولایتی می فرمایند و آن عالم ربّانی خواسته های مردم را می شنود که هرکدام برای حوایج خصوصی خود دعا می کنند. امام می فرمایند: « شنیدی. حتی یک نفر از این زائرین نگفت: خدایا فرج مهدی را برسان.» منبع: کتاب اشتی با امام عصر.نویسنده : علی هراتیان |
||
|
من منتظرم زیرا،گفتند:"تو می آیی" تا عابر چشمانت، ره گم نکند در شب بر کوچه بتابان نور، ای ماه تماشایی |
|||
|
۱۰ مرداد ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: عصر ظهور | ||
|
|
ادامه مطلب.. 3-امام فرونهاده یکی دیگر از معانی غریب،«فرونهاده» یا«واگذاشته» است. فرونهاده به کسی گفته می شود که مهجور، متروک و معطل باقی مانده باشد.«مهجور» کسی است که او را کنار گذاشته باشند.متروک یعنی ترک شده، و معطل هم به معنی تعطیل شده است. شاید شما نیز دیده اید اشخاصی را که در ذهن خویش از وجود مقدس امام زمان(علیه السلام) اروحنا فداه جز شخصیتی شمشیر به دست که جوی خون به راه می اندازد، گردن ها را می زند و از کشته ها پشته می سازد، ذهنیت و تصویر دیگری ندارند! تأسف بارتر آن که این طرز تلقی و ذهنیت کاملاً اشتباه خود را به دیگران نیز منتقل می سازند و سیمای مهربان و عدالت گستر آن حضرت را در اذهان و انکار عمومی مخدوش می نمایند و آحاد جامعه را از ظهور آن مهرگستر می ترسانند و از دعا برای ظهور ایشان(که تنها و تنها راه نجات است)منصرف می دارند!...حتی برخی از دین باوران، از روی مزاح یا عدم توجه به پی آمدهای منفی کلام خویش، از جای شمشیر امام زمان(علیه السلام) بر روی گردن خود یا دیگران سخن می گویند. در یک برنامه رادیویی راجع به حضرت ولی عصر ارواحنافداه گفته شد که در یکی از مدارس تهران، راجع به مسأله ی ظهور، نظرسنجی به عمل آمده است. هفتاد درصد دانش آموزان اظهار داشته اند که دوست ندارند امام زمان(علیه السلام) بیاید. آنها در پاسخ به این سوال که : چرا به آمدن امام عصر(علیه السلام) تمایل ندارید؟گفته اند:به خاطر این که اگر امام زمان(علیه السلام) بیاید، ما را گردن خواهد زد! حقیقت آن است که وجود مقدس حجة بن الحسن ارواحنا فداه-که خاتم الاوصیاست-هم چون نیایش خاتم الانبیاء صلی ا... علیه و آله و سلم رحمةللعالمین است و از القاب شریف او کاشف البلوی، رحمة الله الواسعة و کهف الحصین و...است. در این دوران، خداوند متعال امام زمان(علیه السلام) ارواحنا فداه را ملجأ و پناه و دادرس بیچارگان و درماندگان قرار داده است.آن پیشوای نجات بخش، به استناد متون روایات، از همه ی مردم مهربان تر و خوش خوی تر است. او در زمان ظهور خویش، مشفقانه مردم را به اطاعت از دین حق فرا می خواند؛ دانش ژرف کتاب آسمانی قرآن را تعلیم می دهد؛ به روشنگری و ارشاد و موعظه در همه ی زمینه ها می پردازد، اتمام حجت می کند؛ به نحوی که اگر کسی کم ترین آمادگی را برای پذیرش حق داشته باشد، به راه حق هدایت می شود و در همین راستا بسیاری از اهل کتاب دسته دسته به آن حضرت ایمان می آورند. صد البته، برای آن که مظلومان و ستم دیدگان تاریخ بتوانند نفس راحتی بکشند،آن دسته از ظالمان که به هیچ صراطی مستقیم نیستند و نصیحت و پند واندرز در اصلاح آن ها موثر نیست،باید از سر راه برداشته شوند؛ولی تمام واقعیت این نیست.روایاتی در این زمینه وجود داردكه مويد همين مطلب است. پیامبر اسلام صلی ا...علیه و آله وسلم فرموده اند: "همه ی امت به سوی او پناه می آورند؛هم چون زنبوران عسل که به ملکه ی خویش پناه می برند. او عدالت را-آن چنان که باید-در پهنه ی جهان می گسترد تا جایی که صفا و صمیمیت صدر اسلام به آن ها بر می گردد. او خفته ای را بی جهت بیدار نمی کند و خونی را به ناحق نمی ریزد. " "هیچ کس فقیر نمی ماند.مردم برای صدقه دادن، به دنبال نیازمند می گردند و پیدا نمی کنند. به هر که مال را عرضه کنند، می گوید من بی نیازم ." "سپس آن قدر ثروت به آ ن ها عطا می کند که در دنیا سابقه نداشته و هیچ کس پیش از او چنین ثروتی نبخشیده باشد... " تذکر این نکته خالی از لطف نیست که مطابق روایات،بیش تر خون ریزی ها پیش از ظهور واقع می شود که آن هم ظاهراً ناشی از برخوردها و جنگ و رقابت میان قدرت های بزرگ جهان خواهد بود؛ چنان که حضرت رضا (علیه السلام) فرموده اند: پیش از قیام قائم عجل ا...تعالی فرجه الشریف، کشتاری است که لحظه ای قطع نمی شود . البته ما درصدد انکار قیام آن حضرت با شمشیر نیستیم ؛چه روایات متعدد براین امر تأکید کرده اند؛ اما یقیناً ذوالفقار امام عصر(علیه السلام) ارواحنا فداه و قوه ی قهریه آن جناب مختص کسانی است که در طول تاریخ پای بر حلقوم عدالت فشرده اند؛ خون مظلومان و بی پناهان را به شیشه کرده اند؛ به روی اولیای الهی تیغ کفر و عناد کشیده اند و جز زبان شمشیر منطق دیگری نمی شناسند.دلیلی ندارد مردم عادی کوچه و بازار-که برای گذران زندگی روزمره و تأمین معاش به فعالیت و زحمت مشغول اند و اگر خطایی از آنان سر زده است، غالباً از سر غفلت و ناآگاهی و فریب خوردگی بوده است و ابداً قصد گردن کشی در مقابل خداوند و اولیای او را نداشته اند-از ظهور امام در وحشت و هراس باشند. نتیجه آن که نباید با ایراد اتهام به وجود مقدس حضرت مهدی (علیه السلام) و ارئه ی تصویری غیر واقعی و خشن از آن حضرت در اذهان عمومی، دوستان آن حضرت و عدالت خواهان جهان را از ظهور ترسانید. شیاطین انس، بشریت را از قرار گرفتن در معرض تربیت مستقیم پدر معنوی خویشتن(حضرت مهدی (علیه السلام)) محروم کرده اند و بعد برای این که خیال بازگشت به سوی پدر حتی در ذهنش خطور نکند، او را از برق شمشیر ترسانده اند .با توجه به اين مباحث بعد ديگري از غربت آن حضرت يعني مهجور بودن ايشان مطرح گرديد. ________________________________________________ پ ن:منتخب الاثر،478. مسند احمد2:53. غیبت نعمانی،342. بحار182:52به نقل از قرب الاسناد |
||
|
من منتظرم زیرا،گفتند:"تو می آیی" تا عابر چشمانت، ره گم نکند در شب بر کوچه بتابان نور، ای ماه تماشایی |
|||
|
۱۱ مرداد ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: عصر ظهور | ||
|
|
ادامه دارد.. -امام دور از اهل و دیار یکی از رایج ترین معاتی غریب که ابتداء به ذهن آدم می رسد، زمانی صدق می کند که شخص از اهل-یعنی نزدیکان درجه ی اول-و دیار و سرزمین خویش دور افتاده باشد ( البعد عن الاهل و الوطن و الدیار).امام عصر(علیه السلام) به این معنا هم غریب هستند، چرا که در زمان غیبت، جای ایشان در میان دوستان و نزدیکانشان خالی است و از سرزمین و وطن خویش هم دور افتاده اند. امام موسی کاظم (علیه السلام) می فرماید:او طرد شده ی تنها،غریب،پنهان از نزدیکانش و به خاطر کشته شدن پدرش مظلوم است(هنوز انتقام خون پدرش گرفته نشده است). حضرت امیر المومنین (علیه السلام) در توصیف اوج غربت و مظلومیت فرزند غایت خود فرموده اند:(امام)عهده دار امر(نجات انسان ها) همان رانده ی آواره ی بی کس تنهاست. علاوه بر کناره گیری از اهل، مسأله دور بودن از دیار و سرزمین هم برای امام زمان(علیه السلام) مطرح است. از حدیث امام صادق (علیه السلام) برمی آید که حضرت به زندگی در مدینه و اطراف آن علاقه زیادی دارند. امام صادق (علیه السلام) فرموده اند:قطعاً صاحب این امر غیبتی دارد و قطعاً در غیبتش کناره گیری(از مردم)خواهد داشت و مدینه چه محل سکونت خوبی(برای ایشان)است و به خاطر سی نفر وحشتی نیست.(حضرت به خاطر وجود آن ها در غربت از خلق وحشتی ندارند). 5-امام بی یار و یاور معنای پنجم غریب کم بودن اعوان و انصار است که یکی دیگر از معنای صریح و روشن غریب است.کسی که تعداد یاورانش بسیار کم تر از حد مطلوب و شایسته باشد، حقیقتاً غریب است.یاران امام عصر(علیه السلام) مومنان واقعی هستند؛کسانی که هم در اعتقاد و هم در عمل، اهل ایمانند. به اين معنا متأسفانه این غربت و تنهایی امام زمان(علیه السلام) تا زمان ظهور، امتداد خواهد یافت؛ چنان که مولای متقیان (علیه السلام) فرموده اند: مهدی ما(از تولد تا زمان ظهور )تنها، یگانه و غریب خواهد بود. و امام صادق (علیه السلام) نیز در مورد کیفیت ظهور امام عصر(علیه السلام) به مفضل می فرماید:«ای مفضل! او تنها ظهور می کند؛ به تنهایی وارد مسجدالحرام می شود؛ به تنهایی به کعبه دست می یازد؛ تاریکی شب همه جا را فرا می گیرد و او هم چنان تنهاست... . پ ن: .آشتی با امام عصر(عج) ادامه دارد... ________________________________________________ چیزی که میخوام بگم اینه!! من تا چند روز پیش دعای فرج رو میخوندم به خاطر این که امام زمان بیاد و دنیا گلستون بشه و همه خوب باشن وعدالت برقرار شه!!! اما حالا فهمیدم اگه میگن دعای فرج رو بخونید و انقد تاکید شده که دعای فرج بخونید واسه اینه که امام زمان از بند غم رها شه!! این اول مهمه !! امام زمان ازین زندان غیبت رها شه ..... خیلی سخته که یه ظلمی رو ببینی و فقط ببینی ! نهایتش اینه که دعا کنی... ولی کاری نتونی بکنی... چرا ما مردم با پدر خودمون این کارو کردیم... چرا باعث شدیم که خدا پدرمونو ازمون بگیره و هروقت آدم شدیم دوباره برگردونه؟؟؟ .. آیا وقتش نرسیده که یه لطفی درحقش کنیم..؟؟ |
||
|
من منتظرم زیرا،گفتند:"تو می آیی" تا عابر چشمانت، ره گم نکند در شب بر کوچه بتابان نور، ای ماه تماشایی |
|||
|
۱۲ مرداد ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: عصر ظهور | ||
|
|
ندیده هم مه رویت چراغ دیده ماست قسم به صبح ظهور و به لحظه فرجت که طول غیبتت از شوق ما نخواهد کاست تو غایبی و همه خلق در حضور تو اند کنار یار صدا میزنند یار کجاست به دیده ای که نبیند به غیر روی تورا چراغ عارضت از صد نقاب هم پیداست آقا جان! بیا که لشگر فتح آیدت به استقبال بیا که فاطمه را در قفات دست دعاست بیا که کعبه به دور سرت طواف کند بیا که دیده زمزم ز خون دریاست بیا که تا تو نیایی علی ست خانه نشین بیا که فاطمه در طول غیبتت تنهاست به گریه ای که زهجر تو میکنیم قسم که اشک ماهمه از خون سیدالشهداست یابن الحسن! هزارسال فزون صبح جمعه هر هفته صدای ناله این الحسین ما به سماست بی بیا که ببینیم بازهم علمت به روی دست علمدار دشت کرب و بلاست...
|
||
|
من منتظرم زیرا،گفتند:"تو می آیی" تا عابر چشمانت، ره گم نکند در شب بر کوچه بتابان نور، ای ماه تماشایی |
|||
|
۱۵ مرداد ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: عصر ظهور | ||
|
|
ادامه بحث... حال با اشاراتي كه به ابعاد غيبت امام زمان (عج) شد اين مباحث را با يك نتيجه به پايان مي رسانيم و آن اينكه؛ در برخی از روایات ذکر شده که امام عصر(علیه السلام) غیبت خواهد گزید، زیرا اگر جز این باشد کشته خواهد شد و با کشته شدن او سلسله امامت گسیخته شده، نظام آفرینش دچار اختلال می شود. شدت غربت آن حضرت تا بدین حد است که اگر ایشان پیش از فرا رسیدن فرج کلی، از حال غیبت(یعنی زندگی ناشناس)به درآید و خود را معرفی کند، دشمنان بر او خواهند تاخت، او را خواهند کشت و با او شبیه همان رفتاری را خواهند کرد که با اجدادش کردند. آیا این زندگی آمیخته به ناامنی و خفا،نوعی گرفتاری به شمار نمی آید.آیا این رواست که همه ما بتوانیم شناسنامه داشته باشیم و نام ونشان خود را در جامعه مطرح کنیم و از حقوق اجتماعی برخوردار باشیم، اما برای آن حضرت این امکان وجود نداشته باشد که حتی خود را به نام معرفی نماید؛ اگر کسی این را گرفتاری نمی داند، پس گرفتاری را در چه چیزی می بیند؟آیا شما گمان می کنید که امام زمان(علیه السلام) دوست ندارند در جمع دوستان خود بنشیند و با آنها در شرایط امن و امان سخن بگوید؛ یا این که امام زمان(علیه السلام) دوست ندارد با خویشاوندان خویش یعنی سادات که عموزاده های او به شمار می آیند، مانند دیگر مردم که با خویشاوندان رفت وآمد دارند، ارتباط داشته باشد و علناً صله رحم به جای آورد؟ ناشناس زندگی کردن نوعی غربت و گرفتاری است، به خصوص اگر این ناشناسی به واسطه ناامنی و چیرگی ظلم بر انسان تحمیل شده باشد . ________________________________________________ پ ن: ازاینکه امام زمان باید ناشناس زندگی کنه تا بتونه زندگی کنه! میتونیم به شدت دشمنی آدما به خصوص دشمنان حضرت پی ببریم. وقتی بنده های شیطان به خیال پوچ وباطلشون جامه عمل میپوشونن و تک تیر اندازهاییرو در هتل های کنار خونه خدا مستقر میکنن که امام زمان رو به شهادت برسونن! ماها باید بریم بمیریم از این همه کم کاری های خودمون درحق امام مون!! وقتی دشمنش چنین برنامه میریزه ماها داریم چیکار میکنیم؟؟ آیا وقتش نرسیده به جای غرق شدن تو آرزوهای خودمون آرزوی تنها امام خدا روی زمین رو حداقل به مرز اتفاق افتادن برسونیم!!؟؟ بیایید طرح بریزیم ، مهندسی کنیم ، پلن بریزیم که چطور میشه حرکتی انجام بدیم که حداقل چند ساعت زودتر پدر مهربونمون ازین وضعیت خلاص شه!! تو قسمتهای بعدی بحث نصرت ایشون رو آغاز میکنم باشد که یاریش کنیم..... و باشد که ایشون هم توفیق نصرت شون رو عطا کنن....
|
||
|
من منتظرم زیرا،گفتند:"تو می آیی" تا عابر چشمانت، ره گم نکند در شب بر کوچه بتابان نور، ای ماه تماشایی |
|||
|
۱۶ مرداد ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: عصر ظهور | ||
|
|
بخش دوم:نصرت پدر زنده ،مهربان ، قدرتمند و دانشمند الزام نصرت : اولین سئوالی که در اینجا مطرح میشود این است که مگر خداوند به یاری مخلوقات خود نیاز دارد؟یاری دادن به خدایی که غنی است و ما فقیر او هستیم چه معنایی دارد؟ اگر او از غیر خود بی نیاز می باشد، یاری کردن او چگونه طرح می شود؟ امیر مومنان (علیه السلام) ضمن توضیحی درباره ی آیه هفت سوره ی محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) ، به این سوال پاسخ داده اند : پس خداوند از روی خواری و ضعف از شما یاری نخواسته است، او در حالی از شما یاری طلبیده که لشگریان آسمان ها و زمین از آن اوست و او عزیز حکیم می باشد، خواسته است شما را آزمایش کند که کدام یک عمل نیکوتر دارید . بنابراین، یاری خداوند در حقیقت امتحان بندگی اوست. هرکس عمل نیکوتری داشته باشد، خدا را بهتر یاری کرده است. حال این پرسش مطرح می شود که: انجام عمل نیکو، چه ارتباطی با مفهوم یاری رساندن به خدا دارد؟ این سوال را با توجه به هدفی که خدای متعال در خلقت انسان معین فرموده، می توان پاسخ داد. اگر انسان ها در مسیر هدف از خلقت خویش حرکت کنند، در حقیقت به آن چه خداوند از ایشان خواسته است، جامه ی عمل پوشانده اند و در آن صورت می توان گفت که هدف خداوند را عملی ساخته اند یا به تعبیر مسامحی، خداوند را به هدفش رسانده اند، پس گویی خداوند متعال را در رسیدن به هدف خود یاری کرده اند. نصرت حجت خدا، نصرت خداست. حال که به لزوم یاری خداوند واقف گردیدیم ، توجه به این اصل اساسی لازم است، که در بحث یاری دادن خداوند، اولین و مهمترین قدم، یاری اهل بیت(علیهم السلام) می باشد،چرا که در واقع یاری ایشان همان نصرتی است که خداوند متعال از بندگانش مطالبه کرده است. این مطلب از قرآن کریم به روشنی قابل استفاده است: خداوند در آیه ی چهارده سوره ی صف می فرمایند: ای کسانی که ایمان آورده اید!یاوران خداوند باشید همان گونه که عیسی بن مریم (علیه السلام) به یاوران برگزیده (خود)گفت:چه کسانی یاران من به سوی خدا هستند؟آن یاران پاک گفتند :ما یاوران خداوند هستیم . در این آیه ی شریفه یاوران حضرت عیسی (علیه السلام) ، یاوران خدا (انصارالله) نامیده شده اند.حواریون، یاران پاک و برگزیده ای بودند که وقتی به یاری حضرت عیسی (علیه السلام) رفتند، در واقع به یاری خداوند شتافتند.به همین منوال، شیعیان ائمه علیهم السلام، حواریون آن ها دانسته شده اند. از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: همانا یاران خاص عیسی (علیه السلام) شیعیان او بودند و شیعیان ما یاران خاص ما هستند و یاران عیسی (علیه السلام) نسبت به او مطیع تر از یاران ما نسبت به ما نبودند .بنابراین، یاری کردن ائمه علیهم السلام یاری کردن خداوند متعال است. پ ن: آشتی با امام عصر(ع). بیایید او را یاری کنیم،ص17 فاطر/ 15،يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَميد. إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُم. نهج البلاغه با ترجمه ی فقیهی/ خ 181. "يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصارَ اللَّهِ كَما قالَ عيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوارِيِّينَ مَنْ أَنْصاري إِلَى اللَّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ ". «إِنَّ حَوَارِيَّ عِيسَى( ع) كَانُوا شِيعَتَهُ وَ إِنَّ شِيعَتَنَا حَوَارِيُّونَا وَ مَا كَانَ حَوَارِيُّ عِيسَى بِأَطْوَعَ لَهُ مِنْ حَوَارِيِّنَا لَنا.». مکیال المکارم جلد1 ص 566 به نقل از احتجاج:98:1. مکیال المکارم جلد 1ص 468 به نقل از الخصال196:1. « قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبي » ________________________________________________ به این فکر کنیم ماهم میتونیم جزو حواریون مسیح مون باشیم... میشه... اگه بخواییم.. اگه از خواب غفلت بیدار شیم.. کافیه دور وبرمون رو خوب نگاه کنیم.. کافی اولویت ها رو مشخص کنیم.. یکم فکر کنیم چطوری میشه؟؟؟ من اینجا از همه اونایی که این مطالب رو میخونن ولی نظری نمیدن میخوام که بشینن و فکر کنن یه پیشنهاد بدن چیکار کنیم امام مون رو کمک کنیم؟؟ اگه کسی هست که مطلب رو خونده خوشحال میشم به این سوال جواب بده؟؟ یعنی پیشنهاد خودشو بده!!! |
||
|
من منتظرم زیرا،گفتند:"تو می آیی" تا عابر چشمانت، ره گم نکند در شب بر کوچه بتابان نور، ای ماه تماشایی |
|||
|
۱۷ مرداد ۱۳۹۰
|
|||
|
|
|
برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید!
|
| شما می‌توانید مطالب را بخوانید. |
| شما نمی‌توانید عنوان جدید باز کنید. |
| شما نمی‌توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید. |
| شما نمی‌توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید. |
| شما نمی‌توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید. |
| شما نمی‌توانید نظرسنجی اضافه کنید. |
| شما نمی‌توانید در نظرسنجی‌ها شرکت کنید. |
| شما نمی‌توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید. |
| شما نمی‌توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید. |