مارادونا که در دهه 1980، به عنوان بهترین بازیکن جهان انتخاب شد و به عنوان یکی از بهترین های کل تاریخ فوتبال به شمار می رود، در سال 1960 در لانوس آرژانتین متولد شد.

او از سنی بسیار کم، با پا عوض کردن ها، سرعت و توانایی هایش در دریبل کردن، یک استعداد بارز بود.

«پلوسا»، آن گونه که به این اسم معروف بود، در سال 1982 از بوکا جونیورز به بارسلونا آمد. متاسفانه، کاتالونیا هرگز بهترین های این بازیکن را به خود ندید؛ اولا به دلیل بیماری هپاتیت و پس از آن به علت مصدومتی جدی. نیوکمپ تنها قسمت های گذرا و اجمالی از پتانسیل واقعی اش را در خود داشت. اما لحظاتی برای قدردانی نیز وجود داشتند؛ برای مثال گلش در برابر ستاره سرخ در جام برندگان 83-82 و یا گلی که در همان فصل در لیگ در سانتیاگو برنابئو به ثمر رساند که حتی عده ای از هوادارن مادرید را به تشویق واداشت.

رابطه او با هیئت مدیره به نقطه بدون بازگشتی سقوط کرد و پس از این که بارسا جام حذفی را در فصل 84-1983، به اتلنتیکو بیلبائو واگذار کرد، او تیم را به مقصد ناپولی ایتالیا ترک گفت.