کاکسیس (بوداپست، مجارستان، 1929 – بارسلونا، 1979) که به علت توانایی چشم گیرش در هوا، به «سر طلایی» (Golden Head) معروف بود، در سال 1956 و در پی مداخله شوروی در کشورش، از مجارستان رفت و این زمانی بود که او به تازگی خود را به عنوان ستاره ای برای زمان خود به دیگران نمایانده بود.

بارسا دو سال بعد او را، به همراه هم وطنش زولان زیبور، زمانی که برای باشگاه سوئیسی یاران جوان (Young Fellows) بازی می کردند، به خدمت گرفت. این گلزن مجاری گلزنی مورد اعتماد و آزمایش در تمام سطوح بود.

جدا از قدرت ضربه سرش، او هم چنین شوتی با قدرت با هر دو پایش و دریبلی ماهرانه داشت و نیز بازیکنی باهوش و با قدرت عالی پیش بینی بازی بود. او به عنوان یک جوانمرد شناخته شده بود و هر زمانی که حرکات شرافتمندانه اش را در ورزش انجام می داد، مورد تحسین قرار می گرفت.

او بارسا را به سمت بردهای زیادی هدایت کرد؛ اما زمانی که بارسا فینال جام اروپا را در سال1961 از دست داد، از یاس بزرگی که ایجاد شده بود، رنج برد. این بازی در برن برگزار شد، یعنی جایی که هفت سال قبل تیم ملی اش، مجارستان، فینال جام جهانی 1956 را به آلمان واگذار کرده بود.