پلاتكو (بوداپست، مجارستان، 1898 – سانتیاگو، شیلی، 1983) در سال 1923 به عنوان جانشینی برای یك سنگربان افسانه ای دیگر بارسا، ریكاردو زامورا، با تیم قرار داد بست.

و به لطف استعداد بی نظیرش در میان جایگاه های مختلف، با خروج های به موقع از محوطه در شرایط خطرناك و احساس عالی امنیتی كه در هم تیمی هایش می دمید، عالی عمل كرد. او یكی از مهم ترین بازیكنان بارسا در دوران طلایی (Golden Era) بود.

در سال 1928 شاعر كادیزی، رافائل آلبرتی با شعری مملوء از احساس در وصف قهرمانی های او در فینال قهرمانی اسپانیا، كه در آن بازی او با وجود ضربه سختی كه به سرش وارد شده بود، در زمین ماند، او را جاودان ساخت. آلبرتی كلماتی غنایی مثل «ببری تابان در چمن سرزمینی دیگر» (flaming tiger on the grass of another land)، «آبی و قرمز قهرمان» (heroic blue and red) و «خرس سپید روی خون» (blond bear of blood) در وصف او سرود.

پلاتكو بعد ها كارش را با مدیریت فوتبال باشگاه در دو فصل مختلف 35-1934 و 56-1955 ادامه داد.