متولد بارسلونا در سال 1947، چارلی، معروف به پسر پدرالبس (Pedralbes' boy)، یک بازیکن بنیادی در کن بارسا (Can Barça) بود، جایی که او عملا تمام زندگی ورزشی اش را در آن گذرانده است.

او، فرزند بارسلونا و پرورش یافته زمین بازی با تکنیکی ظریف در پست جناح راست بازی می کرد و به دلیل دریبل عالی، قدرت تجسم فوق العاده، ضربات پنالتی استادانه و ضربات ایستگاهی اش برجسته بود.

گرچه او گاه و بی گاه به دلیل خونسردی بیش از حدش، از طرف هوادارانش مورد انتقاد قرار می گرفت. او با 656 بازی سخت و 197 گل در سابقه اش، دومین بازیکن بارسلونا در این قسمت است و با وجود این که او یک فروارد میانی نبود، هشتمین گلزن برتر در تاریخ آبی و اناری ها است.

پس از بازنشسته شدن در سال 1981، او یک جایگاه فشرده در تمرین داشت: تکنیک های تیم، ابتدا در قسمت های بنیادی فوتبال و سپس به عنوان کمک دوم لوئیس آراگونس (88-1977) و یوهان کرایف (96-1988) – سال های افتخار آمیز تیم رویایی (Dream Team) - و در آخر به عنوان مربی اول تمرینات در فصل 02-2001 که دوران سختی برای اف سی بارسلونا بود.