| پاسخ به: ژاوی هرناندز | |||
|---|---|---|---|
نویسنده: !/\@X پنج‌شنبه، ۲۶ دی ۱۳۸۷ (۱۳:۵۱) | |||
| سرمست از 2008، در حسرت 2006! ای کاش کمی «تفاوت»  1- در انتظار«تفاوت» نشسته ای و ناگهان اقدامی «عادی» تر از همیشه به چشم می بینی. «عادی» خسته کننده از کسی سرزده که می توانست «متفاوت» باشد، اما ترجیح داده راه خودش را برود و به سیاق همیشگی اش، جماعتی را از خود راضی نگه دارد. 2- یورو 2008 تورنمنت متفاوتی بود. تیمهایش(که پیچیده ترین تاکتیک ها را در زیباترین حالت ممکن به تصاویر مرئی تبدیل می کردند)، سیستم ها و پلان های چشم نوازی که هردقیقه و هرلحظه تغییر می کردند، مربیانش (همانهایی که از منجم تا ستاره هاردراک درمیانشان دیده می شد)، تماشاگرانش(که هرروز و هربازی برایشان به «بالماسکه» می ماند)، نوع فیلمبرداری اش (که چیزی در اندازه های فیلمبرداری قدرمندترین مووی های هالیوودی بود) و ازهمه مهم تر، بازیکنانش که اکثرشان به هنرمندان عصرمعاصر می ماندند، هیچ کدامشان عادی و همان نرمال همیشگی نبودند. یورو «متفاوت» بود. «تفاوت»، از سر و رویش می بارید و به همین دلیل به بهترین تورنمت 20 سال اخیر فوتبال جهان تبدیل شد. مهرکیلومترها تفاوت این یادگاری دوست داشتنی فوتبالی را، مسئولانش درروز آخر این بازی ها و با انتخاب برترین بازیکن این تورنمنت با قدرت تمام رویش کوبیدند و فصل جدیدی از انتخاب بهترین ها را رقم زدند. انتخاب آنها پیام تازه ای داشت: آنکه بیشترین گلها را برای تیمش می زند و بیش از سایرین مورد توجه رسانه هاست، لزوما بهترین نیست. 3- «ژاوی ارناندس»؛ پیکاسوی فوتبال نوین، نامی پررنگ بود که از پس این پیام بیرون آمد. هنرمند کوچک کاتالان با انتخابش تک تک آنها که نگاهی نه نرمال، به فوتبال داشتند را مسرور کرد. مسروران آن روز، خوب می دانستند که هم «داوید ویا» و هم «فرناندو تورس» که گلهای بسیاری برای قهرمان یورو زدند، ستارگان بزرگ این تورنمنت بودند، اما انتخاب ژاوی برایشان چیز دیگری بود. این انتخاب به زعم آنها روح فوتبال را به پرواز درآورد. 4- یونایتد فصل درخشانش را مدیون فررند قدکشیده اش بود: «کریس رونالدو»؛ پسر کوچک پاپا فرگی که سرعت رشدش با سرعت یک فراری مدل 2009 برابری می کند! کسی نیست که نداند احتمال قهرمانی تیم سرالکس بدون شماره هفت اعجاب انگیزش در پریمیرلیگ و همینطور لیگ قهرمانان اروپا به طرز واضحی کاهش پیدا می کرد. او دریک فصل 42 گل برای یونایتد زد و همین برای هرگونه انتخابی کافی است. او اما برای هرگونه انتخابی، دم دست ترین گزینه است. به این موضوع هم شبهه ای وارد نیست. کریس، بازیکن «لحظه» هاست؛ ژاوی اما «لحظه» ها را می سازد. این تفاوتی بود که فیفا کوچکترین توجهی به آن نکرد. جالب است که ازنظر رسمی ترین مرجع فوتبال جهان، فاصله این دو بازیکن با هم 780 امتیاز است! حتی اگر بپذیریم که رونالدو امسال بهترین بازیکن جهان بوده، این را نمی توان پذیرفت که ژاوی، فصلی ضعیف تر از لئو مسی، فرناندو تورس و کاکا را سپری کرده باشد! فیفا و تک تک کسانی که دراین انتخابات حق رأی داشته اند شاید پاسخی قانع کننده برای این گونه گزینش ها داشته باشند. شاید دوست داشتیم بازهم سالی مثل 2006 را به چشم می دیدیم و با انتخاب فیفا، هیجان زده می شدیم. فابیو کاناوارو آن روزها شرایطی مشابه ژاوی داشت، فیفا اما اورا برگزید. شاید چون کریس رونالدویی وجود نداشت! 5- در انتظار«تفاوت» نشسته ای و ناگهان اقدامی «عادی» تر از همیشه به چشم می بینی. «عادی» خسته کننده از کسی سرزده که می توانست «متفاوت» باشد، اما ترجیح داده راه خودش را برود و به سیاق همیشگی اش، جماعتی را از خود راضی نگه دارد، اما ای کاش و تنها ای کاش فقط کمی تفاوت… بهنام مددی - خبرنگار روزنامه دنیای فوتبال مقاله چاپ شده در روزنامه اعتماد | |||
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسال‌ها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطوره‌های باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکس‌های قهرمانی
عکس‌های بازی‌های بارسا
عکس‌های بازیکنان
عکس‌های فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول