تالار گفتمان

پاسخ به: رئال مادرید vs بارسلونا [ هفته 26 لالیگا ]
نویسنده: zahrabarca شنبه، ۱۲ اسفند ۱۳۹۱ (۱:۱۲)
نگاهی به شرایط بارسلونا در آستانه یک ال کلاسیکوی دیگر تکیه بیش از حد به مسی نتیجه عکس داد بارسلونا فردا یک بار دیگر پا به میدان نبرد ال کلاسیکو می گذارد تا بلکه خاطره تلخ شکست اخیر را به دست فراموشی بسپارد، اما آیا مشکلات موجود این اجازه را به کاتالان ها خواهد داد؟ مشرق - این روزها رسانه های خارجی تحلیل های مختلفی از شرایط بارسلونا ارائه می کنند از جمله اینکه می گویند شاید پپ گواردیولا حق داشت که می گفت «نخبه واقعی را زمانی خواهید شناخت که او را از دست بدهید.» تماشای بازی بارسلونا در این روزها، ناخودآگاه انسان را به فکر فرو می برد؛ به این فکر که آیا سرمربی سابق کاتالان ها، چیزی می دانست که خیلی از ما نمی دانستیم و هنوز هم نمی دانیم و تنها اثراتش را در بازی بارسلونا می بینیم؟ اواسط فصل 2011-2012، وقتی آبی و اناری ها، سانتوس را در فینال جام باشگاه های جهان با 4 گل در هم کوبیدند و بهترین تیم فوتبال تاریخ دنیا نامیده شدند، هیچ کس پیش بینی نمی کرد که تنها 6 ماه بعد از آن پپ گواردیولا، بارسلونا را ترک کند. او اما رفت چون چیزی را در این تیم دیده بود که آن را دوست نداشت. پپ مشکلی را دیده بوده که می دانست نمی تواند آن را حل کند تا روند فوق العاده ای که بارسلونا در پیش گرفته بود ادامه داشته باشد. حتما به یاد دارید که او خودش نخواست قراردادش تمدید شود. پپ آدمی است که تا زمانی که بداند می تواند برای مساله اش جواب پیدا کند صورت آن را پاک نمی کند. گواردیولا عاشق بارسلونا بود اما با این حال رفت و باعث شد خیلی ها متعجب شوند و هنوز از خود بپرسند چرا؟ * دوران خوش پس از گواردیولا و آغاز روزهای تلخ برای مدتی تحت نظر تیتو ویلانووا همان کسی که جانشین پپ شده همه چیز در بارسلونا خوب پیش رفت. بارسلونا بهترین شروع را در تاریخ لالیگا به ثبت رساند؛ 18 بازی از 19 بازی را برد و آن یکی دیگر را هم مساوی کرد. مسی به آمار حیرت آور گلزنی اش اضافه کرد و حالا بارسلونا 13 هفته به انتهای لیگ کاتالان ها 12 امتیاز جلوتر از اتلتیکومادرید رده دومی و 16 امتیاز از رئال مادرید رده سومی در صدر جدول است و به نظر می رسد که بارسلونا از همین حالا دستش را روی جام قهرمانی لالیگا گذاشته است. همه این ها درست اما وقتی ملاک قضاوت برای ارزیابی وضعیت فعلی بارسا نوع نگاه این تیم به دو بازی حیاتی یکی دو هفته گذشته باشد – همان بازی هایی که در آنها به میلان و رئال مادرید باخت – به این نتیجه می رسید که هیچ چیزی تضمین شده نیست و به این نتیجه می رسید که بارسا در بحران است؛ وضعیتی که باید تغییر کند. > حتی در دوران طلایی بارسا در لیگ، می شد نشانه هایی را در گوشه و کنار دید که این تیم آنقدر ها هم روی فرم نیست. خط دفاع متزلزل است. مدافعان بارسا در 12 بازی گذشته در هر بازی حداقل یک بار به حریفان اجازه داده اند دروازه شان را باز کنند. این خط واقعا یکی از بی نظم ترین خطوط بارسلونا بوده است. ویکتور والدس دروازه بان اصلی تیم، می خواهد برود و شاید بهتر بود که همان ماه ژانویه او را بفروشند. جاشین او پینتو، 38 ساله است و هیچ کس دقیقا نمی داند او درون دروازه تیمی در حد و اندازه بارسلونا چه کار می کند. جلوتر از او دنی آلوز، دفاع راست تیم، هر کاری می کند جز دفاع و انگار وظیفه اش را فراموش کرده است. هرگاه که تیم های دیگر به بارسلونا گل زده اند خبری از او در هنگام دفاع نبوده است. پیکه یکی از مدافعان میانی تیم مدام در سراسر زمین سرگردان و بی هدف می چرخد و شاید دچار این توهم شده که مهاجم نوک است. کاپیتان کارلس پویول دارد پیر می شود. هنوز هم انگیزه اش زیاد است اما دیگر بیشتر از این نمی کشد. ماسچرانو اصلا مدافع میانی نیست، هرچند در این کار هم خیلی بد عمل نکرده است. گاهی اوقات او بیش از آنکه مهاجم حریف را بترساند، بر اندام ویکتور والدس لرزه می اندازد. آن طرف تر و در سمت چپ خط دفاع، جوردی آلبا شاید خرید خوبی برای بارسلونا بوده باشد اما مطمئنا گزینه خوبی برای خط دفاع نبوده است. * تبدیل داستان بارسا به داستان مسی بارسا اما هرگز تیم دفاعی نبوده است. آنها بیشتر از هر تیم دیگری گل زده اند و دید وسیع بازیساز هایش، اینیستا، ژاوی و مسی وجه متمایز این تیم در قیاس با دیگر تیم ها بوده و توانسته اند یک شیوه بازی به نام خود ابداع کنند. شیوه ای که در آن آنقدر به یکدیگر پاس می دهند تا بالاخره فرصتی برای گلزنی پیدا کنند و تعدادش هم کم نیست. در شرایطی که عطش گلزنی مسی و استعداد بی نظیر این ستاره آرژانتینی از او یک رهبر بالفطره ساخته، توانایی ذاتی او برای گلزنی در چند وقت اخیر توجه خیلی ها را به خود جلب کرده تا جایی که داستان «بارسا عالی است، بارسا بهترین است» حال جای خود را به قصه «مسی باید گل بزند و مسی باید رکورد دیگری را بشکند» تغییر کرده است. مسی تمام توجهات را از بارسلونا جدا و به خودش معطوف کرده است. حتی داستان معروف رقابت بارسلونا و رئال مادرید در ال کلاسیکو ها هم به داستان رقابت مسی برابر کریستیانو رونالدو تبدیل شده است. مشخص نیست آیا مسی خود چنین درخواست دیکتاتورانه ای داده و یا اینکه نقش او در بارسا چنین جایگاهی را برای او ساخته اما زمانی که اینیستا، ژاوی، فابرگاس، آلبا، آلوز و تقریبا همه جمله «مسی باید گل بزند» را اولین دستور کاری خود می دانند کارآمدی تیم دستخوش یک تغییر منفی می شود. بله، مسی در خیلی از بازی ها در نقش ناجی بارسلونا ظاهر شده اما این به خاطر آن بوده که او تیم برای مسی بازی کرده تا مسی ناجی تیم شود. * افت بارسا هنگام افت مسی بارسلونا بهترین تیم نیست زمانی که مسی در 25 بازی یک تنه 37 گل می زند و سایر بازیکنان در مجموع 42 گل می زنند. وقتی مسی در اوج نباشد بارسا فلج می شود. مربیان با تجربه ای مثل آلگری و مورینیو فهمیده اند که چطور مسی را مهار کنند چون می دانند مهار مسی یعنی مهار بارسلونا و می دانند بازیکنان دیگری مثل پدرو و فابرگاس آنقدر با گلزنی غریبه شده اند که دیگر نمی توانند سرنوشت یک بازی را تعیین کنند. آنها می دانند که سایر مهاجمان بارسلونا حتی نمی توانند در یک موقعیت تک به تک مدافع روبروی خود را دریبل زده و به حرکت خود ادامه دهند. مصدومیت، ژاوی را کند کرده و هر کسی می تواند تشخیص دهد که او الان آن بازیکنی نیست که 6 ماه پیش بود. اینیستا کارش خوب است اما او غریزه مسی را برای زدن ضربات آخر ندارد. ویا هم در اوج نیست که شاید دلیلش این باشد که او با برنامه «همه برای مسی» سر ناسازگاری دارد. کریستین تیو در دوره مربیگری پپ کمتر بازی می کرد و الکسیس سانچس هم فقط نقش یک مجسمه را دارد. فکر کنید چه می شد اگر مسی در این شرایط هم تیمی مثل زلاتان ابراهیموویچ می داشت؟ * نیاز بارسا به یک مربی بارسایی ها امیدوارند که تیمشان نیمار، مهاجم جوان سانتوس و همچنین چند مدافع واقعی بخرد اما چیزی که تیم آنها در حال حاضر واقعا نیاز دارد، یک مربی است. ویلانووا از ابتدای ماه ژانویه امسال در نیویورک بوده تا مراحل درمان سرطانش را تکمیل کند. دستیار او جوردی رورا، مربی ای نیست که بتواند تیم را برای بازی برابر رقبایی مثل رئال مادرید یا میلان آماده کند. احتمالا تمام چیزی که رورا پیش از بازی سه شنبه شب در ال کلاسیکو به مردانش گفت همین بوده: «ببینید بچه ها، ما در مادرید یک - یک کرده ایم و به نوعی جلو هستیم. اول باید گل بزنید تا آنها حمله کنند. آلوز، پیکه و بوسکتس عقب بکشید و حواس تان به شمار 7 آنها (رونالدو) باشد. اینیستا تو هم 90 دقیقه تمام توپ را در وسط میدان نگه دار!» همه امیدوارند که حال تیتو ویلانووا هرچه زودتر خوب شود مخصوصا هواداران بارسلونا چون هیچ تیمی در بازی های مهمی مثل ال کلاسیکو تا به حال از سرمربی اینترنتی استفاده نکرده است. یک مربی می تواند از راه دور دستوراتش را چه خوب و چه بد انتقال دهد، اما او هرگز نبض تیمش را حس نخواهد کرد، هرچند نبض این بارسا به خطی صاف تبدیل شده است. بارسلونا با این شرایط ساعت 18:30 فردا(شنبه) به وقت تهران یک بار دیگر در لالیگا و آن هم در خانه رئال مادرید ال کلاسیکو دیگری را برگزار خواهد کرد؛ بازی که می تواند بر پای تئوری ضعف عملکرد آبی و اناری ها به خاطر نداشتن یک مربی حی و حاضر بالای سر بازیکنان تیم، مهر تایید بزند. دیداری که برای مردان بارسا جنبه انتقامی هم دارد چرا که آنها چند شب پیش در زمین خودشان 3 بر یک به رئال مادرید باختند. آیا آنها فردا یک برد دیگر به کارنامه آقای خاص اضافه می کنند؟ منبع: تسنیم