مسعود نوشته:

نمیخواستم خاطره دیروز رو تعریف کنم ولی گفتم حیفه نگم!!
دیروز با بابام رفته بودیم مزار شهدا بعد از اینکه زیارتشون کردیم و از اونجا خارج شدیم پدرم یکی از هم رزمهاش توی جبهه رو دید!
بیچاره یکی از چشماشو از دست داده بود، دستهاش مشکل داشتن و دوتا از انگشتاش قطع شده بودن، پاهاش فلج بودن و به سختی هم حرف میزد!
بیچاره توی 30 سال 38 بار عمل شده بود!
داشت از خودش میگفت، گفت که دو تا پسرم مهندسن، معدل بالای 17 دارن ولی براشون کار پیدا نشده!! بیچاره همسرش هم جانباز بود موجی بود!
وقتی پدر من شنید که پسرهاش کار ندارن خونش به جوش اومد سه تایی رفتیم بنیاد شهید و امور ایثارگران!
البته اینم بگم که به زور همرزم بابامو راضی کردیم بیاد! میگفت من نمیخوام اینهمه زحمت و سختی که در راه خدا کشیدم به باد بره!
خلاصه! رفتیم بنیاد یارو اومد گفت ما تحقیق کردیم دیدیم شما وضع مالیتون بد نیست، یه خونه دارید و یه سمند! بفروشین برا پسراتون کار دست و پا کنید
اینم بگم که بیچاره با اون سمند همه جا میرفت وگرنه باید با عصا میرفت!
پدرم یه لحظه عصبی شد(پدر منم یه کم موجیه!)و گفت: یارو!! وقتی ما میرفتیم جبهه، وقتی ما اونجا خاک میخوردیم، وقتی ما هر شب با صدای توپ و تفنگ میخوابیدیم، وقتی سه روز یکسر بدون توقف راه میرفتیم، شما تحقیق نکردید ببینید خونه داریم یا نه، ماشین داریم یا نه، اگه بریم جبهه خانوادمون چی مشن! الان میاین تحقیق میکنید!
خلاصه با اعصاب خورد شده برگشتیم اومدیم!
جالبه فرزندان برخی افراد بدون هیچ گونه تحقیق قبلی میرن شغل پیدا میکنن(با کمک بند پ)ولی برای اینکه فرزند یه مرد جانباز 70% و یه زن جانباز 50% استخدام بشه، باید تحقیق بشه!
لعنت بر این روزگار!