عبدالرقیه(س) نوشته:

خب بریم سراغ جناب عکاس.

حسین از اون آدماست که تا از نزدیک نبینیش به روحیه لطیفش پی نمیبری و امکان داره تا مدت ها هم ازش بترسی.

ولی خوشبختانه من همون اوایل تو جشن سایت دیدمش و نکته جالب اینه که اولین نفری که بام حرف زد هم همین حسین بود.
برگشت گفت چقدر ساکتی یه چیزی بگو.

ولی نه جدا از شوخی از اون آدماست که تا باهاش برخورد نداشته باشی نمیتونی به اون صورت که باید و شاید در موردش نظر بدی.

در عین خوش برخوردی دوست داره شخصیت خودشو حفظ کنه برا همین با هر کسی نمیپره و به هر کسی هم رو نمیده.
یه جورایی حس میکنم وقتی طرفشو میبینه تقریبا میفهمه طرف تقریبا چه طوریاست که حس میکنم به خاطر همون عکاس باشی بودنشه.(البته من حس میکنما شایدم نباشه.) برا همین گفتم تا نبینیش نمیتونی درست نظر بدی در موردش.

به نظر من بزرگ تر از اینیه که خودشو میبینه.(قابل توجه دوستانی که گفتن بعضیا رو از بالا میبینه.)
گاهی وقتا لازمه بعضیا رو از بالا دید هر چند تازه حسین به نظر من این مقولشم در حد اعتداله.

کلا بچه معتدلیه.

با شخصیتشم حال میکنم، آدم جالبیه.

یکی از بهتریم خصوصیاتش هم اینه که جونش در میره برا رهبرو آقاش.

با اینکه سالها دور از وطن بوده ولی خصوصیات اراکیشو خیلی بهتر از من حفظ کرده.

در کل از اون دسته آدماییه که من احترام خیلی زیادی براش قائلم و اگر به رفاقت لایقمون بدونه افتخار میکنم که باهاش دوستم.

همیشه موفق باشی.
یا علی.