| پاسخ به: هرچه می خواهد دل تنگت بگو ... | |||
|---|---|---|---|
نویسنده: مهمان دوشنبه، ۲۸ بهمن ۱۳۸۷ (۲۳:۰۹) | |||
| می خوام یه شعر واقعا قشنگ براتون بنویسم... _________________________________________ مناظره ی خسرو با فرهاد از کتاب خسرو و شیربن. فقط یه توضیح کوچولو درمورد این بخش از داستان: وقتی خسرو که پادشاه ایران بوده متوجه میشه که فرهاد عاشق شیرین شده اونو احضار میکنه تا یه جوری ازدوروبر شیرین دورش کنه و توی این دیدار گفتگویی پیش میاد که در این قسمت می نویسم: مناظره ی خسرو بافرهاد نخستین بار گفتش کزکجائی بگفت از دار ملک اشنایی بگفت انجا به صنعت درچه کوشند؟ بگفت انده خرند و جان فروشند بگفتا جان فروشی در ادب نیست بگفت از عشقبازان این عجب نیست بگفت ازدل شدی عاشق بدینسان بگفت از دل تو میگوئی من از جان بگفتا عشق شیرین برتو چونست بگفت از جان شیرینم فزونست بگفتا هرشبش بینی چومهتاب بگفت اری چوخواب اید کجا خواب؟ بگفتا دل زمهرش کی کنی پاک بگفت انگه که باشم خفته درخاک بگفتا گر خرامی در سرایش بگفت اندازم این سرزیر پایش بگفتا گر کند چشم توراریش بگفت این چشم دیگر دارمش پیش بگفتا گر کسش ارد فراچنگ بگفت اهن خورد ور خود بود سنگ بگفتا گرنیابی سوی او راه بگفت از دور شاید دید در ماه بگفتا دوری از مه نیست در خور بگفت اشفته از مه دور بهتر بگفتا گر بخواهد هرچه داری بگفت این از خدا خواهم به زاری بگفتا گر بسر یابیش خشنود بگفت از گردن این دام افکنم زود بگفتا دوستیش از طبع بگذار بگفت از دوستان ناید چنین کار بگفت اسوده شو کاین کار خامست بگفت اسودگی برمن حرامست بگفتا روصبوری کن درین درد بگفت از جان صبوری چون توانکرد بگفت از صبرکردن کس خجل نیست بگفت این دل تواند کرد دل نیست بگفت ازعشق کارت سخت زارست بگفت از عاشقی خوشتر چکارست بگفتا جان مده بس دل که بااوست بگفتا دشمنند این هردو بی دوست بگفتا در غمش می ترسی از کس بگفت از محنت هجران او بس بگفتا هیچ همخوابیت باید؟ بگفت ارمن نباشم نیز شاید بگفتا چونی از عشق جمالش بگفت انکس نداند جز خیالش بگفت از دل جداکن عشق شیرین بگفتا چون زیم بی جان شیرین بگفت او ان من شد زو مکن یاد بگفت این کی کند بیچاره فرهاد بگفت ار من کنم دوری نگاهی بگفت افاق را سوزم به اهی چو عاجز گشت خسرو در جوابش نیامد بیش پرسیدن صوابش به یاران گفت کز خاکی و ابی ندیدم کس بدین حاضر جوابی بزر دیدم که با او در نیایم چو زورش نیز برسنگ ازمایم گشاد انگه زبان چون تیغ پولاد فکند الماس را برسنگ بنیاد که مارا هست کوهی برگذرگاه که مشکل می توان کردن بدو راه میان کوه راهی کند باید چنانک امد و شد مارا بشاید بدین تدبیر کس را دسترس نیست که کارتست و کار هیچکس نیست بحق حرمت شیرین دلبند کز این بهتر ندانم خورد سوگند که بامن سر بدین حاجت براری چو حاجتمندم این حاجت براری جوابش داد مرد اهنین چنگ که بردارم زراه خسرو این سنگ بشرط انکه خدمت کرده باشم چنین شرطی بجای اورده باشم دل خسرو رضای من بجوید بترک شکر شیرین بگوید چنان در خشم شد خسرو زفرهاد که حلقش خواست ازردن به پولاد دگرره گفت ازین شرطم چه باکست که سنگ است انچه فرمودم نه خاک است اگرخاکست چون شاید بریدن وگر برد کجا شاید کشیدن بگرمی گفت کاری شرط کردم وگرزین شرط برگردم نه مردم میان دربند و زور دست بگشای برون شو دست برد خویش بنمای چو بشنید این سخن فرهاد بیدل نشان کوه جست ازشاه عادل بکوهی کرد خسرو رهنمونش که خواند هرکس اکنون بیستونش ... | |||
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسال‌ها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطوره‌های باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکس‌های قهرمانی
عکس‌های بازی‌های بارسا
عکس‌های بازیکنان
عکس‌های فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول