سوگوار پدر نوشته:

این مسائل ریشه های کاملا فرهنگی دارن. بعد از انقلابم به وجود نیومدن که با نسبتهای نادرستی مثل فضای بسته یا امثالش بخوای توصیف کنی. فرهنگ قرنها طول می کشه تا تغییر کنه. لااقل از زمان قاجار مردم ایران همین طوری بودن. تا وقتی هم که ریشه مشکل خودتون رو تو وجود دیگران دنبال می کنید، به راه حلی نمی رسید. مطالعه فرهنگ کشورهای شرقی خیلی به تغییر این دید غلط کمک می کنه.

چیزی که در مورد غرب گفتی، کاملا اشتباهه. تو قرن 19 فردریک تیلور اومد سیستم مدیریت علمی رو پیاده کرد که به افراد دقیقا به شکل اجزایی از یک ماشین نگاه می شد، مثل ربات. بروکراسی شدید، کنترل بسیار بالا، محدودیت شدید اختیار و ساختار مدیریتی عمودی (یعنی دستور از بالا، اجرا از پایین) از مشخصات مدیریت قرن 19 بودن.

درسته تو دو سه دهه اخیر اهمیت روابط و ویژگی های انسانی خیلی پر رنگ شده و الان دارن به کارکنان یه سازمان به عنوان موجودات انسانی نگاه می کنن، اما چیزی که گفتی کاملا در قرن 19 برعکس بوده و پیشرفتهای بزرگ در سایه بروکراسی شدید یا اصطلاحا «برده داری سازمانی» بدست اومده.

اتفاقا ما هنوز تو اون فاز قرار داریم. نمی تونیم مکاتب مدیریتی انسان محور جدید رو پیاده کنیم، بلکه نیاز به یه بروکراسی و کنترل شدید داریم. دقیقا کمبود همین کنترله که باعث به وجود اومدن نواقص خیلی زیادی شده (به خصوص سیستم بخور بخواب از کار بدزد) چون فضای فرهنگی جامعه ما اصلا با سیستم تفویض اختیار جور در نمیاد.


بعدم یه نگاه به وضع اقتصادی و معیشتی غرب بکنید، می بینید که مدینه فاضله ای که عده ای تو خیالشون دارن، توهمی بیشتر نیست. یه نگاه به تفکر 99% - 1% جنبش وال استریت یا طرحهای ریاضت اقتصادی اروپا بندازید، متوجه میشید که آسایش و رفاه برای عامه مردم یه خیال تبلیغ شده اما عملی نشده س.

پ.ن: من با هیچ چیز خوبی مشکل ندارم، به خصوص چیزی که علمی و کارشناسی شده س حالا از هر کجا که می خواد باشه. من فقط با حرفهای عوامانه کف جامعه و تعمیمهای غلط و نتیجه گیری های ناشی از جهل یا غرض شخصی (که تو این تاپیک هم کم نیست) مشکل دارم.