تالار گفتمان

پاسخ به: اخبار و حواشی فوتبال ایران
نویسنده: Smart Boy چهارشنبه، ۲۸ اسفند ۱۳۹۲ (۲۲:۱۷)
بیست بازی برتر ملی در سال 92 اختصاصی طرفداری - بیست بازی منتخب ملی در سال 92 به انتخاب سایت طرفداری. با توجه به اینکه در سال 92، فوتبال در سطح ملی به جام کنفدراسیون ها و مسابقات مقدماتی جام جهانی 2014 محدود می شد، بر آن شدیم که بیست بازی برتر سال را با شما در میان بگذاریم. هندوراس 8 - 1 کانادا معمولا کشورهای پیشرفته با امکانات و سرمایه ای که دارند، توقعات را از خود بالا می برند. دیگر وقت آن رسیده بود که کانادا تکانی به خود دهد و پس از 28 سال برای دومین بار راهی جام جهانی شود. آنها صدرنشین گروه خود بودند و فقط به یک تساوی نیاز داشتند تا به مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی صعود کنند. در آن سوی میدان هندوراسی ها آخرین امیدهای خود را جستجو می کردند. بازی به پایان رسید. کانادا 8 گل از هندوراس خورده بود و با حقارت هر چه تمام تر از گروهش حذف شده بود. هندوراس بعدها به جام جهانی صعود می کند و کانادا با انقلابی در فوتبال خود مواجه می شود. دیگر خبری از دوین دی روزاریو 35 ساله در این تیم نخواهد بود. آنها با بازیکنانی جوان، 4 سال دیگر در صف می ایستند. کره جنوبی 0 - 1 ایران شاگردان کیروش کار بزرگی می کنند. آنها 6 امتیاز دو بازی آخر خود را دشت کرده اند و مردمشان کمی به معجزه امیدوار شده اند. تقریبا همه طرفداران فوتبال ایران قبول دارند که نمی شود با فوتبالی پویا کره را در سئول برد. آنها فقط از معجزه حرف می زنند. چهار سال قبل همین کره جنوبی ایرانیان را از جستجوی آرزوهای خود در آفریقای جنوبی بازداشته بود. نیمه اول به سلامت طی می شود. در دقیقه 60 بازی، همان معجزه ای که همگان در انتظارش بودند فرا می رسد و 75 میلیون نفر آدم را که چند روز قبلش به بهانه پیروزی در انتخابات به خیابان ریخته بودند، دوباره به خیابان می فرستد. و این است معجزه فوتبال... ازبکستان 1 - 1 اردن (8 - 9 اردن در ضربات پنالتی) پلی آف تیم های سوم قاره آسیا، پیچیده تر از انتظارات قبلی رقم خورد. ازبکستان که آخرین فرصتش برای نسلی که شاید حضور در یک جام جهانی حقش بود، از دست رفته می دید، با روحیه ای نه چندان بالا به دیدار پلی آف آمده بود. در آن طرف اردن که برای رسیدن به این بازی رقبای مهمی را حذف کرده بود، با بمبی از انگیزه پا به تاشکند گذاشت. پس از تساوی در 120 دقیقه تلاش، ضربات پنالتی، نماینده آسیا را در دیدار پلی آف بین قاره ای مشخص می کرد. ضرباتی که به نهمین بازیکن کشیده شد و سرانجام اسماعیلوف مدافع، همه چیز را برای مردم کشورش تمام کرد. ایتالیا 4 - 3 ژاپن ژاپن پس از شکست پر گل در برابر میزبان مسابقات، در مقابل ایتالیا نه اروپایی، بلکه طوری بازی کرد که یک تیم بزرگ آسیایی بازی می کند. نمایشی متکی بر خود باوری و تلاش دست جمعی که مورد تحسین هزاران هوادار حاضر در استادیوم پرنامبوکو قرار گرفت. ژاپنی ها در بیش از دو سوم از بازی، توپ و میدان را در اختیار داشتند اما در نهایت اسیر تجربه بالای بازیکنان آتزوری شدند. ایتالیای پراندلی با سیستم 4 دفاعه به میدان آمده بود و ناهماهنگی در خطوط دفاعی آبی پوشان، برای هر بیننده ای عیان بود. ایتالیا 0 - 0 اسپانیا (6 - 7 اسپانیا در ضربات پنالتی) می توان از این بازی به عنوان شروع دوران رکورد تیم ملی اسپانیا نام برد. پس از سالها شکست ناپذیری، شاگردان دل بوسکه با انگیزه ای نه چندان بالا راهی برزیل شده بودند و پراندلی به خوبی، به کنترل در آوردن فوتبال اسپانیا را به همگان نشان داد. ماتادورها تا دقیقه 70 بازی ضربه ای در چارچوب دروازه بوفون نداشتند و صرفا به خاطر خوش شانسی در ضربات پنالتی از سد ایتالیا گذشتند. برزیل 3 - 0 اسپانیا برزیل در جام کنفدراسیون ها نشان داد که در خاک کشورش چه تیم خطرناکی است. دیوار دفاعی اسپانیا که در نیمه نهایی تا آستانه فرو ریختن پیش رفته بود، در بازی با میزبان جام جهانی، نابود شد. تنها دو دقیقه کافی بود تا فرد برزیلی خود را در نوک خط حمله سلسائو ثابت کند و چند دقیقه پس از آن، نیمار به هموطنانش نشان داد که می توانند روی او حساب باز کنند. زرد پوشان برزیل اسپانیا را تحقیر کردند تا آنها با ترکیبی متحول تر راهی جام جهانی سال آینده شوند. پرتغال 1 - 0 روسیه هواداران فوتبال پرتغال دیگر عادت کرده اند که صعودشان به یک تورنمنت را با اما و اگر ببینند. پرتغالی ها طبق معمول در مسابقات ابتدایی خود خوب نتیجه نگرفته بودند و از آن سمت روسیه تحت هدایت فابیو کاپلو هر 4 بازی قبلش را برده بود. پائولو بنتو به خوبی می دانست که اگر می خواهد در کورس صعود بماند باید روسیه را ببرد. تک گل دقیقه 9 هلدر پوستیگا که به ستاره آن روزهای پرتغال تبدیل شده بود، هزاران نفر را راهی غرق در شادی کرد. اتیوپی 2 - 1 آفریقای جنوبی شاید کمتر کسی فکر می کرد که یکی از فقیر ترین کشورهای قاره آفریقا، میزبان جام جهانی گذشته را در همان مراحل ابتدایی از مسابقات حذف کند. در مقابل دیدگان 22 هزار هوادار در ورزشگاه آدیس آبابا، برنارد پارکر با گل به خودی اش در دقیقه 70، مردم آفریقای جنوبی را در شوک عجیبی فرو برد. اتفاقی که سبب شد پس از بیست و چهار سال، آفریقای جنوبی اولین میزبان جام جهانی ای باشد که به تورنمنت بعدی صعود نمی کند. کلمبیا 3 - 3 شیلی کلمبیا پس از 16 سال غیبت، دوباره به لطف ستاره بزرگی چون رادامل فالکائو به سطح اول فوتبال آمریکای لاتین بازگشته بود. چهل هزار نفر در استادیوم روبرتو ملندز گرد هم آمده بودند و در انتظار جشن صعود به جام جهانی به سر می بردند اما همه چیز رنگ دیگری به خود گرفت. گلهای الکسیس سانچز و آرتورو ویدال شیلی را که به دنبال تثبیت جایگاه خود بود، 3 بر 0 از حریف پیش انداخت. در حالی که به نظر می رسید کلمبیا برای صعود مستقیم کمی با مشکل مواجه شده است، فالکائو و گوتیرز سه گل در بیست دقیقه پایانی به ثمر رساندند و کلمبیا را به برزیل بردند. کرواسی 1 - 2 بلژیک کروات ها برای صعود به جام جهانی، همه کار کردند اما سد بزرگی به نام بلژیک، آنها را به پلی آف فرستاد. بلژیک که می توان از آن به عنوان بهترین تیم ملی سال 92 یاد کرد، با هجمه ای از ستارگانی جوان که هر کدام در تیم های خود آقایی می کردند، هر حریفی را از پیش رو برداشت و برای زدن مهر تایید بر عملکردش، نیاز به پیروزی در خاک نزدیک ترین تعقیب کننده خود یعنی کرواسی داشت. لوکاکو با دو گل سریعی که به ثمر رساند، امیدها را در زاگرب به یاس تبدیل کرد. انگلیس 4 - 1 مونته نگرو روی هاجسون تحت فشار شدید مطبوعات انگلستان قرار داشت. شبهات در مورد توان تیم ملی انگلیس به بالاترین حد خود رسیده بود و تنها یک برد قاطع می توانست فریاد بزند: "آرام باشید! همه چیز خوب است!" انگلیس با درخشش رونی و تاونسند، مونته نگرو را در ومبلی تحقیر کرد و اعتماد به نفسی بدست آورد که به کمک آن براحتی به برزیل صعود کرد. دانمارک 2 - 2 ایتالیا دانمارکی که از چهار دوره اخیر جام جهانی در سه دوره آن حضور داشت نمی توانست باور کند که باید به همین راحتی با برزیل وداع کند. شاگردان مارتین اولسن شروع خوبی را تجربه نکردند ولی نتایج بازی های اخیر، آنها را امیدوار کرده بود. بردن ایتالیای صعود کرده می توانست دانمارک را به پلی آف امیدوار کند اما گل دقیقه 91 آلبرتو آکوئیلانی، مردان یخی قاره سبز را از جام جهانی 2014 دور کرد. نروژ 1 - 1 ایسلند ایسلند که از ناشناخته ترین تیم های اروپا محسوب می شود، در بهترین حالت امید چهارم گروهش برای صعود به جام جهانی محسوب می شد اما نمایش های فراتر از انتظار شاگردان لاگربک سوئدی، آنها را به پلی آف جام جهانی برد. آنها در چهار بازی آخر خود شکست نخوردند و نروژ در خاک خود هم نتوانست ایسلند را از پیش رو بردارد. ایسلندی ها به بزرگترین افتخار تاریخ فوتبال خود رسیدند و می توان انتظار داشت که در سالیان آینده حرفهایی برای گفتن داشته باشند. لیتوانی 0 - 1 بوسنی و هرزگوین کمتر کسی فکر می کرد که کشوری که تا همین 18 سال قبل درگیر جنگ و کشتار بود، به این سطح از پیشرفت برسد. بوسنی در جام جهانی 2010 و یورو 2012 هم به پلی آف رسیده بود ولی در آنجا کریستیانو رونالدو و یارانش مانع افتخار آفرینی آنها شده بودند. در رقابت های امسال، همه چیز برای آنها فرق می کرد. یاران ادین ژکو 7 بازی از 9 بازی خود را برده بودند و برای رسیدن به جام جهانی، از هر تیمی مصمم تر نشان می دادند. بردهای پی در پی یونان در آن سمت، باعث شده بود که بوسنی برای صعود نیاز به برد در خاک لیتوانی داشته باشد. اتفاقی که در نیمه اول این بازی رخ نداد و موجب استرسی شدید در میان معدود هواداران بوسنیایی حاضر در استادیوم شده بود. سرانجام وداد ایبیسویچ به داد کشورش رسید و با گل دقیقه 68 خود، موجب جشنی ملی در خیابان های شهر سارایوو شد. ترکیه 0 - 2 هلند ترکیه به مانند ادوار اخیر، در راهیابی به جام جهانی ناکام مانده بود اما فاتح تریم به تیم ملی کشورش برگشت و آنها توانستند با بردهای قاطع در برابر رومانی و استونی، خود را در رده دوم گروه قرار دهند. مسئله این بود که آنها باید در گام آخر به مصاف هلندی می رفتند که صعود خود را از قبل قطعی کرده بود و برد در برابر هلند می توانست آنها را به پلی آف ببرد. شاگردان لوییز ون گال چهار روز قبل، مجارستان را با هشت گل نابود کرده بودند و ترکیه می دانست کار راحتی در پیش ندارد. گل دقیقه 8 آرین روبن، از همان ابتدا عطش ترکها را خواباند تا فاتح تریم بعد از بازی بگوید می ماند و با قدرت به کارش ادامه می دهد. اروگوئه 3 - 2 آرژانتین اروگوئه و پاراگوئه به موازات هم شروع فاجعه واری را در مرحله مقدماتی جام جهانی آغاز کرده بودند. پاراگوئه نتوانست از افت شدیدش خارج شود اما اروگوئه به کمک تاکتیک های کارساز اسکار تابارز به رقابت ها برگشت. دیدار با آرژانتین قدرتمند اهمیت زیادی برای اروگوئه ای ها داشت. آنها اگر می خواستند برای صعود خود شانسی متصور شوند باید از سد صدرنشین گروه می گذشتند. کاری که به خوبی آن را انجام دادند. غنا 6 - 1 مصر شاید بتوان از مصر به عنوان ناکام ترین تیم دنیا در صعود به جام جهانی نام برد. آنها سالهاست در انتظار رفتن به بزرگترین تورنمنت فوتبالی دنیا هستند و داشتن بازیکنانی مشهور در سطح اروپا هم نتوانسته است مصر را به جام جهانی ببرد. شاید بدشانسی آنها این بود که در آخرین رنکینگ فیفا چند پله سقوط کردند و برای پلی آف پایانی قاره آفریقا در سید دوم قرار گرفتند. بدشانسی دیگر این بود که به آماده ترین تیم آفریقایی چند سال اخیر برخورد کردند و غنا به کمک آسامواه جیان، جشن صعود را در همان بازی رفت گرفت. سوئد 2 - 3 پرتغال جذاب ترین بازی مسابقات مقدماتی جام جهانی، پایانی دراماتیک برای دوستداران فوتبال داشت. کریستیانو رونالدو که در آن زمان در بهترین فرم بدنی خود قرار داشت، تنها دلیل صعود پرتغال به جام جهانی لقب گرفت و در آن طرف میدان، زلاتان ابراهیموویچ علیرغم زدن 2 گل برای تیمش، نتوانست در برابر جادوی رونالدو مقاومت کند. بدون شک زلاتان دوست داشتنی، بزرگترین غایب جام بیستم خواهد بود. اردن 0 - 5 اروگوئه اردن به بزرگترین افتخار تاریخ خود رسیده بود. آنها می دانستند که قدرت برابری با مثلث فورلان - کاوانی - سوارز را نخواهند داشت اما می خواستند نماینده خوبی برای فوتبال خاور میانه باشند. امری که خیلی سریع نقشه بر آب شد. خوردن 5 گل در امان، نشان از یک واقعیت تلخ داشت: فوتبال خاورمیانه فرسنگ ها با سطح اول دنیا فاصله دارد. هر چند گرفتن یک تساوی صفر - صفر در مونته ویدئو، کمی از سنگینی شکست بازی رفت کم کرد. مکزیک 5 - 1 نیوزلند آزتک ها بر خلاف چند دوره قبل مقدماتی جام جهانی، در بحران عظیمی فرو رفته بودند. آنها پس از انجام 10 بازی، از جمع 6 تیم پایانی کونکاکاف چهارم شده بودند و با آوردن یک مربی جدید به مصاف نیوزلندی رفتند که در دوره قبل جام جهانی حاضر شده بود و برای رسیدن به دیدار پلی آف، زحمات زیادی را نکشیده بود. میگوئل هررا در تصمیمی جنجالی فقط بازیکنان لیگ داخلی را برای این بازی حساس دعوت کرد و با رد شدن از نام امثال چیچاریتو، ریسک بزرگی را پذیرفت. با شروع بازی و زدن دو گل در همان نیمه اول، خیال 100 هزار هوادار مکزیکی از صعود به برزیل راحت شد و در آن سو نیوزلند با شکستی مفتضحانه راهی خانه شد. به نظر می رسد آنها باید 12 سال دیگر صبر کنند که شاید در دیدار پلی آف به نماینده ای از قاره آسیا بخورند و راهی جام جهانی شوند. منبع