سَیّد شایان نوشته:

حرفا رو دوستان زدن من حرفی نمیخواستم بزنم چون حقیقتا به شدت اعصابم خرد میشه و هنوزم پای حرفم هستم که این ریحانه داستان به خودش ظلم کرده و اگه واقعا همچین شخصیتی وجود داره مطمئن باشه اون دنیا یقه ش رو میگیرن بابت این ظلمی که در حق خودش کرده.
تسامح و تساهل رو باید برای کسی انجام داد که طرف خوبی داره حالا بینش گه گاهی بدی ازش سر میزنه حالا به هر دلایلی، درسته زندگی زناشویی نمیشه با هر اتفاقی بهم زد، درسته تاکید شده بر دوام زندگی ولی همه اینا برای شرایطی هست که شما یه زندگی داشته باشی این چیزی که توی داستان مطرح شد اصلا زندگی نبوده یه لجن زار بوده.
نکته بعدی اینکه همه ش میگه دوران نامزدی ال بود بل بود یه حرف کاملا اشتباه س چون دوران نامزدی طرفين تمام تلاششون رو میکنن که وجهه خوبی ازشون نشون بدن تا برن زیر یه سقف هیچ چیز به طور قطع مشخص نمیشه حتی بعضا گفته میشه 5،6 ماه اول زندگی هم همون شور و علاقه اول و بعدش تازه زندگی شروع میشه برای همین اخلاق فرد توی این دوران چندان ملاک خوبی نیست.
به نظر من قبل از ازدواج باید چندین ماه ولو یکسال طرفین نامزد باشن تا حداقل بیشتر اخلاقیات طرف دستش بیاد اونم نه اینکه مثلا یه روز باهم برن بیرون نه این از توش هیچی در نمیاد، توی سفر آدما مشخص میشن توی رانندگی خیلی ها ذاتشون میزنه بیرون یهویی سر زدن،توی هر شرایطی باید طرف رو امتحان کرد. چون تصمیم بابت زندگی یه تصمیم به شدت سخت و تاثیر گذاره بحث یه عمر زندگیه.
بحث یه خاندان و یه شجره س این فرد قراره پدر یا مادر بچه های آدم بشه آیا هرکسی لیاقت اینو داره؟!