پاسخ به: بحث و تبادل نظر در مورد مسائل روز دین | |||
---|---|---|---|
نویسنده: فواد شنبه، ۳ مهر ۱۳۸۹ (۱۸:۰۰) | |||
فلسفه صلح امام حسن مجتبی(ع) امروز میخوام فلسفه صلح امام حسن مجتبی(ع)را برای شما از کتاب در محضر علامه طباطبایی تالیف محمد حسین رخشاد بیان کنم: سوال:چرا حضرت امام حسن(ع)راه صلح وبیعت با معاویه را انتخاب نمود ،و مانند امام حسین(ع)راه شهادت را طی ننمود و با داشتن آن همه سپاه با معاویه نجنگید؟ جواب:در روایات آمده است که هر امامی لوحی از نور از جانب خداوند متعال در پیش روی خود دارد که تکلیف خاص او به حسب مصالح و مقتضیات عصر او در آن ثبت گردیده است،و امام معصوم هم که مطیع محض و تسلیم امر و راضی به رضای الهی است،راه بندگی را اختیار نموده و به آن تکالیف جامه عمل می پوشاند خواه قیام کند و یا نکند، چنان که از پیامبر اکرم(ص)درباره امام حسن و امام حسین(علیهما السلام)وارد شده است(۱) علاوه بر این، شرایط دوران امام مجتبی(ع)با معاویه،صلح را ایجاب میکرد و اوضاع سیاسی اجتماعی حاکم بر دوران امام حسین(ع)مخالفت با یزید و شهادت را ایجاب میکرد.زیرا موقعیت و شرایط هر کدام از معاویه و یزید با هم تفاوت داشت.(۲)لذا میبینیم خود امام حسین(ع)هم که حتی برای یک روز و یک لحظه زیر بار بیعت یزید نرفت و به شهادت تن در داد،در زمان ده سال امامت امام مجتبی(ع)در دوران معاویه تابع آن حضرت بود و به قیام علیه معاویه دست نزد،همچنین پس از شهادت امام مجتبی(ع)مانند آن حضرت تا مدت ده سال با آن همه فشار و سختی و اختناق که بر حضرتش می گذشت،به سازش گذارند. انشاالله که این مطالب مفید باشد امام حسن مجتبی(ع)میفرمایند:احسان آن است که تاخیری در پیش و منتی در پس نداشته باشد التماس دعا یاعلی ------------------------------------------------------------------------ 1-در روایات است که رسول اکرم(ص)با اشاره به امام حسن و حسین(علیهما السلام)فرمود:(این دو فرزند من امام هستند،قیام کنند و یا نکنند)بحار الانوار،ج۱۶،ص۳۰۶.ج۲۱،ص۲۶۶.ج۳۷،ص۷.ج۴۳،ص۲۲۷ و... ۲-به دلیل اینکه اولا،امام مجتبی(ع)همچون امام حسین(ع)یاران فداکار مطمئن و متعهد-هر چند اندک-در برابر سپاه معاویه و عوامل نفوذی و نیرنگ های او نداشت،بلکه معاویه با دسیسه های فراوان و با پول های گزاف و وعده وعید،هر بار سران سپاه آن حضرت را میخرید و لشکر امام حسن مجتبی(ع)را بر ایشان میشورانید.از طرف دیگر امام مجتبی(ع)در زمانی زندگی میکرد که معاویه با اعمال سیاست های حق به جانب و توطئه های فریب کارانه و تظاهر به اسلام،خود را به عنوان صحابی رسول اکرم(ص)و خال المؤمنین و کاتب وحی معرفی نمود و به کمک عده ای صحابه مزدور -نظیر سمرة بن جندب و بسر بن ارطاة . زیاد بن ابیه-تبلیغات مسمومی به نفع صحابه و علیه اهل بیت و خاندان رسالت به خصوص امیر المؤمنین(ع)و فرزندانش به وجود آورده و با زر و زور و تهدید و تطمیع،اهل بیت را از صحنه منزوی کرده و در خانه وحی را بر روی مردم بسته بود و هیچ کس جرأت اظهار دوستی و محبت به خاندان وحی را نمی داد،تا جایی که یک روایت فقهی در بیان احکام از امیر المؤمنین علی(ع)-به طور مستقیم-نه به توسط ائمه بعدی-در کتب فقهی و روایی ما نقل نشده است. در چنین شرایط اگر امام مجتبی (ع)می خواست به جنگ ومقابله با معاویه بپردازد،خود و خاندانش شهید می شدند،و با نیرنگ و تسلط و نفوذ و قدرتی که معاویه بر اوضاع داشت،خون آنان پایمال می شد و اثری در جهان اسلام نمیگذاشت.بلکه چه بسا معاویه آن حضرت و برادرش امام حسین(ع) را هم به دست نزدیکان خود فروخته و اطرافیان نفوذی خود به شهادت میرساند و به عزای خون خواهی آنان می نشست و به ظاهر در صدد جست و جوی قاتلان آنان بر می آمد،چنان که برای خلیفه سوم عثمان چنین نمودند. |
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسالها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطورههای باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکسهای قهرمانی
عکسهای بازیهای بارسا
عکسهای بازیکنان
عکسهای فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول