پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | |||
---|---|---|---|
نویسنده: مجنون چهارشنبه، ۲۶ مرداد ۱۳۹۰ (۰:۳۶) | |||
سوره انعام آیه 93 --------------------------------------------- آيه وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ قَالَ أُوحِىَ إِلَىَّ وَلَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَىْءٌ وَمَن قَال سَأُنْزِلُ مِثْلَ مَا أَنزَلَ اللَّهُ وَلَوْ تَرَى إِذِ الْظَّلِمُونَ فِى غَمَرَتِ الْمَوْتِ وَالْمَلَئِكَةُ بَاسِطُواْ أَيدِيهِمْ أَخْرِجُواْ أَنفُسَكُمُ الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهَوْنِ بِمَا كُنْتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ وَكُنتُمْ عَنْ ءَايتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ ---------------------------------------- ترجمه و كيست ظالمتر از آنكه بر خدا دروغى بست و يا گفت: به من وحى شده، در حالى كه چيزى به او وحى نشده است. و نيز آن كس كه گفت: به زودى من هم مثل آنچه خدا نازل كرده نازل مىكنم. و (اى پيامبر!) اگر ببينى زمانى را كه ستمگران در سكرات مرگ قرار گرفته و فرشتگان (براى قبض روح آنان) دستهاى (قدرت) خويش را گشوده و فرمان جان دادن مىدهند (و مىگويند:) امروز به خاطر نسبتهاى ناروا كه به خداوند مىداديد و از آيات او سرپيچى مىكرديد، به عذاب خواركننده كيفر داده خواهيد شد. -------------------------------------- نکته ها در شأن نزول اين آيه چنين آمده است: شخصى به نام «عبدبن سعد» از نويسندگان وحى بود. رسول خداصلى الله عليه وآله او را به خاطر خيانتى طرد كرد. او هم مردم را جمع كرده و مىگفت: من نيز مىتوانم آياتى مثل قرآن بياورم. بعضى هم شأن نزول آيه را ادّعاى پيامبرى «مسيلمه كذّاب» دانستهاند كه در اواخر عصر پيامبر صلى الله عليه وآله پيش آمد و آيه را مدنى پنداشتهاند كه به امر پيامبر در اينجا گنجانده شده است. «غَمَرات» از «غمره»، بهمعناى شدايد لحظهى مرگ است كه انسان را در كام خود فرومىبرد. برخى از مدّعيان پيامبرى عبارت بودند از: مسيلمه در يمن، أسود عنسى در يمن، طليحه اسدى در بنىاسد. [415] امام صادق عليه السلام فرمود: مراد از عذاب هون، مرگ در حال تشنگى است. [416] امام باقرعليه السلام كسانى را كه بىجهت ادّعاى امامت كنند، از مصاديق اين آيه دانستهاند. [417] __________________________ 415) تفسير مراغى. 416) تفسير نورالثقلين. 417) تفسير عيّاشى. -------------------------------------- پيام ها 1- افترا به خداوند ظلم فرهنگى است و ادّعاى رهبرى از سوى نااهلان، بزرگترين ظلم است. «و مَن أظلم ممّن افترى... أو قال اوحى الىّ» 2- دشمن حقّ، يا حقّ را پايين مىآورد، يا خود را بالا مىبرد. ابتدا مىگويد: قرآن افسانه است، اگر موفّق نشد، مىگويد: من هم مىتوانم مثل قرآن حرفهاى جالب بزنم. «سأنزل مثل ما أنزل اللّه» در جاى ديگر مىخوانيم: «لو نشاء لقلنا مثل هذا» [418] 3- مدّعيان ناأهل ودروغين مناصب دينى، بدجان مىدهند. «ولو ترى اِذِالظّالمون...» 4- كيفرهاى اخروى از لحظهى مرگ شروع مىشود، به كافران مىگويند: جان بده، بمير، «أخرجوا أنفسكم» كه همراه با نوعى تحقير است. 5 - روح انسان از جسم او مجرّد و مستقلّ است. «أخرجوا أنفسكم» 6- كيفر توهين بهوحى ودين، عذاب مهين وخواركننده است. «تجزونعذابالهون» ___________________________ 418) انفال، 31. |
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسالها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطورههای باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکسهای قهرمانی
عکسهای بازیهای بارسا
عکسهای بازیکنان
عکسهای فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول