پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | |||
---|---|---|---|
نویسنده: مجنون پنجشنبه، ۲۷ مرداد ۱۳۹۰ (۱:۰۶) | |||
سوره اعراف آیه 22 --------------------------------------------- آيه فَدَلَّهُمَا بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْءَ تُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ وَنَادَيهُمَا رَبُّهُمَآ أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَن تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُل لَّكُمَآ إنَّ الشَّيْطَنَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُّبِينٌ ------------------------------------------- ترجمه پس شيطان آن دو را با فريب و حيله به سقوط (و پرتگاه گناه) كشاند، پس چون از آن درخت (نهى شده) چشيدند، زشتى برهنگىشان براى آنان آشكار شد و به (پوشاندن خويش با) چسباندن برگ درختان بهشت بر خود پرداختند و خداوند ندايشان داد: آيا شما را از آن درخت نهى نكردم و به شما نگفتم كه شيطان براى شما دشمنى آشكار است؟! --------------------------------------------- نکته ها «دَلّى» از «تدليه»، به معناى نزديك كردن است و اشاره به دلو و طناب براى وصول و رسيدن به هدفى است. گويا ابليس با طناب غرور، آنها را به چاه فريب وارد كرد. «يخصفان» از «خصف»، به معناى جمع كردن، دوختن و وصله كردن است. خطاب خداوند با كلمهى «ندا» آمده است، «ناداهما»، ندا براى خطاب دور است، گويا آدم و همسرش با خوردن از درخت نهى شده، از قرب خدا دور شدند. عدّهاى از مفسّران مانند سيد مرتضى، طبرسى و ابوالفتوح رازى مىگويند: اخراج حضرت آدم از بهشت و آمدن به زمين، از باب مصلحت بود نه از جهت عقوبت و جزا. [53] _____________________________ 53) تفسير اثنى عشرى -------------------------------------------- پيام ها 1- زن و مرد، هر دو در تيررس وسوسهى شيطانند. «فدلّاهما» 2- حربهى شيطان، فريب و غرور است. «بغرور» 3- تمايل به وسوسههاى شيطان، همچون دستيابى به طنابى سست و كوتاه و سقوط در چاه گناه است. «دلّاهما» 4- توجّه نكردن به فرامين و ارشادات الهى مهم است، چه كم چه زياد. «فلمّا ذاقا» در ارتكاب گناه، كوچك و بزرگ مطرح نيست، مهم گستاخى بر گناه است. لذا گاهى گناه اندك نيز باعث رسوايى وسقوط انسان مىشود. 5 - برهنگى، نوعى كيفر الهى است، (نه نشانهى كمال و تمدّن). «فلمّا ذاقا الشجرة بدت لهما سواتهما...» 6- گاهى سقوط گام به گام است؛ ابتدا ايجاد فكر انحرافى، «فدلاّهما بغرور» سپس انجام منهيّات و خوردن چيزهاى ممنوع، «فلمّا ذاقا الشجرة» و آنگاه سقوط و برهنگى. «بدت لهما سؤاتهما» 7- توجّه نكردن به ارشادات الهى و خوردن غذاى منع شده، زمينهى برهنگى است. «ذاقا... بدت لهما سواتهما» 8 - زشتى برهنگى و كرامت پوشش، جزو فطرت انسان است. «وطفقا يخصفان» 9- پوشش ارزش است، گرچه با سادهترين وسيله باشد. «ورق الجَنّة» 10- احكام و اوامر ونواهى و هشدارهاى خداوند همواره در جهت رشد و تربيت انسان است. «ناداهما ربّهما ألم انهكما» 11- حضرت آدم و حوّا پس از خوردن از آن درخت ممنوعه، از جايگاه عالى خود دور شدند. «تلكما الشجرة» و نفرمود: «هذه الشجرة» 12- خداوند بدون اتمام حجّت، كسى را توبيخ نمىكند. «ألم اَنهكما... اَقُل لكما» 13- در مسير راه خدا، لازم است دشمنان را بشناسيم. «عدوّ مبين» 14- با آنكه عداوت شيطان آشكار است، امّا انسان از خطر و دشمنى او غافل مىشود. «عدوّ مبين» |
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسالها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطورههای باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکسهای قهرمانی
عکسهای بازیهای بارسا
عکسهای بازیکنان
عکسهای فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول