یا ثار الله نوشته:


ائمه هزار و چهارصد سال پیش نبودن که بمیرن و برن، اونها حی مطلق هستن، زنده تر از هر زنده ای. از ازل بودند و تا ابد هم خواهند بود. زمانی که در صور دمیده بشه و همه بمیرن، فقط خدا خواهد بود و 14 معصوم. اونها در تمام خلقت ها و برای تمام موجودات حجت خدا بودن.

نهایت ضعف معرفته که کسی چنین وجودهای متبرکی رو با افرادی عادی مثل کوروش و ... مقایسه کنه. اونها مردن و رفتن و خاک شدن. کوروش هم اگر این قدری که بزرگش کردن بزرگ بوده باشه، دستش درد نکنه، قابل ستایشه. اما مُرد، تموم شد، و برای امروز و فردای من هیچ اثری نداره. اما اصل اثر ائمه و توسل و عزاداری به و برای اونها، برای فردای منه، سرنوشت من در گرو اینه.

اون کسی که در زمان سختی می تونم بهش متوسل بشم و حاجت بگیرم، پیامبره، لحظه ای که می میرم، اون مولا علی ه که می بینم، نه کوروش. روز قیامت اون آقا امام حسینه که می تونه دست من رو بگیره، نه کوروش. پس حتی اگر تمام معنویات و احساسات ارزشی رو کنار بذاریم، حتی عقل هم به وضوح به برتری ارزشی ائمه به هرکس با هر لقب و عنوان دیگه ای گواهی میده.

البته صرف نظر از اونها که اونقدر غبار غفلت روی وجودشون نشسته که شعر «جای کوروش را علی آمد گرفت...» سر میدن. برای اونها دیره برای استدلال کردن!