پاسخ به: موسیقی | |||
---|---|---|---|
نویسنده: حمید رضا چهارشنبه، ۳ شهریور ۱۳۸۹ (۱۲:۵۸) | |||
شجريان پیش از انقلاب هم هنرمندی بود سختکوش، مستعد و با مناعت طبع که هر عیبی اگر داشت، دست کم غرور داشت و خود را به قدرت و زور نمیفروخت. شاهدش را به روايت سایه نقل میکنم: جشن هنر شیراز است و قرار است شجريان به همراهی فرهنگ شریف در برابر ملکهی وقت، فرح پهلوی، آواز بخواند. هنگام اجرای برنامه که میرسد کسی شجريان را پيدا نمیکند. پرسوجو میکنند از سايه و او اظهار بیخبری میکند و نمیداند که شجریان کجاست. برنامه ملغی میشود. سالها میگذرد و شجریان خود میگويد (به سايه) که آن روز چون نمیخواسته در برابر فرح برنامه اجرا کند، از صبح میرود در سینمایی مینشيند و تمام سانسهای سینما را تا آخر تماشا میکند! سينما آخرین جایی بوده که کسی گمان میبرده شجریان آنجا باشد. شجريان از اين دست حکايتها کم ندارد. اما هر چه هست، او نه در اين نظام و نه در آن نظام خود را به قدرت و سياست نفروخته است و اين برای هنرمند دستاورد کمی نيست. اندکشمارند هنرمندانی که این مايه تعهد و مسؤوليت دارند. اين حس مسؤوليت را باید قدر نهاد و سخت عزیز داشت و تعظیم کرد. آری،گناه شجریان تنها همراهی با مردم بود چرا که هنر همواره پشتیبان و همراه مردم بوده است. گناه شجریان تنها تسلیم نشدن در برابر قدرت و سیاست بود که اگر خود را به این بهای کم می فروخت مورد ستایش و تمجید رسانه ها قرار میگرفت واز او به عنوان قهرمان ملی یاد میکردند.اما همواره در یاد داشته باشیم این مردم هستند که قهرمانان را تعیین میکنند نه دستگاههای تبلیغاتی دولت. در پایان سخنی از معلم شهید دکتر علی شریعتی: در مملکتی که فقط دولت حق حرف زدن دارد ، هيچ حرفي را باور نكنيد. |
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسالها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطورههای باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکسهای قهرمانی
عکسهای بازیهای بارسا
عکسهای بازیکنان
عکسهای فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول