در واقع یک گروه پر از تناقض بود متشکل از چند پسر سفید پوست از طبقه متوسط جامعه آمریکا و همه مدلی میخواندند از پاپ تا R&B که بیشترین موفقیتشان را در کانادا و اروپا به دست آوردند. این موفقیت را مدیون آلبوم اولشان که در سال 1996 تولید کردند می باشند .این آلبوم در صدر 10 آلبوم پرفروش اکثر کشورها قرار گرفت ولی در سرزمین مادری شان تا دو سال بعد موفقیتی نداشتند.
هسته اصلی Backstreet Boys را پسرخاله ها کوین ریچاردسن (Kevin Richardson ) و برایان لیترل (Brian Littrell ) تشکیل دادند. این دو از بچگی می خواندند و در گروه کر کلیساهای محلی به خوبی جشنواره ها اجرای برنامه می کردند .
دو عضو باقی مانده یعنی هووی دورو (Howie Dorough ) و ای جی مک لین (A.J. McLean ) که اهل اورلاندوی فلوریدا بودند و به نیویورک آمده بودند به همراه نیک کارتر (Nick Carter ) برای تلویزیون و تئاتر محلی برنامه اجرا می کردند در یک اجرای مشترک به این نتیجه رسیدند که همصدایی خوبی دارند و انگار که یک روح در سه بدن هستند . در همین اوضاع و احوال بود که ریچارد سن برای تولد والت دیزنی به اورلاندو سفر کرده بود و در یک شب در حالی که این سه نفر در حال اجرای مشترک بودند یک فکر حرفه ای به ذهنش خطور کرد تا با هم یک گروه به اسم خودشان درست کنند سپس با لیترل تماس گرفتند تا این گروه پنج نفره را بسازند.
آلبوم اول گروه در اواخر سال 1995 در اروپا به بازار ارائه شد. در بریتانیا گروه به عنوان بهترین گروه تازه وارد سال 1995 انتخاب شد و این نشان موفقیت بزرگی در اولین ورود بود. اولین آهنگی که مورد علاقه مردم اروپا قرار گرفت آهنگ " We've Got It Goin' On" بود بعد از آن هم آهنگ "I'll Never Break Your Heart," ( من هرگز قلب تو را نخواهم شکست ) بود که باعث گسترش بیشتراولین آلبوم آنها در اروپا و کانادا در سال 1996 شد . این افتخاری بود که برای چندین هفته در صدر جدول پرفروش ها قرار بگیرند. اما در آمریکا همچنان در جای خود مانده بودند. این اتفاق شاید به این واقعیت بر می گردد که آنها نسخه آمریکایی آلبوم خود را تا سال 1997 بیرون ندادند. اما موفقیت این گروه در آمریکا با آهنگ "Quit Playin' Games (With My Heart)" ( دست از بازی با دل من بردار ) و "As Long as You Love Me" ( از وقتی که عاشقم شدی ) شروع شد که حتی آنها را به مقام میلیونی ( پلتینیوم ) رساند.
در سال 1999 آلبوم به کنار زدن رقیبان با آهنگها "Everybody (Backstreet's Back)," (همه بدونید بک استریت برگشت ) و "I'll Never Break Your Heart," و "All I Have to Give" ( همه چیزی که برای دادن دارم ) ادامه داد تا اینکه حتی در پنج آهنگ برتر نیز قرار گرفتند و در نهایت با فروش 13 میلیون کپی کار اولین آلبوم به پایان رسید.
این در حالی بود که به همراه غوغای حاصل از این فروش لیترل در سال 1998 جراحی نقص مادر زادی قلبش را داشت و بقیه گروه گرفتار منازعه پرلمن ( Pearlman) با بقیه مدیرهایشان جهت دادن امتیاز کار برای باقیمانده سال بودند. بالاخره پرلمن مدیرشان باقی ماند و بقیه اخراج شدند و گروه کار روی آلبوم بعدی را آغاز کرد.
آلبوم Millennium (هزاره ) در تابستان 1999 به بازار ارئه شد و در هفته اول با یک میلیون کپی فروش صدر نشین شد. به خاطر اینکه هیچ کدام از آهنگهای این آلبوم به تنهایی در آمریکا ارائه نشد آلبوم با تمام تراکهایش به رقابت مشغول شد.
گروه اقدام به تولید نسخه زمستان آلبوم کرد چون آلبوم به تنهایی در آمریکا 12 میلیون کپی فروش کرد. و بالاخره در پاییز سال 2000 آلبوم Black & Blue ( سیاه و آبی ) را به بازار داد

در سال 1995 جی سی چیسز (JC Chasez ) و جاستین تیمبرلیک (Justin Timberlake) دو ستاره ای که در برنامه تلویزیونی بچه ها یعنی باشگاه میکی موز ( برنامه ای که بریتنی اسپیرز و کریستینا آگویلرا را نیز معرفی کرد ) همکاری می کردند در اورلاندوی فلوریدا قصد داشتند تا یک آلبوم انفرادی بسازند.

کریس کرکپتریک (Chris Kirkpatrick ) از جاستین که او را در تست هنرپیشگی دیده بود خواست در شکل دادن یک گروه به او کمک کند و جاستین هم به سراغ جی سی رفت و با هم یک گروه سه نفره را تشکیل دادند. اما مربی خوانندگی جاستین از او خواست که گروه را 5 نفره کنند و آنها جیمز لنس و لو پرل من (مدیر کنسرت سابق بک استریت بویز) را به گروه خود اضافه کردند.

بعد از اولین اجرای گروه در آلمان آنها متوجه شدند یک تور به اروپا لازم است زیرا یکی از آهنگهایشان یعنی I Want You Back (من می خواهم تو برگردی ) بسیار پرطرفدار شده بود.

بعد از آن نیز به آسیا و آمریکای شمالی رفتند و کنسرت گذاشتند و از پول فروش این کنسرت ها توانستند اولین آلبوم مشتق از این سفر ها را در سال 1998 تولید کنند.

بعد از اینکه جانت جکسن و بک استریت بویز به شهرت زیادی رسیدند دیگر نتوانستند در برنامه زنده والت دیزنی شرکت کنند گروه ان سینک این جای خالی را پر کرد و به شهرت بسیار زیادی رسید.

آنها نه فقط قلبها را پاره می کردند (نام یکی از آهنگهای آنها قلب منو پاره کن است) بلکه مشغول تولید آلبوم دومی یعنی No Strings Attached ( هیچ طنابی وصل نیست ) را در 21 مارس 2000 به بازار دادند و به فروش باورنکردنی 13/1 میلیون کپی اصلی فروش در یک روز دست یافتند و در پایان هفته به رکورد 4/2 میلیون کپی دست یافتند و رکورد بک استریت بویز را برای آلبوم میلینیوم شکستند.

آلبوم No Strings Attached حتی پرفروش ترین آلبوم سال با 13 میلیون کپی شد و بعد از 300 روز دوباره آنها راهی جاده ها شدند برای یک تور جدید و این بار پیش فروش بلیط آنها در یک روز به یک میلیون عدد رسید و به همراه یک خواننده دیگر که توانسته بود چنین فروشی بکند در صدر قرار گرفتند.

در این مواقع بود که رابطه گروه با لو پرلمن شکرآب شد اگر چه گروه ان سینک در جولای 1999 پیشتیبان مالی خود را رها کردند و حتی شرکت ضبط خود را نیز تغییر دادند به شرکتی که خانه دوست دختر سابق جاستین یعنی بریتنی اسپیرز و رقیب قدیمی یعنی بک استریت بویز بود رفتند.

در پاسخ این کار شرکت BMG یک ضربه باور نکردنی به آنها زد و با یک شکایت 150 میلیون دلاری علیه گروه دانه دانه فروش گروه را مدعی شد. گروه نیز با این شکایت مبارزه کردند و موفق شدند از حق خود دفاع کنند.

در سال 2001 گروه با شرکتی که در سال 1998 آلبوم کریسمس خودشان را ارائه کرده بودند آلبوم آخرشان را با نام Celebrity (شهرت ) به بازار روانه کنند که در هفته اول 88/1 میلیون کپی فروش کرد و هنوز هم هیچ گروهی نتوانسته فروش هفته اول دو آلبوم ان سینک را بشکند.