Tornado_14 نوشته:


فقط یک ساعت و نیم وقت تلف کردن بود

هیچ حرفی برای گفتن نداشت

samira نوشته:


جدی؟ اما من تعریفشو زیاد شنیدم،دارمش اما هنوز وقت نکردم نگاش کنم،بگین اگه ارزش وقت تلف کردن نداره که کلا پاکش کنم بره سانتیاگو!

behzad نوشته:

بر خلاف نظر برادر تورنادو باید بگم تبدیل این داستان به فیلم بلند کار بسیار مشکلیه که کمتر کارگردانی از عهدش بر میاد.127 ساعت فیلمیه که تا لحظه آخر تماشاگر رو با خودش همراه میکنه و در پایان این 94 دقیقه ی نفس گیر و مبارزه و امید برای زنده بودن و غلبه بر طبیعت دست آخر حس خوبی به آدم دست میده،حس امید و تسلیم نشدن و در پایان پیروزی!

تویی که میخوای دستت رو ببری چرا سعی نکردی دستت رو از کنار سنگ بکشی بیرون آره اولش تلاش کرد که این کار رو بکنه ولی قصد نداشت دستش رو قطع کنه پس با احتیاط این کار رو کرد حالا که میخوای قطع کنی حداقل یه تلاشی میکردی شاید نهایت دو تا انگشتت قطع میشد

127Hours

behzad نوشته:

تورنادو آخه چرا بدون علم صحبت میکنی برادر؟خودت توی معرفی فیلم نوشتی نویسنده:دنی بویل(یعنی کارگردان فیلم)و سایمون بوفوی، تازه اگر خود کارگردان هم نویسندگیش نمیکرد باز حرف من درسته این کارگردانه که به عنوان هماهنگ کننده و لیدری ،عوامل و دست اندر کاران رو در یک مسیر هدایت و به سر منزل میرسونه ،این یادت باشه که تمام فیلمهای بزرگ تاریخ سینما با نام کارگردانشون شناخته میشن ،عزیز دل برادر ،این از یک!
این که فیلم رو در چند مرحله دیدی این خودش علتی است لذت نبردن از فیلم راجع به فیلمی که جسته گریخته دیدیش چطور اینقدر راحت زیر سوال میبریش،این از دو!
در مورد مورد سوم این نظر شماست به نظر من فیلم قابل اعتنای بری است.
در مورد پیام فیلم باز خودت زحمتشو کشیدی :هیچ نیروی ی قویتر از اراده به زندگی وجود ندارد.
ودر پایان یادت نره که این فیلم بر مبنای واقعیت ساخته شده مطمئن باش اگه راهی بهتر از این وجود داشت که رالستون دستش رو قطع نکنه ،انجامش میداد!