در حال دیدن این عنوان: |
۱ کاربر مهمان
|
این عنوان قفل شده است!
|
|
|
پاسخ به: اخبار و حواشی لیگ جزیره | ||
نام کاربری: Ali_SHS
پیام:
۷,۳۸۵
عضویت از: ۲۵ مرداد ۱۳۹۱
از: Esfahan
طرفدار:
- Messi , Xavi , Iniesta , Puyol , Valdes - Ronaldinho , Rafa Marquez , Rivaldo , Cruyff - Perspolis - Spain. Argantina - Ali Karimi - Pep Guardiola - Abdollah Veissi گروه:
- كاربران بلاک شده |
این مربی 64 ساله که برای دومین بار هدایت سلسائو را برعهده گرفته، امشب در ومبلی مقابل سه شیرها قرار خواهد گرفت سایت گل- لوئیس فیلیپه اسکولاری، سرمربی تیم ملی برزیل، اعلام کرد از اینکه در سال 2006 هدایت تیم ملی انگلیس را برعهده نگرفت، پشیمان است. این مربی 64 ساله که برای دومین بار هدایت سلسائو را برعهده گرفته، امشب در ومبلی مقابل سه شیرها قرار خواهد گرفت . 6 سال قبل اتحادیه فوتبال انگلیس قصد داشت او را جانشین اسون گوران اریکسون کند اما اسکولاری این پیشنهاد را نپذیرفت و دلیل آن را عدم رضایت از شیوه کاری رسانه های جزیره عنوان کرد. او در گفتگو با خبرنگاران گفت:" البته که این اتفاق ناراحت کننده بود. خیلی ناراحت کننده بود زیرا دوست داشتم سرمربی انگلیس شوم. چه کسی دوست ندارد. زمانی که از من دعوت شد تا هدایت تیم ملی انگلیس را برعهده بگیرم، هنوز با تیم ملی پرتغال قرارداد داشتم. نمی خواستم قراردادم را فسخ کنم؛ این وظیفه ای بود که باید تا پایان آن را انجام می دادم. تصور کنید اگر من پیشنهاد آنها را قبول می کردم، در جام جهانی 2006 وقتی با آنها روبرو می شدیم، من با انگلیس قرار داشتم! اما انگلیس تیم فوق العاده ای است و امیدوارم فرصت پیدا کنم تا با لمپارد و اشلی کول (شاگردان سابقش در چلسی) صحبت کنم. نمی دانید در آینده چه رخ خواهد داد." |
||
۱۹ بهمن ۱۳۹۱
|
|
پاسخ به: اخبار و حواشی لیگ جزیره | ||
نام کاربری: Ali_SHS
پیام:
۷,۳۸۵
عضویت از: ۲۵ مرداد ۱۳۹۱
از: Esfahan
طرفدار:
- Messi , Xavi , Iniesta , Puyol , Valdes - Ronaldinho , Rafa Marquez , Rivaldo , Cruyff - Perspolis - Spain. Argantina - Ali Karimi - Pep Guardiola - Abdollah Veissi گروه:
- كاربران بلاک شده |
این مدافع باتجربه که در دیدار امشب مقابل برزیل، صدمین بازی اش را برای سه شیرها انجام خواهد داد، اعلام کرد اگر از سوی هواداران با استقبال ویژه ای روبرو نشود، ناراحت نخواهد شد سایت گل- اشلی کول، مدافع چپ تیم ملی انگلیس، اعلام کرد نگران محبوب بودن و دوست داشته شدن نیست و تنها به بازی کردن و کسب موفقیت با تیم ملی انگلیس فکر می کند. این مدافع باتجربه که در دیدار امشب مقابل برزیل، صدمین بازی اش را برای سه شیرها انجام خواهد داد، اعلام کرد اگر از سوی هواداران با استقبال ویژه ای روبرو نشود، ناراحت نخواهد شد. او در گفتگو با دیلی میرر گفت:" شاید من با تشویق و استقبال روبرو نشوم اما نمی خواهم به خاطر اینکه بقیه من را دوست داشته باشند، غصه بخورم. برای غلبه بر مسائل جزئی باید شخصیت قوی داشت. در فوتبال، همیشه نمی توانید انتظار داشته باشید که همه چیز به سود شما رقم بخورد. همیشه نمی توانید روزهای خوب داشته باشید. وقتی بازی نمی کنید، ممکن است روزهای بدی داشته باشید. این چیزی است که من باید با آن کنار بیایم. من یاد گرفتم که با آن کنار بیایم. من برای فوتبال بازی کردن اینجا هستم. این تنها کاری است که می خواهم انجام بدهم. خوش شان بودم که توانستم به افتخاراتی دست پیدا کنم. هدف من رسیدن به این افتخارات بود. البته دوست دارم با پیراهن انگلیس هم به این افتخارات برسم. از اینکه برای انگلیس بازی کردم، احساس غرور می کنم. به عنوان یک پسر کوچک از شرق انگلیس، هرگز فکر نمی کردم که بتوانم برای کشورم به میدان بروم. وقتی کوچک بودم، هرگز انتظار نداشتم که برای آرسنال یا تیم ملی انگلیس به میدان بروم. انجام 100 بازی ملی فوق العاده است." |
||
۱۹ بهمن ۱۳۹۱
|
|
پاسخ به: اخبار و حواشی لیگ جزیره | ||
نام کاربری: Ali_SHS
پیام:
۷,۳۸۵
عضویت از: ۲۵ مرداد ۱۳۹۱
از: Esfahan
طرفدار:
- Messi , Xavi , Iniesta , Puyol , Valdes - Ronaldinho , Rafa Marquez , Rivaldo , Cruyff - Perspolis - Spain. Argantina - Ali Karimi - Pep Guardiola - Abdollah Veissi گروه:
- كاربران بلاک شده |
پس از برگزاری یک جشن مفصل در کنسولگری انگلیس، یونایتد فردا آن روز آماده بازگشت به خانه میشود. هواپیما با یک ساعت تاخیر و در هوایی مساعد پرواز میکند و در آلمان برای فرود می آید سایت گل- ششم فوریه سال ۱۹۵۷، یونایتد با برتری ۳-۰، اتلتیک بیلبائو را همانند بروسیا دورتموند و آندرلخت مقتدرانه کنار میزند و به عنوان نخستین تیم انگلیسی راهی نیمه نهایی رقابتهای جام اروپا میشود. به نظر میرسد که رئال مادرید سرانجام پس از قهرمانی در دو فصل پیاپی اروپا سرانجام رقیبی پیدا کرده است. رقیبی به نام منچستر یونایتد که در نخستین حضور خود در اروپا با بازیکنان بومی و جوان قهرمان بلژیک را با ۱۰ گل در هم کوبیده و با آمادگی کامل به مصاف رقیبان میرود. رئال مادرید که ستارهای به نام آلفردو دیاستفانو را در ترکیب دارد، موفق میشود با استفاده از تجربه و بازیکنان خود بازی رفت مرحله نیمه نهایی را مقابل یونایتد با برتری ۳-۱ به پایان برساند. شکست ۳-۱ برابر مدافع عنوان قهرمانی و آن هم در حضور ۱۳۵ هزار تماشاگر نتیجه بدی برای شاگردان بازبی به حساب نمیآید و آنها را برای بازی بازگشت امیدوار نگه میدارد. یونایتد در بازی برگشت عملکرد بهتری را نشان دهد و با گلهای چارلتون و تیلور رئال را با نتیجه ۲-۲ متوقف میکند. درست است که یونایتد در مجموع با حساب ۵-۳ شانس حضور در فینال را از دست میدهد اما، نمایش دیدنی بازیکنان همچون تامی تیلور و دانکن ادواردز نگاه جهانیان را به این تیم معطوف میکند. منچستر یونایتد بازبی با هشت امتیاز اختلاف و رکورد به ثمر رساندن ۱۰۳ گل در ۴۳ بازی برای دومین سال پیاپی قهرمان لیگ دسته اول فوتبال انگلستان میشود و خود را برای شروعی فصلی قدرتمندتر و حضور در فینال اروپا آماده میکند. شیاطین سرخ پس از برتری ۳-۱ در مجموع برابر دوکلا پراگ به مرحله یک چهارم نهایی اروپا راه مییابند. یونایتد به لطف گلزنی چارلتون و کولمن در بازی رفت با نتیجه ۲-۱ ستاره سرخ بلگراد را شکست میدهند و خود را برای حضوری دوباره در نیمه نهایی آماده میکنند. در آستانه سفر یونایتد به شهر بلگراد، مت بازبی ملاقاتی را با رئیس اتحادیه فوتبال انگلستان ترتیب میدهد و از او درخواست میکند تا زمان بازی حساس یونایتد مقابل ولووز صدرنشین را به تعویق بیندازد. رئیس اتحادیه که رابطه خوبی با بازبی ندارد، خواسته وی را رد میکند و میگوید که تنها در صورت پرداخت جریمه از سوی باشگاه منچستر یونایتد حاضر به تغییر زمان بازی خواهد بود. بدین ترتیب، یونایتد پس از دیدار روز چهارشنبه خود در خاک یوگسلاوی تنها سه روز فرصت دارد تا به انگلستان بازگردد و در غیر این صورت، بازی روز شنبه را از دست خواهد داد. بابی چارلتون جوان باز هم موفق به گلزنی میشود و با دو گلی که به ثمر میرساند، بلگراد را با نتیجه ۳-۳ در ورزشگاه JNA متوقف میکند تا یونایتد برای دومین فصل پیاپی به مرحله نیمه نهایی اروپا صعود کند. پس از برگزاری یک جشن مفصل در کنسولگری انگلستان، یونایتد فردا آن روز آماده بازگشت به بریتانیا میشود. هواپیما با یک ساعت تاخیر و در هوایی مساعد پرواز میکند و پس از آن در آلمان برای سوختگیری فرود میآید. به دلیل بارش برف شدید در مونیخ، خلبان درخواست نصب سیستمهای ضد یخ بر روی بال هواپیما را دارد و بدین ترتیب بازیکنان برای ساعاتی در فرودگاه استراحت میکنند. در تلاش برای پرواز دوباره، خلبان متوجه صداهای غیر عادی از موتور میشود و از مسافرین میخواهد تا هواپیما را ترک کنند. پس از گذشت نزدیک به چهل دقیقه و در حالی که بسیاری از بازیکنان فکر میکنند که پرواز به تعویق افتاده است، خدمه از مسافرین درخواست میکنند تا به درون هواپیما بازگردند. در ساعت ۳:۰۴ دقیقه بعد از ظهر، هواپیما وارد باند شده اما، به دلیل لغزندگی زمین قادر نیست ارتفاع لازم برای پرواز را کسب کند و پس از برخورد به مانعی در پایان باند به خانهای در همان نزدیکی کوبیده میشود. قسمت عقب هواپیما که پس از جدا شدن به درون یک انبار سوخت افتاده است، با صدایی مهیب منفجر شده و در آتش شروع به خاکستر شدن میکند. نیروی کمکی پس از دقایقی میرسد اما، دیگر کار از کار گذشته است و ۲۱ تن از مسافرین جان خود را از دست دادهاند. هری گرگ، دروازهبان تازه وارد منچستر یونایتد پس از خروج از هواپیما، دوباره به درون آن جهنم در حال سوختن باز میگردد و در کمال شجاعت مت بازبی، بابی چارلتون، جکی بلنچفلاور، دنیس ویولت و همسر باردار دیپلمات را بیرون میکشد. این خبر هولناک به سرعت در روزنامههای انگلستان پخش میشود و همگان را در بهت و وحشت فرو میبرد. جیمی مورفی، دستیار مت بازبی که به دلیل هدایت تیم ملی ولز قادر به همراهی تیم در این سفر نبود، نخستین فردی است که این خبر را از زبان منشی باشگاه دریافت میکند. جیمی به سرعت خود را با اولین پرواز به مونیخ میرسد و با وحشتناکترین کابوس خود روبرو میشود. نیمی از بازیکنان که شبانه روز برای پرورشان تلاش کرده و عرق ریخته بر روی تخت بیمارستان افتاده و نیمی دیگر در تابوتهای خود آرام گرفتهاند. مت بازبی در حالت کما به سر میبرد و هیچ یک از پزشکان امید به زنده ماندن او ندارند. جیمی اکنون میداند که چه مسئولیتی سنگینی اکنون بر دوش اوست. او باید کاری که ده سال پیش آغاز کرده بود را ادامه میداد و حتی برای شادی روح شاگردان خود نیز باید از فروپاشی باشگاه جلوگیری میکرد. پس از آنکه جیمی مورفی ولزی در سال ۱۹۴۶ به عنوان دستیار اول مت بازبی به منچستر یونایتد پیوست، پیشنهاد تاسیس یک آکادمی فوتبال و پرورش بازیکنان مستعد را ارائه داد. مت بازبی نیز که برنامههای بلند مدتی برای تیم خود داشت، این پیشنهاد را پذیرفت و تمامی مسئولیت تیم جوانان را به جیمی سپرد. مورفی نیز به کمک دیگر استاد یابهای باشگاه، بازیکنان نوجوان را به آکادمی آورد و با پرورش آنها، یکی از قدرتمندترین نسلهای بازیکنان انگلیسی موسوم به ” بچههای بازبی ” را پدید آورد. فلواقع، کاری که این روزها تیمهایی همانند بارسلونا و آیاکس آمستردام انجام میدهند، در ابتدا و در نزدیک به ۶۰ سال پیش توسط منچستر یونایتد و جیمی مورفی ابداع شد. مورفی پس از این سفر دردناک دوباره به منچستر باز میگردد و جلسهای را با مدیران باشگاه برگزار میکند. هیئت مدیره اعتراف میکنند که منچستر یونایتد دیگر قادر به ادامه راه نیست و آنها مجبورند تا باشگاه را برای همیشه تعطیل کنند اما، جیمی که خود نیز عمق فاجعه اطلاع کامل دارد، از هیئت مدیره میخواهد که تسلیم نشوند و به او اعتماد کنند. جیمی که به هیچ وجه شرایط روحی مناسبی ندارد، با این نطق مدیران را به سکوت فرو میبرد و آغازگر یک حماسه وصف ناپذیر میشود: ” من میدانم که آن بچهها بهترین بودند. من آنها را یافتم، حفظشان کردم، پرورششان دادم و در صبح، ظهر و شب زیر باران سیل آسا، برف و لجن در کنارشان حضور داشتم. آنها به من اجازه دادند که زندگیشان را متحول کنم و از زمین بلندشان کنم. آنها نیز با بازیهایشان، مهارتشان، غیرتشان و … جانشان دین خود را باشگاه ادا کردند. این موضوع تنها در مورد افتخار به خاطره آنها نیست. ما باید به جهان ثابت کنیم چه هویتی داریم. ما باید به جهان نشان دهیم با این تراژدی محو نمیشویم. نمای باشگاه در آینده به رفتار ما در زمان حال بستگی دارد. “ جیمی اکنون میداند که چه مسیر دشواری را پیش رو دارد ولی، با خود عهد بسته است که تسلیم نشود. نخستین کاری که جیمی انجام میدهد، استخدام چندین بازیکن بازنشسته با مبلغی بسیار اندک و همچنین فرستادن بازیکنان جوان آکادمی به تیم اصلی است. در روز نوزدهم فوریه و در حالی که وضعیت مت بازبی و دانکن ادواردز وخیم گزارش شده است، یونایتد با سرمربیگری جیمی مورفی و تعداد بازیکن گمنام مقابل شفیلد ونزدی قرار میگیرد و با سه گل نیز به برتری میرسد. دو روز پس از این برتری، انگلستان بار دیگر غرق در غم و اندوه میشود. دانکن ادواردز بزرگ سرانجام پس از ۱۵ روز دست و پنجه نرم کردن با جراحات خود دار فانی را وداع گفته و به جمع دیگر هفت دوست و برادر خود پیوسته است. اما، حتی از دست دادن دوست داشتنیترین شاگرد جیمی مورفی وی را از هدف خود باز نمیدارد و شیاطین سرخ همچنان به راه خود ادامه خواهند داد. در سومین روز از ماه می، یونایتد که پیش از این موفق شده بود به فینال جام حذفی انگلستان راه پیدا کند، در ورزشگاه ومبلی لندن مقابل بولتون قرار میگیرد. در حالی که جیمی میرود تا با بازیکنان حاضر در رختکن صحبتی داشته باشد، ناگهان با دیدن مت بازبی شوکه میشود. بازبی پس از ۷۱ روز دوری سرانجام و آن هم در یکی از حساسترین دیدارها به تیم بازگشته است. مت بازبی که اکنون تنها چهار تن از بازیکنان حاضر در رختکن را میشانسد، با همان صدای رسای خود به شاگردان روحیه میدهد و از نام “ققنوس” برای توصیف آنها استفاده میکند. یونایتد در این مسابقه با حساب ۲-۰ شکست میخورد اما، این برای تیمی که کمتر سه ماه پیش بهترین بازیکنان خود را از دست داده است، یک شکست محسوب نمیشود. کاپیتان بولتون در میان اشکها و تشویقهای هواداران حاضر در ورزشگاه، جام را به پاس قدردانی از منچستر یونایتد به این تیم تقدیم میکند تا شاید با این کار مرهمی بر داغهای آنها قرار داده باشد. این پایان کار نیست، یونایتد باید تا کمتر از پنج روز دیگر در مرحله نیمه نهایی جام اروپا به مصاف آ.ث میلان قدرتمند برود. در بازی رفت، شیاطین سرخ در کمال ناباوری با گلهای ارنست تیلور و دنیس ویولت میلان را با نتیجه ۲-۱ مغلوب میکنند اما، در بازی برگشت در میان تشویق تماشاگران ایتالیایی با چهار گل شکست میخورند و از دور رقابتها کنار میروند. ۲۹ می سال ۱۹۶۸، در دهمین سالگرد فاجعه مونیخ، منچستر یونایتد در یک بازی دراماتیک و به لطف گلهای بابی چارلتون جرج بست و برایان کید با حساب ۴-۱ از سد بنفیکا میگذرد و به عنوان نخستین تیم انگلیسی فاتح جام اروپا جشن میگیرد. بابی چارلتون و بیلی فولکس که تنها بازماندگان “بچههای بازبی” هستند با چشمان اشک آلود در آغوش جیمی مورفی و مت بازبی قرار میگیرند. ققنوس از دل خاکستر برخواسته است! نگاهی دوباره به یارانی که دیگر در کنار ما نیستند: ژئوف بنت: بنت ۲۵ ساله در طول دوران ده ساله خود در باشگاه منچستر یونایتد، تنها ۱۲ بار برای تیم اصلی به میدان رفت و همواره زیر سایه بیلی فولکس و راجر بیرن افسانهای قرار داشت. او تا آخرین ساعات سفر یونایتد به بلگراد جایی در میان مسافرین نداشت اما، به دلیل احتمال غیبت بیرن، به این بازی فراخوانده شد. بنت نیز با خوشحالی هرچه تمامتر دختر هفت ماهه و همسر خود را تنها گذاشت و راهی بلگراد شد. دیوید پگ: بال ۲۲ سالهای که به تازگی موفق شده بود نخستین بازی خود با پیراهن تیم ملی انگلستان را انجام بدهد، برای رسیدن به جایگاهی ثابت در میان سهشیرها لحظه شماری میکرد. پگی که پیش از مرگ خود در بیش از ۱۳۰ بازی برای یونایتد به میدان رفته بود، در حین پرواز به خیال اینکه جای امنتری را بدست آورده است، از بابی چارلتون درخواست کرد تا صندلیش را با وی عوض کند. لیام آگوستین ویلان: موتور گلزنی شیاطین سرخ که در ۹۸ مسابقه رسمی خود با پیراهن منچستر یونایتد ۵۲ گل به ثمر رساند، یک ایرلندی کاتولیک متعصب و معتقد بود به نظر میرسید که از مرگ ترسی ندارد. در زمان نخستین لرزشهای هواپیما، لیام ۲۲ ساله که پدر خود را در سن ۸ سالگی از دست داده بود، آخرین سخن خود را این گونه بیان کرد: ” خب، اگر الان زمانش فرا رسیده است، پس من آمادهام. “ در سال ۲۰۰۶، شهرداری دابلین یکی از پلهای خط آهن شهر را به افتخار ویلان به نام وی نامگذاری کرد. ادوارد کولمن: ادوارد با ۲۱ سال و سه ماه سن، جوانترین قربانی این فاجعه لقب گرفت. ادی که در جمع دوستان خود به ” کمر ماری” شهرت داشت، یک هافبک خوش هیکل و بسیار محبوب بود. گفته میشود که در زمان مراسم ترحیم وی، ۲۷ کارگر یک کارخانه جعبه سازی برای وداع با او پست خود را ترک کرده و به همین سبب از کار اخراج شدند. توماس تیلور: تامی ۲۶ ساله در فصل ۱۹۵۲/۱۹۵۳ با قراردادی به ارزش ۲۹٫۹۹۹ پوند از بارنزلی به منچستر یونایتد پیوست. وی در ۱۹۱ دیداری که به میدان رفت، ۱۳۱ گل از جمله دو گل حساس مقابل رئال مادرید را به ثمر رساند. تامی که همچنین در تنها ۱۹ دیدار ملی خود برای انگلستان، ۱۶ بار گل زده بود، در حال انجام مقدمات برگزاری جشن عروسیای بود که هیچگاه برگزار شد. مارک جونز: مدافع تنومند شیاطین سرخ در سال ۱۹۵۰ و در سن ۱۷ سالگی برای نخستین بار به میدان رفت و تا پیش از سقوط هواپیما در ۱۲۰ بازی حضور یافته بود. علاقه جونزی ۲۴ ساله به کشیدن پیپ باعث شد تا همتیمیهای وی را ” دن آرچر ” بخوانند. آرچر یکی از گویندگان مشهور رادیو آن زمان بود. راجر بیرن: سرباز سابق نیروی هوایی بریتانیا و یک کاپیتان تمام عیار. قدرت رهبری فوق العاده و شخصیت محکم وی باعث شده تا پس از گذشت بیش از نیم قرن از فوت وی، نام بیرن همچنان به عنوان یکی از برترین کاپیتانهای تاریخ عنوان شود. بیرن ۲۸ ساله که رکورد دار حضور در ۳۳ دیدار پیاپی برای تیم ملی انگلستان نیز هست، آنقدر خوش شانس نبود تا بتواند شاهد تولد تنها پسر خود در تابستان همان سال باشد. دانکن ادواردز: یک نابغه بینظیر! دانکن در شب تولد ۱۷ سالگی خود به منچستر یونایتد پیوست و در طول شش فصل حضور خود در دنیای فوتبال، ۱۷۷ بازی باشگاهی انجام داد و ۲۱ گل را نیز به ثمر رساند. پسرک محبوب و شوخ طبع انگلیسی که عنوان جوانترین بازیکن تاریخ لیگ و تاریخ تیم ملی انگلستان را یدک میکشید، پس از سقوط هواپیما دچار آسیب دیدگی هولناکی در پاها، دندهها و کلیههای خود شد. ادواردز که به عقیده بسیاری از کارشناسان و همچنین نشریه معتبر وورلد ساکر برترین هافبک دفاعی تاریخ فوتبال است، با روحیه جنگنده خود با مرگ مبارزه کرد و حتی میخواست در اولین بازی تیمش هم حضور پیدا کند اما، افسوس که این مبارزه تنها ۱۵ روز بیشتر دوام نیاورد تا یکی از اساطیر مستطیل سبز در سن ۲۱ سالگی و در کمال ناجوانمردی فوتبال را تنها بگذارد. پس از رونالدو برزیلی، دانکن ادواردز جوانترین بازیکنی است که در جمع سه بازیکن برتر سال اروپا قرار میگیرد. ادواردز در سال ۱۹۵۷ پس از آلفردو دی استفانو از رئال مادرید و بیلی رایت از انگلستان در رده سوم برترین بازیکن سال اروپا جای گرفت. |
||
۱۹ بهمن ۱۳۹۱
|
|
پاسخ به: اخبار و حواشی لیگ جزیره | ||
نام کاربری: Ali_SHS
پیام:
۷,۳۸۵
عضویت از: ۲۵ مرداد ۱۳۹۱
از: Esfahan
طرفدار:
- Messi , Xavi , Iniesta , Puyol , Valdes - Ronaldinho , Rafa Marquez , Rivaldo , Cruyff - Perspolis - Spain. Argantina - Ali Karimi - Pep Guardiola - Abdollah Veissi گروه:
- كاربران بلاک شده |
قرارداد لمپارد با چلسی در تابستان پیش روبه اتمام می رسد واین روزها گمانه زنی ها در مورد آینده او در لیگ ام.ال.اس افزایش یافته ولی هاجسون به او توصیه کرده که مسیر بکام را دنبال نکند سایت گل- روی هاجسون سرمربی تیم ملی انگلیس به فرانک لمپارد ستاره باتجربه تیمش توصیه کرده که بعد از ترک چلسی در تابستان پیش رو قاره اروپا را ترک نکند تا شانسش برای برگزاری صدمین بازی ملی اش کمرنگ نشود. این درحالی است که لمپارد در بازی 4شنبه شب سه شیر مقابل برزیل که با برد 1-2 انگلیس به پایان رسید نود و چهارمین بازی ملی اش را برگزار کرد و به بیست و هفتمین گل ملی اش رسید و در همین بازی بود که اشلی کول صدمین بازی ملی اش را انجام داد. این درحالی است که قرارداد لمپارد با چلسی در تابستان پیش رو به پایان می رسد و گمانه زنی های فراوانی در مورد احتمال انتقال او به لیگ ام.ال.اس آمریکا به گوش می رسد ولی سرمربی انگلیس به لمپارد توصیه کرده که مسیر بکام را دنبال نکند. بعد از برد انگلیس مقابل برزیل در بازی 4شنبه شب ومبلی ، روی هاجسون به خبرنگاران گفت:« من فکر می کنم که لمپارد می تواند تعداد بازیهای ملی اش را به عدد 100 برساند. امیدوارم او در اروپا بماند.نمی دانم که آیا آینده او در چلسی است یا تیمی دیگر ولی می دانم که اگر لمپارد تصمیم به ترک چلسی بگیرد پیشنهادات فراوانی خواهد داشت. امیدوارم که بتوانیم فصل آینده هم او را در اروپا ببینیم؛ چون این کار من را خیلی آسان تر خواهد نمود. اگر او گام در مسیر بکام بگذارد، اوضاع پیچیده می شود ولی حتی اگر این اتفاق بیفتد هم نمی توان شانس حضور او در تیم ملی را نادیده گرفت.» |
||
۲۰ بهمن ۱۳۹۱
|
|
پاسخ به: اخبار و حواشی لیگ جزیره | ||
نام کاربری: Ali_SHS
پیام:
۷,۳۸۵
عضویت از: ۲۵ مرداد ۱۳۹۱
از: Esfahan
طرفدار:
- Messi , Xavi , Iniesta , Puyol , Valdes - Ronaldinho , Rafa Marquez , Rivaldo , Cruyff - Perspolis - Spain. Argantina - Ali Karimi - Pep Guardiola - Abdollah Veissi گروه:
- كاربران بلاک شده |
ستاره 37 ساله انگلیسی براین باور است که تیم سابقش می تواند قهرمان لیگ برتر شود. او نمی تواند برنده دیدار دو تیم رئال مادرید و منچستریونایتد را برگزیند سایت گل- دیوید بکام اسطوره فوتبال انگلیس و بازیکن کنونی پاری سن ژرمن به حمایت از منچستریونایتد تیم سابقش برخاسته و اعلام کرده که این تیم می تواند در رقابت های این فصل لیگ برتر به قهرمانی برسد. بکام بیش از یک دهه برای شیاطین سرخ توپ زده و شش قهرمانی در لیگ برتر را با این تیم تجربه کرده و مطمئن است که شاگردان فرگوسن می توانند یک بار دیگر قهرمانی در لیگ برتر را تجربه کنند. بکام در یک جلسه پرسش و پاسخ که از سوی کمپانی اچ اند ام ترتیب داده شده بود ، در پاسخ به سوالی در باره اینکه آیا یونایتد قادر خواهد بود که قهرمان لیگ برتر شود یا خیر گفت:« تنها یک جواب می گویم: بله.» این ستاره 37 ساله سابقه برتن کردن پیراهن دو تیم منچستریونایتد و رئال مادرید را دارد و از همین رو نمی تواند برنده مصاف این دو تیم در لیگ قهرمانان اروپا را برگزیند:« سخت است. من هر دوی این تیم ها را دوست دارم. من از وقتی 5 ساله بودم طرفداریونایتد بودم ولی هنوز هم عاشق رئال مادرید هستم. بازی فوق العاده ای خواهد بود.» این ستاره انگلیسی به علاوه حضورش در دنیای مربیگری بعد از آویزان کردن کفش هایش را رد کرد و گفت:« راستش را بخواهید این روزها اصلا به مربیگری فکر نمی کنم. من یک گزینه پیش رو دارم که در لیگ ام.ال.اس سرمایه گذاری کنم ودر این لیگ یک باشگاه بخرم.» او درمورد بهترین بازیکنانی که درکنار و در مقابلشان بازی کرده گفت:« بهترین بازیکنی که مقابلش بازی کرده ام، روبرو کارلوس بوده و بهترین بازیکنی که درکنارش توپ زده ام؛ زیدان.» |
||
۲۰ بهمن ۱۳۹۱
|
|
پاسخ به: اخبار و حواشی لیگ جزیره | ||
نام کاربری: Ali_SHS
پیام:
۷,۳۸۵
عضویت از: ۲۵ مرداد ۱۳۹۱
از: Esfahan
طرفدار:
- Messi , Xavi , Iniesta , Puyol , Valdes - Ronaldinho , Rafa Marquez , Rivaldo , Cruyff - Perspolis - Spain. Argantina - Ali Karimi - Pep Guardiola - Abdollah Veissi گروه:
- كاربران بلاک شده |
بازیکن میانی چلسی گل برتری تیم ملی کشورش مقابل برزیل را به ثمر رساند ودرپایان بازی زبان به تمجید از ویلشرگشود سایت گل- فرانک لمپارد ستاره خط میانی تیم ملی انگلیس در بازی دوستانه این تیم مقابل برزیل بود. دیداری که 4 شنبه شب در ورزشگاه ومبلی برگزار شد و با برد 1-2 سه شیر همراه بود. فرانک لمپارد ستاره خط میانی انگلیس بر این باور است که جک ویلشر ستاره انگلیسی توانایی این را دارد که مبدل به یک بازیکن فوق العاده برای سه شیرشده و پتانسیلش را دارد که یکی از بهترین بازیکنان دنیا لقب بگیرد. در پایان این بازی، لمپارد در گفتگو با آی.تی.وی گفت:« فکر می کنم که ویلشر بازیکن فوق العاده ای است. من این را از اولین حرکات او گفته بودم. ویلشر کیفیت بالایی در حرکات پا به توپ دارد.توانایی های تکنیکی او، سرعتش در عبور از سد بازیکنان حریف، همه اینها باعث خواهد شد که او مبدل به بازیکن فوق العاده ای برای تیم ملی انگلیس و دنیا شود.» اشلی کول هم در بازی 4شنبه شب صدمین بازی ملی اش را برای سه شیر انجام داد و لمپارد در این شب نودو چهارمین بازی ملی اش را انجام داد. لمپارد در پایان این بازی به این نکته اشاره کرد که کسب برد مقابل برزیل یکی از بهترین شب های انگلیس را رقم زده:« ما ثابت کردیم که در روزی که آماده باشیم می توانیم هر تیمی را شکست دهیم و مهم این است که با ثبات به حرکت در این مسیر ادامه دهیم.بازیکنانی که در این بازی برای 90 دقیقه برای انگلیس بازی کردند، واقعا شایسته ارزشیابی هستند. چون کارهای زیادی انجام دادند ولی در نهایت به یک برد ارزشمند رسیدیم. » لمپارد در ادامه به این نکته اشاره کرد که این برد یکی از بهترین نتایجی بوده که با پیراهن تیم ملی انگلیس کسب کرده ولی نمی داند که بهترین عملکرد تیم ملی کشورش در سالهای اخیر در کدام بازی بوده:« نمی دانم. فکر می کنم که ما بازیهای خوب زیادی داشته ایم ولی شاید بازی مقابل یک حریف کوچکتر، بازیهای بهتری بوده باشد . چون در بازی با تیم های بزرگ باید به شدت تلاش کنی و منسجم باشی و من فکر می کنم که ما مقابل برزیل خوب کار کردیم. می دانم که آنها هم چندین فرصت را از دست دادند ولی فکر می کنم که ما با سرعت بالایمان آنها را از پای در آوردیم و حتی می توانستیم گلهای بیشتری بزنیم.» |
||
۲۰ بهمن ۱۳۹۱
|
|
پاسخ به: اخبار و حواشی لیگ جزیره | ||
نام کاربری: Ali_SHS
پیام:
۷,۳۸۵
عضویت از: ۲۵ مرداد ۱۳۹۱
از: Esfahan
طرفدار:
- Messi , Xavi , Iniesta , Puyol , Valdes - Ronaldinho , Rafa Marquez , Rivaldo , Cruyff - Perspolis - Spain. Argantina - Ali Karimi - Pep Guardiola - Abdollah Veissi گروه:
- كاربران بلاک شده |
ستاره ساحل عاجی سیتی اخیرا از رقابت های جام ملتهای آفریقا به انگلیس بازگشته و به موفقیت تیمش در رقابت های این فصل لیگ برتر باور دارد سایت گل- یایا توره ستاره ساحل عاجی باشگاه منچسترسیتی در صحبت هایی اعلام کرده که تیمش هنوز هم می تواند به قهرمانی لیگ برتر برسد. این درحالی است که سیتی در حال حاضر 9 امتیاز با یونایتد صدرنشین فاصله دارد این درحالی است که شیاطین سرخ در سال 2013 هنوز در هیچ بازی ای تن به شکست نداده اند. دراین میان یایا توره که اخیرا از رقابت های جام ملتهای آفریقا به انگلیس بازگشته به موفقیت تیمش باور دارد. این درحالی است که سیتی اخیرا در بازی هایشان مقابل کوئینزپارگ رنجرز و لیورپول امتیاز از دست داده اند و در طول دوران غیبت توره در ترکیب تیمشان شکست نخورده اند؛ توره 29 ساله براین باور است که اگر سیتی می خواهد مجددا قهرمان لیگ برتر شود، باید به شدت تلاش کند. او در صحبت هایی که در وب سایت رسمی باشگاه سیتی بازتاب یافت گفت:« ما عقب تر از آن جایی هستیم که خودمان می خواستیم ولی تمام ما برای آنکه بدانیم که هر اتفاقی ممکن است، باید به فصل گذشته نگاه کنیم. یونایتد روی ورق تیم قدرتمندی دارد. آنها کار اسان تری در مقایسه با ما دارند ولی کورس قهرمانی هنوز به پایان نرسیده. چندین بازی دیگر مانده و من مطمئنم که ما می توانیم برگردیم.» این درحالی است که این روزها صحبت هایی مبنی بر احتمال جدایی یایاتوره از سیتی به گوش می رسد ولی کاپیتان دوم سیتی نظر دیگری دارد و اعلام کرده که قصدی برای ترک منچسترندارد:« همه دوستان من اینجا هستند و آنها خوشحالند که من را می بینند. ما مثل یک خانواده و یا یک سری برادر هستیم که همه با هم به مبارزه ادامه می دهیم و این نکته واقعا مهمی است. من در سیتی حس می کنم که در خانه ام هستم و قبل از سفرم از پاریس به منچسترتعدادی از هواداران تیمم را دیدم که به من می گفتند:" به خانه خوش آمدی یایا" آنها به من گفتند که می خواهند به تیم من کمک کنند و شادی را به هواداران ما هدیه کنند.» |
||
۲۰ بهمن ۱۳۹۱
|
|
پاسخ به: اخبار و حواشی لیگ جزیره | ||
نام کاربری: Ali_SHS
پیام:
۷,۳۸۵
عضویت از: ۲۵ مرداد ۱۳۹۱
از: Esfahan
طرفدار:
- Messi , Xavi , Iniesta , Puyol , Valdes - Ronaldinho , Rafa Marquez , Rivaldo , Cruyff - Perspolis - Spain. Argantina - Ali Karimi - Pep Guardiola - Abdollah Veissi گروه:
- كاربران بلاک شده |
او می توانست با گلزنی در ومبلی، شب خوبی را سپری کند اما جو هارت ضربه پنالتی او را مهار کرد تا او نتواند بازگشت اش به تیم ملی برزیل را با گلزنی جشن بگیرد سایت گل- در دیداری که صدمین بازی غیررسمی رونالدینیو برای برزیل به حساب می آمد (5 بازی او توسط فیفا به عنوان بازی ملی پذیرفته نشده)، او می توانست با گلزنی در ومبلی، شب خوبی را سپری کند اما جو هارت ضربه پنالتی او را مهار کرد تا او نتواند بازگشت اش به تیم ملی برزیل را با گلزنی جشن بگیرد. شرایط برای او بدتر هم شد؛ وقتی اسکولاری او را در بین دو نیمه تعویض کرد تا انگلیسی ها در نیمه دوم با گل های وین رونی و فرانک لمپارد به پیروزی برسند؛ این اولین پیروزی سه شیرها در صد و پنجاهمین سال تاسیس اتحادیه فوتبال انگلیس بود. شاگردان هاجسون در دیدارهای بعدی به مصاف سن مارینو، مونته نگرو، جمهوری ایرلند، یک بار دیگر برزیل و اسکاتلند می روند. |
||
۲۰ بهمن ۱۳۹۱
|
|
پاسخ به: اخبار و حواشی لیگ جزیره | ||
نام کاربری: Ali_SHS
پیام:
۷,۳۸۵
عضویت از: ۲۵ مرداد ۱۳۹۱
از: Esfahan
طرفدار:
- Messi , Xavi , Iniesta , Puyol , Valdes - Ronaldinho , Rafa Marquez , Rivaldo , Cruyff - Perspolis - Spain. Argantina - Ali Karimi - Pep Guardiola - Abdollah Veissi گروه:
- كاربران بلاک شده |
کول در همه این صد بازی، از ابتدا برای انگلیس به میدان رفت و تیمش در این دیدار به یاد ماندنی با گل های رونی و لمپارد توانست میزبان جام جهانی 2014 را شکست دهد. سایت گل- اشلی کول، مدافع تیم ملی انگلیس، از هواداران تیمش به خاطر استقبال گرم شان در دیدار شب گذشته مقابل برزیل، که صدمین بازی ملی او بود، تشکر کرد. کول در همه این صد بازی، از ابتدا برای انگلیس به میدان رفت و تیمش در این دیدار به یاد ماندنی با گل های رونی و لمپارد توانست میزبان جام جهانی 2014 را شکست دهد. او در گفتگو با بی بی سی گفت:" وقتی پا به میدان گذاشتم، به خودم فکر نمی کردم. به این فکر می کردم که باید مقابل یک تیم در کلاس جهانی بازی کنیم و تلاش کنیم تا مقابل هواداران به پیروزی برسیم. تیم نمایش خوبی داشت؛ به ویژه در نیمه دوم که توانستیم به گل برسیم و من از این نتیجه خوشحال هستم. شروع بازی کمی احساسی بود. باید بار دیگر از هواداران تشکر کنم زیرا اصلا انتظار چنین استقبالی را نداشتم. واقعا جالب بود. واقعا خوشحال و غرق در شادی هستم و نمی توانم هیچ حرفی در این مورد بزنم. اس ام اس های زیادی از هم تیمی های سابق و مربیان سابقم داشتم؛ خیلی خوب بود که برادر، مادر و همه دوستانم اکشب اینجا بودند. واقعا شب فوق العاده ای برای من بود. پیروزی مقابل برزیل در یک ورزشگاه مملو از تماشاگر عالی بود. 23 سال بود که نتوانسته بودیم آنها را شکست دهیم و کاری که ما کردیم، پیروزی با یک نمایش فوق العاده، واقعا شب خوبی را رقم زد." کول به دلیل مصدومیت از ناحیه همسترینگ مجبور شد در بین دو نیمه از زمین خارج شود اما تاکید کرد که مشکل اش جدی نیست. " مصدومیت جدی ای نبود. تنها یم بدشانسی بود؛ یک کشیدگی از ناحیه همسترینگ. به مربی گفتم که می خواهم بازی کنم و ناراحتم که مجبور شدم از زمین خارج شوم. شب فوق العاده ای برای من بود. یک پیروزی عالی و همه خیلی خوب کار کردند." |
||
۲۰ بهمن ۱۳۹۱
|
|
پاسخ به: اخبار و حواشی لیگ جزیره | ||
نام کاربری: Ali_SHS
پیام:
۷,۳۸۵
عضویت از: ۲۵ مرداد ۱۳۹۱
از: Esfahan
طرفدار:
- Messi , Xavi , Iniesta , Puyol , Valdes - Ronaldinho , Rafa Marquez , Rivaldo , Cruyff - Perspolis - Spain. Argantina - Ali Karimi - Pep Guardiola - Abdollah Veissi گروه:
- كاربران بلاک شده |
در طول تاریخ 56 ساله ی این جایزه مسی تنها بازیکنی است که چهار بار موفق به بردن آن شده اما آرسن معتقد است دستاورد های اینیستا در یورو 2012 شایستگی بردن جوایز شخصی را هم دارند سایت گل- پس از انتخاب شدن لیونل مسی به عنوان بهترین بازیکن سال فیفا عده ی کمی متعجب شدند، با این حال مسی برای همه انتخاب اول و مسلم نبود. به گزارش سایت رسمی هواداران آرسنال در ایران، آرسن ونگر در حالی که معتقد است پدیده ی آرژانتینی بهترین بازیکنی است که تا کنون دیده، اما به هافبک اسپانیایی آندرس اینیستا رای داده است. در طول تاریخ 56 ساله ی این جایزه مسی تنها بازیکنی است که چهار بار موفق به بردن آن شده اما آرسن معتقد است دستاورد های اینیستا در یورو 2012 شایستگی بردن جوایز شخصی را هم دارند. اگرچه سرمربی فرانسوی طرفدار پر و پا قرص جوایز فردی برای ورزش های تیمی مثل فوتبال نیست. با این حال او می گوید برای فوق ستاره های این ورزش باید مزایایی در نظر گرفته شود و به عقیده ی او این کار می تواند الهام بخش ستارگان نسل های بعد باشد و در واقع این تاکتیکی است که خود او به عنوان سر مربی آن را اجرا می کند. مجله ی باشگاه آرسنال با آرسن مصاحبه ی مفصلی انجام داده است که آن را در ادامه خواهید خواند. لیونل مسی برای چهارمین سال متوالی توپ طلا را برد. آیا شما هم او را انتخاب می کنید؟ خیر. امسال نه، برای من مسلما مسی بهترین بازیکنی است که دیده ام اما من معتقدم او امسال این جایزه را بیشتر به خاطر موفقیت های شخصی بدست آورد نه به خاطر کاری که برای تیمش انجام داده بود. این بار او در هیچ تیمی جامی بدست نیاورد. او قهرمان لیگ قهرمانان نشد قهرمان لالیگا نشد و با کشورش هم چیزی بدست نیاورد. اما از نظر شخصی سالی واقعا خارق العاده را سپری کرد. به ثمر رساندن 91 گل، من فکر میک نم او به این خاطر جایزه را برد اما من بیشتر طرفدار ورزش جمعی هستم بنابراین من فکر می کنم کاسیاس، رونالدو(که لیگ را بردند) و به ویژه اینیستا استحقاق بیشتری داشتند. او همیشه نفر دوم یا سوم بوده است اما با اسپانیا اروپا را فتح کرد. امسال جایزه می توانست مال او باشد. حتی با وجود اینکه توپ طلا یک جایزه انفردای است شما معتقدید باید دستاورد های تیمی هم در اهدای آن به حساب بیایند؟ بله. ما یک ورزش تیمی انجام می دهیم و موفقیت های جمعی هم باید اثر خود را داشته باشند. به هر حال من طرفدار جوایز فردی در فوتبال نیستم اما وقتی چنین چیزی وجود دارد من فکر میکنم باید در اثر یک دستاورد تیمی ویژه به برنده اهدا شود. اگر شما واقعا بهترین بازیکن تیم هستید که کاری خاص انجام می دهید، پس بله شما باید ان جایزه را ببرید. به همین خاطر من به آندرس اینیستا رای دادم. اما دوباره مسی انتخاب شد، چهارمین جایزه متوالی و این در حالی است که فقط 25 سال دارد.. بله این را می دانم. نمی خواهم درباره ی این که او چقدر بازیکن خوبی است با شما بحث کنم. همان طور که مردم می گویند او از سیاره ای دیگر آمده است. قطعا او بهترین بازیکن جهان است، در طول تاریخ بهترین بازیکنی است که دیده شده و انجام این کار برای چهار سال شگفت انگیز است. او هنوز 25 سال دارد بنابراین او می تواند رکوردی بر جا بگذارد که قطعا شکسته نخواهد شد. تنها چهار بازیکن متفاوت در طول 4 سال اخیر به عنوان سه بازیکن برتر دنیا انتخاب شده اند؛ اینیستا، ژاوی، رونالدو و مسی. به نظر شما چرا این چهار نفر تا این اندازه از بقیه فاصله گرفته اند؟ زیرا آن ها بخشی از یک نسل استثنایی در اوج بازی خود هستند. همه آن ها بدون چون و چرا در سراسر جهان به خوبی شناخته شده اند و تمام عناوین را فتح کرده اند. در حال حاضر بارسلونا با 16 امتیاز اختلاف بالاتر از رئال مادرید قرار دارد، اسپانیا به طور متوالی موفق به کسب قهرمانی اروپا، جام جهانی و دوباره قهرمانی اروپا شده است، آنچه این بازیکنان انجام داده اند شگفت انگیز است. دستاوردها باعث توجه بیشتر به آن ها می شود. با وجود اینکه من عاشق ورزش تیمی هستم اما این حقیقت وجود دارد زمانی که به سطح معینی می رسید تفاوت ها توسط بازیکنان فردی ایجاد می شود. زمانی که بارسلونا مقابل رئال مادرید بازی کند نه بار از ده تفاوتی که در بازی ها ایجاد می شود توسط مسی یا رونالدو است. زمانی که بازی ها به چنین سطحی می رسد بدان معناست که آن ها در جهان بهترین هستند. با این وجود چرا شما به جوایز فردی اعتقادی ندارید؟ من به عملکرد و کیفیت فردی معتقدم اما درمورد عناوین نه. شما همواره ترجیح خواهید داد که تیم صاحب عناوین و پاداش شود، این همان چیز درمورد این ورزش است. بالون دور اکنون بیش از پنجاه سال است که برگزار می شود، آیا شما فکر می کنید که روشی که اکنون وجود دارد(اینکه سرمربی های تیم ملی کاپیتان ها و رسانه ها از هر کشوری رای دهنده هستند) برای تعیین برنده بهترین روش است؟ نه دقیقا، اما این سوال را می توان درباره ی هر روش دموکراتیکی پرسید. آیا همیشه شایسته ترین فرد انتخاب می شود؟ شما نمی دانید اما آنچه که نمی توان درباره اش بحث کرد این است که رای ها توسط متخصصین داده می شوند. این افراد فوتبال را دنبال می کنند و آن را می شناسند، باید به رایشان احترام بگذارید. وقتی با تماشای فوتبال رشد می کردید، کدام یک از برنده های قبلی این جایزه برایتان برجسته تر بودند؟ مردم ریموند کوپا، آلفردو دی استفانو، یوهان کرایف، میشل پلاتینی و مارکو فان باستن را دوست داشتند. فان باستن و پلاتینی قبلا سه بار برنده شده بودند اما تا کنون هیچ کس چهار بار جایزه را نبرده است. و این دلیلی است که چرا مسی با 25 سال سن جلوتر از همه ایستاده است. وقتی از فوتبال خداحافظی کند حتما تعداد این جوایز بیشتر هم شده اند. آیا فکر می کنید که دادن چنین جایزه ای ، نام بازیکن را در تاریخ ثبت کرده و به هواداران فوتبال در نسل های بعد کمک می کند که از بازیکنان نسل های گذشته بیاموزند؟ بله. به وجود آوردن الگو با این روش از محاسن اعطای این جایزه است. همیشه اعتقاد دارم اگر شما می خواهید یک بازیکن فوتبال شوید ، مهم است که در سنین بسیار پایین مربی الگوی مناسبی را برای بازی شما شناسایی کنید تا از او الگو برداری کنید. مربی به بازیکن می گوید "ببین ، تو می توانی زیدان دیگری باشی ، می توانی بکام باشی ، می توانی کرایوف باشی." مهم است که مربی الگویی را پیدا کند که این بازیکن جوان ممکن است شبیه به او باشد. زمانی که شما جوان هستید بسیار خوب تقلید می کنید ، به بازیکن مورد نظرتان نگاه می کنید و می خواهید که همان کارها را انجام دهید ، بنابراین به عنوان یک مربی این توصیه بسیار مهمی است که می توانید به بازیکن بکنید. خلاصه اینکه مهم است الگویی داشته باشید. به نظر شما همه برندگان قبلی این جایزه ، به طور مثال ستارگان دهه 60 و 70 می توانستند امروز موفق باشند؟ کدام بازیکنان می توانستند خود را با بازی مدرن امروزی بهتر وفق دهند؟ تنها آن دسته بازیکنانی نمی توانستند در این عصر مدرن بازی کنند که از نظر خصوصیات فیزیکی محدودیت داشتند. از آن زمان تا کنون بازی های فیزیکی تر شده است. اما همه آن بازیکنانی که نامشان در لیست برندگان این جایزه است در زمان خودشان بازیکنان بزرگی بودند ، بدین معنا که سطح تکنیکی آنها ، هوش و دیدشان در بازی همان چیزی بود که نیاز بود. چیزی که امروز تغییر کرده است شدت فیزیکی بودن بازیهاست. بازیکنانی که نمی توانستند خود را با این مساله هماهنگ کنند در فوتبال امروز موفق نمی شدند. اما صادقانه بگویم اکثر آنها به لحاظ فیزیکی بسیار قوی بودند مثل کرایوف و فان باستن. در پنجاه سال قبل مردم اغلب قادر نبوده اند بهترین بازیکنان دنیا را هر بازی ببینند. در حال حاضر ، به طور مثال تمام بازی هایی که لیونل مسی انجام می دهد پخش تلویزیونی دارد و مردم راحت تر می توانند دیدگاه خود را شکل دهند.. بله و از نظر من پله بهتر بازیکن آن زمان بود و شاید بهترین بازیکن همه ادوار اما من زمانی که بچه بودم نمی توانستم بازی های او را ببینم. یکبار که ماریو زاگالو به همراه تیم ملی برزیل اینجا و در زمین تمرینی ما بود از او پرسیدم " شما در کنار پله بازی کرده اید و مربی تمامی بهترین بازیکنان برزیل بوده اید بنابراین به من بگویید که بهترین بازیکن برزیلی که تا کنون دیده اید چه کسی بوده است؟" و او به راحتی پاسخ داد "پلـه". بنابراین این نکته خاصی است زیرا او با تمامی بهترین بازیکنان 60 سال گذشته برزیل یا بازی کرده یا مربی آنها بوده است. اما او در مورد بازیکنی به نام "گارینشا" نیز با من صحبت کرد که شاید افراد زیادی در اروپا نیستند که او را خیلی خوب بشناسند. او را به عنوان یک وینگر راست مشهور به خاطر دارم اما او را خیلی خوب نمی شناسم. کدام بازیکنان را به خاطر می آورید که در دوران بزرگ شدن شما در فرانسه آنها را تماشا می کردید و نظر شما را به خود جلب کرده بودند؟ ریـموند کوپا ، که البته با نام کوپاژفسکی نیز شناخته می شد چرا که در حقیقت او یک لهستانی بود. تاریخ و موفقیت فوتبال فرانسه ارتباط تنگاتنگی با مهاجرین دارد. در ابتدا مهاجرین لهستانی بودند که در معادن زغال سنگ کار می کردند که خانواده کوپاژفسکی نیز جزو همان دسته بودند. نفر بعد پلاتینی بود که خانواده اش در دوره ای که کارگران ایتالیایی در فرانسه مستقر شده بودند به آنجا آمدند. او دومین داستان بزرگ موفقیت بود. و نفر سوم یک مهاجر از آفریقای شمالی با نام زین الدین زیدان بود که داستان بعدی موفقیت بود. بنابراین وقتی که خوب فوتبال فرانسه را مورد بررسی قرار می دهید می بینید که ارتباط تنگاتنگی با مهاجرین دارد و آن سه بازیکن ، سه فوق ستاره بزرگی هستند که فوتبال فرانسه ارائه کرده است. و فرانسه نقش بزرگی در ایجاد جایزه توپ طلا داشت و ایده اصلی این جایزه از مجله فرانس فوتبال گرفته شد.. بله. شما باید به فرانسه به خاطر ورزشهای زیاد و فوق العاده که در عصر مدرن ایجاد کرده است اعتبار بدهید. آنها جایزه توپ طلا را ایجاد کردند اما جام ملتهای اروپا را نیز آنها ایجاد کردند. انگلستان این بازی را ابداع کرد اما پس از آن فرانسه فیفا و بسیاری از جام های مدرن را ابداع کرد. به نظر شما خود بازیکنان فکر می کنند که جوایز شخصی مهم است یا آن به خودباوری هر بازیکن بستگی دارد؟ خوب ، می خواهم این را از شما بپرسم: شما می توانید بازیکن بزرگی باشید بدون اینکه خودباوری زیادی داشته باشید؟ من می گویم خیر. این غیر ممکن است. زمانی که شما یک بازیکن جوان 20 ساله هستید نیاز دارید به این خود باوری برسید و شما فقط می توانید از طریق موفقیت به آن برسید. اعتماد به نفس در زندگی با به موفقیت رسیدن به دست می آید همراه با به رسمیت شناخته شدن توسط دیگران. آدم ها می خواهند توسط دیگران به حساب آیند چراکه اینگونه ما به توانایی خود پی می بریم. چه چیزی می تواند بهترین از این باشد که تمام دنیا به شما بگوید " تو ، دوست من ، بهترین بازیکن دنیا هستی" همه ما چنین رویایی داشته ایم. این رویا برای ما به حقیقت نپیوسته است اما برای مسی چندین بار اتفاق افتاده است! فکر میکنید در حالی که بعضی بازیکنان ترجیح میدهند جام جهانی را فتح کنند، بازیکانی نیز هستند که به فکر برنده شدن توپ طلا هستند؟ شانس برنده شدن جام جهانی به اینکه شما در کجا به دنیا آمده اید مربوط میشود و شما نمیتوانید آن را تعیین کنید. ولی میتوانید بخواهید که بهترین بازیکن جهان شوید. حتی اگر مسی هم در لوکزامبورگ به دنیا می آمد هرگز شانسی برای قهرمانی در جام جهانی نداشت. شما میتوانید برای بهترین باشگاه جهان بازی کنید و تمامی افتخارات باشگاهی را کسب کنید و سپس به عنوان بهترین بازیکن جهان انتخاب شوید. پس فکر میکنید توپ طلا برای بازیکنانی مثل ژرژ وهآ، جورج بست و دنیس لا که هرگز افتخار ملی نداشتند ارزش ویژه ای داشته؟ فکر میکنم اگر مسی هرگز برنده جام جهانی نشود، همیشه فکر خواهد کرد که چیزی کم است. چرا؟ زیرا آرژانتین پیش از این برنده آن شده و تنها چیزی که مردم با آن میتوانند او را زیر سوال ببرند این است که او هرگز با آرژانتین افتخاری کسب نکرده است حتی اگر پیش از او آنها قهرمان جام جهانی شده باشند. به عنوان بهترین بازیکن جهان این فشار بر روی او هست که آن را برای کشورش برنده شود. ولی برای بازیکنانی مانند ژرژ وهآ که در لیبریا به دنیا آمده، میداند که هرگز نمیتواند جام جهانی را برنده شود، بنابراین او رویایی در این مورد ندارد. به طرز سحرآمیزی این بازیکنان هجومی هستند که برنده این جوایز می شوند. به نظر شما این منصفانه است؟ صادقانه بگویم ، بله فکر می کنم اینگونه است. من خودم در تمامی پست ها بازی کرده ام - در خط دفاعی ، در هافبک و در خط حمله - و این را می دانم که از بین همه آنها سخت ترین مکان برای بازی جلو زمین است. شما با یک استعداد متوسط نیز می توانید در خط دفاعی بازی کنید اما در جلو زمین شما به توانایی های خاصی نیاز دارید. من منکر این نیستم که در یک تیم داشتن مدافعی خوب فوق العاده مهم است. اما در بالاترین سطح برای اینکه بازیکنی باشید که بتواند توپ را در مرکز زمین بگیرد و برود گلزنی کند ، همان جایی است که شما نیاز به داشتن استعداد خاصی دارید. شما در حرفه خود جوایز فردی زیادی برنده شده اید ، آیا آنها اهمیت زیادی برای شما دارد؟ واقعا نه ، زیرا به عنوان یک مربی شما همواره روی بازی بعدی خود تمرکز کرده اید - باید یک آینده نگر وسواسی باشید. همواره می خواهید کارهای بیشتر و بهتری انجام دهید. بنابراین برای من آنها هیچ اهمیت ویژه ای ندارند. اما نمی توانم این را انکار کنم به برخی از آنها افتخار می کنم. یک فرد ورزشی واقعی همواره یک نبرد با خودش دارد تا خودش را تا جایی که می تواند تحت فشار بگذارد و همین عامل است که موجب پیشرفت همیشگی چنین فردی می شود. علاوه بر افتخاراتی که شما همراه با تیمتان به دست آورده اید آیا جوایز فردی وجود دارد که شما به داشتن آن افتخار کنید؟ خوب ، من خوش شانس بودم که در هر کشوری که کار کرده ام جایزه بهترین مربی سال را برنده شده ام. بنابراین آن موردی است که این احساس را در من به وجود می آورد که من قادرم در هر کجا که کار می کنم کیفیتم را نشان دهم. بنابراین به آن افتخار می کنم اما در حرفه ما همواره دشوار است این را که تا چه اندازه در کسب موفقیت نقش داشته اید اندازه بگیرید. بنابراین زمانی که شما جایزه ای دریافت می کنید بدین معنی است که مردمی که در اطراف شما هستند از بابت دستاورد شما خوشحال هستند. شما بهترین عملکرد خود را ارائه داده اید؟ نمی دانید اما اگر به خاطر خوشحال کردن مردم جایزه ای گرفته اید ، اساساً کار خود را انجام داده اید. اما شما به عنوان یک مربی حاضرید همه این جوایز را بدهید و در عوض برای تیم جامهای قهرمانی کسب کنید. هر جایزه انفرادی که کسب می کنید نتیجه همان کسب قهرمانی است. به نظر شما با توجه اهمیت زیادی که بازیکنان به دستاوردهای فردی می دهند ، فوتبال در حال دور شدن از یک ورزش تیمی است؟ بله، اینگونه فکر میکنم. اجازه دهید بگوییم که کل جامعه کمی فردگرا تر شده است. اگر شما تاریخ فوتبال را بررسی کنید ، وقتی که من بچه بودم شما تمام حرفه خود را در باشگاه خود بودید و تنها در صورتی فروخته می شدید که باشگاه می خواست شما را بفروشد. امروزه دیگر باشگاه فرمانروا نیست و بنابراین کل جامعه بیشتر به خواسته های شخصی اهمیت می دهند. اکنون بازیکنانی هستند که حرفه خود را برنامه ریزی می کنند ، آنها در باشگاهی مطمئن که به عنوان یک بازیکن پیشرفت کنند کار را شروع می کنند ، سپس وقتی که سرشناس شدند به باشگاه دیگری می روند. پیش از این بازیکنان می خواستند کل حرفه خود را به عنوان بخشی از یک باشگاه باشند و به آنها به دستاوردهایی برسند. امروزه این مساله را تنها در جایی می بینید که اهداف فردی بازیکن با باشگاه مطابقت دارد. به محض اینکه این مطابقت از بین برود بازیکن می خواهد به تیم دیگری برود. به نظر شما در آینده کسب این جوایز توسط بازیکنان بیشتر انگیزه ای برای به حداکثر رساندن حقوق و ارزشهای اقتصادی خواهد بود؟ در درجه اول من اعتقاد دارم بازیکن می خواهد این جایزه را برنده شود تا به عنوان بهترین بازیکن دنیا شناخته شود. اعتقاد ندارم که جنبه های اقتصادی در ذهن یک بازیکن بزرگ اهمیت زیادی دارد. کسب این جایزه برای آنها بدین مفهوم است که آنها بیشتر دوست داشته می شوند و آنها واقعاً "بهترین" هستند. وقتی شما یک بازیکن بزرگ فوتبال هستید به خانه می روید و با خود فکر می کنید "همه فکر می کنند که من بهترین بازیکن دنیا هستم" - که باید احساس فوق العاده ای باشد. اما شما همین احساس را در مورد اینیستا و رونالدو نیز می کنید زیرا گاهی اوقات در زندگی باید خوش شانس باشید که فرد بهتری از شما در همان دوران متولد نشده باشد. می توان گفت که دونده ای که امروز پشت سر اوسین بولت قرار دارد بسیار سریع است و هنوز هم ورزشکار فوق العاده ای است و می تواند هر دونده دیگری را شکست دهد اما این بد شانسی است که او در همان دوره ای حضور دارد که اوسین بولت هست. در مورد رونالدو نیز همین مساله است ، بازیکنی که واقعا فوق العاده است اما همیشه به نظر می رسد در کسب جوایز پشت سر مسی قرار دارد بنابراین من احساس آنها را درک می کنم زیرا می دانم که در این سطح چه اهمیتی دارد که به عنوان بهترین بازیکن دنیا شناخته شوید. آیا برای تیری هانری نیز مساله همین بود؟ او به عنوان دومین و سومین بازیکن برتر دنیا شناخته شد- آیا نبردن این جایزه او را اذیت کرد؟ این مساله به او ضربه زد. در درجه اول او می دانست که شایستگی آن را دارد و من نیز 100 درصد باور دارم که او شایسته آن بود. به هیچ وجه توجیه پذیر نبود که او این جایزه را نبرد. آن موقع هنوز این جایزه همان توپ طلای مجله فرانس فوتبال بود بنابراین شاید آنها شاید نسبت به بازیکنان فرانسوی در مقایسه با سایرین کمی سختگیرتر بودند! |
||
۲۱ بهمن ۱۳۹۱
|
این عنوان قفل شده است!
|
شما میتوانید مطالب را بخوانید. |
شما نمیتوانید عنوان جدید باز کنید. |
شما نمیتوانید به عنوانها پاسخ دهید. |
شما نمیتوانید پیامهای خودتان را ویرایش کنید. |
شما نمیتوانید پیامهای خودتان را حذف کنید. |
شما نمیتوانید نظرسنجی اضافه کنید. |
شما نمیتوانید در نظرسنجیها شرکت کنید. |
شما نمیتوانید فایلها را به پیام خود پیوست کنید. |
شما نمیتوانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید. |