The Best نوشته:

سلام دوستان نازنین.
من بخاطر مشغله زندگی تو چندماه اخیر و در کل تو فصل جدید خیلی کم پست میذاشتم ولی حتی الامکان سر میزدم بخصوص بعداز بازیهای بارسا!
اما الان مدتی هست که اصلا به سایت سر نزدم و تو چندروز اخیر بدلیل نداشتن امکانات و نبود برق و شارژ موبایل نتونستم اصلا آن بشم. ولی حالا بعداز مدتی که آنلاین شدم و به سایت اومدم فقط انتظار داشتم پیام خصوصی و کلی مطلب و عکس تو چند صفحه راجع به زلزله زده های بدبخت و آواره اینجا میخوندم!!
ولی هیچ هیچ... حتی یه پست هم نبود(بجز یه پست کنایه ای مدیر که نمیدونم به این موضوع ربط داشت یا نه!)
واقعا دوستان ازتون ناامید-ناراحت-عصبانی و گله مندم!!

من رو که قدیمی ها و فعالان سایت از طریق کامنتهام و فعال بودنم میشناسن و تو پروفایلم نوشتم اهل کرمانشاهم در واقع زاده و ساکن این شهر آوار و با خاک یکسان شده "سرپل ذهابم"
الان دلم به درد اومده/ و امیدی به آینده ندارم و ازنظر روحی تو وضعیت خیلی خیلی... بدی هستم! نه من بلکه همه همشهریای بدبختم!
شهرم، زادگاهم، محل زندگی و شغلم، شهر خانواده و فامیلهام... هیچی ازش نمونده هیچ هیچ...
و هیچ خونه ای که قابل زندگی کردن باشه توش پیدا نیست و خیلیا عزیزانشون از دست دادن(بیشتر روستاها و مسکن مهری بودن) و من خودم مرگ رو جلوی چشمم حس کردم و فقط و فقط با معجزه و خواست خدا نجات پیدا کردم (هر لحظه اون لحظه جلو چشممه)
گرچه خونه و زندگیمون با خاک یکسان شد و ماشینمون له شد ولی بخاطر همین سلامتی خودم و خانواده م هزاران بار شکرگزار خدا هستم.. وقتی تو شهر میچرخم میگم خدایا من چجور ازون خرابی. ازین زلزله 7.3 ریشتری سالم بیرون اومدم...خدایا شکرت

و اما حالا که زنده ایم پس باید زندگی کنیم، خداوند از کل مسولای کشوری و استانی راضی باشه که با وعده ها و حضورشون کمی دلگرمی بهمون دادن و خداوند از اون دسته از مردم عزیز و دوست داشتنی کشورمون هم راضی باشه که همه جوره و به هرنحوی تونستن کمکمون کردن که موقت اسکان بگیریم!(هرچند زیاد مونده به همه کمک بشه بخصوص روستاها) از شما هم انتظار همدردی داشتم که ..!!!!!!
ولی وقتی به شهر نگاه میکنم پیش خودم میگم اینجا مگه میشه بازم زندگی کرد؟! یا اینکه الان که خونه ای نیست و زمستون و بارون نزدیکه چجور تو چادر سر کنیم؟!
خلاصه به آینده امید ندارم و یجورایی افسرده شدم!!

منی که عشق و سرگرمی زندگیم بارسا و پرسپولیس و حتی دنبال کردن فوتبال بود( اللن تلویزیونی وجود نداره!) حالا که مرگ رو جلو چشمم حس کردم الان همه اینا برام بی معنی شده، دنیا برام خیلی بی ارزش شده و تو 10 ثانیه میشه یه زندگی و تلاش یه عمر خانواده ای و یه شهر نابود بشه!!
انتظار داشتم اینجا حداقل که تسلیت نگفتین و همدردی نکردین فقط یه اشاره میکردین! شاید یکی از اقوام دور همین دوستای مجازیتون به اونجا ارتباط داشت!!!( در حالیکه من خودم اونجاییم!!)

الهی هیچکس همچین مصیبتی رو نبینه ولی زندگی ارزش نداره!

The Best نوشته:

سلام دوستان نازنین.
من بخاطر مشغله زندگی تو چندماه اخیر و در کل تو فصل جدید خیلی کم پست میذاشتم ولی حتی الامکان سر میزدم بخصوص بعداز بازیهای بارسا!
اما الان مدتی هست که اصلا به سایت سر نزدم و تو چندروز اخیر بدلیل نداشتن امکانات و نبود برق و شارژ موبایل نتونستم اصلا آن بشم. ولی حالا بعداز مدتی که آنلاین شدم و به سایت اومدم فقط انتظار داشتم پیام خصوصی و کلی مطلب و عکس تو چند صفحه راجع به زلزله زده های بدبخت و آواره اینجا میخوندم!!
ولی هیچ هیچ... حتی یه پست هم نبود(بجز یه پست کنایه ای مدیر که نمیدونم به این موضوع ربط داشت یا نه!)
واقعا دوستان ازتون ناامید-ناراحت-عصبانی و گله مندم!!

من رو که قدیمی ها و فعالان سایت از طریق کامنتهام و فعال بودنم میشناسن و تو پروفایلم نوشتم اهل کرمانشاهم در واقع زاده و ساکن این شهر آوار و با خاک یکسان شده "سرپل ذهابم"
الان دلم به درد اومده/ و امیدی به آینده ندارم و ازنظر روحی تو وضعیت خیلی خیلی... بدی هستم! نه من بلکه همه همشهریای بدبختم!
شهرم، زادگاهم، محل زندگی و شغلم، شهر خانواده و فامیلهام... هیچی ازش نمونده هیچ هیچ...
و هیچ خونه ای که قابل زندگی کردن باشه توش پیدا نیست و خیلیا عزیزانشون از دست دادن(بیشتر روستاها و مسکن مهری بودن) و من خودم مرگ رو جلوی چشمم حس کردم و فقط و فقط با معجزه و خواست خدا نجات پیدا کردم (هر لحظه اون لحظه جلو چشممه)
گرچه خونه و زندگیمون با خاک یکسان شد و ماشینمون له شد ولی بخاطر همین سلامتی خودم و خانواده م هزاران بار شکرگزار خدا هستم.. وقتی تو شهر میچرخم میگم خدایا من چجور ازون خرابی. ازین زلزله 7.3 ریشتری سالم بیرون اومدم...خدایا شکرت

و اما حالا که زنده ایم پس باید زندگی کنیم، خداوند از کل مسولای کشوری و استانی راضی باشه که با وعده ها و حضورشون کمی دلگرمی بهمون دادن و خداوند از اون دسته از مردم عزیز و دوست داشتنی کشورمون هم راضی باشه که همه جوره و به هرنحوی تونستن کمکمون کردن که موقت اسکان بگیریم!(هرچند زیاد مونده به همه کمک بشه بخصوص روستاها) از شما هم انتظار همدردی داشتم که ..!!!!!!
ولی وقتی به شهر نگاه میکنم پیش خودم میگم اینجا مگه میشه بازم زندگی کرد؟! یا اینکه الان که خونه ای نیست و زمستون و بارون نزدیکه چجور تو چادر سر کنیم؟!
خلاصه به آینده امید ندارم و یجورایی افسرده شدم!!

منی که عشق و سرگرمی زندگیم بارسا و پرسپولیس و حتی دنبال کردن فوتبال بود( اللن تلویزیونی وجود نداره!) حالا که مرگ رو جلو چشمم حس کردم الان همه اینا برام بی معنی شده، دنیا برام خیلی بی ارزش شده و تو 10 ثانیه میشه یه زندگی و تلاش یه عمر خانواده ای و یه شهر نابود بشه!!
انتظار داشتم اینجا حداقل که تسلیت نگفتین و همدردی نکردین فقط یه اشاره میکردین! شاید یکی از اقوام دور همین دوستای مجازیتون به اونجا ارتباط داشت!!!( در حالیکه من خودم اونجاییم!!)

الهی هیچکس همچین مصیبتی رو نبینه ولی زندگی ارزش نداره!

The Best نوشته:

دوستای خوبم از ابراز همدردی و احوال گرفتن تون سپاسگزارم

من چون عضو گروه تلگرامی شما نبودم خبر نداشتم که اونجا بحث کردین!
حالام ببخشید اگه پست دیشبم بعضی جاهاش تند بود ولی بهم حق بدین که تو اون شرایط دیوانه وار هستم!
خداروشکر هزار بار که خودم و خانواده خودم و خانواده پدرم و کلا فامیلامون سالم هستیم!
درسته بعضیامون ماشینهامون له شد و خونه مون الان قابل استفاده نیست و وسایلمون نابود شد ولی هزاران بار شکر بخاطر سلامتیمون!

وقتی تصور میکنم اگه خدایی نکرده فقط یکی ازمون کوچکترین مشکلی براش پیش میومد دیوونه میشم!

درسته تو این مرز خونه و ماشین و زندگی با سختی بدست آوردیم ولی ضرر مالی جایگزین داره اما ضرر جانی نه!

حالام برامون دعا کنید که اوضاعمون هرچه زودتر بهتر بشه و امید تو دلمون پیدا بشه!
سپاس

The Best نوشته:

دوستای خوبم از ابراز همدردی و احوال گرفتن تون سپاسگزارم

من چون عضو گروه تلگرامی شما نبودم خبر نداشتم که اونجا بحث کردین!
حالام ببخشید اگه پست دیشبم بعضی جاهاش تند بود ولی بهم حق بدین که تو اون شرایط دیوانه وار هستم!
خداروشکر هزار بار که خودم و خانواده خودم و خانواده پدرم و کلا فامیلامون سالم هستیم!
درسته بعضیامون ماشینهامون له شد و خونه مون الان قابل استفاده نیست و وسایلمون نابود شد ولی هزاران بار شکر بخاطر سلامتیمون!

وقتی تصور میکنم اگه خدایی نکرده فقط یکی ازمون کوچکترین مشکلی براش پیش میومد دیوونه میشم!

درسته تو این مرز خونه و ماشین و زندگی با سختی بدست آوردیم ولی ضرر مالی جایگزین داره اما ضرر جانی نه!

حالام برامون دعا کنید که اوضاعمون هرچه زودتر بهتر بشه و امید تو دلمون پیدا بشه!
سپاس

The Best نوشته:

سلام دوستان نازنین.
من بخاطر مشغله زندگی تو چندماه اخیر و در کل تو فصل جدید خیلی کم پست میذاشتم ولی حتی الامکان سر میزدم بخصوص بعداز بازیهای بارسا!
اما الان مدتی هست که اصلا به سایت سر نزدم و تو چندروز اخیر بدلیل نداشتن امکانات و نبود برق و شارژ موبایل نتونستم اصلا آن بشم. ولی حالا بعداز مدتی که آنلاین شدم و به سایت اومدم فقط انتظار داشتم پیام خصوصی و کلی مطلب و عکس تو چند صفحه راجع به زلزله زده های بدبخت و آواره اینجا میخوندم!!
ولی هیچ هیچ... حتی یه پست هم نبود(بجز یه پست کنایه ای مدیر که نمیدونم به این موضوع ربط داشت یا نه!)
واقعا دوستان ازتون ناامید-ناراحت-عصبانی و گله مندم!!

من رو که قدیمی ها و فعالان سایت از طریق کامنتهام و فعال بودنم میشناسن و تو پروفایلم نوشتم اهل کرمانشاهم در واقع زاده و ساکن این شهر آوار و با خاک یکسان شده "سرپل ذهابم"
الان دلم به درد اومده/ و امیدی به آینده ندارم و ازنظر روحی تو وضعیت خیلی خیلی... بدی هستم! نه من بلکه همه همشهریای بدبختم!
شهرم، زادگاهم، محل زندگی و شغلم، شهر خانواده و فامیلهام... هیچی ازش نمونده هیچ هیچ...
و هیچ خونه ای که قابل زندگی کردن باشه توش پیدا نیست و خیلیا عزیزانشون از دست دادن(بیشتر روستاها و مسکن مهری بودن) و من خودم مرگ رو جلوی چشمم حس کردم و فقط و فقط با معجزه و خواست خدا نجات پیدا کردم (هر لحظه اون لحظه جلو چشممه)
گرچه خونه و زندگیمون با خاک یکسان شد و ماشینمون له شد ولی بخاطر همین سلامتی خودم و خانواده م هزاران بار شکرگزار خدا هستم.. وقتی تو شهر میچرخم میگم خدایا من چجور ازون خرابی. ازین زلزله 7.3 ریشتری سالم بیرون اومدم...خدایا شکرت

و اما حالا که زنده ایم پس باید زندگی کنیم، خداوند از کل مسولای کشوری و استانی راضی باشه که با وعده ها و حضورشون کمی دلگرمی بهمون دادن و خداوند از اون دسته از مردم عزیز و دوست داشتنی کشورمون هم راضی باشه که همه جوره و به هرنحوی تونستن کمکمون کردن که موقت اسکان بگیریم!(هرچند زیاد مونده به همه کمک بشه بخصوص روستاها) از شما هم انتظار همدردی داشتم که ..!!!!!!
ولی وقتی به شهر نگاه میکنم پیش خودم میگم اینجا مگه میشه بازم زندگی کرد؟! یا اینکه الان که خونه ای نیست و زمستون و بارون نزدیکه چجور تو چادر سر کنیم؟!
خلاصه به آینده امید ندارم و یجورایی افسرده شدم!!

منی که عشق و سرگرمی زندگیم بارسا و پرسپولیس و حتی دنبال کردن فوتبال بود( اللن تلویزیونی وجود نداره!) حالا که مرگ رو جلو چشمم حس کردم الان همه اینا برام بی معنی شده، دنیا برام خیلی بی ارزش شده و تو 10 ثانیه میشه یه زندگی و تلاش یه عمر خانواده ای و یه شهر نابود بشه!!
انتظار داشتم اینجا حداقل که تسلیت نگفتین و همدردی نکردین فقط یه اشاره میکردین! شاید یکی از اقوام دور همین دوستای مجازیتون به اونجا ارتباط داشت!!!( در حالیکه من خودم اونجاییم!!)

الهی هیچکس همچین مصیبتی رو نبینه ولی زندگی ارزش نداره!

خدا هم لعنت كنه اين تلگرامو كه كلا ديگه همه اين جور حرفا اونجا زده ميشه و آدم از جاهاى ديگه غافل ميشه...