frederic*chopin نوشته:



یاااا صـــاحِــبَ نظـــرات الخَفـــیّه !

صبغة الله نوشته:


این چه جور بیماری ایه آخه.

هنوز که هنوزه وقتی تصویر یا حرفی از رم یا المپیکو میبینم و میشنوم، قلبم تند میزنه، الان هم آنفیلد داره مثل خوره وجودمو میخوره، تو ذهنم دوهزار بار با البا اون تک به تک رو برگشتم و پاس دادم به سوارز، چند هزار بار تک به تک سوارز رو یکم مرتفع تر در نظر گرفتم، و میلیون ها بار با ترشتگن گل دوم رو سیو کردم،.هزاران بار جای مسی بیشتر دویدم و پرس کردم.

fcbali1988 نوشته:

عشق مادی اگر عمدی به وجود بیاد، جاهلانه ترین کار بشر میتونه باشه، من شخصا به این نتیجه رسیدم زمانی که تفریح و علاقه ی معمولی به یه چیز، چند گرید بالاتر رفت و تبدیل به عشق بی حد و حصر به اون چیز شد، آدمیزاد رسما گور خودش رو کنده، چون اساسا آدم روی عشق مادی هیچگونه کنترلی نمیتونه داشته باشه، حالا اگر این عشق یه باشگاه فوتبال باشه که واویلا،حالا اگر عشق های مادی موازی به چیزای دیگه تو زندگیش کم داشته باشه یا اصلا نداشته باشه ، که دیگه وامصیبتا،من توی تورین ، رم ، و حالا آنفیلد هیچ نقشی نداشتم، ولی هرکدومشون تیکه ای از وجود منو کندن. کنار اومدن با اتفاق تورین دو سه ماهی برام طول کشید، هنوز که هنوزه وقتی تصویر یا حرفی از رم یا المپیکو میبینم و میشنوم، قلبم تند میزنه، الان هم آنفیلد داره مثل خوره وجودمو میخوره، تو ذهنم دوهزار بار با البا اون تک به تک رو برگشتم و پاس دادم به سوارز، چند هزار بار تک به تک سوارز رو یکم مرتفع تر در نظر گرفتم، و میلیون ها بار با ترشتگن گل دوم رو سیو کردم،.هزاران بار جای مسی بیشتر دویدم و پرس کردم.
نه تنها افتخار نیست بلکه کسر شانه که جایی بگم برای یه بازی فوتبال توی رم نصف ریش هام سفید شد، و احتمالا بقیه ش برای یه بازی فوتبال توی انگلیس.
انتقاد به والورده و دعا برای برکناری ش قطعا کار بجا و درستیه، ولی خدایی، جان من حاضرید برای رفتنش (که انشاالله همین الان هم رفتنیه) یه بازی تمرینی رو تیم ببازه؟
حاضرید وقتی دوتا بچه دارن پلی استیشن بازی میکنن، اونی که بارسلوناس ببازه؟

fcbali1988 نوشته:

عشق مادی اگر عمدی به وجود بیاد، جاهلانه ترین کار بشر میتونه باشه، من شخصا به این نتیجه رسیدم زمانی که تفریح و علاقه ی معمولی به یه چیز، چند گرید بالاتر رفت و تبدیل به عشق بی حد و حصر به اون چیز شد، آدمیزاد رسما گور خودش رو کنده، چون اساسا آدم روی عشق مادی هیچگونه کنترلی نمیتونه داشته باشه، حالا اگر این عشق یه باشگاه فوتبال باشه که واویلا،حالا اگر عشق های مادی موازی به چیزای دیگه تو زندگیش کم داشته باشه یا اصلا نداشته باشه ، که دیگه وامصیبتا،من توی تورین ، رم ، و حالا آنفیلد هیچ نقشی نداشتم، ولی هرکدومشون تیکه ای از وجود منو کندن. کنار اومدن با اتفاق تورین دو سه ماهی برام طول کشید، هنوز که هنوزه وقتی تصویر یا حرفی از رم یا المپیکو میبینم و میشنوم، قلبم تند میزنه، الان هم آنفیلد داره مثل خوره وجودمو میخوره، تو ذهنم دوهزار بار با البا اون تک به تک رو برگشتم و پاس دادم به سوارز، چند هزار بار تک به تک سوارز رو یکم مرتفع تر در نظر گرفتم، و میلیون ها بار با ترشتگن گل دوم رو سیو کردم،.هزاران بار جای مسی بیشتر دویدم و پرس کردم.
نه تنها افتخار نیست بلکه کسر شانه که جایی بگم برای یه بازی فوتبال توی رم نصف ریش هام سفید شد، و احتمالا بقیه ش برای یه بازی فوتبال توی انگلیس.
انتقاد به والورده و دعا برای برکناری ش قطعا کار بجا و درستیه، ولی خدایی، جان من حاضرید برای رفتنش (که انشاالله همین الان هم رفتنیه) یه بازی تمرینی رو تیم ببازه؟
حاضرید وقتی دوتا بچه دارن پلی استیشن بازی میکنن، اونی که بارسلوناس ببازه؟

frederic*chopin نوشته:

و بالاخره پرده از راز ارتباطِ کاریزماتیک و انرژتیک و پر شور و هیجان و کلوپ طورِ والورده و بازیکنهاش برداشته شد ... تا جهان فوتبال بتونه تا هزاران سال از این روش و نبوغ درس بگیره و تا تاریخ تاریخه ، الگویی باشه واس اونایی ک درس عبرت دیگران قرار دارن یا آرزو دارن قرار بگیرن ...

سوال : تو چطور توو بازیها انقد انرژی و انگیزه ب تیمت میدی ... رمزت چیه ؟
جواب ...

نیمه اول :



بین دو نیمه :



نیمه دوم :



پایان بازی :



پایان فصل :

صبغة الله نوشته:


نه. ولی تو بد موقعیتی گیر کردیم. تو چاله افتادن تیم بدتره یا تو چاه افتادنش؟ زمین خوردنش یا نابود شدنش؟

والورده ما رو مخیر کرده به انتخاب بین بد و بدتر...

frederic*chopin نوشته:


ممنون از احساسات قشنگت و این ک ما رو قابل دونستی و شریک کردی ...
ولی عزیز دل ... این مثال رو بارها گفتم ک بچه عزیزه ولی تربیتش عزیزتر ... مادری ک بچه اش رو میزنه قطعا از من و شمایی ک دلمون میسوزه ، اون بچه رو بیشتر دوست داره ...
مریضی ک در ظاهر بدنش ب دست و تیغ جراح شکافته میشه ... ظاهری خشن و سراسر خون و کدورت داره ... ولی در حقیقت باطنش شفا و سلامت بیمار و آرامش روح و روان خانواده شه ...
سخته ولی عشق واقعی عشقیه ک صلاح معشوق رو بخوای نه اقناع احساسات درونی ...
باختن توو چن بازی در مقابل عادت کردن همه ب فلسفه ی ترس و نتیجه پرستی چیز چندان ناگواری نیست ...
فقط حیف ... اگ مسی امسال آقای فوتبال دنیا نشه ...

fcbali1988 نوشته:

منظور کلام شما و بقیه ی دوستان رو کاملا متوجه میشم، هر آباد کردنی نیاز به خرابی داره، ولی من ظرفیت هیچ خرابیی، هرچند جزئی رو ندارم، بیاید و امیدوار باشیم تیم با ارنستو سه بازی آینده رو با شایستگی ببره، و بعدش به خواست خدا اون رو به خیر و مارو بسلامت.