| در حال دیدن این عنوان: |
۱ کاربر مهمان
|
|
برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید!
|
|
|
|
پاسخ به: بال سرخ عاشورا ... | ||
  نام کاربری: Montazer_59
پیام:
۴,۲۷۷
عضویت از: ۱۷ شهریور ۱۳۹۲
از: جمهوری اسلامی ایران 🇮🇷
طرفدار:
- لیونل مسی - کرایف، ریوالدو، رونالدینیو، پویول، ژاوی و اینیستا - پرسپولیس - آلمان - انریکه، یورگن کلوپ - یحیی گل محمدی، برانکو، افشین قطبی گروه:
- کاربران عضو 
|
 |
||
|
|
|||
|
۳۱ مرداد ۱۳۹۸
|
|||
|
|
پاسخ به: بال سرخ عاشورا ... | ||
  نام کاربری: Raphael
پیام:
۸۷۲
عضویت از: ۳۰ مهر ۱۳۹۷
از: گیلان
طرفدار:
- لیونل مسی - کارلس پویول - استقلال - آرژانتین - علیرضا جهانبخش - لوئیز انریکه گروه:
- کاربران عضو - مترجمین اخبار - ویراستاران اخبار
|
این قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله |
||
|
The Strongest Hearts Have The Most Scars |
|||
|
۳۱ مرداد ۱۳۹۸
|
|||
|
|
پاسخ به: بال سرخ عاشورا ... | ||
|
نام کاربری: Montazer_59
پیام:
۴,۲۷۷
عضویت از: ۱۷ شهریور ۱۳۹۲
از: جمهوری اسلامی ایران 🇮🇷
طرفدار:
- لیونل مسی - کرایف، ریوالدو، رونالدینیو، پویول، ژاوی و اینیستا - پرسپولیس - آلمان - انریکه، یورگن کلوپ - یحیی گل محمدی، برانکو، افشین قطبی گروه:
- کاربران عضو
|
۲۱ ذی الحجه سال 60 هجری قمری 3 مهر سال 59 هجری شمسی 25 سپتامبر سال 680 میلاد 9 روز تا محرم الحرام امام در این روز وارد منطقه زرود شد. زرود نام شنزارى بین ثعلبیه و خزیمیه و در حقیقت امتداد طبیعى صحراى (نفود) بهشمار مىرود. این منزلگاه در مسیر راه حجاج کوفه به مکه مىباشد زرود در لغت عرب به معنى مکنده است و علت این تسمیه بدینخاطر بوده است که شنزارهاى آن آب باران را بهسرعت جذب مىکرده است و در آن چاههاى زیادى وجود دارد که آب آن ناگوار است. فاصله آن تا مدینه ۵۸۵ کیلومتر است. زهیربن قین در این منطقه به جمع یاران امام پیوست. زهیر از لحاظ عقیده، عثمانى بود و علاقهاى به اهلبیت نداشت وى از بزرگان طایفه خود بود در کوفه زندگى مىکرد و در میدانهاى جنگ، رشادتهایى از خود نشان داده است. در سال شصت همراه خانوادهاش به حج رفت و در مراجعت مسیر حرکت او با قافله امام حسین (ع) یکى گردید، منتها از اینکه با حضرت برخورد کند پرهیز مىکرد به ایننحو که اگر حضرت راه مىرفت، او مىایستاد و اگر امام (ع) توقف مىکرد او حرکت مىنمود تا بالاخره در منزلى بهناچار هردو رحل اقامت افکندند، منتها با فاصله از همدیگر، زهیر با خانوادهاش مشغول غذا خوردن بود که قاصد امام حسین (ع) آمد و چنین گفت: (اناباعبدالله الحسین (ع) بعثنى الیک لتاتیه) یعنى: (اباعبدلله (ع) مرا نزد تو فرستاده و از تو مىخواهد که به دیدن ایشان بروى). با شنیدن این پیغام، لقمه غذا از دست همه افتاد و حالت تحیر و سکون به همه آنان دست داد زوجه زهیر گفت: چرا نشستهاى؟ زهیر حرکت کرد و شرفیاب حضور امام (ع) گشت، در این تشرف چه گفته و شنیده شد، تاریخ مطلبى را ضبط نکرده است، همینقدر آمده که زهیر با حالت خوشحالى و بشارت برگشت و اثاثیه خود را از سایر اثاثیهها جدا کرد و حسینى شد. در شب عاشورا هم آنوقتى که امام (ع) بیعت خود را از اصحاب برداشت زهیر برخاست و گفت: (به خدا قسم! دوست دارم کشته شوم، بعد زنده شوم، باز کشته شوم و بعد زنده شوم تا هزار مرتبه، تا بدینوسیله خداوند متعال، مرگ را از شما و از جوانان این خاندان دفع کند.) صبح عاشورا امام حسین (ع) زهیر را در میمنه و حبیب را در میسره لشکر قرار داد. بعد از شهادت حبیب، صحنه جنگ داغ شد، موقع ظهر، حضرت، نماز را خواند، زهیر جلو آمد و حمله را آغاز کرد و این رجز را خواند: انا زهیر و انا بن القین اذودکم بالسیف عن حسین (من زهیربن القین هستم و با شمشیر از امام حسین (ع) حمایت مىکنم) دوباره خدمت حضرت رسید و با این اشعار با امام (ع) وداع کرد: فدتک نفسى هدیا مهدیا الیوم القى جدک نبیا و حسنا و المرتضى علیا و ذاالجناحین الشهید الحیا (اى هدایتگر هدایتشده جانم فدایت باد، امروز من بهدیدار جد شما پیامبر خدا مىروم و امام حسن (ع) و مرتضى على (ع) و جعفر طیار (ع) یعنى آن شهید زنده را زیارت خواهم کرد.)مدتى جنگید تا بر زمین افتاد، ابا عبدالله الحسین (ع) خودش را بر بالین زهیر رساند و فرمود: (لا یبعدنک الله یا زهیر! و لعن الله قاتلیک لعن الذین مسخوا قرده و خنازیر) (اى زهیر خداوند تو را از ما دور نگرداند و خداوند قاتلان تو را لعنت کند و به لعنتى گرفتار کند که مسخشدگان و خوک و میمون بهآن دچار شدند.) در زیارت ناحیه، خطاب به زهیر چنین مىخوانیم: (السلام على زهیربنالقین البجلى القائل للحسین و قد اذن له فى الانصراف، لاوالله لا یکون ذلک ابدا اترک ابن رسول الله اسیرا فى ید الاعدا و انجوا انا لا ارانى الله ذلک الیوم) یعنى: (و سام بر زهیربنالقین بجلى که در هنگام رفتن به میدان جنگ به امام حسین (ع) فرمود: به خدا سوگند هرگز چنین نخواهد شد که من فرزند رسول خدا را به صورت اسیر در دست دشمنان رها کنم و خود را نجات دهم، خداوند چنین روزى را به من نشان ندهد.)  |
||
|
|
|||
|
۱ شهریور ۱۳۹۸
|
|||
|
|
پاسخ به: بال سرخ عاشورا ... | ||
|
نام کاربری: Montazer_59
پیام:
۴,۲۷۷
عضویت از: ۱۷ شهریور ۱۳۹۲
از: جمهوری اسلامی ایران 🇮🇷
طرفدار:
- لیونل مسی - کرایف، ریوالدو، رونالدینیو، پویول، ژاوی و اینیستا - پرسپولیس - آلمان - انریکه، یورگن کلوپ - یحیی گل محمدی، برانکو، افشین قطبی گروه:
- کاربران عضو
|
22 ذی الحجه سال 60 هجری قمری 4 مهر سال 59 هجری شمسی 26 سپتامبر سال 680 میلاد 8 روز تا محرم الحرام روز به شهادت رسیدم میثم تمار امام در این روز وارد ثعلبیه شد و این نام از نام شخصى به نام (ثعلبه بن مزیقا) از بنى اسد گرفته شده است و امام حسین (ع) شب را در این منزل ماند. مردى نصرانى به نام وهب با مادرش مسلمان شد و همراه او رهسپار کربلا شدند. در ثعلبیه بود که خبر شهادت مسلم ابن عقیل و هانى ابن عروه را به امام دادند. امام حسین علیه السلام در بین راه شخصى را دیدند که از طرف کوفه مى آمد. (در زمین عربستان جاده و راه نبوده که از کنار یکدیگر رد بشوند. بیابان بوده است و افرادى که در جهت خلاف هم حرکت مىکردند، با فواصلى از یکدیگر رد میشدند.) لحظه اى توقف کردند به علامت اینکه من با تو کار دارم و میگویند این شخص امام حسین علیه السلام را میشناخت و از طرف دیگر حامل خبر تاسفبارى بود. فهمید که اگر نزد امام حسین برود، از او خواهد پرسید که از کوفه چه خبر و باید خبر بدى را به ایشان بدهد و لذا راهش را کج کرد و رفت طرف دیگر. دو نفر دیگر از قبیله بنى اسد که در مکه بودند، بعد از آنکه کار حج شان به پایان رسید، چون قصد نصرت امام حسین را داشتند، به سرعت از پشت سر ایشان حرکت کردند تا خودشان را به قافله ابا عبدالله برسانند. اینها تقریباً یک منزل عقب بودند. برخورد کردند با همان شخصى که از کوفه مى آمد. به یکدیگر که رسیدند به رسم عرب انتساب کردند، یعنى بعد از سلام و علیک، این دو نفر از او پرسیدند: نسبت را بگو، از کدام قبیله هستى؟ گفت: من از قبیله بنى اسد هستم. اینها گفتند: عجب! (نحن اسدیان) ما هم که از بنى اسد هستیم. پس بگو پدرت کیست، پدربزرگت کیست؟ او پاسخ گفت، اینها هم گفتند تا همدیگر را شناختند. بعد، این دو نفر که از مدینه مى آمدند گفتند: از کوفه چه خبر؟ گفت: حقیقت این است که از کوفه خبر بسیار ناگوارى است و ابا عبدالله که از مکه به کوفه میرفتند وقتى مرا دیدند توقفى کردند و من چون فهمیدم براى استخبار از کوفه است نخواستم خبر شوم را به حضرت بدهم. تمام قضایاى کوفه را براى اینها تعریف کرد. این دو نفر آمدند تا به حضرت رسیدند. به منزل اولى که رسیدند حرفى نزدند. صبر کردند تا آنگاه که اباعبدالله در منزلى فرود آمدند که تقریباً یک شبانه روز از آنوقت که با آن شخص ملاقات کرده بودند فاصله زمانى داشت. حضرت در خیمه نشسته و عده اى از اصحاب همراه ایشان بودند که آن دو نفر آمدند و عرض کردند: یا ابا عبدالله! ما خبرى داریم، اجازه مىدهید آن را در همین مجلس به عرض شما برسانیم یا مىخواهید در خلوت به شما عرض کنیم؟ فرمود: من از اصحاب خودم چیزى را مخفى نمیکنم، هرچه هست در حضور اصحاب من بگویید. یکى از آن دو نفر عرض کرد: یا ابن رسول الله! ما با آن مردى که دیروز با شما برخورد کرد ولى توقف نکرد، ملاقات کردیم، او مرد قابل اعتمادى بود، ما او را میشناسیم، هم قبیله ماست، از بنى اسد است، ما از او پرسیدیم در کوفه چه خبر است؟ خبر بدى داشت، گفت من از کوفه خارج نشدم مگر اینکه به چشم خود دیدم که مسلم و هانى را شهید کرده بودند و بدن مقدس آنها را در حالى که ریسمان به پاهایشان بسته بودند در میان کوچه ها و بازارهاى کوفه میکشیدند. اباعبدالله خبر مرگ مسلم را که شنید، چشمهایش پر از اشک شد ولى فوراً این آیه را تلاوت کرد: (من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضى نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا) |
||
|
|
|||
|
۲ شهریور ۱۳۹۸
|
|||
|
|
پاسخ به: بال سرخ عاشورا ... | ||
|
نام کاربری: Raphael
پیام:
۸۷۲
عضویت از: ۳۰ مهر ۱۳۹۷
از: گیلان
طرفدار:
- لیونل مسی - کارلس پویول - استقلال - آرژانتین - علیرضا جهانبخش - لوئیز انریکه گروه:
- کاربران عضو - مترجمین اخبار - ویراستاران اخبار
|
 سرمایه ام، سلاح بکا را بیاورید یک سال میشود که پرم وا نمیشود دستم به آسمان تو بالا نمیشود یک سال میشود که دلم خاک خورده است این چشم خشک راه به جایی نبرده است حالا شروع تازه برایم فراهم است تحویل سال سوخته گان از محرم است پرواز عشق با پر گریه میسر است توبه به پای روضه اگر شد چه بهتر است تعلیم درس عشق که در روضه میشود بالاتر از مکاتب صد حوزه میشود این عشق پر بهاست به عالم نمیدهم من طعم چای روضه به زمزم نمیدهم اینجا فرشته های خدا صف کشیده اند هر قطره قطره اشک شما را خریده اند این لحظه ها چقدر پر از نور میشویم چه ساده از عذاب خدا دور میشویم دلتنگ روضه هستم و دلتنگ کربلا با گوشه نگاه بفرما بزن مرا |
||
|
The Strongest Hearts Have The Most Scars |
|||
|
۲ شهریور ۱۳۹۸
|
|||
|
|
پاسخ به: بال سرخ عاشورا ... | ||
|
نام کاربری: Montazer_59
پیام:
۴,۲۷۷
عضویت از: ۱۷ شهریور ۱۳۹۲
از: جمهوری اسلامی ایران 🇮🇷
طرفدار:
- لیونل مسی - کرایف، ریوالدو، رونالدینیو، پویول، ژاوی و اینیستا - پرسپولیس - آلمان - انریکه، یورگن کلوپ - یحیی گل محمدی، برانکو، افشین قطبی گروه:
- کاربران عضو
|
23 ذی الحجه سال 60 هجری قمری 5 مهر سال 59 هجری شمسی 27 سپتامبر سال 680 میلاد 7 روز تا محرم الحرام امام حسین (ع) همراه کاروان خود در این روز به زباله رسیدند. این منزلگاه روستاى آبادى بود که بازار آن در جاهلیت معروف بوده و در آن دژى و مسجدى متعلق به بنى اسد وجود داشته است و برخى گویند که علت تسمیه آن به زباله این بوده است که زمین آن آب را حفظ مى کرده است و برخى دیگر معتقدند که تسمیه آن به علت وجود شخصى به عنوان (زباله بنت مسعر) بوده است و آورده اند که در این منزل خبر شهادت عبدالله بنی قطر الحمیرى، مسلم ابن عقیل و هانى ابن عروه رسید و آن حضرت آن خبر را براى اصحاب بیان کردند و فرمودند: خبر ناگوار و جانسوزى به ما رسیده و آن اینکه مسلم ابن عقیل، هانى ابن عروه و عبدالله یقطر حمیرى به شهادت رسیده اند و شیعیان کوفه ما را بى یار و یاور گذاشته اند، هرکس از شما خواهد، مى تواند بازگردد و بر او ملامتى نیست چرا که تعهدى نداشته است. همراهان بى وفاى امام (ع) از گرد او پراکنده شدند و از راست و چپ راه بیابان را پیش گرفتند و تنها همان کسانى که از مدینه همراه امام (ع) بودند با تعداد کمى از مردان دیگر که در راه به امام ملحق شده بودند، باقى ماندند.امام (ع) اینکار را براى آن کرد که گروهى از اعراب مى پنداشتند که عازم شهرى مى شوند که مردم آن شهر تحت فرمان امامند و امام (ع) میخواست که همراهانش آگاهانه در این مسیر گام بردارند و بدانند که با چه مشکلاتى مواجه میشوند. چون امام (ع) به زباله رسید، وصیتنامه مسلم ابن عقیل به دست آن حضرت رسید، امام نامه را خواند و صحت خبر شهادت مسلم و هانى را تایید شده دید، سخت آزرده خاطر شد و این رنجش وقتى شدت پیدا کرد که قاصد خبر قتل قیس ابن مسهر را نیز به اطلاع امام (ع) رساند. امام حسین (ع) برادر رضایى خود عبدالله بن یقطر را قبل از شهادت مسلم به سوى او فرستاد که به دست حصین ابن تمیم گرفتار و به نزد عبیدالله بن زیاد برده شد و او فرمان داد که عبدالله بن یقطر را به بالاى قصر دارالاماره برده تا در منظر عام، حسین و پدرش را لعنت کند! هنگامى که ابن یقطر، بالاى قصر رفت خطاب به مردم گفت: اى مردم! من فرستاده حسین فرزند دختر رسول خداى شما هستم، به یارى او بشتابید و بر پسر مرجانه لعنت الله علیه بشورید. عبیدالله چون چنین دید فرمان داد تا او را از بالاى قصر به زیر انداختند و در حال جان دادن بود که فردى آمد و او را به قتل رساند، به او گفتند: واى بر تو! چرا چنین کردى؟ گفت: میخواستم او را راحت کنم. اکثر نویسندگان خبر شهادت عبدالله بن یقطر و قیس ابن مسهر صیداوى، فرستاده امام به کوفه را در منزل زباله ذکر کرده اند و بعضى در منازل دیگر یا بعد از ملاقات با حر بن یزید ریاحى نقل کرده اند. ولى قول صحیح همان منزل زباله میباشد، البته ممکن است که خبر شهادت آنها در منازل دیگر نیز به امام داده شده باشد. |
||
|
|
|||
|
۳ شهریور ۱۳۹۸
|
|||
|
|
پاسخ به: بال سرخ عاشورا ... | ||
|
نام کاربری: Montazer_59
پیام:
۴,۲۷۷
عضویت از: ۱۷ شهریور ۱۳۹۲
از: جمهوری اسلامی ایران 🇮🇷
طرفدار:
- لیونل مسی - کرایف، ریوالدو، رونالدینیو، پویول، ژاوی و اینیستا - پرسپولیس - آلمان - انریکه، یورگن کلوپ - یحیی گل محمدی، برانکو، افشین قطبی گروه:
- کاربران عضو
|
24 ذی الحجه سال 60 هجری قمری 6 مهر سال 59 هجری شمسی 28 سپتامبر سال 680 میلاد 6 روز تا محرم الحرام امام حسین (ع) همراه با یاران باقی مانده شان امروز وارد منزل ذى القاع شدند. طبرى از ابو محنف نقل کرده که شخصى به نام عمرو بن نوران به حضور امام رسیده و از آن حضرت سؤال کرد. عزم کجا دارید؟ امام فرمود: عازم کوفه هستم. آن مرد به امام گفت: تو را به خدا سوگند که از این راه برگرد زیرا تو به استقبال نیزه ها و شمشیرها مى روى، اگر کسانى که نامه و پیک نزد شما فرستاده اند، هزینه این جنگ را برعهده میگیرند و مقدمات کار را از هر جهت براى شما فراهم مى آوردند، به نزد آنها برو که این عزم پسندیده اى است ولى آنگونه که شما بیان کردید من مصلحت شما را در رفتن بسوى مردم کوفه نمیبینم. امام (ع) فرمود: اى بنده خدا! آنچه را که تو گفتى بر من پوشیده نیست و راى همان است که تو دیده اى ولى بر مقدرات الهى کسى غالب نخواهد شد. |
||
|
|
|||
|
۴ شهریور ۱۳۹۸
|
|||
|
|
پاسخ به: بال سرخ عاشورا ... | ||
|
نام کاربری: Montazer_59
پیام:
۴,۲۷۷
عضویت از: ۱۷ شهریور ۱۳۹۲
از: جمهوری اسلامی ایران 🇮🇷
طرفدار:
- لیونل مسی - کرایف، ریوالدو، رونالدینیو، پویول، ژاوی و اینیستا - پرسپولیس - آلمان - انریکه، یورگن کلوپ - یحیی گل محمدی، برانکو، افشین قطبی گروه:
- کاربران عضو
|
25 ذی الحجه سال 60 هجری قمری 7 مهر سال 59 هجری شمسی 29 سپتامبر سال 680 میلادی 5 روز تا محرم الحرام امام حسین (ع) همراه با کاروان خود به بطن العقبه رسیدند و بطن العقبه نام دشتى است که در آن منبع آبى براى بنى عکرمه بن بنى وائل وجود دارد. ابن عبدریه از امام صادق (ع) نقل کرده که آن حضرت فرمود: چون حسین بن على (ع) از بطن العقبه بالا رفت و به یاران خود فرمود: نمیبینم خود را جز اینکه کشته خواهم شد. اصحاب گفتند: یا اباعبدالله! علت چیست؟ فرمود: به سبب آنچه که در خواب دیدم. اصحاب از خواب امام پرسش کردند. فرمود: در خواب دیدم سگانى به من یورش میبرند که در میان آنها سگى دو رنگ بود که از همه درنده تر بهنظر میرسید. طلحه بن زید از امام صادق (ع) روایت کرده که امام حسین (ع) فرمود: سوگند به خدایى که جانم به دست اوست حکومت بنى امیه براى آنها گوارا نخواهد شد مگر اینکه مرا بکشند و اینها قاتل من خواهند بود. |
||
|
|
|||
|
۵ شهریور ۱۳۹۸
|
|||
|
|
پاسخ به: بال سرخ عاشورا ... | ||
|
نام کاربری: Raphael
پیام:
۸۷۲
عضویت از: ۳۰ مهر ۱۳۹۷
از: گیلان
طرفدار:
- لیونل مسی - کارلس پویول - استقلال - آرژانتین - علیرضا جهانبخش - لوئیز انریکه گروه:
- کاربران عضو - مترجمین اخبار - ویراستاران اخبار
|
نقل قول سَیّد شایان نوشته:25 ذی الحجه سال 60 هجری قمری 7 مهر سال 59 هجری شمسی 29 سپتامبر سال 680 میلادی 5 روز تا محرم الحرام امام حسین (ع) همراه با کاروان خود به بطن العقبه رسیدند و بطن العقبه نام دشتى است که در آن منبع آبى براى بنى عکرمه بن بنى وائل وجود دارد. ابن عبدریه از امام صادق (ع) نقل کرده که آن حضرت فرمود: چون حسین بن على (ع) از بطن العقبه بالا رفت و به یاران خود فرمود: نمیبینم خود را جز اینکه کشته خواهم شد. اصحاب گفتند: یا اباعبدالله! علت چیست؟ فرمود: به سبب آنچه که در خواب دیدم. اصحاب از خواب امام پرسش کردند. فرمود: در خواب دیدم سگانى به من یورش میبرند که در میان آنها سگى دو رنگ بود که از همه درنده تر بهنظر میرسید. طلحه بن زید از امام صادق (ع) روایت کرده که امام حسین (ع) فرمود: سوگند به خدایى که جانم به دست اوست حکومت بنى امیه براى آنها گوارا نخواهد شد مگر اینکه مرا بکشند و اینها قاتل من خواهند بود. قلبم خیلی تند میزنه این روز ها 
|
||
|
The Strongest Hearts Have The Most Scars |
|||
|
۶ شهریور ۱۳۹۸
|
|||
|
|
پاسخ به: بال سرخ عاشورا ... | ||
|
نام کاربری: Montazer_59
پیام:
۴,۲۷۷
عضویت از: ۱۷ شهریور ۱۳۹۲
از: جمهوری اسلامی ایران 🇮🇷
طرفدار:
- لیونل مسی - کرایف، ریوالدو، رونالدینیو، پویول، ژاوی و اینیستا - پرسپولیس - آلمان - انریکه، یورگن کلوپ - یحیی گل محمدی، برانکو، افشین قطبی گروه:
- کاربران عضو
|
26 ذی الحجه سال 60 هجری قمری 8 مهر سال 59 هجری شمسی 30 سپتامبر سال 680 میلادی 4 روز تا محرم الحرام امام حسین (ع) در این روز وارد منزل شراف شدند.نام منزلگاهى در جنوب کوفه و در فاصله ۵/ ۵ کیلومترى آن است و به نام شخصى به نام شراف نامگذارى شده که در آن چشمهاى بنا کرد و در آن چاههاى متعددى وجود داشت.کسى که از مکه به طرف کوفه مى آید بعد از عقبه به منزل دیگرى میرسد بنام واقعه ولى چون در شراف امکانات و خصوصاً آب بیشتر بوده لذا امام حسین (ع) در واقعه که آن را واقعه الحزون نیز گویند توقف نکردند و در شراف منزل گزیدند. ابو مخنف از عبدالله بن مسلم و مردى از بنى اسد نقل کرده که امام حسین (ع) در منزل شراف فرود آمدند و سحرگاهان به جوانان دستور دادند که آب زیادى بردارند و از این منزل حرکت کرده و صبح را تا هنگام غروب آفتاب طى طریق نمودند. گویا امام تصمیم داشتند در قرعاء که منزل دیگرى است از منازل حجاج منزل کنند و بعد از آنجا تا مغیثه که آخرین منزل حجاز است و از مغیثه تا قادسیه که ابتداى عراق است کوچ کنند. عبیدالله ابن زیاد چون از حرکت امام حسین (ع) بسوى کوفه آگاه شد، حصین بن تمیم را که رئیس شرطه او بود به قادسیه فرستاد و او لشکرش را در فاصله قادسیه تا خفان و قطقطانیه تا لعلع و نیز از واقعه تا راه شام و راه بصره مستقر کرد تا راهها را دقیقاً زیر نظر بگیرند به طورى که اگر کسى از آن محدوده خارج و یا وارد میشد، اطلاع یابند. امام (ع) بسوى عراق مى آمد تا اینکه گروهى از اعراب را در راه ملاقات کرد و از آنها سؤال فرمود گفتند: ما چیزى جز این نمیدانیم که ما نمیتوانیم وارد و یا خارج شویم امام (ع) در همان مسیر ادامه راه دادند. گفته اند که حصین ابن تمیم با چهارهزار نفر مرد نظامى به منطقه اعزام شده بود که از جمله آنها حر ابن یزید ریاحى بود که نزدیک به هزار نفر همراهش بودند و در روایت دیگرى آمده است که حر ابن یزید ریاحى به همراه هزار سواره از کوفه جداگانه به منطقه اعزام شده بود. ابو مخنف از آن دو نفر مرد اسدى نقل کرده است در میانه راه هنگام ظهر ناگهان مردى فریاد زد الله اکبر! امام حسین (ع) نیز تکبیر گفت و فرمود: براى چه تکبیر گفتى؟ آن مرد گفت: درخت خرما در این مکان مشاهده میکنم! آن دو مرد اسدى گفتند: در این مکان درخت خرمایى وجود ندارد. امام (ع) به آنها فرمود: شما چه میپندارید؟ گفتند: اینها طلایه داران لشکر دشمن و گردنهاى اسبان آنهاست. امام (ع) فرمود: من نیز آنها را میبینم. پس امام (ع) فرمود: آیا در این منطقه پناهگاهى وجود دارد که ما بدانجا برویم و این پناهگاه در پشت سر ما قرار گیرد و دشمن در رو به روى ما قرار گیرد؟ گفتند: آرى در ناحیه چپ منزلى به نام ذوحسمى است که این مشخصات را دارد. پس امام (ع) به قسمت چپ جاده به طرف ذوحسمى روى آورد. سپاه دشمن نیز به طرف این منزل مى تاخت. ولى امام (ع) و همراهان زودتر به این منزل رسیدند. |
||
|
|
|||
|
۶ شهریور ۱۳۹۸
|
|||
|
|
|
برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید!
|
| شما می‌توانید مطالب را بخوانید. |
| شما نمی‌توانید عنوان جدید باز کنید. |
| شما نمی‌توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید. |
| شما نمی‌توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید. |
| شما نمی‌توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید. |
| شما نمی‌توانید نظرسنجی اضافه کنید. |
| شما نمی‌توانید در نظرسنجی‌ها شرکت کنید. |
| شما نمی‌توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید. |
| شما نمی‌توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید. |