منبع: grup14.com
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

لوییز انریکه سبک تازه‌ای از بازی را در بارسلونا پیاده‌سازی کرده است؛ سبکی که بازی مستقیم را در دستور کار قرار داده و در این تیم مانند قبل، کنترل جریان بازی در خط هافبک صورت نمی‌پذیرد. دارا بودن مالکیت توپ در تیم انریکه، به معنای کنترل بازی نیست؛ و در حالی که بارسا همچنان از داشتن مالکیت بیشتر توپ لذت می‌برد، آن‌ها دیگر جریان بازی را کنترل نمی‌کنند و این یک تفاوت فاحش میان سبک تیم در دوران پپ گواردیولا و تیتو ویلانووا، با سبکی فعلی تیم محسوب می‌شود.

این برای هر کسی که بازی‌های بارسلونا را تماشا می‌کند، واضح است. ما به سبک متفاوتی بازی می‌کنیم و خط هافبک تنها یک نقش پشتیبانی برای تغذیه مهاجمین تیم دارند و حتی مدافعان تیم، بیش از هافبک‌ها توپ را لمس می‌کنند! در حالی که خاویر ماسکرانو و ایوان راکیتیچ به خاطر تأثیری که بر بازی تیم لوییز انریکه دارند، مورد ستایش قرار می‌گیرند، بازیکنانی مانند سرجیو بوسکتس و به خصوص آندرس اینیستا متهم به "تمام شدن" می‌شوند.

این تفکر ضمن بی‌رحمانه بودن، غلط است. اما نکته‌ای که وجود دارد این است که ما از بازیکنانی که در لامسیا فوتبال را آموخته‌اند - بازیکنانی که اکثر لحظات زندگی خود را با فلسفه سنتی باشگاه، فوتبال بازی کرده‌اند؛ فلسفه‌ای که توسط یوهان کرویف در سال 1988 پایه‌گذاری شد و نه تنها بیشترین قهرمانی لالیگا را از آن زمان تا به حال به نام ما ثبت کرد، بلکه چهار عنوان قهرمانی اروپا را نیز، از آنِ ما ساخت - می‌خواهیم تا به همان خوبی در سیستمی کاملا متفاوت از آنچه آموخته‌اند، بدرخشند.

به تفاوت میان نقاط حضور اینیستا در زمین، در زمان لوییز انریکه، و بارسا نسخه 2011/12 - زمانی که تیم به سبک سنتی خود بازی می‌کرد - دقت کنید:

در فصل آخر پپ گواردیولا در بارسلونا، اینیستا به عنوان هافبک چپ - متمایل به مرکز - به کار گرفته می‌شد، اما به طور مداوم به وسط می‌زد، جایی که او می‌فرصت حمل توپ در 10 متری محوطه جریمه و خلق موقعیت با استفاده از قدرت دریبلینگ، دید فوق‌العاده و قدرت پاس دهی منحصر به فردش را داشت. او همچنین به محوطه جریمه وارد می‌شد و با حرکات ترکیبی زیبا، گلزنی می‌کرد؛ مانند گلی که در لیگ قهرمانان اروپای همان فصل به ثمر رساند.

در این فصل، آندرس توپ را در زمین خودی نگه می‌دارد، به قسمت کوچکی از زمین محدود شده است و به ندرت به محوطه جریمه حریف نزدیک می‌شود. حال، چگونه به همان اندازه پاس عمقی بدهد، خلق موقعیت کند و گل به ثمر برساند، در حالی که حداقل سه برابر نسبت به قبل از محوطه جریمه حریف، فاصله دارد؟!

دادن پاس عمقی از فاصله 10 متری محوطه جریمه، جایی که شما تمام عمر خود را در آن نقطه بازی کرده‌اید، یک چیز است؛ تلاش برای انجام همان کار، در حالی که 30 متر از محوطه فاصله دارید و از لحاظ حرکتی محدود شده‌اید، یک چیز کاملا متفاوت!

آمار زیر، کاملا مشخص می‌کند که چگونه این پُست جدید و وظایف دفاعی اینیستا، سطح کلی او را پایین آورده است و قدرت خط هافبک تیم ما را کاهش داده است:

بیش از دو ماه تا پایان بازی‌ها زمان باقی است، اما اینیستا تنها 3 پاس گل را در این فصل به نام خود ثبت کرده است. تفاوت میان دو فصل آخر او، بسیار زیاد است.

شوتزنی

اینیستا هیچگاه بهترین تمام کننده تیم نبوده است، اما این اولین فصل است که می‌بینیم او به ندرت شوتزنی می‌کند. سِیر او از فصل 2013/14 دچار افت شده است، که نشان می‌دهد دو فصل بازی با سبک‌های متفاوت، به شدت روی گلزنی او تأثیر گذار بوده است.

دقت پاس

این فاکتور، چیزی است که اینیستا نشان داد در آن همچنان فرم خوب خود را حفظ کرده است. اگرچه فاصله او از محوطه بیشتر شده است و وظیفه پوشش فضای خالی پشت جوردی آلبا در هنگام حمله را به عهده دارد، توانایی او در این فاکتور، به خوبی قبل است.

تکل‌ها

دومین خصوصیت خوب او پس از تغییر سبک تیم، باز پس‌گیری توپ از حریف بوده است. این نشان می‌دهد که از او خواسته شده تا با شدت بیشتری به کارهای دفاعی بپردازد؛ اما نه مانند گذشته، در یک سوم دفاعی حریف، بلکه در نیمه خودی.

قطع توپ

همان آماری که در فصل 2012/13 - بهترین فصل او در چند سال اخیر - بر جای گذاشته بود، اما با دلایلی متفاوت: قبلا او همواره در جلوی زمین حضور داشت و نمی‌توانست توپ‌های زیادی قطع کند، اما در این فصل بیش از حد در عقب زمین حضور دارد و بازیکنان دیگر تیم، پیش از او توپ را قطع می‌کنند.

خطاها

اینیستا، یکی از آرام‌ترین بازیکنان دنیای فوتبال، در این فصل بدترین آمار خود از لحاظ خطای انجام شده را به جا گذاشته است. تا زمانی که اینیستا در پُست هافبک دفاعی به بازی گرفته شود و وظیفه پوشش فضای خالی ناشی از نفوذهای آلبا را بر عهده داشته باشد، باید بتواند هافبک‌های تیم مقابل را متوقف کند. کاری که تا کنون انجام نداده است و به خوبی نیز نمی‌تواند آن را انجام دهد. حال به جای استفاده از او در نقطه‌ای که بهترین عملکرد خود - که همان خلق موقعیت است - را داشته باشد، یارگیری می‌کند و مرتکب خطا می‌شود!

جا ماندن

آمار او در این فاکتور نیز نشان می‌دهد که خصوصیات دفاعی بیشتری به بازی او افزوده شده است و به این دلیل که او سبک بازی او، دفاعی نیست؛ بازیکنان حریف به راحتی از او عبور می‌کنند.

پاس‌های کلیدی

قدرت دید اینیستا، یکی از بهترین‌ها در فوتبال اروپاست، اما در این فصل او در بدترین وضعیت آماری خود در این فاکتور، نسبت به چهار فصل گذشته به سر می‌برد. موقعیتی که او در زمین بازی دارد و خواسته‌های مربی از او، سبب شده است که یکی از خصوصیات اینیستا که او را از سایر هافبک‌ها متمایز می‌سازد، مورد استفاده قرار نگیرد: دید فوق‌العاده او و توانایی او برای ساختن موقعیت‌های مسلم گلزنی.

دریبل

اینیستا در این نکته هم بدترین فصل خود را سپری می‌کند. زیرا او وقتی صاحب توپ است، مقابل هافبک‌های دفاعی تیم حریف قرار می‌گیرد و به ندرت با مدافعین وسط آن‌ها روبرو می‌شود؛ او همچنین باید در یک فضای بسیار کوچک دریبل کند، در حالی که توسط هافبک‌های دفاعی حریف محصور شده و حتی فرصت فکر کردن هم ندارد!

لو دادن توپ

اینیستا حالا توپ را کمتر از قبل از دست می‌دهد اما این نکته خوبی نیست! او در گذشته بیشتر توپ را از دست می‌داد زیرا در یک سوم هجومی تیم حضور داشت. اما حالا او با فاصله‌ای بیشتر از خط دفاع تیم حریف بازی می‌کند و اکثرا توپ را به مدافعین وسط تیم، یا جوردی آلبا پاس می‌دهد. او نمی‌تواند کل خط هافبک تیم حریف را دریبل کند!

میانگین پاس

بازیکنی که عضوی از بهترین خط هافبک بهترین بارسای تاریخ و بهترین اسپانیای تاریخ بوده است، حالا کمترین میزان پاس خود را در این فصل به جای گذاشته است. به طرز چشمگیری کمتر! مدافعین تیم، بیشتر از یکی از با تکنیک‌ترین هافبک‌های دنیای فوتبال توپ را لمس می‌کنند و این اصلا نکته خوبی نیست.

توپ‌های بلند

باز هم بدترین فصل او از این لحاظ. ما در گذشته منطقه بازی را با توپ‌های بلند توسط هافبک‌ها برای مدافعین کناری عوض می‌کردیم و به راحتی وارد فاز حمله می‌شدیم. حالا هم این کار را انجام می‌دهیم، با این تفاوت که در تیم فعلی مدافعین این وظیفه را بر عهده دارند. کدامیک بهتر می‌تواند منطقه بازی را با توپ بلند عوض کند؛ آندرس اینیستا یا جرمی متئو؟! جواب واضح است.

پاس‌های عمقی

حالا آندرس اینیستا کمتر از هر فصلی پاس در عمق می‌دهد. نصف تعداد پاس در عمقی که در فصل گذشته داشت و 33% درصد کمتر از فصل‌های 2011/12 و 2012/13. دلیل برای کسی که این متن را می‌خواند واضح است: اینیستا بسیار عقب بازی می‌کند و به جای انجام دادن بهترین کاری که بلد است - دادن پاس‌های عمقی بیشتر و راحت‌تر کردن کار برای مهاجمان - در وظایف دفاعی غرق شده است!

آمار دروغ نمی‌گویند. اینکه خط هافبک بارسا در بازی‌های تیم نمایش خوبی را نشان نمی‌دهد، تقصیر اینیستا نیست. او قربانی سیستم بازی شده است که تمرکزی روی قدرت خط هافبک خود ندارد.

شما نمی‌توانید از یک ماهی بخواهید که راه برود و انتظار داشته باشید که این کار را به خوبی انجام دهد. بیایید انتقاد از اینیستا را برای نمایش نه چندان خوبش در موقعیتی که علاقه‌ای به بازی در آن ندارد، تمام کنیم.