منبع: سایت رسمی باشگاه
مترجم: غلامحسین صبوری / FCBarcelona.ir

لیونل مسی ستاره آبی و اناری پوشان طی مصاحبه‌ای با سایت رسمی بارسلونا به تشریح جاه طلبی‌هایش در این فصل پرداخت.

مسی خوشحال است و احساس راحتی می‌کند و این بهترین خبر ممکن برای هواداران بارسلونا است. این مهاجم آرژانتینی به رکورد شکنی‌هایش با پیراهن آبی و اناری پوشان ادامه داده و در ماه نوامبر سال قبل موفق شد با پشت سر گذاشتن رکورد 253 گل زده تلمو زارا، به برترین گلزن تاریخ لالیگا تبدیل شود. در ماه مارچ نیز 32 مین هتریک خود برای بارسلونا را انجام داده و رکورد دیگری از تلمو زارا مهاجم افسانه‌ای تیم اتلتیک بیلبائو در دهه 50 را شکست. اشتهای او برای گلزنی سیری ناپذیر است و اکنون او رویای اضافه کردن عناوین قهرمانی بیشتری به کارنامه خود را در سر دارد.


در داخل و خارج از زمین خوشحال به نظر می‌رسی. آیا این تاثیری بر عملکرد تو در درون زمین دارد؟

بله، احساس خوشحالی می‌کنم. حقیقت این است که من این فصل را بعد از تمامی اتفاقات سال گذشته، بسیار متفاوت آغاز کردم. سال سختی را به دلیل اتفاقات خارج از زمین، مصدومیتها و فرم نچندان خوبم پشت سر گذاشتم. اما این فصل را متفاوت شروع کرده و اکنون احساس بسیار خوبی دارم.

پس از پشت سر گذاشتن فصلی نچندان خوب، اکنون به بهترین فرم خود بازگشته‌ای: در 38 مسابقه 41 گل به ثمر رسانده‌ای (قبل از هفته 24 لالیگا و قبل از مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان و نیمه نهایی جام حذفی) که این با کل گلهای تو در فصل گذشته برابری می‌کند. از نظر خودت آیا به بهترین فرم خود بازگشته ای؟

همانطور که گفتم، فصل گذشته آن ثبات لازم را نداشتم. مدتی را به دلیل مصدومیت بازی نکردم و چند بازی را از دست دادم. وقتی به از بند مصدومیت رها شدم نیز احساس خوبی نداشتم. سال گذشته سالی بود که تلاش کردم تا به سرعت فراموشش کنم تا با سخت کوشی، تلاش و خندیدن به بهترین فرم خودم برگردم. درست مشابه شرایط فعلی که خوشبختانه احساس بسیار خوبی دارم.

آیا در فصل گذشته نکته مثبتی برای تو وجود داشت؟

بدون شک، شما از هر چیزی درس می‌گیرید. در هر سال تلاش کرده‌ام تا در هر جایی مثبت عمل کنم تا رشد کرده و بهبود پیدا کنم. شما رشد می‌کنید، بهبود پیدا می‌کنید و نکات مثبت را یاد می‌گیرید حتی اگر فصل ضعیفی را در داخل میدان پشت سر بگذارید.

این فصل دو مهاجم به نامهای نیمار و سوارز را در کنار خود می‌بینید که در تقسیم مسئولیت گلزنی به تو کمک می‌کنند. آیا این موضوع فشار را از روی شما کمتر می‌کند؟ تا قبل از این به نظر می‌رسید که اگر مسی گلزنی نکند، بارسا پیروز نمی‌شود...

راستش را بخواهید من هیچگاه به این موضوع از این دیدگاه نگاه نکرده‌ام که باید گل بزنم زیرا اگر این کار را انجام ندهم تیمم پیروز نمی‌شود. برعکس، بارسلونا همیشه مهاجمین بزرگی داشته است نه تنها اکنون که نیمار و لوییس در تیم حضور دارند؛ کسانی که همیشه به خاطر سطح جهانی‌شان بهترین نمایشها را در زمین ارائه می‌دهند. آنها به غیر از گلزنی، چیزهای زیادی به تیم اضافه می‌کنند و به خاطر همین موضوع اکنون من در آرامش قرار دارم.

چه نوع گل زدنی را بیش از همه دوست داری؟ گلزنی پس از یک کاری تیمی، شوتهای خارج از محوطه جریمه، ضربات آزاد و یا گلهایی که پس از دریبل چند مدافع به ثمر می‌رسانی... کدام یک از اینها را به دیگری ترجیح می‌دهی؟

حقیقت اینجاست که من هیچکدام را بر دیگری ترجیح نمی‌دهم. به هر صورت ممکن دوست دارم گلزنی کنم و تا زمانی که گلزنی می‌کنم، برایم اهمیتی ندارد که چگونه اینکار را انجام داده‌ام.


وقتی هتریک می‌کنی، پس از اینکه سایر بازیکنان تیم توپ را امضا کردند آن را با افتخار به خانه می‌بری. آیا این یک نوع سوغات ویژه است؟

همیشه توپها را امضا می‌کنم، زیرا فکر می‌کنم که هتریک من به کمک کل بازیکنان تیم به دست آمده است. بدون هم‌تیمیهایم بدون شک به تمامی چیزهای که در سطح انفرادی دارم دست پیدا نمی‌کردم و هنگام به ثمر رساندن هتریک بیش از هر وقت دیگری به این موضوع فکر می‌کنم. زیرا بدون آنها من نمی‌توانستم گلزنی کنم و اینکه همه آنها توپ را امضا می‌کنند، توپ را به سوغات بسیار خوبی برای من تبدیل می‌کند.

آنها را کجا نگهداری می‌کنی؟

آنها را در کنار سایر عناوینم در خانه نگهداری می‌کنم، اما در فکر انجام یک کار ویژه با آنها هستم؛ کاری بسیار خوب با توپ‌های فوتبالم. در حال حاضر آنها را در جعبه‌های شیشه‌ای قرار می‌دهم، اما در فکر انجام کاری هستم تا آنها مکان بسیار ویژه تری داشته باشند.

تمامی هتریک‌هایی که انجام داده‌ای را به یاد داری؟

در حال حاضر که صحبت می‌کنیم، نه. باید دوباره آنها را ببینم یا کسی درباره گلها برایم تعریف کند تا آنها را به یاد بیاورم.

آیا شده که از یک هتریک به خصوص بیشتر لذت ببری؟

آن هتریکی که در مقابل رئال مادرید انجام دادم و بازی در نیوکمپ 3-3 شد برای من بسیار ویژه است، به خاطر تاثیری که بر بازی گذاشتم، به خاطر اینکه اولین هتریک من محسوب می‌شد و به خاطر اینکه ما را در لالیگا امیدوار نگه می‌داشت. اگرچه در پایان ما قهرمان نشدیم، در آن لحظه آن نتیجه از اهمیت زیادی برخوردار بود و به خاطر اینکه این هتریک در مقابل رئال مادرید به ثمر رسیده بود.

آیا وقتی که به سمت دروازه شوت میزنی، اینکار را غریزی انجام می‌دهی؟

بله، زیرا در زمین بازی همه چیز سریع اتفاق می‌افتد و فرصتی برای فکر کردن به اینکه با پای چپ شوت بزنی یا راست را نداری و در هر شرایطی به سریعترین راه حل ممکن فکر می‌کنی.

پس از به ثمر رساندن گلها و هتریک‌هایت، تاکنون چه اظهار نظر و یا تبریکی از سوی بازیکنان حریف بیش از همه تو را خوشحال کرده است؟

بیاد دارم پس از بازی مقابل رئال مادرید در سال 2007، رائول به سمت من آمد و به من تبریک گفت. چیزهای کمی به من گفت، اما در آن لحظه این موضوع به خاطر اینکه رائول چه کسی است و به خاطر ماهیت آن بازی، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بود و راستش را بخواهید من هیچگاه آن لحظه را فراموش نمی‌کنم.


27 سال سن داری، بزرگ شده‌ای و در اوج دوران بازیگری خود قرار داری. آن پسر بچه‌ای که در سن 13 سالگی به لاماسیا آمد، اکنون بهترین بازیکن جهان شده است. وقتی که به گذشته نگاه می‌کنی، چه چیز را بیاد می‌آوری؟

از جنبه ورزشی، هیچگاه به گذشته نگاه نمی‌کنم، زیرا همه چیز بسیار سریع اتفاق می‌افتد. عوامل زیادی برای بازی کردن و گلهای بسیاری نیز برای به ثمر رساندن وجود دارند و من دوست ندارم به گذشته نگاه کنم. این موضوع بیشتر در زندگی خارج از فوتبال رخ می‌دهد که من همراه با پسر و همسرم در خانه نشسته‌ام. ما از زمانیکه بچه بودیم همدیگر را می‌شناختیم و برخی اوقات چیزهای که برای ما رخ داده است را بیاد می‌آوریم و می‌بینیم که زمان چه سریع گذشته، چقدر رشد کرده‌ایم و زندگی برایمان چگونه شده است. فکر می‌کنم که در درون زمین این موضوع بسیار مشکل‌تر است و تنها در پایان دوران فوتبالی‌ام است که می‌توانم به گذشته نگاه کنم و ببینم که چه چیزهایی کسب کرده‌ام.

پسرت تیاگو اکنون 2 ساله است. اکنون یک پدر با تجربه هستی. این موضوع چگونه بر زندگی تو تاثیر گذاشته است؟ آیا به تو کمک کرده که بالغ‌تر شوی؟ آیا این موضوع تاثیری بر بازی تو در دورن زمین گذاشته است؟

البته، این موضوع همه چیز را تغییر داده است. در زندگی من تیاگو حرف اول را می‌زند و بقیه چیزها پشت سر او قرار دارند. این موضوع نحوه نگاه من به بازی را تغییر داده است. قبلاً اگر در یک بازی شکست می‌خوردیم یا کار اشتباهی انجام می‌دادم به مدت سه یا چهار روز با هیچکس صحبت نمی‌کردم تا آن احساس دیوانه وار از من خارج شود. اکنون اگر در یک بازی شکست بخورم، به خانه می‌روم و پسرم را می‌بینم و همه چیز را فراموش می‌کنم. آن عصبانیت در درون من باقی نمی‌ماند و می‌بینم که او چگونه زندگی من را تغییر داده است. پدر شدن به من کمک کرده تا رشد کنم و فکر می‌کنم که این بخشی از پروسه بالغ شدن است. او به من کمک می‌کند تا به خاطر فوتبال دیوانه نشوم و فکر کنم که چیزهایی غیر از فوتبال نیز در زندگی وجود دارد.