منبع: سایت گل
مترجم: غلامحسین صبوری / Fcbarcelona.ir

گایسکا مندیتا طی مطلبی در سایت گل به تحلیل بازی بارسلونا و بایرن مونیخ پرداخته و عنوان کرد که لوییس انریکه به خاطر کار بزرگی که در نیوکمپ انجام داده، شایسه تمجید و تقدیر است.

پپ گواردیولا و لوییس انریکه در زمان بازیگری، سبک متفاوتی داشتند و زندگی خارج از زمین آنها نیز تفاوت زیادی با یکدیگر دارد. اگرچه، این دو به عنوان مربی شباهت زیادی به یکدیگر داشته و اساساً ایده مشابهی را برای نحوه بازی تیمشان دنبال می‌کنند.

انریکه ماجراجو‌تر از گواردیولا است. او مدتی به استرالیا رفت تا به موج سواری بپردازد و جالب اینجاست که وی حتی سابقه رقابت در دو ماراتن و مسابقات مردان آهنین را نیز دارد. سرمربی فعلی بارسا دوست دارد تا همه چیز را تجربه کند و این موضوع در فوتبال نیز صدق می‌کند. عاملی که احتملاً روزی باعث حضورش در انگلستان می‌شود.

«در زمان بازیگری‌ام؛ هنگامی که همراه و بر علیه این دو در تیم ملی اسپانیا و بارسلونا بازی می‌کردم، چیزی که بیش از همه درباره انریکه به خاطر دارم این است که او قابلیت بازی در هر پستی را داشت. در مورد گواردیولا نیز باید بگویم که فوق‌العاده بود. او در دوران نوجوانی مانند یک بازیکن 30 ساله در ترکیب تیم رویایی یوهان کرایف بازی می‌کرد.

گرفتن توپ از پپ محال بود و به عنوان نقطه مرجع تیم در خط میانی محسوب می‌شد. یک بازیکن تک ضرب فوق‌العاده که هنگامی خروج توپ از خط دفاعی، اولین کسی بود که آن را دریافت می‌کرد. یکی دیگر از ویژگی‌های گواردیولا این بود که قبل از دریافت توپ می‌دانست که آن را به چه کسی پاس خواهد داد. او به خوبی از موقعیت هم‌تیمی‌هایش در زمین آگاهی داشت.

در سوی دیگر، انریکه در سالهای ابتدایی بازیگریش در خیخون یک بازیکن هجومی بود. سپس بین سالهای 1991-1996 در تیم رئال مادرید تقریباً در همه پستهای زمین از جمله دفاع راست، دفاع چپ و میانه میدان بازی کرد. بین سالهای 1996-2004 نیز در بارسلونا نیز بیشتر در فاز هجومی به کار گرفته شد و من هیچگاه پا روی توپ عوض کردنهای او را فراموش نمی‌کنم».

«او بازیکنی بسیار با مهارت، دوپا، تهاجمی، قدرتمند و جاه طلب بود که شخصیت بسیار محکمی در زمین و رختکن داشت. این ویژگی‌های شخصیتی او نیز هیچ جا بیشتر از الکلاسیکو‌ها نمود پیدا نمی‌کرد. نحوه خوشحالی پس از گلش نشان می‌دهد که او تا چه حد پر شور است. رئال مادرید این موضوع را دوست نداشت، اما خود لوییس انریکه عاشق آن بود.

وقتی به او نگاه می‌کنم، مردی را می‌بینم که چیزهای زیادی یاد گرفته و به خاطر کارهای این فصلش، شایسته تقدیر است. بارسا تنها هفت بازی تا کسب سه گانه‌ای که شایسته آن هستند فاصله دارد.

انریکه از فصل 2011/12 که در تیم رم سپری کرد چیزهای زیادی یاد گرفته است؛ فصلی که او مشکلات زیادی در پشت پرده با ستارگانی همچون فرانچسکو توتی و وینچنزو مونتلا داشت. باید با بازیکنانی که می‌خواهند در هر بازی به میدان بروند مقابله کنید و حتی ممکن است گاهی 24 بازیکن از این دست در ترکیبتان حضور داشته باشند. او در این فصل نیز مشکلی مشابه را با لیونل مسی داشت که در چند ماه گذشته همه در باره آن صحبت می‌کردند، اما اکنون خبری از آنها نیست. او می‌خواست به صورت چرخشی به مسی بازی بدهد که این موضوع عملی نشد؛ بنابراین این دو نشستند و پس از صحبت با یکدیگر مشکلاتشان را حل کردند.

وظیفه مربی این است که تیمش را بهبود ببخشد و اکنون انریکه تیمی ساخته که از نظر من بهترین است. علاوه بر این، تمامی بازیکنان تیم در این مقطع از فصل سرحالند که این یک امتیاز بزرگ محسوب می‌شود.

اگرچه او در ابتدای فصل مشکلات زیادی داشت و برخی هنگامی که او در چند بازی پشت سرهم ترکیبهای متفاوتی به زمین می‌فرستاد، می‌گفتند که او نمی‌داند که در بارسلونا چه کار می‌کند، اما او باشگاه را می‌شناسد، بازیکنان را می‌شناسد، می‌داند که هواداران چه می‌خواهد و دقیقاً می‌داند که در بارسلونا چه کاری انجام می‌دهد. او درباره سیستم چرخشی خود حق داشت و اکنون آماده‌ترین تیم در لیگ قهرمانان اروپا را در اختیار دارد.

بارسلونا به دلیل مصدومیت آرین روبن و روبرت لواندوفسکی برتری نسبی نسبت به بایرن مونیخ دارد. در زمین فوتبال دو تیمی که این مربیان رهبری می‌کنند مشابهند. درست است که بارسلونا اندکی تغییر کرده و آندرس اینیستا عقب‌تر صاحب توپ می‌شود، اما در کل گواردیولا و انریکه فلسفه مشابهی دارند. هر دو تیم در هر بازی بخش اعظمی از مالکیت توپ را در اختیار داشته و دوست دارند در صورت از دست دادن توپ، به سرعت آن را پس بگیرند».

«تحت فشار قرار دادن حریف، مالکیت بالا و اجازه شکل‌گیری ندادن به حریف چیزهایی است که در بارسلونای این روزها مشاهده می‌شوند. پپ نیز از نظر سبک بازی و تمرینات سعی می‌کند تا کم و بیش کارهایی که در بارسلونا انجام داد را در بایرن نیز تکرار کند. در این بین، بارسلونا آمار گلزنی و شوتزنی بیشتری نسبت به بایرن دارد و بایرن نیز آمار دفاعی بهتری نسب به بارسلونا. اما از نظر مالکیت توپ، هر دو تیم در یک سطح هستند.

بزرگترین تفاوت این دو تیم در نظم آنهاست. بارسلونا تقریباً دو برابر بایرن مونیخ کارت زرد دریافت کرده است که این موضوع از نظر من به فاصله بایرن با سایر تیمهای بوندسلیگا مربوط می‌شود. در این لیگ، بایرن با فاصله از بقیه تیمها بهتر است و بازیکنان این تیم نیازی به خشونت و بازی فیزیکی که ما در تیمهای اسپانیایی مشاهده می‌کنیم، ندارند. عموماً بازیهای لالیگا فیزیکی‌تر بوده و تیمها مخصوصاً در برابر رئال و بارسا از خشونت بیشتری استفاده می‌کنند. همین موضوع باعث می‌شود که بارسلونا خشونت لالیگا را همراه با خود به لیگ قهرمانان اروپا بیاورد.

اگرچه سوای هر گونه اختلاف و تفاوتی، اگر بارسلونا فرم هفته‌های اخیر خود را در بازی چهارشنبه شب داشته باشد، بایرن مونیخ جلودار این تیم نخواهد بود».