منبع: Grup14
مترجم: غلامحسین صبوری / FCBarcelona.ir

چهارشنبه شب بارسلونا به کمک نبوغ مسی موفق شد، در ورزشگاه نیوکمپ با 3 گل بایرن مونیخ را بدرقه کند.

روز چهارشنبه 6 می‌ بارسلونا در چهارچوب دیدار رفت مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا موفق شد در ورزشگاه نیوکمپ با نتیجه 3-0 بایرن مونیخ را شکست دهد.

لوییس انریکه در این بازی ترکیب 11 نفره معمول خود را به زمین فرستاد. تراشتگن مانند سایر بازیهای این فصل لیگ قهرمانان اروپا، دروازه بان بارسلونا بود و در جلوی او دنی آلوس، جوردی آلبا، پیکه و ماسکرانو قرار گرفته بودند. بوسکتس، اینیستا و راکیتیچ خط هافبک را تشکیل می‌داده و مسی، نیمار و سوارز نیز سه مهاجم بارسا در این بازی بودند.

در سوی دیگر، گواردیولا از نویر در چهارچوب دروازه استفاده کرده بود و برنات، بواتنگ، بن عطیه و رافینیا نیز خط دفاع را شکل می‌دادند. آلونسو، لام، تیاگو و شواین اشتایگر نیز پشت سر مولر و لواندوفسکی به کار گرفته شده بودند.

ابتدا گواردیولا تیمش را با سیستم 2-1-4-3 روانه میدان کرده و از برنات در جلوی رافینیا بازی گرفته بود.

این سیستم به بایرن اجازه داد تا از بالا پرس کرده و یارگیری نفر به نفر را در تمامی نقاط زمین پیاده کند. بارسلونا نیز نمی‌توانست بازیسازی را از خط دفاعی آغاز کند، زیرا تمامی بازیکنان این تیم پوشش داده شده بودند.

آبی و اناری پوشان نیز برای غلبه بر چنین تاکتیکی از پاسهای فوق‌العاده دروازه بان جوان خود تراشتگن کمک گرفتند. از آنجا که بازیسازی از عقب کار بسیار خطرناکی بود، تراشتگن به محض به دست آوردن توپ، با پاسهای بلند مهاجمان تیم را صاحب توپ می‌کرد. علاوه بر این، تنها 3 مدافع در مقابل مثلث خطرناک خط حمله بارسا قرار داشتند که درست پشت خط میانی میدان جایگیری کرده بودند. به همین دلیل، اگر یکی از مدافعین نبرد هوائی را واگذار می‌کرد، سوارز، مسی یا نیمار با نویر تک به تک می‌شد.

پس از گذشت 20 دقیقه از بازی و خلق چند موقعیت جدی توسط بارسا، گواردیولا تصمیم گرفت تا سیستم تیمش را به 2-1-3-4 تغییر دهد. از این رو، برنات پست خود را به دفاع چپ و رافینیا نیز به دفاع راست تغییر داد. تیاگو از سمت راست به سمت چپ تغییر مکان داد و در کنار آلونسو قرار گرفت و لام نیز با حضور در سمت راست، این مثل را تکمیل کرد.

به همین دلیل، ژرمنها دیگر قادر به یارگیری نفر به نفر هنگامی که بارسلونا از عقب بازیسازی می‌کرد نبودند، اما حداقل یک یار بیشتر برای مقابله با MSN در اختیار داشتند. در این مقطع از بازی، مهمترین هدف برای بایرنی‌ها این بود که به بوسکتس اجازه صاحب توپ شدن را ندهند و در انجام این کار نیز موفق عمل کردند.

از سوی دیگر نیز انریکه سعی کرده بود تا با از جلو پرس کردن، اجازه بازیسازی از دفاع را به حریف ندهد. راکیتیچ، آلوس و بوسکتس نیز در پیاده کردن این نقشه بسیار خوب عمل کرده و چندین بار در مناطق خطرناک توپ ربایی کردند.

بایرنیها نیز از راه حل مشابه بارسلونا استفاده کرده و پاسهای بلندی را برای مهاجمین ارسال می‌کردند. مقصد اکثر توپهای آنها نیز لواندوفسکی بود که در منطقه بین آلبا و ماسکرانویی که هر دو کوتاه قد‌تر از او بودند، جایگری کرده بود.

از این رو، ماسکرانو از موقعیت اصلی خود در زمین خارج شده و پیکه برای پر کردن جای او اقدام کند. همین موضع باعث می‌شد تا فضای خالی در محوطه جریمه ایجاد شود که حتی یکبار نزدیک بود لواندوفسکی در چنین فضایی گلزنی کند.

در ادامه، هر دو تیم در آرام کردن بازی و نگه داشتن توپ برای مدت زیادی به مشکل برخوردند. فضای کمی در اختیار دو تیم بود و جنگ‌های سختی در میانه میدان بر سر توپ شکل می‌گرفت. در همین حین، بایرن فضای اندکی را پشت سر بوستکس که از بالا پرس می‌کرد، یافت، اما دفاع بارسلونا موفق شد این فضا را پوشش دهد.

هنگامی که اکثر ژرمنها در زمین بارسلونا قرار داشتند، همگی به سمت راست میدان متمایل می‌شدند. بارسلونا نیز به ناچار همان سمت را پوشش می‌داد، اما در همین حال برنات در سمت چپ صاحب فضا شده و توپها برای او ارسال می‌شد. علی رغم، فضا و زمان مناسبی که در اختیار او قرار گرفته بود، برنات نتواست موقعیت خطرناکی را برای تیمش خلق کند؛ موضوعی که تا حد زیادی به کار بزرگ آلوس در این بازی مربوط می‌شود.

علاوه بر این، موقعیت برنات در زمین بسیار ریسکی بود. او با اینکارش، سه مدافع دیگر را با سه هیولای خط حمله بارسلونا تنها گذاشته بود و در چندین مورد توپ ریایی توسط بازیکنان بارسلونا، آنها موفق شدند ضد حملات خطرناکی را بر روی دروازه حریف ترتیب بدهند.

نیمه اول با نتیجه مساوی 0-0 به پایان رسید؛ نتیجه‌ای که تا حد زیادی مدیون واکنشهای عالی مانوئل نویر بود که دو تک به تک کامل را از سوارز و آلوس گرفت. بایرن در این نیمه حتی یک شوت در چهارچوب نیز نداشت.

نیمه دوم کاملاً مشابه نیمه اول بود و هر دو مربی به همان منوال به کار خود ادامه دادند. اما بالاخره در دقیقه 76 بود که پرس کردن برای بارسلونا ثمر بخش شد.

راکیتیچ و آلوس در سمت راست برنات را پرس کرده و توپ را پس گرفتند. بلافاصله، آلونسو و بواتنگ سعی کردند تا آلوس را پوشش دهند، اما این بازیکن موفق شد به مسی پاس بدهد. مسی نیز فضای مورد نیازش را به دست آورده بود و این بازیکن کسی نیست که چنین موقعیت‌هایی را به راحتی از دست بدهد و چند ثانیه بعد نتیجه 1-0 شد.

گواردیولا سریعاً گوتسه را به جای مولر وارد میدان کرد. اگرچه تنها 4 دقیقه بعد، برنات بازهم در گل دوم بارسلونا نقش کلیدی ایفا کرد. ابتدا بوستکس با ارسال پاسی راکیتیچ را پشت خط هافبک بایرن مونیخ صاحب توپ کرد.

راکیتیچ نیز متوجه شد که برنات به جای پشت سر مسی بودن، در جلوی او قرار دارد. او توپ را به مسی پاس داد و شماره 10 بارسلونا نیز برای گلزنی تنها بواتنگ را پیش روی خود می‌دید. او نیز با دریبلی که برای همیشه در تاریخ لیگ قهرمانان اروپا ثبت خواهد شد، بواتنگ را از پیش رو برداشته و با ضربه چیپ دیدنی نتیجه بازی را 2-0 کرد.

در 10 دقیقه پایانی بازی نیز انریکه سه تعویض خود را انجام داد. او ژاوی، رافینیا و بارترا را به جای راکیتیچ، اینیستا و ماسکرانو وارد میدان کرد.

در دقیقه پایانی وقتهای اضافه بازی که بیشتر بایرنیها برای کم کردن فاصله جلو کشیده بودند، ضد حمله مرگبار سوارز باعث شد تا مسی پاس گلی را برای نیمار فراهم کرده و او نیز با عبور دادن توپ از لای پاهای نویر، گل سوم بارسلونا در این دیدار را به ثمر رساند.

بارسلونا در این بازی نمایش فوق‌العاده‌ای را ارائه کرد و با صبر و حوصله تمامی نکاتی از پیش تعیین شده را در زمین پیاده کرد. همین موضوع باعث شده تا اکنون فینال لیگ قهرمانان اروپا از هر وقت دیگری نزدیک‌تر به نظر برسد.