منبع: Grup14
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

مهمترین خبر در هفته گذشته این بود: پسر محبوب به نوکمپ بازگشت. اما نکته اینجا بود که گواردیولا در بازی هفته گذشته موقتا پسر محبوب نبود و به عنوان سرمربی رقیب به خانه بازگشته بود. در حالی که اکثر رسانه‌ها پیش از بازی مقابل بایرن، مهمترین بخش صحبت‌های خود پیرامون این بازی را به ستایش هوش و لیاقت گواردیولا اختصاص داده بودند، به نظر می‌رسید که فراموش کرده‌اند که بارسلونا هم یک سرمربی دارد! شاید او به اندازه پپ شناخته شده و محبوب نباشد (حداقل هنوز!)، اما فریادهای هواداران که در نوکمپ بی‌وقفه نام او را صدا می‌زدند، نشان می‌دهد که او راه درستی را پیش گرفته است: تیم همچنان در حال جنگیدن برای کسب سه گانه است و بازیکنان در مهمترین مقطع فصل، در بهترین فرم ممکن خود به سر می‌برند.

با لوییز انریکه، مردی که در تقابل مستقیم با پپ گواردیولا در نیمه نهایی لیگ قهرمانان، با پیروزی قاطع از زمین بیرون آمد، و همچنین با کادر فنی همراه او (مردانی که در بازی مقابل بایرن وظیفه خنثی کردن نبوغ تاکتیکی گواردیولا را داشتند، و موفق هم شدند) آشنا شوید!

لوییز انریکه

تصمیم باشگاه بارسلونا برای به کار‌گیری لوییز انریکه (آخرین کاپیتان بارسلونا پیش از کارلس پویول) به عنوان سرمربی، یک استثناء بود. بازیکن سابق بارسلونا، کار سرمربیگری خود را از ژوئن 2008 در بارسا ب، در حالی که جایگزین پپ گواردیولا می‌شد، آغاز کرد.

لوییز انریکه با کمک جمعی از جوانان با استعداد بارسا موفق شد فصل 2010/11 را با عنوان سوم لیگ دسته دوم اسپانیا به پایان برساند، که بهترین دستاورد بارسا ب در تاریخ این تیم محسوب می‌شود. پس از پایان قرارداد انریکه با بارسا ب، این مربی در سال 2011 راهی رم شد و سرمربیگری این تیم را به عهده گرفت. تجربه او در رم شاید خیلی موفقیت آمیز نبود، اما به او کمک کرد تا با فشارهایی که برای مربی یک تیم اصلی به وجود می‌آید، آشنا شود و همچنین بتواند تفکرات تاکتیکی خود را آزمایش کند. او رسما در ژوئن 2013 به عنوان سرمربی تیم دسته اولی سلتاویگو معرفی شد و به این تیم کمک کرد که فصل را با رتبه هشتم به پایان برساند؛ این فصل هم برای او، هم برای سلتا، یک تجربه متفاوت بود.

او در ماه می‌گذشته به عنوان سرمربی بارسلونا انتخاب شد. هنوز جوهر قرارداد او خشک نشده بود که گمانه زنی‌ها در مورد قابلیت‌های او آغاز شد. آیا او برای سرمربیگری یکی از بهترین تیم‌های فوتبال جهان مناسب است؟ لوچو از نظر تاکتیکی چه چیزی به تیم اضافه خواهد کرد؟ آیا او می‌تواند از پس فشارهای "مربی بارسا بودن" بر بیاید؟ این‌ها سؤال‌هایی بودند که در محافل مختلف هواداران مطرح می‌شد.

تا به حال، بیشتر این سؤال‌ها پاسخ خود را یافته‌اند. لوچو، خصوصا هر چه به پایان فصل نزدیکتر شدیم، نشان داد که نه تنها می‌تواند بارسلونا را مدیریت کند، بلکه می‌تواند آبی و اناری‌ها را به قله‌های بلندی برساند: شکستن چندین رکورد در طول فصل و اصلاح نکاتی که پیش از این به عنوان نقاط ضعف تیم شناخته می‌شد.

لوچو نشان داد که بارسای او چگونه است: تیمی که فوتبال پر فشاری را ارئه می‌دهد و پرسینگ را به بهترین نحو انجام می‌دهد. تیم موفق شد 11 گل را از طریق ضد حملات به ثمر برساند. او همچنین قدرت دفاعی بارسلونا را افزایش داده است؛ بارسا در 53 مسابقه خود در این فصل، تنها 29 گل دریافت کرده است و موفق به ثبت 30 کلین، در تمامی مسابقات این فصل شده است، و تنها دو کلین شیت تا شکستن رکورد تیم که در فصل 2011/12 به ثبت رسیده است، فاصله دارد. لوچو همچنین با اصلاحات خود در ضربات آزاد، چه از لحاظ دفاعی و چه از لحاظ هجومی، پاشنه آشیل تیم را مستحکم‌تر کرده است.

البته او همه این کارها را به تنهایی انجام نداده است و شش مرد او را در همه جنبه‌ها، از فیزیکی تا روحی و روانی، همراهی کرده‌اند. آن‌ها: خوان کارلس اونزو (دستیار اول)، روبرتو مورنو (دستیار دوم)، خوان باربارا (کمک مربی)، رافا پل (مربی بدنساز)، خواکین والدز (روانشناس) و خوزه رومن دلا فونته (مربی دروازبان ها) هستند. شاید این اسم‌ها آشنا به نظر نیایند، اما آن‌ها به خوبی کار خود را انجام می‌دهند و به تیم در جنبه‌های مختلف کمک می‌کنند. در زیر در مورد تلاش‌های هر کدام از این مربیان صحبت خواهیم کرد. بیایید با هر کدام از این مردهای پشت پرده آشنا شویم.

خوان کارلوس انزو: دستیار اول

انزو فوتبال حرفه‌ای خود را درون دروازه شروع کرد. عقد قرار داد با تیم اوساسونا در سال 1986، نخستین تجربه حرفه‌ای به حساب می‌آید. سال 1988 به بارسلونا آمد و تا سال 1990 در بارسلونا ماند. پس از بارسلونا مقصد او سویا بود. او 300 بازی برای این تیم انجام داد تا بخش عمده‌ای از فوتبال حرفه‌ای خود را در سویا پشت سربگذارد. او پس از آن در تنریف و اوویدی بازی کرد و پس از آن دوباره به اوساسونا برگشت. خصوصیت بارزی که انزو را یک دروازبان کامل کرده بود؛ چابکی و سرعت عکس العمل بالای او بود.

اولین تجربه مدیریتی انزو سال 2010 رقم خورد. او در تیم سی دی ناموسیا بود که فصل را در رده دهم جدول به پایان بردند. کار حرفه‌ای رو به جلو پیش رفت تا جایی که سال 2013 لوچو او را به عنوان دستیار به سلتاویگو برد و پس از آن همراه با انریکه به نیوکمپ آمد.

انزو یکی از کلیدی‌ترین مهره‌های انریکه در نیمکت تیم است. تاجایی که انریکه در یک کنفرانس خبری، وقتی از او سوال شد که «علت موفقیت تیم در ضربات شروع مجدد، استراتزی مناسب است یا شانس»؟ گفت: «انزو در حال انجام کار بزرگی است».

البته این تمجید صرفا از دهان انریکه نیست! آبی و اناری‌ها در این فصل به رکوردی عجیب دست یافته‌اند! آنها در 19 بازی از این تاکتیک به گل رسیده‌اند و فقط 5 بار از روی ضربات شروع مجدد دروازه خود را باز شده دیده‌اند. (ضمیمه مترجم: تبدیل نقطه ضعف به نقطه قوت!)

روبرت مورنو: دستیار دوم

کار انزو هیچ گاه به تنهایی و بدون دستیار مناسب، انجام شدنی نخواهد بود! وقتی صحبت از موفقیت انزو در نیمکت تیم است، یعنی باید از دستیاران او نیز صحبت کرد. پول رافا، مربی بدن‌سازی و روبرت مورنو، دستیار دوم انریکه؛ کسانی هستند که نقش موثری در موفقیت انزو در کنار انریکه داشته‌اند.

نخست درباره مورنو صحبت خواهیم کرد.

شروع کار روبرت یا روبرتو مورنو سال 2003 در باشگاه پنیا بارسلونا آغاز کرد. پس از آن به ال هاسپیتالت، کستل دفلز و داما و نهایتا به تیم بارسلونا برگشت. زمانی که انریکه، سرمربی تیم بارسلونا ب بود.

مورنو و انریکه سابقه فعالیت درخشانی دارند، مورنو چهار بار کمک مربی انریکه بوده که افتخارات خوبی برای باشگاه کسب کرده‌اند. مورنو وقتی با انریکه آشنا شد که او بارسا ب را هدایت می‌کرد و از آن زمان دوستی خوبی با هم داشته‌اند.

این مرد 37 ساله از پیشگامان تجزیه و تحلیل تصویری در اسپانیا می‌باشد. او یک دستیار متخصص در این کار است. تاکتیک تیم برای بازی آینده و همچنین انتخاب بازیکن‌های مناسب برای هر بازی با توجه به خصوصیات بازیکنان، از کارهای مورنو می‌باشد. افراد نزدیک به او می‌گویند که مورنو مادامی که مطمئن از تاکتیک انتخاب شده نباشد، به تماشای ویدئو بازی و تجزیه و تحلیل ادامه می‌دهد!

او به همراه رافا پل وبسایت "Futbol de Libro" را تاسیس کرده‌اند که در آنجا، دانش فوتبال خود را به اشتراک بگذارند. نخستین کتاب 272 صفحه‌ای درباره سیستم بازی 4-4-2 است. کتاب: (“receta” del 4-4-2 : reflexión, desarrollo y aplicación de un modelo de este sistema ") "دستور من"، انعکاس، توسعه و پیاده‌سازی یک مدل از این سیستم". اولین کتاب او و نشانگر دیدگاه مونرو درباره سیستم 4-4-2 و توسعه و پیاده‌سازی آن بوده است.

کسانی که مورنو را می‌شناسند، از او به عنوان فردی اندیشمند یاد می‌کنند. کسی که هیچ گاه برای یادگیری بیشتر متوقف نشده و ذهن خود را برای مطالب جدید باز می‌گذارد. مورنو علاقه مند به کتاب‌های فلسفی و روانشانسی است و زیاد به کانون توجه بودن و خبرنگاران؛ علاقه مند نیست!

رافا پل، مربی بدنسازی تیم

پل تحصیلات خود را تحت نظر پرفسور فرانسیسکو سریول در موسسه INEF (موسسه تربیت بدنی) شروع کرد. سریول روزی در بارسلونا و مربی بدنسازی تیم پپ گواردیولا بوده است. پل راه استاد خود را گام به گام طی کرد تا در جایگاه استاد خود قرار گیرد و ثابت کند که یک دانش آموز متفاوت است.

رافائل کار خود را در لوانته شروع کرد و از زمانی که انریکه در رم بود، با او شروع به همکاری کرد؛ آن هم زمانی که فقط 24 سال سن داشت. مانند انزو و مورنو، به همراه انریکه به سلتاویگو و بارسلونا آمد.

رافائل در سن 27 سالگی دارای مدارک ارزشمندی است. او دوره‌ای در موسسه INEF (علوم فیزیکی فعالیت ورزشی) حضور داشت و مدرک معتبر آن موسسه را گرفت، همچنین کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه کاستلیا لامانچا، در رشته پیشگیری و توانبخشی آسیب‌های ورزشی گرفته است.

رافا نیز مانند مورنو، در حوزه تخصصی خود کتاب نوشته است و اتفاقا همین کتاب او باعث آشنایی بیشتر او و مورنو شده است. کتاب مورنو "La preparación ¿física? en el fútbol " (آماده‌سازی فیزیکی در فوتبال) نام دارد.

یکی از جنبه‌های مهم وظیفه رافا، جلسه ریکاوری تیم پس از هر بازی است. مخصوصا در باشگاه‌های بزرگی چون بارسلونا که تیم با فاصله زمانی خیلی کم، بازی‌های فشرده‌ای دارد. بازیکنان باید این جلسات ریکاوری را به خوبی پشت سر بگذارند تا بتوانند هر سه روز، 90 دقیقه بازی فشرده را به خوبی و سلامت به پایان برسانند.

رافا یکی از موفق‌ترین مربیان بدنسازی به حساب می‌آید. او معتقد است که جلسات ریکاوری باید با جدیت تمام برگزار شود تا تاثیر خود را نشان دهد. او در این باره می‌گوید: «تمرین باید مانند یک بازی باشد، وگرنه بازی شما زمین تمرین خواهد شد».

فلسفه پل در این جمله خلاصه می‌شود: «بهترین شیوه تمرین، فوتبال بازی کردن است، نه تمرینات فیزیکی انفرادی». این نظر بر پایه اصل اساسی که "سیرول لو" آموزش داده، بنا شده است: «آماده‌سازی برای یک بازی با انجام دادن چیزهایی که در بازی اتفاق نمی‌افتند، مضحک است».

لازم به ذکر است که فرم خوب آبی و اناری‌ها در حساس‌ترین مقطع فصل نمی‌تواند صرفا بر اساس شانس باشد. عملکرد خوب رافا در ریکاوری بعد از هر بازی و تمرینات بدنساز مناسب، تاثیر بسیار زیادی بر این موفقیت دارد.

خوان باربارا، کمک مربی

خوان باربارا ماتا، یک مهاجم بازنشسته اسپانیایی است که این روزها برای بارسلونا به عنوان کمک مربی، ایفای نقش می‌کند. به عنوان یک بازیکن، باربارا در دسته‌های پایین‌تر لیگ اسپانیا مانند دسته دوم و سوم بازی کرده است. او بیش از 200 بازی در سابادل و بیش از 180 بازی در سالامانکا انجام داده است.

اولین تجربه مربیگری او در سال 2008 و به عنوان دستیار مربی در بارسلونا ب اتفاق افتاد. سپس او در سال 2014 به عنوان کمک مربی به نوکمپ آمد. کار او کمک به سایر مربیان به بهترین نحو ممکن، چه در تمرینات و چه در مسابقات است. لوییز انریکه که باربارا را از زمان مربیگری‌اش در بارسا ب می‌شناخت، او را به دلیل توانایی برای پیدا کردن نقاط ضعف و قدرت حریف، به بارسا آورد.

یکی از چیزهایی که در طول فصل توجه بسیاری را به خود جلب کرد، استفاده از تکنولوژی برای تغییر جنبه‌های تاکتیکی مختلف در طول بازی است. انزو مرتبا از یک هدست برای دریافت پیشنهادات در طول بازی استفاده می‌کند. در سوی دیگر، مورنو و باربارا با تماشای دقیق بازی، تغییرات تاکتیکی حریف و فضاهای خالی آن‌ها را شناسایی می‌کنند و به انزو انتقال می‌دهند. پس از اینکه انزو این تغییرات را با انریکه در میان گذاشت، آنگاه می‌توانند تغییرات مناسب را برای گرفتن نتیجه اعمال کنند.

خواکین والدز، روانشناس

خواکین والدز روانشناس تیم بارسلونا است که مانند مورنو، مدت زیادی است که انریکه را همراهی می‌کند. خواکین که قبلا یک جودوکا (ورزشکار جودو) بوده است طی سال‌های 2008 تا 2011 لوچو را در تیم ب همراهی کرده است و سهم بسزایی در نتیجه‌های درخشان این تیم در لیگ دسته دوم اسپانیا داشت.

وظیفه او این است که مطمئن باشد هیچ احساس بد یا نکته منفی که تمرکز بازیکنان را به هم می‌زند، اطراف تیم و در تمرینات وجود ندارد و ذهن بازیکنان را برای آنچه لوچو از آن‌ها می‌خواهد آماده کند. این نکته برای موفقیت تیم بسیار حائز اهمیت بوده است؛ همانطور که می‌بینید رابطه بسیار بهتری در نیمه دوم فصل بین بازیکنان و مربیان به وجود آمده است. او واضحا کار بسیار بزرگی انجام داده است و شما می‌تواند انرژی و شادابی تیم را در تمرینات و مسابقات ببینید.

برای مثال، مثلث MSN ما، بسیار به هم نزدیک هستند. شما می‌توانید در مسابقات و تمرینات رابطه بسیار خوب بین آن‌ها را مشاهده کنید، که اغلب به شوخی با یکدیگر می‌پردازند و لحظات خوبی را در کنار یکدیگر می‌گذرانند؛ این رفتارها فوق‌العاده است وقتی بدانید که این سه نفر، سه تن از بزرگترین ستارگان دنیای فوتبال هستند. این رابطه به تیم کمک می‌کند، زیرا سه بازیکن خط آتش تیم، خیالشان نسبت به یکدیگر راحت است و می‌توانند به راحتی به یکدیگر اعتماد کنند؛ همچنین سبب می‌شود همکاری بهتر و کارآمد تری بین این سه بازیکن و بقیه هم‌تیمی‌هایشان وجود داشته باشد.

خوزه رومن دلافونته، مربی دروازبان‌ها

چیزی که خوزه رومن دلافونته را متمایز می‌کند، طرز برگزاری جلسات تمرینی او نیست، بلکه روشی است که او برای توصیه کردن و کمک کردن به دروازبانان در طول بازی دارد: «یک دروازبان باید کارکتر و شخصیت داشته باشد».

نقش دلافونته بسیار مهم است، زیرا یک دروازبان مطمئن، به معنای یک اعتماد به نفس مضاعف برای مدافعان است، خصوصا برای تیمی مثل بارسا که بسیار فشرده بازی می‌کند. وضعیت نشان می‌دهد که دلافونته کار خود را بی‌هیچ نقصی انجام می‌دهد؛ براوو و تراشتگن مجموعا در 30 دیدار در تمامی رقابت‌ها، موفق به ثبت کلین شیت شده‌اند.

این افراد، کادر فنی بارسلونا هستند که به گفته بسیاری، در فصل 2014/15 به این تیم جانی دوباره دادند. اگر بخواهیم از دیدگاه پیشرفت تیم این افراد را قضاوت کنیم، حضور در صدر جدول لیگ، حضور در نیمه نهایی لیگ قهرمانان و حضور در فینال جام حذفی، با توجه به ضعف‌های تدافعی و تهاجمی تیم در گذشته، می‌تواند شاهدی بر کار شایسته این تیم مربیگری در تقویت بارسلونای نسخه 2015 باشد.