منبع: بلیچر ریپورت
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

فوتبال در سال 2015 تنها متعلق به یک مرد بوده است. لیونل مسی به طرز سرسام آوری نسبت به فصل گذشته بهتر شده است تا نقشی انکار ناپذیر در دومین سه گانه تاریخی بارسا داشته باشد. این شماره ده تکرار نشدنی ثابت کرده است وقتی بحث استعداد ذاتی فوتبال باشد، فاصله‌ای کهکشانی با نزدیک‌ترین رقیب خود خواهد داشت.

اما بازی‌های درخشان او برابر غول‌های لالیگا، مونیخ و آن حرکت تماشایی مقابل بیلبائو که تنها یک بار در زندگی هر کس - برای اکثر کسانی که جاودان نیستند! - اتفاق می‌افتد، تمام شده است. حالا، کاپیتان تیم ملی آرژانتین، تمام تمرکز خود را بر روی بازی‌های ملی و به طور مشخص کوپا آمریکا 2015 گذاشته است تا بعد از مدتها انتظار، بار دیگر طعم قهرمانی در این رقابت‌ها را، به مردم کشورش بچشاند.

مسی یک زمان کوتاه اما با ارزش برای استراحت بعد از قهرمانی چهارمش در اروپا داشت. اما بلافاصله پس از اینکه نمایش جام‌های سه گانه بارسا در نوکمپ به اتمام رسید، مسی راهی شیلی، کشور میزبان رقابت‌های کوپا آمریکا 2015 شد و به باقی هم‌تیمی‌هایش در تیم ملی پیوست.

کاپیتان تنها چهار روز تا اولین دیدار تیمش در این رقابت‌ها فرصت داشت، اما با توجه به حضور آرژانتین در یک قدمی قهرمانی جهان در سال گذشته، او به خوبی می‌داند که کوپا آمریکا یک فرصت طلایی برای کسب اولین جام ملی با تیم ملی کشورش است.

این قحطی جام‌های بزرگ در آلبی سلسته هیچ دلیلی جز انحرافی تاریخی در این تیم نمی‌تواند داشته باشد. برای درک عمق فاجعه، 22 سال از آخرین باری که یک کاپیتان آرژانتینی که موفق به بالای سر بردن جامی بزرگ شده است، می‌گذرد.

جایی که در اکواردور، شاگردان آلفیو باسیله با حضور یک گابریل باتیستوتای آماده در ترکیب خود، موفق شدند کوپا امریکا را به خانه بیاورند. قاتل مو طلایی آرژانتین در فینال با کمک یک زوج هابک جوان و آینده دار، شامل فرناندو ردوندو و دیگو سیمونه مکزیک را به "قتل" رساند و قهرمانی را از آن آرژانتین کرد.

اما این نسل باید برود و آن ظرف نقره‌ای لعنتی را به دست آورد، چه با شانس یا دردسرهای زیاد. بازیکنان زیادی از جمله خاویر زانتی، کلودیو لوپز، پابلو آیمار، ریکلمه، روبرتو آیلا، هرن کرسپو، کامبیاسو، آرتگا، ساویولا و سپاستین ورن که با وجود بازی در سطح بالای فوتبال اروپا، هیچگاه موفق به برگرداندند نوک پیکار قهرمان کوپا آمریکا، به سمت جنوب قاره آمریکا نشده بودند.

اما حالا نوبت به نسل جدید است که لبخند را به لبهای مردم آرژانتینی برگرداند. نسلی که شامل بازیکنانی مثل دی ماریا، توز، آگوئرو، ماسچرانو و لئو مسی است. استعداد‌هایی که در سرتاسر دنیا در تیم‌های مختلف درخشان بوده‌اند. این کمترین پاداش برای مسی دست نیافتی است. کسب عنوانی است که پیش از او بازیکنانی چون پله، مارادونا و دی استفانو موفق به فتح آن بوده‌اند.

این نسل طلایی که در سه دوره قبلی جام جهانی، از فتح جام محروم بودند حالا فرصت مناسبی پیدا کرده‌اند تا ورق را برگردانند. شاید درخشش مسی در مقابل بایرن مونیخ؛ نوعی گردن کشی مقابل آلمانی‌هایی بود که خاطره خوبی از دیدار با آنها نداشت، اما حالا چند کیلومتر دورتر از ریو دو ژانیرو، باید جام را از چنگ مدعیانی شیلی پویا و برزیل و کلمبیا سرسخت در بیاورند. تا شاید فراموش کنند که در یک قدمی جام جهانی بودند که گوتزه همه چیز را عوض کرد.

«شما بودید که سه گانه می‌خواستید؟ بفرمایید! این شما و این سه جام». مسی این جملات را روز شنبه در حضور هزاران هوادار بارسا فریاد زد. مردم کشورش انتظار زیادی از نابغه خود ندارند؛ تنها قهرمان شدن در شیلی و پایان دادن به 22 سالِ تلخ بدون جام، برای آرژانتینی که در برزیل، تا یک قدمی فتح معتبر‌ترین جام دنیا رفت.

بهترین بازیکن دنیا، فصلی طولانی و سخت را پشت سر گذاشته است. اما حالا زمان استراحت نیست و او باید بیشتر پیش برود تا آلبی سلسته را به قهرمانی جامی که در یک ماه آینده مهیج‌ترین رقابت‌ها در دنیای فوتبال را شامل خواهد شد، برساند.