منبع: Weloba
مترجم: رضا خانجانی / FCBarcelona.ir

مهم‌ترین نکته در مورد خط میانی بارسا این است که ژاوی هرناندز فصل آینده بعد از 17 سال دیگر در این تیم حضور نخواهد داشت. کاپیتان آبی و اناری‌ها تصمیم گرفت پس از زنده کردن فلسفه بارسلونا و تبدیل شدن به مصداقی برای اینکه یک هافبک چگونه باید بازی کند، به عصر اعجاب انگیز خود در نوکمپ پایان دهد. هوش، تکنیک، بازی خوانی، گلزنی، فضاسازی، کنترل بازی و خیلی قابلیت‌های دیگر همگی از توانایی‌های او به شمار می‌روند.

از یاد بردن ژاوی غیر ممکن است و همه سبک منحصربفرد بازی او را به یاد دارند. از لحاظ تجربه، اینیستا با توجه به تجربه و سبک بازی‌اش، جای ژاوی را در خط هافبکی پر خواهد کرد، که با غیبت شماره 6 بارسا، بوسکتس نقشی پر رنگ‌تر در آن خواهد داشت. آردا توران و راکیتیچ تطبیق پذیری و تنوع بیشتری به این خط می‌دهند و رافینیا و سرجی روبرتو سعی خواهند کرد که جایگاهی برای خود پیدا کنند. از یاد نبرید که لئو مسی بیش از پیش در خط هافبک حضور دارد و در حال طی کردن سیر تکاملی خود به عنوان یک بازیکن کامل فوتبال می‌باشد.

گام رو به جلوی اینیستا و بوسکتس

فصل گذشته ژاوی نقش کم اهمیت تری در بازی بارسلونا داشت اما تیم برای آرام کردن جریان بازی به او نیاز داشت. جدا از جذابیت مثلث خط حمله، کم نقص بودن راکیتیچ و سرعت خیره کننده جوردی آلبا، تیم گاهی به آرام کردن و کنترل جریان بازی نیاز دارد. اکنون پس از رفتن ژاوی، اینیستا و بوسکتس وظیفه دارند این آرامش را به میانه زمین منتقل کنند. هر دو با بازی مالکانه آشنا هستند و قطعا می‌دانند چطور باید کنترل بازی را به دست گرفت.

اینیستا فصل گذشته به طور نامنظم بازی کرد و به عنوان رهبر خط میانی نیاز دارد که نظم بیشتری به بازی خود بدهد. او استعداد نابی دارد. اکنون اینیستا باید نقش جدیدی را در تیم به عهده بگیرد و مسئول نقش ارتباطی میان بازیکنان باشد. او باید حمایت بیشتری از بوسکتس درون زمین بکند؛ کسی که ژاوی او را به عنوان جانشین طبیعی خود تعیین کرد و اگر این دو نفر با یکدیگر ترکیب شوند، سبک به وجود آمده در لاماسیا سالها ادامه خواهد یافت.

معجون راكیتیچ و آردا توران

هیچكدام از این دو بازیكن كروات و ترك فوتبالشان در بارسا شكل نگرفته امّا مكمل بسیار خوبی برای شكل دادن سبك بازی دلخواه مربی هستند. این دو برای کم اشتباه‌تر بودن، از بازی مالکانه استفاده می‌کنند. استایل منحصربفرد خود را با قدرت بدنی ترکیب می‌کنند. از دویدن و پاس‌های پیاپی دست نمی‌کشند. در پی تغییرات نسخه جدید بارسا، فصل گذشته شاهد دگرگونی‌های زیادی بودیم که منجر به غیرقابل پیش بینی شدن بازی تیم شده بود.

راکیتیچ کاملا خود را با نیازهای لوئیز انریکه تطبیق داده بود. او در سویا به عنوان مهاجم دوم ایفای نقش می‌کرد اما در بارسا تبدیل به یک هافبک باکس تو باکس شد. در بازی‌های مشابه قادر بود که فضای دنی آلوز را پوشش دهد و در منطقه مربوط به پست مسی بازی کند و یا با فرار از خط میانی گل‌های مهمی به ثمر برساند. آردا نیز با هدف بالا بردن کیفیت منطقه تهاجمی به ترکیب تیم اضافه می‌شود. سبک بازی او با دیگر هافبک‌ها فرق دارد، توانایی حفظ توپ بالایی دارد و می‌تواند شریک مناسبی برای تکمیل مثلث سه گانه "پیکه، ماسکرانو و بوسکتس" باشد. شخصیت مبارزه جویانه او تصمین کننده این خواهد بود که تیم در بازی‌های سخت یک سلاح جدید به دست آورده است.

این در حالی است که رافینیا و سرخی روبرتو آخرین بخت و اقبال‌های خود را برای نشان دادن توانایی‌هایشان به منظور پیدا کردن جایگاه خود در ترکیب تیم امتحان می‌کنند. هافبک برزیلی(رافینیا) همانند سلتای لوئیز انریکه درخشان ظاهر نشد و فقط موفق بود که کیفیت بازی خود را در زمان‌های خاص نشان دهد. هافبک کاتالانی(روبرتو) درخششی که در تیم فوتبال جوانان داشت را نتوانست از خود به نمایش بگذارد جایی که مطمئن‌ترین پست برای او، هافبک دفاعی بود. یا الان یا هرگز!

لحظه مسی!

در حالی که ما بر این باور بودیم که بهترین نسخه مسی را می‌بینیم، مهاجم آرژانتینی در حال پیاده‌سازی یک تئوری بود و سیر تکاملی جدیدی در بازی‌اش نشان داد. او عنوان بهترین پاسور گل را تصاحب کرد و راه گشای خط میانی بارسا در بازی‌های متعدد مقابل حریفان سرسخت بود. ارسال توپ به فضای پشت مدافعین ابداع بزرگی از سوی این بازیکن برای بهره برداری از پتانسیل تهاجمی تیم بود و هنگامی که نزدیک محوطه جریمه می‌رسید، این تهدید برای حریف چند برابر میشد. حریف در این لحظه دچار تردید میشد که آیا او می‌خواهد به سمت دروازه شوت بزند یا برای هم‌تیمی‌هایش موقعیت گل ایجاد کند.

تغییر تاکتیکی لوئیز انریکه با قرار دادن سوارز به عنوان مهاجم شماره 9 و مسی در سمت راست به معنای آغاز بهترین بارسای دوران اخیر بوده است. با این کار مهاجم آرژانتینی بر خلاف گذشته که بیشتر به عنوان یک تمام کننده حضور داشت، وظیفه طراحی و بازیسازی بیشتری بر عهده داشت. خواهیم دید که مسی چگونه به روند تکامل خود ادامه می‌دهد زیرا او غیرقابل پیش بینی است. اما نمیتوانیم از این نكته بگذریم که اگر او دور از محوطه جریمه احساس خوبی از کنترل بازی داشته باشد، می‌تواند پایانی به خوبی ژاوی در دوران ورزشی‌اش تجربه کند.

چالش‌های بارسا 2015/16 (بخش اول)؛ لوییز انریکه
چالش‌های بارسا 2015/16 (بخش دوم)؛ خط دفاعی