منبع: Grup14
مترجم: مبینا پولایی / FCBarcelona.ir

همانطور که به یاد دارید در دقایق ابتدایی بازی بارسلونا و لاس پالماس بود که فوق ستاره آرژانتینی کاتالان‌ها پیش از به پایان رساندن اولین حرکت نمایشی خود دچار مصدومیت شد، البته این مصدومیت در ابتدا خیلی جدی به نظر نمی‌رسید؛ به گونه‌ای که حتی پس از اتمام کار تیم پزشکی بارسا در گوشه زمین، او چند دقیقه‌ای بازی کرد و بعد از آن در کمال نا امیدی و تاسف بر زمین تکیه زد و بازوبند کاپیتانی خود را در آورد! لحظه‌ای که پلک تمام آبی اناری‌ها برای چند ثانیه بسته ماند، نفس همه آنها در سینه حبس و آهی اندوهناک از اعماق وجودشان بلند شد!

خب این حادثه ناگوار زمان محدودی دارد و میتوانیم مسی را بعد از دو ماه دوباره پا به توپ ببینیم و از بازی زیبای او لذت ببریم. اما بیایید لحظه‌ای به اتفاقی ناگوار‌تر از این نیز بیندیشیم! اتفاقی که می‌تواند همه ما را برای همیشه از دیدن عملکرد درخشان او منع کند . قطعا زمانی که لئو مسی از فوتبال خداحافظی کند این ورزش کاملا متفاوت به نظر خواهد رسید و دچار خلاء بزرگی خواهد شد.

آن روز است که غم و اندوه همه جا ر فرا می‌گیرد. شاید بتوان پارچه‌های مشکی که نصب نشده‌اند را هم دید! روزی که دستی قلب دنیای فوتبال را نشانه گرفته، تیری را خلاص کرده و آن پاره خواهد کرد.

روزی که لئو خود را بازنشسته کند، دیدگاه خیلی از فوتبال دوستان نسبت به این سرگرمی و رشته ورزشی تغییر خواهد کرد و شاید بعضی از آن‌ها خود را برای همیشه از دیدن فوتبال محروم کنند، چرا که حتی تصور فراموش شدن این روز‌های خوبی که با بازی این اعجوبه شاد می‌شویم و نیز ندیدن مجدد مهارت‌های مسی در قاب تلویزیون و ورزشگاه‌های جهان سخت و طاقت فرسا است. با این حال همه ما میدانیم در آینده‌ای نزدیک این اتفاق خواهد افتاد و امیدواری دادن به اینکه او هیچگاه فوتبال را ترک نخواهد کرد کاملا بیهوده است. مسی که نمی‌تواند تا ابد در زمین فوتبال بدود! پس تحقق یافتن این رویای کاملا بعید و غیر ممکن است...

یکسال هم نمی‌شود که ژاوی بارسا را به مقصد السد قطر ترک گفته، آن خداحافظی هم برای همه ما گران تمام شد و مسی نیز یکی از همین روز‌ها این کار را خواهد کرد؛ تنها با این تفاوت که او قطعا خود را در نیوکمپ بازنشسته خواهد کرد - البته در رابطه با رویداد‌های فوتبالی هیچگاه قطعا وجود ندارد و احتمال رخ دادن اتفاقات غیر منتظره زیادی وجود دارد اما با توجه به تعصب فراوان مسی به بارسلونا شاید بتوان برای این فرضیه از لفظ "قطعا" استفاده کرد -. سرنوشت به این فکر نمی‌کند که این رویداد برای چه کسانی سخت - و حتی برای چه کسانی خوشایند - است، خواه یا ناخواه این رویداد پیش خواهد آمد! در این قسمت فوتبال - خداحافظی کردن بازیکنان - و یا هر وررش دیگری، شک و تردیدی وجود ندارد.

زمانی که مسی در زمین حضور ندارد، توپ فوتبال همانند کودک یتیمی است که با نگاه‌های ملتمسانه خود از هر کسی می‌خواهد تا او را در آغوش گیرد و مهر محبت نثارش کند. شاید توپ‌های نیوکمپ اولین کسانی باشند که بعد از خداحافظی مسی - کسی که بیشتر از هر بازیکن دیگری آن‌ها را دوست دارد - اشک‌هایشان جاری شود و بهانه‌گیری را آغاز کنند. قطعا این اشک‌ها فراوان‌تر از اشکهایی خواهند بود که بعد از رفتن ژاوی، رونالدینیو، پویول و... ریخته شد.

خداحافظی مسی، خداحافظی سختی خواهد بود که هیچگاه عادی نخواهد شد و هیچ کس و هیچ چیز نمی‌تواند آن را بپذیرد! زمانی که مسی دیگر نتواند با عمل در میدان از تکنیک‌های خود سخن بگوید، زمانی که مجبور شود در کنار زمین بایستد و دستور دهد و حتی زمانی هم که بتواند بازیکن‌هایی در سطح خود پرورش دهد (هرچند که این امری تقریبا غیر ممکن است) باز هم خاطرات ما را به گذشته خواهند برد و این روز‌های خوب را برایمان یادآوری خواهند کرد که به طبع بغض در گلوی هر مسی دوستی رسوب خواهد کرد.

به نظر شما کسی که با هر حرکت تماشایی خود میلیون‌ها هوادار را در سرار دنیا از جای خود بلند می‌کند، بعد از ترک مستطیل سبز فوتبال برای همیشه، چه بر سر آن‌ها خواهد آورد؟! حتی قوی‌ترین و منطقی‌ترین این افراد نیز ضربه سختی خواهند خورد. البته که ممکن است بعضی‌ها دست به دامن فال قهوه و یک سری خرافات شوند تا بلکه خود را راضی کنند بازیکنی همانند مسی مجددا ظهور خواهد کرد، اما همه ما میدانیم و خواهیم دانست که با این کار‌های تنها خود را گول می‌زنیم و هیچ شبه مسی وجود نداشته، نداره و نخواهد داشت!

به امید بهبودی و بازگشت هر چه سریع‌تر او و نیز پایان داستان مصدومیت‌های سلسله وار بارسا!