منبع: Weloba
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

بارسلونا باشگاه خوش شانسی است. داشتن دو تن از بهترین‌های جهان فوتبال، در بهترین سال‌های فوتبالی خود، یک شانس بزرگ محسوب می‌شود؛ شانسی که بارسا را به بهترین تیم دنیا در دهه اخیر تبدیل کرد و آن‌ها را در کنار بهترین تیم‌های تاریخ فوتبال قرار داد.

رونالدینیو و مسی، در 11 سال اخیر، مجموعا شش بار عنوان بهترین بازیکن سال را از آن خود کرده‌اند، دستاوردی بزرگ، که هنگامی برای بارسایی‌ها معنی پیدا می‌کند که مشخص می‌شود آن‌ها این شش عنوان را در حالی که پیراهن بارسا را به تن می‌کرده‌اند، به دست آوردند. رونالدینیو عصر سلطه کاتالونیا بر اروپا را آغاز کرد، و مسی آن تیم را به ارتشی غیر قابل مهار، که امروزه با قدرت بر قله اروپا ایستاده است، تبدیل کرد.

در حالی که رونالدینیو این ماشین پیروزی را به راه انداخت، مسی با نمایش‌ها و رکوردهای غیر قابل تکرار خود، به آن شتاب بخشید، و نتیجه همکاری این دو ستاره اهل آمریکای جنوبی، چنان قرن 21 را برای بارسا پر افتخار کرد که به جرأت می‌توان این تیم را، بهترین تیم قرن حاضر نامید. حتی با توجه به سلطه با قدرت، و طولانی این بارسا، پُر بیراه نیست اگر آن‌ها را بهترین تیم تاریخ بنامیم.

با نگاهی به دهه گذشته، مثالی واضح از تمدید یک سلطه به ما خواهد داد؛ جایی که روزهای موفق بارسا با رونالدینیو، بلافاصله با یک مسی همیشه آماده، و حتی قاطع‌تر از گذشته، ادامه پیدا کرد. حتی اگر بگوییم سلطه بارسا در دهه گذشته، بدون مسی و رونالدینیو نمی‌توانست تا این اندازه قاطع باشد، نظری قابل تأمل داده‌ایم.

در زیر به بررسی پنج نکته که ثابت می‌کند رونالدینیو تأثیری به سزا در تبدیل شدن مسی به یکی از بهترین بازیکنان تاریخ داشته است، می‌پردازیم. تأثیری که در نهایت به یک دوره پر از افتخار و عنوان برای بارسا، منجر شد.

1. فاکتور فروتنی

در حالی که مسی در سال 2005 راه خود را برای رسیدن به تیم نخست بارسا هموار می‌کرد، رونالدینیو برند جهانی بارسا محسوب می‌شود و در دنیا نظیر نداشت. بلافاصله پس از کسب عنوان مرد سال فوتبال جهان، رونالدینیو به همراه هم‌تیمی‌هایش، دومین قهرمانی اروپای بارسا، در تاریخ این باشگاه را رقم زدند، و در آن روزها، دنیا زیر پاهای رونالدینیو قرار داشت! در همان زمان، مسی به تیم نخست دعوت می‌شد، و با نمایش‌های پیشینش، انتظارات بسیاری از او می‌رفت.

زمانی که او نیاز به مکانی در رختکن تیم داشت، این رونالدینیو، بهترین بازیکن وقتِ دنیا بود که به مسی گفت در کنار او قرار بگیرد. مسی در این باره می‌گوید: «کسانی که از تیم ب به رختکن تیم نخست می‌آمدند، در قسمتی جداگانه قرار می‌گرفتند. رختکن حالت U شکل داشت و ما در قسمت جلویی بودیم. زمانی رسید که به من گفته شد باید جای خود را تغییر دهم و نیاز نیست که در قسمتی جداگانه از تیم اصلی بنشینم. بسیار احساس راحتی می‌کردم از اینکه آن‌ها چطور به من اجازه دادند در کنارشان قرار بگیرم؛ نه فقط رونی (رونالدینیو)، بلکه همه بازیکنان تیم».

قرار گرفتن در کنار بهترین بازیکن دنیا در آن دوران، قطعا تأثیری به سزا بر مسی جوان گذاشته است، اما این حقیقت که به مسی گفته شد چنین کاری انجام دهد، خود سبب شد تا او در باشگاه احساس راحتی کند و با اعتماد به نفس بیشتری در کنار ستاره‌های آن روزهای باشگاه، قرار بگیرد.

2. گرفتن انگیزه از بهترین‌ها

شانس تشویق شدن توسط بازیکنانی مانند رونالدینیو و دکو، برای یک بازیکن جوان، چیز کمی نیست، و مسی، از همان روزهای ابتدایی حضورش در بارسا، از چنین شانسی برخوردار بوده است. این انگیزه‌ای که از سوی بهترین‌ها به مسی داده شد، یکی از دلایل بسیاری است که چطور آن نوجوان، امروزه تبدیل به بهترین بازیکن دنیا شده است.

مسی می‌گوید: «یکی از رختکن‌های خالی، در بخشی قرار داشت که رونالدینیو، دکو و موتا در آن حضور داشتند و به من گفته شد که باید در کنار آن‌ها بنشینم. من گفتم نه، و همان زمان بود که رونالدینیو به من گفت باید در کنارش قرار بگیرم. آن‌ها استقبال خارق العاده‌ای از من در رختکن داشتند. در آن مقطع، حضور در رختکن برای بازیکنان جوان اصلا ساده نبود، اما آن‌ها همه چیز را برای من آسان کردند».

مسی به طور قطع اضطراب بسیاری از حضور در تیم نخست داشت، اما این اضطراب با حضور دکو و رونالدینیو و رفتار گرم آن‌ها، کمرنگ شد و او به راحتی در تیم جای خود را پیدا کرد.

3. دوستی فوق‌العاده

دوستی مسی و رونالدینیو، در زمان‌های مختلف، خود را به عنوان یک دوستی محکم، معرفی کرده است. تصویری جذاب از آن‌ها پس از نیمه نهایی المپیک 2008، که یکدیگر را در آغوش گرفته‌اند، تصویری است که در تیزرهای مختلف المپیکی، بارها از آن استفاده شده است.

وقتی رونالدینیو در سال 2008 باشگاه را ترک کرد، او میراثی را برای مسی بر جای گذاشت تا ادامه داده شود، دستور العملی برای موفقیت، که به خوبی توسط مسی ادامه پیدا کرد، و به شدت نیز توسط او تحت الشعاع قرار گرفت. مرد برزیلی بعد‌ها در مورد مسی گفت: «او اصلا انسان پیچیده‌ای نیست و بسیار آرام است. او در رختکن در کنار من قرار گرفت و ما این شانس را داشتیم که یک دوستی فوق‌العاده را آغاز کنیم. او واقعا مرد بزرگی است».

با وجود اختلاف سنی هفت ساله بین دو بازیکن، رونالدینیو به خوبی دوستی با مسی را پذیرفت و این چنین سطحی از نزدیکی به رونالدینیو، که آن روزها بدون شک بهترین بازیکن دنیا بود، یکی از مهمترین قدم‌های موفقیت در دوران بازیگری مسی بوده است.

4. به ارث گذاشتن شماره 10

همیشه اینطور نیست که یک دوره موفقیت آمیز، حتما توسط دوره پیشین خود جهت یافته باشد، اما اینکه مسی موفق شد به اسطوره‌ای حتی بزرگتر از رونالدینیو در تاریخ باشگاه تبدیل شود، تأثیر زیادی از ذهنیتی که از رونالدینیو در باشگاه، و حتی در ذهن مسی داشته، گرفته است و باعث شد مسی به خوبی پا در مسیری که رونالدینیو روزی آن را طی کرد، بگذارد.

در زمان حضور رونالدینیو در باشگاه، مسی ابتدا پیراهن شماره 30، و سپس پیراهن شماره 19 را به تن می‌کرد، که شماره‌هایی نه چندان مرسوم برای بازیکنان حرفه‌ای محسوب می‌شود. و یکی از مهمترین دلایلی که مسی پیراهن شماره 10 معروف بارسا را به تن کرد، رونالدینیو بود که در ذهن خود می‌دانست چه کسی باید جانشین او شود.

مسی در مورد چگونگی دریافت پیراهن شماره 10 می‌گوید: «چند ماه پیش از اینکه رونالدینیو بارسا را ترک کند، پیش من آمد و گفت که می‌خواهد از باشگاه برود و من باید پس از او شماره ده تیم را به تن کنم». به زبان ساده، رونالدینیو پیراهن شماره ده را به مسی داد تا او به بهترین بازیکن جهان تبدیل شود، و مسی به خوبی از پس این کار بر آمد.

5. احترام دو طرفه

احترام دو طرفه زمانی در فوتبال مطرح می‌شود که درک تکنیکی دو بازیکن و بیان احساسات میان آن‌ها از اولویت بالاتری برخوردار باشند. اما آن چه میان رونالدینیو و مسی رخ داد، رابطه‌ای بود از احترامی دو طرفه و مشترک. احترامی که سبب به وجود آمدن دو عصر سرنوشت ساز در تاریخ بارسا شد.

رونالدینیو این میراث را به وجود آورد و مسی آن را به قله‌های غیر قابل تصوری رساند. این حقیقت که مسی به جرأت بهترین بازیکن تاریخ است، تا حد زیادی مدیون تأثیری است که رونالدینیو بر این بازیکن داشته است. بدون حضور رونالدینیو به عنوان یک الهام بخش و الگو، شاید مسی نمی‌توانست به اسطوره‌ای که این روزها می‌شناسیم، تبدیل شود.