سعید ایمنی / FCBarcelona.ir

سرانجام لاروماردا نیز فتح شد و بارسا توانست در زمین حریفی که همواره در خانه‌اش خطرناک و زهردار بود، به یک پیروزی بسیار ارزشمند دست یابد. این پیروزی، بی‌تردید برای کسانی که بازی را ندیده و از استرس کشنده 10 دقیقه پایانی دور مانده باشند، بسیار دلچسب‌تر نیز به نظر می‌رسد.

در شرایطی که تیم متزلزل و پر نوسان مادرید، پس از پیروزی عجیب و مشکوک 7 بر 0 در زمین خودی، بازی برده را در زمین بتیس واگذار کرد، بارسا با روحیه‌ای مضاعف وارد زمین شد. روحیه‌ای که با اضطراب همراه بود و این به خوبی در ساق‌های مردان بارسا دیده می‌شد.


بارسا بازی را مسلط‌تر از آنچه انتظار می‌رفت، آغاز کرد و در نیمه اول چیزی در حدود دو سوم مالکیت توپ را در اختیار داشت. در این نیمه، فرصت‌های خوبی برای گلزنی بدست آمد که مهمترین آنها تک به تک شدن جیوانی دوس سانتوس با دروازبان حریف بود که اگر این ستاره جوان کمی از خود گذشتگی نشان می‌داد، تیری آنری می‌توانست خیلی زود بارسا را پیش بیاندازد. کسی که چند دقیقه بعد، روی پاس بسیار عالی دکو، موفق شد یک سوپر گل را به یاد دوران جوانی‌اش به ثمر برساند.

زاراگوزا در نیمه اول، حرف چندانی برای گفتن نداشت. تنها یک غفلت، سبب شد یک ضد حمله برای این تیم ایجاد شود که اولیویرا با زیرکی توانست یک پنالتی را بدست آورد، در شرایطی که بدون شک مارکز خطایی بر روی او مرتکب نشده بود. این پنالتی نادرست، توسط دیگو میلیتو به آسمان کوبیده شد تا دروازه بارسا بسته باقی بماند.

نیمه دوم، با بازگشت زاراگوزا به بازی تهاجمی همراه بود. چیزی که با بازی ضعیف خط دفاعی بارسا، به خصوص در مورد توپ‌هایی که در عمق دفاع ارسال می‌شد، همراه بود و به نظر می‌رسید که رافا مارکز، در روز خوب خود نباشد. سرانجام در شرایطی که والدس موقعیت تک به تکی را از دیگو میلیتو گرفت، چند دقیقه بعد، این بار مغلوب ضربه اولیویرایی شد که به خوبی در عمق دفاع بارسا نفوذ کرده بود، و بازی به تساوی کشیده شد.

خط حمله بارسا، در شبی که مسی بسیار کمتر از حد انتظار بود و جیو نیز کار خاصی را در سمت چپ انجام نمی‌داد، کم فروغ‌تر از حد انتظار بود. در نهایت ریکارد، هر دوی این بازیکنان را بیرون کشید و با ورود رونالدینیو و بویان به جای آنها، طراوت تازه‌ای به خط حمله بارسا افزوده شد.

چند شوت از راه دور دکو، به شکل خطرناکی از روی دروازه زاراگوزا به بیرون رفت. چند دقیقه بعد، تیری آنری، پاس خوب رونالدینیو را از بالای دروازه به بیرون زد. درست در لحظاتی که به نظر می‌رسید، بارسا برای گلزنی به قدر کافی خوش شانس نیست، مدافع زاراگوزا با کنترل توپ توسط بازویش در محوطه جریمه، به کمک بارسا شتافت و از یک توپ مرده، یک پنالتی برای بارسا بدست آمد.

رونالدینیو پشت یکی از سخت‌ترین ضربات پنالتی زندگی ورزشی‌اش ایستاد. ضربه‌ای که گل نشدنش، می‌توانست همه چیز را بر سر او خراب کند. اما در شرایطی که احتمالا بسیاری از هواداران بارسا، چشمان خود را در هنگام زدن ضربه بسته بودند، ستاره برزیلی با اعتماد به نفس بالای خود، توپ را خلاف حرکت سانچز به تور دروازه چسباند، تا سرود قهرمانی بار دیگر از دور دست‌ها، به گوش هواداران بارسا برسد.

در لحظات پایانی بازی، رونالدینیو می‌توانست روی ارسال زیبای پویول، کار را پیش از سوت پایان بازی تمام کند، اما کنترل خوب و ضربه کم دقت او، با اختلاف ناچیز از کنار دروازه به بیرون رفت. لحظات پایانی بازی، با خطاهایی که پشت محوطه برای زاراگوزا بدست می‌آمد، بسیار ملتهب و نگران کننده بود، اما سرانجام بارسا موفق شد 3 امتیاز بسیار ارزشمند را از لاروماردا با خود به خانه بیاورد، و با انگیزه‌ای مضاعف، به دیدار سلتیک در لیگ قهرمانان برود.