منبع: Weloba
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

اگرچه بارسا امشب در دور رفت مرحله نیمه نهایی جام حذفی، به مصاف حریف خطرناکی به نام والنسیا می‌رود، اما خفاش‌ها در این فصل به شدت درگیر موانعشان برای بازیابی قدرت فصل گذشته‌شان بوده‌اند.

اگر این دو تیم فصل قبل در این مرحله به هم بر می‌خوردند، یک فینال زود هنگام رخ داده بود، اما در این فصل، والنسیا بیشتر در تلاش برای بازیابی فرم از دست رفته فصل قبل، و به وجود آوردن نواری هر چند کوتاه از پیروزی است. تغییرات بازیکنان و مربی، اتفاقاتی بوده که برای والنسیا نسبت به فصل گذشته رخ داده است؛ اما چه عناصری می‌توانند این موقعیت حساس را شرح دهند؟ آیا واقعا والنسیا می‌تواند برای بارسا خطرساز شود؟! در زیر به بررسی این سوالات خواهیم پرداخت.

از زمان پیوستن گری نویل به والنسیا، او موفق نشده است آن چنان که انتظار می‌رفت، اوضاع این تیم را تغییر دهد. او احتمالا تصور می‌کرد که تجربیات نه چندان زیادش - او در حال حاضر به عنوان دستیار روی هاجسون در تیم ملی انگلیس فعالیت می‌کند - و فاصله کمی که از لحاظ سنی با بازیکنان تیمش دارد، می‌تواند قدرتی را به والنسیا اضافه کند تا این تیم حداقل یک سهمیه اروپایی در پایان فصل، گرفته باشد. اما به جای آن، سرمربی انگلیسی امیدوار است که فصل را در نیمه بالایی جدول به پایان برساند و خود را از منطقه خطر رهایی بخشد؛ چیزی که می‌تواند اعتبارش را به عنوان یک مربی تازه کار، نابود کند! با 4 پیروزی در 14 بازی (4 برد که همه‌اش در جام حذفی بوده است، 6 تساوی و 4 باخت)، نویل نیاز شدیدی به کسب نتیجه دارد. به نظر می‌رسد جام حذفی تنها رقابتی ست که او در آن خوش شانسی کافی برای کسب پیروزی را داراست. این مسئله مهمترین خطر را متوجه بارسا می‌کند؛ زیرا کاتالان‌ها مجبور نیستند تمام توجه خود را، به دلیل کسب نتایج ضعیف در رقابتی دیگر، روی یک رقابت خاص بگذارند!

شانس!

بزرگترین تیم‌ها، بزرگترین بازیکن‌ها را دارند؛ و البته کمی شانس، که بتوانند یک بازی را در بیاورند و یک امتیاز را تبدیل به سه امتیاز کنند. این مهمترین تفاوت بارسا و والنسیا در دیدار امشب است. گری نویل ترکیب بسیار خوبی در اختیار دارد: فقولیِ الجزایری، نگردو، خوزه لوییس گایا، دنی پارخو، پاکو آلکاسر، انزو پرز و پابلو پیاتی. و البته از یادمان نرود که آن‌ها چند روز پیش، دنیس چریشف، هافبک بسیار بسیار معروف رئال مادرید (خصوصا در کادیز!) را به صورت قرضی به خدمت گرفته‌اند. با این ترکیبِ نسبتا عالی، انتظار می‌رفت که آن‌ها جایی بین رده چهارم تا هشتم لیگ، و 16 تیم برتر لیگ قهرمانان اروپا باشند؛ اما متاسفانه برای آن‌ها، این مسئله آن چنان که باید طبق نقشه پیش نرفته است: حضور در جایگاه دوازدهم جدول و همچنین مصاف با راپید وین برای صعود به جمع 16 تیم پایانی لیگ اروپا؛ که نه برای مدیران باشگاه مناسب است، و نه برای هواداران، مطلوب!

اگرچه اساس کار خوب است، آن‌ها همچنان آنقدر خوب نیستند که بتوانند از پس هر سه روز یک بازی، بر بیایند. با وجود حضورشان در جام حذفی، مرحله یک شانزدهم نهایی لیگ اروپا، و نواری از بازی‌های سخت در لالیگا، خستگی فاکتوری است که راه فراری از آن وجود ندارد: به عنوان یک نتیجه بی‌رحمانه، اعتماد به نفس تیم به شدت پایین می‌آید، و نتایج خوب، سخت و سخت‌تر از قبل بدست می‌آیند و حفظ می‌شوند.

رقابتی متفاوت

به همین دلیل است که گری نویل به جام حذفی به عنوان راهی برای فرار از این همه مشکلات تاکتیکی و روانی که تیمش با آن‌ها روبروست، نگاه می‌کند. این مسئله را خود او هم، در کنفرانس پیش از این بازی اعلام کرد: «ما چاره‌ای جز رقابت نداریم. ظاهرا شانسی که من در رقابت‌های لالیگا نداشته‌ام، مرا در جام حذفی همراهی می‌کند. ما همه از قدرت حریفمان آگاهیم، اما بازیکنان من برای حضور در چنین مصاف‌هایی ساخته شده‌اند». به طور قطع، والنسیا معمولا از آنچه در مقابل تیم‌های قدرتمند‌تر نشان می‌دهد، ضعیف‌تر است. برای مثال، آن‌ها در مقابل غول‌های اسپانیا، یعنی بارسا و رئال، به ترتیب در مستایا به تساوی 2-2 و 1-1 رسیدند. اگرچه دیدار این تیم مقابل اتلتیکو در ویسنته کالدرون، که پیش از حضور نویل روی نیمکت این تیم انجام شد، 2-1 به سود تیم مادریدی خاتمه یافت. اما والنسیا مقابل تیم‌های بزرگ، همان والنسیا نیست. بازیکنان تمرکز خود را در این دیدارها به شدت حفظ می‌کنند و بهترین نمایش‌هایشان را انجام می‌دهند.

تأثیر مستایا!

وقتی آن‌ها در خانه بازی می‌کنند، اوضاع کاملا متفاوت است. جَو متفاوت است، و روحیه جنگندگی آن‌ها نیز، به همین ترتیب. هیچ تیمی پا به مستایا نمی‌گذارد مگر قبل از خروج، به حد بضاعتش مورد آزار قرار گرفته باشد! امتیاز گرفتن از آنجا عملیاتی خطرناک است، و با عنصری که نمی‌شود جز شانس نام دیگری بر آن نهاد، دیدار برگشت دو تیم، در مستایا برگزار خواهد شد. این بدین معناست که اگر آن‌ها بتوانند تمرکز خود را در نیوکمپ حفظ کنند و مسحور جادوی MSN نشوند، می‌توانند به دیدار برگشت خوشبینانه نگاه کنند، و کار بزرگِ عبور از بارسا برای رسیدن به اولین فینالشان بعد سال 2008 را، انجام دهند. یک نکته آماری، این تئوری را تأیید می‌کند: پیش از شکست خانگی نسبتا اتفاقی‌شان مقابل خیخون در هفته گذشته با نتیجه 0-1، آن‌ها بیش از یک سال در مستایا شکست نخورده بودند؛ که نشان دهنده تعصبی ست که خفاش‌ها برای دفاع از حیثیت ورزشگاهشان دارند. این اندازه نزدیک بودنِ والنسیا به فینالی که می‌تواند فصل آن‌ها را نجات دهد، اوضاع را برای بارسا کمی سخت می‌کند.

انریکه همه این‌ها را می‌داند؛ بازی امشب در نیوکمپ، به هیچ وجه برای مشخص کردن فینالیست رقابت‌های این فصل جام حذفی، آسان نیست. اگرچه والنسیا از لحاظ فیزیکی و روانی در فرم خوبی به سر نمی‌برد، آن‌ها تلاش می‌کنند تا به کمک تازه نفس‌هایی چون چریشف و سیکوییرا (مدافع چپ سابق اتلتیکو) دیدار امشب را در حالی به پایان برسانند که رویایشان برای صعود به فینال، از بین نرفته باشد. این دیدار، محک بسیار خوبی برای لوچو و شاگردانش است.