منبع: Grup14
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

در پی ادامه پیدا کردن پرونده بحث برانگیز انتقال نیمار، او، پدرش، و باشگاه بارسلونا در دادگاه حاضر شدند.

روز دوشنبه، جوزف ماریا بارتومئو، رئیس فعلی باشگاه، ساندرو راسل، رئیس پیشین باشگاه، و ایگناسیو مستره، مدیر عامل باشگاه (که نماینده حقوقی باشگاه در این دادگاه محسوب می‌شد)، اظهارات خود را در دادگاه ملی، در پی شکایت شرکت DIS، که یک شرکت سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود و بخشی از درآمد‌های ورزشی نیمار را در زمان حضور این بازیکن در سانتوس، در اختیار داشت، بیان کردند.

بعد از ظهر همان روز، باشگاه در بیانیه‌ای اعلام کرد: «چقدر خوب است که توانستیم مسائل مربوط به انتقال نیمار را توضیح دهیم».

رئیس سابق و فعلی باشگاه، تنها یک ساعت و نیم در دادگاه حضور داشتند و به بیان همان اظهاراتی که در جریان تحقیقات مسائل مالی این انتقال بیان داشته بودند، پرداختند. در آن اظهارات - که توسط ساندرو راسل و بارتومئو در تابستان 2014 و در نزد قاضی ساندرو راز، که هم اکنون جایگاهش را به قاضی دلاماتا داده است، بیان شد - ادعا کردند که باشگاه در جریان انتقال مهاجم برزیلی، خطایی انجام نداده و کاملا راه درستی در این مسئله پیش گرفته است.

جوزپ ویوس، سخنگوی باشگاه، این ادعا که راسل و بارتومئو از پاسخ دادن به سوالات در نزد قاضی سر باز زده‌اند، را دروغ خواند: «اینکه بارتومئو و راسل از پاسخ به سوالات خودداری کرده‌اند، حقیقت ندارد. هر دو پاسخگوی سوالات بوده‌اند، اما به این طریق که به تأیید اظهارات مفصلی که پیش از این در همین دادگاه، و پیش روی همین دادستان و در ارتباط با همین مسئله بیان کرده بودند، اکتفا کردند».

ویوس در پایان گفت: «ما آرام هستیم و اطمینان داریم عدالت برقرار خواهد شد. در انجام مسائل، کارها را به درستی پیش بردیم».

مستره، مدیر عامل باشگاه که در سال 2013 در این پُست حضور نداشت، در بیاناتی کامل اظهار داشت که تمامی قرارداد‌های به امضا رسیده، قانونی بوده‌اند. باشگاه در گزارشی از صحبت‌های مستره، اعلام داشت: «او در صحبت‌هایی که سه ساعت به طول انجامید، اظهار داشت که تمامی قرارداد‌های به امضا رسیده به بازیکنان، تشریفات و مراحل خود را به درستی هر چه تمام‌تر طی کردند و اینکه این ضوابط برای انتقال مذکور نیز، به طور کامل اعمال شده است».

طبق منابع متصل با El Confidencial، مستره توضیح داد که قرارداد در سال 2011 به امضا رسید، و در آن، دو باشگاه با پرداخت جریمه نقدی 40 میلیون یورویی برای حالاتی که بازیکن در تابستان 2014 به هر نحوی به بارسا منتقل نشود، و باشگاه برزیلی پیشنهادات دیگر باشگاه‌ها را بررسی کرده و به صورت بالقوه به آن‌ها علاقه نشان دهد، موافقت نمودند. اما این بند از قرارداد، تنها برای اطمینان حاصل کردن از حفظ حقوق دو باشگاه در جریان این انتقال بوده است.

مستره اظهار داشت که نیمار تنها می‌خواست که برای باسلونا به میدان برود و پیش از آن پیشنهاد 100 میلیون یورویی رئال مادرید را رد کرده بود. با وجود قراردادهای صورت گرفته، بارسلونا به دلایل ورزشی، تصمیم به انتقال نیمار، یک سال پیش از موعد تعیین شده در قرارداد گرفت. و این بدین معنا بود که آن‌ها موظف بودند 17 میلیون یورو به باشگاه برزیلی پرداخت کنند.

مستره سپس ادامه داد که نیمار به مادرید نرفت، زیرا نمی‌خواست برای آن‌ها بازی کند، نه به این دلیل که توسط بارسلونا گرفته شده بود! با وجود اینکه پیشنهاد تیم مادریدی از نقطه نظر مالی، جایگاه بهتری داشت.

او همچنین ادعاها در مورد اینکه دو بازی دوستانه تعیین شده در قرارداد بین بارسا و سانتوس صحت ندارد را، رد کرد و اعلام داشت که یکی از آن‌ها پیش از این در جام خوان گمپر سال 2013 انجام گرفته است. و دیگری به این دلیل که باشگاه سانتوس به هیچ یک از فکس‌های باشگاه بارسلونا مبنی بر تعیین تاریخی مناسب برای این دیدار پاسخ نداده، هنوز برنامه ریزی نشده است. بازی تا تابستان 2018، که قرارداد نیمار با بارسا به اتمام می‌رسد، همچنان می‌تواند برگزار شود.

مستره همچنین در رابطه قراردادی که بر حق بارسا برای به خدمت گرفتن سه بازیکن جوان سانتوس دلالت می‌کرد، اینطور گفت که دو تن از آن‌ها زمانی به بارسا پیشنهاد شدند که سانتوس را ترک کرده بودند، و همچنین دیگر در برنامه‌های باشگاه جایی نداشتند، در حالی که بازیکن سوم همچنان در سانتوس است و هم اکنون نیز تحت نظر استعداد یاب‌های باشگاه است.

گزارشی که باشگاه منتشر کرد، همچنین اشاره داشت: «این نخستین باری ست که باشگاه بارسلونا به عنوان یک شخصیت حقوقی به دادگاه ملی فراخوانده می‌شود». به این معنا که آن‌ها یک بار در هنگام جریان داشتن پرونده مالی، خواسته بودند که به این موضوع هم رسیدگی شود، اما درخواست آن‌ها رد شده بود: «باشگاه سپس این درخواست را برای دادگاه استانی بارسلونا ارسال کرد، که همچنان به آن پاسخی داده نشده است».

در همان روز، دادگاه صحبت‌های نماینده تیم فوتبال سانتوس، فاتیما کریستینا بوناسا، که اظهار داشت با توجه به روندی که این انتقال طی کرده است، باشگاه برزیلی حس می‌کند که از آن‌ها کلاه برداری شده است. بنا به گزارشات، در اظهاراتی که شش ساعت به طول انجامید، بوناسا ادعا کرد که نیمار به طور کامل در جریان انتقال قرار داشته، زیرا او در سن قانونی به سر می‌برده و می‌دانست که قراردادش با سانتوس چگونه است. اما او اصرار داشت که هر چه زودتر به بارسلونا بپیوندد و به همین دلیل باشگاه سانتوس چاره‌ای جز قبول 17.1 میلیون یورو نداشت.

او توضیح داد که به دلیل وجود "قانون پله" در برزیل، انتقال‌ها توسط بازیکنان انتخاب می‌شوند و به این ترتیب باشگاه‌ها موظفند اجازه بازیکنان را برای انجام مذاکرات با باشگاه‌ها، داشته باشند. بوناسا همچنین اظهار داشت که بعد از مشخص شدن نتیجه تحقیقات در اسپانیا، نمایندگان سانتوس متوجه شدند که نیمار اصرار به رفتن به بارسا و نه هیچ باشگاه دیگری را داشته است.

سه شنبه، این بار نوبت نیمار و پدرش بود که در دادگاه حاضر شوند. او رأس ساعت 16 به وقت محلی، از هواپیمای شخصی‌ای که او را به مادرید رسانده بود، پیاده شد و با ماشینی که به دنبالش آمده بود، به همراه پدرش، وکیلانش و سخنگوی باشگاه بارسلونا، جوزپ ویوس، چند دقیقه قبل از زمان تعیین شده در دادگاه حاضر شد. او حدود یک ساعت و نیم بعد در حالی دادگاه را ترک کرد که پدرش اظهار داشت که نیمار به طور کامل از جریانات انتقالش بی‌خبر بوده و تمام مسئولیت‌ها، به عهده او [پدرش] بوده است. ضمن اینکه هیچ تردیدی در قانونی بودن انتقال پسرش به بارسلونا ندارد.

مادر نیمار، که او هم در طول این بررسی‌ها مورد بازجویی قرار گرفته بود، در مادرید حضور نداشت، بنابراین قرار شد که او با توجه به روابط قضایی که بین دو کشور برقرار است، اظهاراتش را در برزیل بیان کند.

نیمار در زمان ورود و خروجش به - و از - دادگاه، کاملا آرام به نظر می‌رسید، و همچنین از دادن امضا و عکس انداختن با هوادارانی که در جلوی دادگاه، با وجود حضور نیروهای پلیس جمع شده بودند، خودداری کرد. او ابتدا قرار بود ساعت 10 صبح به وقت محلی در دادگاه حاضر شود، اما به درخواست یکی از وکیلان که در آن زمان در جلسه دیگری حضور داشت، زمان حضور او به تعویق افتاد.

بازیکن برزیلی در نزد قاضی اظهار داشت که تنها می‌خواسته برای بارسا بازی کند و از جریانات و جزئیات قراردادش به هیچ وجه آگاه نبوده است. طبق گزارشات El Confidencial، نیمار گفت: «من در سانتوس خوشحال بودم. و فکر کردم که تنها در بارسا می‌توانم به همان اندازه خوشحال باشم!». پدرش، نیمار سنیور نیز به طور کامل پسرش را از این قضیه جدا دانست و گفت او دستی در جزئیات قرارداد نداشته است. او ادامه داد که نیمار تنها نگرانی‌اش مسائل ورزشی است و در صحبت‌هایی که در مورد انتقال مورد بحث انجام شده، نقشی نداشته است. او به تمامی سوالاتی که قاضی از او پرسید، از جمله جزئیات قرارداد پاسخ داد، و اعلام داشت که هیچ کلاه برداری‌ای در هیچ یک از مراحل این انتقال صورت نگرفته است.

به گزارش رادیو کاتالونیا، پدر نیمار اذعان داشت که پسرش همواره می‌خواسته به بارسا برود و پیشنهاد‌های مناسب‌تر مالی را به دلیل علاقه‌اش به حضور در کنار مسی، رد کرده است. او ادامه داد که در حال حاضر هم او با وجود داشتن پیشنهادی جدی، تصمیمی جز تمدید قرارداد با بارسا را ندارد.

به گزارش El Confidencial، نیمار سنیور ادعای شرکت DIS مبنی بر اینکه امضای قرارداد در سال 2011 بین دو باشگاه، بازار عمومی را دستخوش تغییر کرده است، را رد کرد: «چیزی که در آن زمان در موردش بحث کردیم، حق طبیعی ما بوده است». طی آن قراراداد، نیمار پذیرفت که پس از پایان قراردادش با سانتوس در تابستان 2014، به بارسلونا بپیوندد.

همه این اظهارات مربوط به دومین پرونده به جریان افتاده در مورد انتقال نیمار به بارسا بوده است. پرونده نخست در مورد مسائل مالی این قرارداد بوده است که هم اکنون در دادگاه استانی بارسلونا در جریان است و انتظار می‌رود که چند ماه بعد رسیدگی به آن از سر گرفته شود.

پرونده دوم زمانی به جریان افتاد که شرکت برزیلی DIS، که یک شرکت سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود، و چهل درصد از حقوق ورزشی نیمار را در زمان حضورش در آمریکای جنوبی در اختیار داشته، از این بازیکن شکایت کرد. شکایت آن‌ها در ابتدا پذیرفته نشد، اما سپس قاضی دلاماتا، تحقیقات آن را در ژوئن 2015 آغاز کرد تا مسائل مربوط به این پرونده مشکوک به فساد مالی و کلاه برداری را، حل و فصل کند.

شرکت برزیلی ادعا کرده است که آن‌ها در جریان دو قرارداد دیگری که سَوای قرارداد انتقال نیمار بین دو باشگاه بسته شده، قرار نداشتند - یکی قراردادی که به بارسلونا اجازه می‌داد به ازای مبلغ 7.5 میلیون یورو، حق خرید سه بازیکن جوان سانتوس را داشته باشد، و دیگری قراردادی که بین دو تیم برای انجام دو بازی دوستانه، در طول پنج سال نخست حضور نیمار در بارسلونا، بسته شد و طی آن بارسا در صورت برگزار نکردن دیدار دوم، موظف به پرداخت 4.5 میلیون یورو غرامت به سانتوس خواهد بود.

بارسا ادعا می‌کند که دو قرارداد دیگر ربطی به این انتقال نداشته‌اند و DIS نمی‌تواند انتظار دریافت پول از آن‌ها را داشته باشد. مانور شرکت برزیلی روی این مسئله است که نیمار با امضای قرارداد در سال 2011 با بارسا، و منتفی شدن حضورش در بازار آزاد، اجازه نداده است که شرکت برزیلی پول بیشتری برای نیمار، و متعاقبا خودش بدست بیاورد.