منبع: چهار چهار دو
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

محور تیم بارسلونا، با وجود داشتن تأثیری مستقیم روی فرم فوق‌العاده آن‌ها در این فصل، همچنان به طرز ظالمانه‌ای دست کم گرفته می‌شود. و به نظر می‌رسد تداومِ اذعان نداشتن به هوش بالای سرجیو بوسکتس، یکی از بزرگترین معماهای حل نشده فوتبال است.

در تاریخ 3 فوریه و در دیدار مقابل والنسیا، بوسکتس چنان سطح بالایی از تأثیرش در فاز هجومی و دفاعی بارسا به نمایش گذاشت، که می‌توان شگفت انگیز بودنِ آن را، همسنگِ کارهایی که مثلث MSN در حال انجام آن هستند، دانست. این دیدار، یک مصداق از مصداق‌های بیشمار تأثیر او، بر بارسای این فصل است.

اگر فضای صفحات اجتماعی را به عنوان یک بیان کننده حقیقت در نظر بگیریم، در آن صورت نتیجه خواهیم گرفت که بوسکتس چندان هم دست کم گرفته نشده است. بله، بوسکتس بازیکنی است که به طور پیاپی در کسب عناوین فردی ناموفق است. او در لیست 11 نفره تیم برتر سال فیفا حضور نداشت و حتی در لیست اولیه 23 بازیکن برتر دنیا برای کسب توپ طلای 2015، جایگاهی پیدا نکرد. هر دو لیست توسط افرادی حرفه‌ای انتخاب شدند، تا نشان بدهند همچنان تعداد قابل توجهی از مربیان و بازیکنان دنیا، معتقدند که بوسکتس چیز خاصی ارائه نمی‌دهد.

هم‌تیمی بوسکتس، مسی، سلطه خود را بر توپ طلا حفظ می‌کند

با سطح بالایی که در بازی‌های این فصل به نمایش می‌گذارد، دیگر نمی‌توان توانایی‌های بوسکتس را نادیده گرفت. او نه تنها بیش از هر بازیکن دیگری در توازن تیم نقش دارد، بلکه رول محسوسی در خلاقیت تیم ایفا می‌کند که عملا او را به قلب تپنده بارسای انریکه تبدیل کرده است. و، در حال حاضر، سرجیو بوسکتس بهترین هافبک دنیاست.

پارت نخست: نمایشی در کلاس جهانی

شماره پنج بارسا، بدترین کابوس گری نویل در دیدار اخیر دو تیم در نیوکمپ، که منجر به پیروزی 7-0 بارسا شد، بود و به نظر می‌رسید که او اصلا قادر به انجام اشتباه نیست. با پوشش مقدار بسیار زیادی از زمین، او تقریبا تمامی قسمت‌های یک سوم میانی را تحت سلطه خودش داشت. اشتباهات تیم در عقب زمین را پوشش می‌داد و به سرعت آن را به حمله تبدیل می‌کرد.

حتی از نقطه نظر آماری نیز، او روزی شگفت انگیز را مقابل والنسیا سپری کرد. از 106 پاسی که او برای هم‌تیمی‌هایش ارسال کرد، 97 تای آن‌ها صحیح بودند، ضمن اینکه او 27 بار مالکیت توپ را به تیم خود بازگرداند - تقریبا یک چهارم کل بازیابی‌های تیم بارسا در آن دیدار. این مسئله باعث شد والنسیا تحت فشاری شدید و مداوم قرار بگیرد. حتی تنها خطایی که او مرتکب شد، تصمیمی صحیح بود که از معدود حملات والنسیا به سمت دروازه بارسا، جلوگیری کرد.

بوسکتس نقشی کلیدی در پیروزی 7-0 بارسا مقابل والنسیا داشت

او با حضور در زمان و مکان درست، این امکان را برای بارسا به وجود آورد که در اکثر لحظات بازی، در زمین والنسیا حضور داشته باشد و فشاری شدید را با استفاده بی‌رحمانه اما اثربخش از تملک توپ، بر حریف نگون بخت، وارد کند.

نکته قابل توجه و جذاب اما، جایی است که کاتالان در آن بسیار مشهورند: ریسکی‌ترین و مشکل‌ترین پاس‌های ممکن، که خطوط حریف را از هم می‌پاشد و دقیقا زیر پای بازیکن خودی می‌رسد؛ بوسکتس با ارسال پنج پاس اینچنینی، بهترین آمار را در این زمینه در بین هم‌تیمی‌هایش، و متعاقبا بازیکنان حاضر در زمین داشت.

دو تا از این پاس‌ها به طور واضحی قابل تشخیص بودند: اولی، روی گل دوم بارسا اتفاق افتاد - بوسکتس توپ را در میانه میدان در اختیار گرفت، و سپس با پاسی بسیار دقیق، آن را پشت مدافعان حریف، برای الکس ویدال ارسال کرد، و این مدافع راست پیش تاخته، بلافاصله با یک پاس کات بک، توپ را جلوی پای سوارز، در مقابل دروازه حریف، قرار داد.

دومی درست پیش از پایان نیمه نخست اتفاق افتاد - جایی که شماره پنج بارسا با یک توپ‌گیری خوب از یاران والنسیا، توپ را از زمین خودی با ارسالی بلند برای مسی فرستاد و مسی در حالی که شاکوردان مستافی را پشت سر خود داشت، در موقعیتی تک به تک قرار گرفت. انتهای این حرکت، یک کارت قرمز برای مدافع والنسیا و یک پنالتی به سود بارسلونا بود.

زمانی بود که بوسکتس بسیار محافظه کار بود، و کارهای معمولی را به عهده می‌گرفت و ابعاد خلاقانه را به باقی هم‌تیمی‌هایش می‌سپرد. از آن زمان، مدت زیادی گذشته است. این روزها او پاس‌هایی برای هم‌تیمی‌هایش فراهم می‌کند که احتمالا ژاوی به او بابت چنین پاسی افتخار می‌کند. ثبات او در به دوش کشیدن بار خلاقیت تیم، باعث شد که بارسا با نبود اسطوره شماره شش خود، بسیار راحت‌تر کنار بیاید.

پارت دوم: آنتی تاکتیک‌ها

در حالی که گری نویل سعی می‌کرد با چیدن بازیکنان زیاد و ایجاد تراکم در خط دفاعی خود، از خطر خط حمله بارسا کم کند، مرتکب یکی از بزرگترین اشتباهاتش در آن دیدار شد، و آن، در نظر نگرفتن مهم‌ترین هافبک حریف بود. و در نهایت، همه دیدند که آزاد گذاشتن بوسکتس، چه نتیجه‌ای برای نویل و شاگردانش در بر داشت.

مربیان با تجربه‌تر، متوجه این موضوع شدند که برای مقابله با بوسکتس، به یک گیم پلن جداگانه نیاز است. و در مواردی که مربیان به این موضوع توجه کردند، تیم‌هایشان نمایش‌های بهتری در مقابل بارسا داشتند.

یکی از مهمترین دلایلی که دیپورتیوو توانست در 12 دسامبر، بارسا را در نیوکمپ با نتیجه 2-2 متوقف کند، استراتژی آنتی-بوسکتس بود که توسط ویکتور سانچز طراحی شد. سرمربی دپور از سه مهاجمش خواست که تا می‌توانند نزدیک به خط دفاعی بارسا قرار بگیرند. جاناتان رودریگز و لوکاس پرز، پرس فردی را به مدافعین وسط بارسا اعمال می‌کردند، و فایکل فجر، بر بوسکتس فشار می‌آورد.

نتیجه این شد که پاس‌های سالم بسیار کمی از سوی بوسکتس به هم‌تیمی‌هایش، و از هم‌تیمی‌هایش به بوسکتس، ارسال شد و تأثیرش بر بازی، نسبت به دیگر بازی‌ها، به طرز چشمگیری کاهش یافت.

تأثیرگذاری بازیکنان بارسا در دیدار مقابل دپورتیوو (سمت چپ) و سوسیداد (سمت راست)

اما متوقف کردن مرد کاتالانی، در سخن بسیار راحت‌تر از عمل است، زیرا که او بازی خوانی فوق‌العاده‌ای دارد. در دیدار 30 ژانویه بارسا و اتلتیکو در نیوکمپ، دیگو سیمونه رسما از آنتوآن گریزمان خواسته بود که هر زمان که ممکن است، خط حمله را رها کند و فشار شدیدی روی هافبک دفاعی بارسا بیاورد.

این مسئله برای حدود 25 دقیقه جواب داد، اما در آن زمان بوسکتس متوجه شد با سرعت دادن به پاس‌هایش و حضور نزدیک ترش به پیکه و ماسکرانو، می‌تواند گریزمان را مشغول کند و فضای مورد نیاز خود را باز بیابد. وقتی این اتفاق افتاد، پاس‌های کلیدی او افزایش یافت و تیم به طرز کاملا محسوسی، بهتر بازی کرد.

پاس‌های بوسکتس در مقابل اتلتیکو

متاعی بی‌قیمت!

یکی از واضح‌ترین مترها برای احراز کیفیت بالای بوسکتس، غیر قابل جایگزین بودن او برای تیم است. خستگی، برای بوسکتس، درست مانند هر فوتبالیست دیگری، یک مشکل بالقوه است و هنگامی که در ژانویه کمی از فرم خوب خود خارج شده بود، بارسا هم به همراه آن دچار افت شده بود.

ماسکرانو مشکلات بسیاری برای نشان دادن سطحی مناسب در پست بوسکتس، داشت

مشکل لوییز انریکه این است که تقریبا استراحت دادن به بوسکتس برایش غیر ممکن است. وقتی ماسکرانو به جای او در پست هافبک دفاعی قرار می‌گیرد، بارسا تقریبا به یک تیم دیگر، و نه در جهت خوبی، تبدیل می‌شود. به یاد داشته باشید که رئیس کوچک، در حالی که در تیم ملی کشورش به عنوان هافبک دفاعی استفاده می‌شد، به فینال جام جهانی و کوپا آمریکا رسید - و ضعف او در پر کردن جای بوسکتس، نشان از کیفیت بالای هم‌تیمی‌اش دارد.

اگر بارسا می‌خواهد به بردن جام‌ها ادامه بدهد، باید بوسکتس را در شرایط ایده آل نگه دارد. آن‌ها همچنین باید او را راضی نگه دارند، زیرا بر خلاف نظر اکثر رأی دهندکان جوایز فردی، سران پی اس جی از کیفیت منحصر بفرد او آگاهند و حاضرند مقدار غیر قابل شمارشی پول برای انتقال او به پاریس، پیشنهاد بدهند.

سرمربی آینده منچستر سیتی نیز از قضا چیزهایی در مورد او می‌داند. اگر سران بارسا باهوش باشند، هر چه سریعتر مراتب تمدید قراردادی که به او قولش را داده بودند، انجام خواهند داد. و اما خرید یک جایگزین برای او، گران نیست - غیر ممکن است.