سعید ایمنی / FCBarcelona.ir

ژاوی بار دیگر در نقش ناجی بارسا ظاهر شد، تا کابوس شب بدشانسی‌های ریکارد و خوش شانسی‌های کومان، شکل نگیرد. در شرایطی که والنسیا روی تنها شوت خود به گل رسیده بود و 24 شوت مردان بارسا از میان دفاع 10 نفره والنسیا راه به جایی نبرده بود، ژاوی ضربه بیست و پنجم را درست لحظاتی پیش از سوت پایان مسابقه به ثمر نشاند تا در شبی که بازیکنان بارسا بیشتر از همیشه موقعیت‌های گلزنی را از دست دادند، بارسا اسیر یک باخت تراژدیک نشود.


بارسا بازی را تهاجمی آغاز کرد و در همان 5 دقیقه اول می‌توانست به گل برسد، اما سه بار پیاپی، توپ در مقابل دروازه به بازیکنان پر شمار والنسیا برخورد کرد. در ادامه، بازی کاملا دفاعی و دور از انتظار والنسیا، باعث شد که توپ به سختی از میان تجمع بازیکنان این تیم عبور کند. بدون شک، سورپرایزی که کومان چند روز قبل وعده آن را داده بود، چیزی جز این بازی سراسر دفاعی تاسف بار از او نبود. شاید اگر فردی چون مورینیو مربی والنسیا بود، کسی از این سبک بازی متعجب نمی‌شد، اما حضور یک بارسایی روی نیمکت یک تیم و ارائه یک بازی بسته و کاملا دفاعی، چیزی فراتر از حد تصور است!

بارسا در شرایطی که موقعیت‌های زیادی را به دلیل هدف‌گیری نامناسب مسی، اتوو و آنری از دست داده بود، روی یک ضد حمله و تنها موقعیت والنسیا، باز هم از عمق دفاع ضربه خورد و دروازه خود را گشوده دید. به نظر می‌رسد مدافعین بارسا، اگرچه در کل عملکرد قابل قبولی داشته‌اند، اما روی پاس‌های سریع عمقی دچار اشکال هستند.

حملات پر دامنه بارسا و امتداد دفاع فشرده والنسیا، که به وضوح آبی و اناری‌های حاضر در نیوکمپ را کلافه کرده بود، سرانجام خیلی دیر به ثمر نشست و در شرایطی که همه آماده ترک ورزشگاه بودند، ژاوی بار دیگر به نجات بارسا آمد و گل تساوی را به ثمر رساند.

این گل، اگرچه وظیفه بارسا را برای پیروزی در مستایا کاهش نداد، اما بدون تردید نمی‌توان از تاثیر بسیار زیاد آن بر روحیه تیم و بازیکنان صرف نظر کرد. بارسا در سال 2008 هنوز هم بدون شکست باقی مانده و تاکنون یکی از موفقترین تیم‌های اروپایی در بازیهای سال جاری بوده است.