سعید ایمنی / FCBarcelona.ir

در شبی که همه چیز بر عکس شده بود، بارسلونا در شرایطی که می‌تونست پیروز از ویسنته کالدرون خارج شود، چیزی جز یک شکست تلخ به ارمغان نیاورد. بازی فاجعه بار میلیتو و نمایش ناامید کننده پویول، در بدترین زمان ممکن رخ داد و بارسا 3 امتیاز را از دست داد.

بازی در شرایطی آغاز شد که همه چیز به طور کامل در اختیار بارسا بود و اتلتیکو، مانند اغلب تیم‌هایی که برابر بارسا بازی می‌کنند، یک مدافع مطلق بود. در دقیقه 10 این دیدار، گل ساموئل اتوو، به طرز مشکوکی مردود اعلام شد در شرایطی که تقریبا با دفاع حریف در یک خط قرار داشت.


چند دقیقه بعد، رونالدینیو، در شبی که همانند چند ماه اخیر کم فروغ بود، یک سوپر گل را به ثمر رساند و با یک ضربه برگردان، از روی یک ارسال عرضی، حساب کار را یک بر صفر کرد. اما در شرایطی که همه چیز به سود بارسا به نظر می‌رسید، باز هم شانس سیاه بارسا رخ نشان داد و توپی که نمی‌توانست کمترین خطری برای دروازه باشد، روی دریبل خوردن بچگانه میلیتو تبدیل به یک موقعیت برای آگوئروی خوش شانس شد و ضربه او در حالی که در چهارچوب دروازه هم نبود، با برخورد به پویول، تغییر مسیر داد و با خوش شانسی اتلتیکو وارد دروازه شد. در واقع اتلتیکو روی اولین حمله جدی خود به گل رسید.

بارسا پشت خط دفاعی اتلتیکو چندین بار با پاس‌های عمقی صاحب موقعیت شد، اما تیری آنری در حالی که می‌توانست با یک کنترل مناسب، موقعیت را به سادگی به گل تبدیل نماید، با کنترل‌های بد آنها را از دست می‌داد. او یک توپ خوب دیگر را در نیمه دوم به همین شکل از دست داد، تا شب بدی را برای خود رقم زده باشد.

از سوی دیگر، دومین موقعیت اتلتیکو روی خطای زامبروتا بر روی سیمائو بدست آمد که این توپ ارسالی در میان شلوغی دروازه، چیزی نمانده بود که وارد دروازه شود. اما چند دقیقه بعد و روی اشتباه میلیتو در خالی گذاشتن بازیکن پشت سرش، توپ به ماکسی لوپز رسید و او توانست با یک ضربه دقیق گل دوم را درون دروازه بارسا جای دهد. این در شرایطی بود که در پایان نیمه اول، با وجود نتیجه، سرنوشت بازی در دست بارسا به نظر می‌رسید، اما در نیمه دوم، اتفاقات وارونه مجددا ادامه پیدا کردند.

عملکرد پویول و میلیتو که بی‌شک بهترین مدافعین لیگ تا این بازی بوده‌اند، همچنین به شکل تعجب آوری ضعیف بود. از سوی دیگر، مهاجمین بارسا، با کنترل‌های ابتدایی در برابر دروازه حریف، موقعیت‌ها را از دست می‌دادند. سرانجام اتلتیکویی که هر توپ بی‌هدفی به لطف مدافعین بارسا برایش به یک موقعیت تبدیل می‌شد، صاحب یک فرصت شد و خطای بچگانه پویول، که البته به نظر نمی‌رسید برای شکل گرفتن یک پنالتی، به مقدار کافی سفت و سخت باشد، همه چیز را برای بارسا تغییر داد. فورلان از روی نقطه پنالتی گل سوم اتلتیکو را به ثمر رساند.

چند لحظه بعد، اتوو روی ضربه کرنر ارسالی ژاوی، نتوانست از یک قدمی دروازه گلزنی کند. مسی که به جای آنری به میدان آمده بود، مسی همیشگی نبود و بازی کندتر و بی‌روح‌تر از آنچه برای تغییر نتیجه نیاز بود، از سوی بازیکنان بارسا دنبال می‌شد. چند دقیقه بعد، آگوئرو که بی‌شک بیش از تکنیک خود، مدیون شانس خوب خود بود، توپ را به طور اتفاقی از میان پاهای پویول بدست آورد و میلیتو نیز به راحتی از برابر او کنار رفت، تا ضربه او به گوشه دروازه بارسا راه یابد.

در شرایطی که بارسا به راحتی بازی را واگذار کرده بود، میلی به تلاش زیاد در بازیکنانش به چشم نمی‌خورد. پاس در عمق دیگری برای گودیانسن فرستاده شد و او نیز با کنترل بد خود موقعیت را به باد داد، اما این بار توپ برگشتی به اتوو رسید و او از پشت محوطه جریمه، توپ را از میان پاهای 2 بازیکن اتلتیکو به تور دروازه چسباند تا ساق‌های ناامید بازیکنان بارسا رمق بیشتری داشته باشد.

در ادامه بازی احساسی بازیکنان بارسا، با شانس کافی برای گلزنی همراه نشد و وقت کشی‌های مکرر بازیکنان اتلتیکو، بازیکنان بارسا را از نظر روانی دچار تنش کرده بود. در لحظات پایانی بازی، اتوو یک موقعیت تک به تک عالی را از دست داد تا او نیز علی رغم گلی که به ثمر رساند، همانند سه شگفت انگیز دیگر بارسا، شب تلخی را سپری کرده باشد.

بارسا در شرایطی که در سال جدید، عالی بازی کرده و نتیجه گرفته بود، بازی‌ای را واگذار کرد که با کمی دقت می‌توانست به راحتی پیروز آن باشد. بارسا اکنون باید چشم به لیگ قهرمانان داشته باشد، چرا که بدون تردید، تیم متزلزل مادرید در ادامه لیگ، امتیازات زیادی را از دست خواهد داد.