منبع: Weloba
مترجم: نسرین عظیمی / FCBarcelona.ir

جهان فوتبال علامت تجاری اف سی بارسلونا را در سبک بازی فوتبال آنها می‌شناسد. فلسفه‌ای که دیگران آن را با مشخصه‌های بازی تهاجمی و مالکیت توپ می‌شناسند. شکل‌گیری این سبک به اوایل سال 1990بر می‌گردد که در آن زمان یوهان کرایوف مربی تیم، این شیوه جدید بازی را ابداع کرد و از آن زمان تا کنون تبدیل به هویت بارسا شده است. مربیان دیگری که پس از وی آمدند همان سبک و شیوه بازی را ادامه دادند و علاوه بر بهبود آن، ویژگی‌های دیگری را نیز به برنامه بازی تیم اضافه کردند.

فلسفه بارسا یک عنصر کلیدی در موفقیت دهه اخیر این تیم دارد. در حقیقت، تداوم در اجرای این سبک بازی به مربی تیم در شیوه بازی کمک می‌کرد. این که مربی تیم چه کسی بود و از کجا و با چه پیشینه‌ای آمده بود، اهمیت نداشت. تیم همواره بازی زیبایی به نمایش می‌گذاشت که امروزه به آن مشهور شده است. همین امر سبب شد که تیم این توانایی را داشته باشد که در دوره هر مربی در شیوه بازی‌اش پیشرفت کند. سپس هر مربی، کار مربی قبلی را ادامه می‌داد و در پی برطرف کردن ضعف‌های تیم بود. آنگاه برنامه بازی تیم از یک مربی به مربی دیگر پیشرفت می‌کرد و تیم بهتر و بهتر می‌شد. از آن زمان تا کنون پیشرفت بارسلونا تداوم داشته است. در دوره یوهان کرایوف بارسا به 11 قهرمانی طی 8 سال دست یافت. فرانک رایکارد 5 قهرمانی را در 5 سال به دست آورد. پس از او، گواردیولا 14 قهرمانی را در 4 سال کسب کرد، که از آن به عنوان بهترین عصر بارسا یاد می‌شود. لوئیز انریکه، مربی کنونی تیم، نیز موفق به کسب 5 قهرمانی در یک سال شده است و امسال به سمت یک سه گانه‌ای دیگر در حرکت است.

علاوه بر این، برنامه باشگاه برای استفاده از لاماسیا (آکادمی اف سی بارسلونا) در پرورش بازیکنانی که مناسب این سبک بازی باشند هم نقش عمده‌ای در موفقیت تیم داشته است. برای مثال، بارسلونای امروزه 11 بازیکن از لاماسیا در ترکیب خود دارد که 5 نفر از آنها نقش مهم و حیاتی در تیم دارند. رشد این بازیکنان کلیدی در باشگاه به مربیان این اجازه را می‌دهد تا بازیکنانی را با مهارت‌های مناسب و دارای هوش تاکتیکی بالا برای بازی در بارسا پیدا کنند که نیازمند زمان برای هماهنگ شدن نیستند و مهم‌تر از همه اینکه دارای شور و شوق فراوان برای بازی در باشگاه هستند. این موضوع، همچنین این امکان را به باشگاه می‌دهد که بازیکنان سابق به باشگاه برگردند و به عنوان مربی مشغول به فعالیت شوند. چیزی که موجب پیشرفت بیشتری در سبک بازی تیم می‌شود، چون این بازیکنان بازنشسته بیشتر از هر مربی دیگری ضعف تیم و چگونگی غلبه بر آن را می‌دانند. گواردیولا و انریکه نمونه‌های بارزی از آن هستند. سرانجام موفقیتی است که مسی برای تیم آورد. علاوه براینکه با استعداد و توانایی‌هایش می‌تواند در بازیهای مهم تاثیرگذار باشد، اشتیاق وصف نشدنی او برای دستیابی به قهرمانی‌ها و عناوین مختلف، موجب ایجاد انگیزه در سایر اعضای تیم می‌شود تا همچنان در جستجو و شکار موفقیت باشند.