منبع: توتال بارسا
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

چه کسی می‌تواند این تیم را شکست دهد، وقتی او اینطور بازی می‌کند؟! این تنها سوالی بود که بعد از پایان دیدار بارسا مقابل ایبار و پیروزی 0-4 این تیم، به ذهنم خطور کرد. این نکته تمام این تحلیل را در بر می‌گیرد. لیونل مسی روز یکشنبه به طرز دیوانه کننده‌ای خوب بود. او هفته به هفته، از جادوهای فوتبالی خود رونمایی می‌کند، اما وقتی او این کار را در تمام طول 90 دقیقه انجام دهد، اتفاق خاص تری رخ داده است. او همیشه بهترین بازیکن میدان است، اما مقابل ایبار، او در واقع نمایشی فرا زمینی داشت. کلیشه قدیمی "نگنجیدن در درک" احتمالا می‌تواند لفظ درستی برای توصیف این نمایش باشد. چطور یک بازیکن می‌تواند اینقدر واضح گره یک بازی را باز کند؟

کمی بیش از یک هفته قبل، پیش بینی کردم که دیدار روز یکشنبه می‌تواند برای بارسا کمی مشکل ساز شود. توجیهم برای این مسئله، این بود که بارسا سومین بازی پیاپی خارج از خانه‌اش را تجربه می‌کرد، آن هم مقابل تیمی که در تمام طول فصل، فراتر از انتظار‌ها ظاهر شده است. انتظار شکست یا حتی تساوی بارسا را نداشتم، اما تصور می‌کردم که می‌تواند یک بازی سخت و خسته کننده باشد. حدود پانزده دقیقه پیش از پایان نیمه، به نظر می‌آمد که پیش بینی من دارد درست از آب در می‌آید. اسکوربرد نتیجه را به سود بارسا نشان می‌داد، اما به نظر نمی‌آمد میزبان باسکی تصمیمی برای تسلیم شدن گرفته باشد. حتی به نظر می‌آمد که آن‌ها می‌توانند دروازه بارسا را باز کنند.

اما در دقیقه 41، مسی کل این تئوری را نابود کرد. بعد از اینکه بارسا کمی تحت فشار بود و توپ در زمین این تیم قرار داشت، مونیر ال حدادی روی یک ضربه ضعیف از بازیکنان میزبان، حمله حریف را به ضد حمله تبدیل کرد. تقریبا بدون هیچ مکثی، او مسی را روی دایره میانی میدان پیدا کرد، و لئو پس از دریافت توپ، یک تنه به سمت دروازه حریف حرکت کرد. وقتی به پشت محوطه رسید، سه مدافع ایبار منتظر او بودند، حرکت او طبیعتا باید در آن نقطه به پایان می‌رسید، یا حداقل یک وقفه را تجربه می‌کرد، اما مسی به حرکت پا به توپش ادامه داد. او یک بار نشان داد که می‌خواهد ضربه بزند، و بار دیگر هم این کار را تکرار کرد، مدافع ایبار، آندر کاپا بعد از این حرکت، کاملا از جریان بازی محو شد. مسی با یک ضربه زمینی، توپ را به سمت تیر دورتر فرستاد. آسیر ریسگو، که او هم احتمالا از نمی‌دانست چه باید بکند، به توپ نرسید و بازی در همان نقطه تمام شد! جادوگر کوچک حتی یک بار هم به دروازه نگاه نکرد.

عظمت مسی در این بازی با مجموعه‌ای از پاس‌ها و دریبل‌های خیره کننده، بار دیگر اثبات شد. پاس گل اول به نام لوییز سوارز ثبت شد، اما پاس عجیب مسی در کناره خط به سوارز، چند درجه بهتر و سخت‌تر از پاس زمینی و در عرض مرد اروگوئه‌ای بود که منجر به گل شد. بقیه حرکات فراموش می‌شوند چرا که به گل تبدیل نشدند، اما نباید فراموش شوند. در دقیقه 15، او یک پاس دقیق روی سینه آردا توران، درست در مقابل گل فراهم کرد. این یکی دیگر از آن پاس‌های بلندِ موربِ قطری بود که مسی آن‌ها را بهتر از هر کس دیگری در این دنیا، ارسال می‌کند، و تقریبا پاس بی‌نقصی هم بود. در دقیقه 23، او طوری در کناره خط در مقابل سه بازیکن ایبار پا به توپ حرکت کرد، که انگار با چند کودک طرف است. کمتر از سی ثانیه بعد، او دو لایه خط دفاعی ایبار را با یک پاس فوق‌العاده برای آلبا، از هم گشود. اما او نتوانست سانتر ارسالی‌اش را از ریسگو عبور دهد. در دقیقه 29، او با یک حرکت قطری دفاع ایبار را به هم ریخت، و اگر سوارز کمی روی توپ برگشتی دقت بیشتری به خرج می‌داد، آن حرکت هم می‌توانست به گل تبدیل شود. در دقیقه 32، او بار دیگر دریبل زنی کرد، و سپس یک پاس فوق‌العاده در جلوی دروازه برای مونیر فراهم کرد، که پاس در عرض مونیر به سوارز که در مقابل دروازه خالی قرار داشت، نرسید.

هر کدام از حرکاتی که در بالا به آن‌ها اشاره شد، ارزش تحلیل و بررسی را داشتند. این نکته که آن‌ها در مدت تنها 15 دقیقه رخ دادند، و سپس قرار دادن یکی از بهترین پاس‌های فصل (به سوارز روی گل اول) و آن گل فوق‌العاده در کنار آن‌ها، این مجموعه را حتی قابل توجه‌تر از قبل می‌کند.

مسی بازی را مانند یک استاد واقعی خواند. با عدم حضور اینیستا و نیمار، بار خلاقیت تیم به طور کامل روی دوش‌های او بود. بوسکتس می‌توانست کمک او باشد، اما پرس شدید بازیکنان ایبار، او را در اکثر لحظات بازی، در میانه میدان نگه داشت. آردا و راکیتیچ نمایش خوبی داشتند، اما هیچ کدام آن بازیکنی نبودند که بتواند نبض بازی را طوری که هافبک‌های بارسا همواره می‌توانند، تغییر دهند. مسی، ژاوی یا اینیستا نیست، اما در طول دوران بازیگری‌اش، او درک تاکتیکی فوق‌العاده‌ای که پیدا کرده بود را، در کنار فیزیک منحصر بفردش قرار داده است. در بازی‌های سخت، توانایی حل مشکل و تفکر استراتژیک است که بازیسازهای بزرگ را از بازیسازهای معمولی جدا می‌کند. ایبار با این امید به زمین آمد که شاید بتواند یک پلن خاص را اجرا کند. در طول بازی، مسی آن نقشه را فهمید و سپس شروع به بهره برداری از آن کرد. وقتی ایبار پرس شدیدش را اعمال می‌کرد، فضایی پشت سر آن‌ها به وجود می‌آمد. مسی به داخل آن فضا حرکت می‌کرد. وقتی آن‌ها خط دفاعی خود را کمی جلوتر از حد معمول قرار دادند، فضای دیگری پشت آن به وجود آمد، و مسی توپ را از بالای سر آن‌ها، به آن فضا ارسال می‌کرد. وقتی پرس شدید ماسکرانو و پیکه را مجبور می‌کرد که رو به بازی هوایی بیاورند، مسی در کنار خط منتظر می‌ایستاد.

مطمئنا بدون فیزیک منحصر بفردش، هوش تاکتیکی مسی به هدر می‌رفت. مسی نه تنها فضا را می‌بینید و می‌داند چگونه از آن استفاده کند، بلکه بیشتر از هر کس دیگری در این دنیا، توانایی استفاده از این دانش را داراست. ما می‌توانیم به صورت جداگانه به بحث‌های احمقانه آیا مسی بهترین دریبل زن، بهترین بازیساز، بهترین تمام کننده، بهترین پاسور در دنیاست یا خیر، ادامه دهیم، اما این نکته که شما می‌توانید در تمامی این بحث‌ها، موضع منطقی در جهت حمایت از مسی داشته باشید، خودش گویای همه چیز است. او فرصت‌ها را در نقاطی خلق می‌کند که شانس وجود آن‌ها صفر است، و اصلا نباید وجود داشته باشند! همانطور که لوییز انریکه در نوامبر 2014 گفت: «کاری که او انجام می‌دهد، مرزهای غیر ممکن را لمس می‌کند».

وقتی بازی او را در مقابل ایبار تماشا کردم، به یاد نمایش او در مقابل منچستر سیتی، حدود یک سال قبل در نیوکمپ افتادم. من آن بازی را در بین چندین نفر در هیوستون تماشا می‌کردم، و خیلی زود مشخص شد که آن بازی، بازی مسی است. هر چه از زمان بازی می‌گذشت، مردم در اطرافم شروع به تشویق او کردند و حتی می‌خندیدند، وقتی او حرکتی انجام می‌داد. او گلی به ثمر نرساند، اما من آن بازی را همواره به عنوان یکی از بهترین تجربه‌هایم در تماشای یک ورزش، به یاد خواهم آورد. من قادر بودم بازی بهترین بازیکن دنیا، و شاید بهترین بازیکن تاریخ را، در بهترین لحظاتش تماشا کنم. او در آن بازی بسیار معصوم بود! و او درست به اندازه نمایشش در بازی روز یکشنبه، خوب بود.

هواداران عادت دارند که اظهار نگرانی کنند، حتی اگر در وسط یک موفقیت بی‌سابقه باشند. ما نگران وضع خط دفاعی هستیم که گاهی نگران کننده است، نگران خستگی، نگران مصدومیت، نگران قرعه لیگ قهرمانان، و نگران خیلی چیزهای ساختگی دیگر که اهمیتی ندارند. اما اگر مسی بتواند این گونه بازی کند، من فکر نمی‌کنم این تیم هیچگاه ببازد. نه به رئال مادرید، نه به منچستر سیتی، نه به یوونتوس و نه به بایرن. وقتی او در اوج است، از حد منطق فراتر می‌رود. ما این را فصل قبل در مقابل بایرن دیدیم. آن‌ها چه می‌توانستند انجام دهند، تا او را متوقف کنند؟

در مقابل ایبار در روز یکشنبه، مسی به طرز غیر ممکنی خوب بود. ایبار هیچ شانسی مقابل او نداشت، و هیچ تیم دیگری هم!