منبع: سایت رسمی باشگاه
مترجم: مبینا پولایی / FCBarcelona.ir

تنها یک روز تا شروع هیجان انگیز‌ترین و جذاب‌ترین دیدار فوتبال باشگاهی دنیا باقی مانده و بی‌تردید تعداد کثیری از فوتبال دوستان در سراسر جهان منتظر تماشای این بازی هستند؛ حال می‌خواهیم سفر کوتاهی داشته باشیم به یکی از دور‌ترین نقاط تاریخ؛ جایی که بارسلونا و رئال مادرید برای اولین بار به مصاف یکدیگر رفتند.

باز می‌گردیم به 114 سال پیش؛ یعنی 13 می‌1902 که تنها 2.5 سال از تاسیس اف سی بارسلونا می‌گذشت؛ بارسایی که هیچ کس خبر نداشت که در آینده چه اقتداری انتظارش را می‌کشد! آن روز بود که این تیم باید در مادرید به میدان می‌رفت تا برای اولین بار رقابتی را رقم بزند که حال به عنوان بزرگترین فوتبال جهان شناخته می‌شود.

نیمه نهایی کوپا کورناسیون که مصادف شده بود با شانزدهمین سالگرد تاجگذاری آلفونسو سیزدهم - پادشاه سابق اسپانیا - رقابت کوچکی بود بین پنج تیم از نقاط مختلف اسپانیا. اگر چه این بازی اولین ال کلاسیکو تاریخ بود اما برای کاتالان‌ها در آن دوران تنها مقدمه‌ای بود برای رسیدن به یک دیدار مهم‌تر، یعنی فینال با تیمی از دیار بیلبائو! باسکی‌ها در آن روزها، در مطبوعات به عنوان بهترین تیم اسپانیا شناخته می‌شدند. البته هانس گمپر و همکارانش به مادرید سفر کردند و نیز با نتیجه خوبی جواز حضور در این فینال دشوار را کسب نمودند.

آن روز، بیش از دو سال از تاسیس بارسا می‌گذشت و در همان سال قهرمان تورنمنت کوپا ماکایا شده بود. آبی اناری پوشان در آن دوران بازیکنان قدرتمندی از کشورهای مختلف را در تیم خود می‌دیدند، برای مثال می‌توان به دو بازیکن دو سوئیسی (هانس گمپر و جورج مایر)، یک بازیکن آلمانی (اودو استاینبرگ) و سه بازیکن انگلیسی (آرتور ویتی، جان پارسونز و هنری موریس) حاضر در این تیم اشاره کرد. با این حساب از این تیم خیلی بیشتر از مادرید تازه تاسیس انتظار می‌رفت (مارس 1902).

با این حال، به دلیل مشکلات مسافرتی که وجود داشت، بارسلونا مجبور شد با 11 بازیکن جوان و کم تجربه به مادرید سفر کند و نتوانست با قدرت واقعی خود به رقابت بپردازد.

شرایط خطرناک

محل برگزاری این ال کلاسیکو در هیپودروم لا کستلانا بود، یکی از بزرگترین خیابان‌های مادرید که حال سانتیاگو برنابئو در آن واقع شده است. این وضعیت به هیچ وجه برای کاتالان‌ها مناسب نبود زیرا بازی باید در زمینی شکل می‌گرفت که هر دو طرف آن معمولا برای مسابقات اسب رانی استفاده می‌شود و به طرز غیر قابل باوری بزرگ بود. کودهایی که از اسب تهیه می‌شد و سپس در زمین‌های کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گرفت، جدا از این در آن روزها بیماری کزاز شیوع پیدا کرده بود و با این اوصاف خطر ابتلا به این بیماری برای بازیکنان دور از ذهن نبود. با این اوصاف، حال می‌توان این زمین را به تله مرگ تشبیه کرد!

با تمام مشکلاتی که بود، دو تیم با سوت داور بازی خود را آغاز کردند، در حالی که مادریدی‌ها همان لباس سفید معروف خود و کاتالان‌ها نیز طبق معمول لباس راه راه آبی و اناری و شورت سفید خود را پوشیده بودند.

در آن هنگام حتی شکست مقابل مادریدی‌ها به ذهن هیچ یک از بازیکنان بارسا خطور نمی‌کرد اما بلافاصله پس از بازشدن دروازه‌شان به این نتیجه رسیدند که مادرید بهتر از آنی است که انتظارش را داشتند. آرتور جانسون اولین کسی بود که در اولین ال کلاسیکو گلزنی کرد.

ایجاد تنش از همان ابتدا

مجله هفتگی لاس دیپورتس از همان ابتدا، شروع به نوشتن یک گزارش پر تب و تاب کرد: تمام بازیکنان بارسا، چه انگلیسی، آلمانی، سوئیسی و چه بارسلونی نارضایتی خود را از عدم وجود نزاکت در بین تماشاگران اعلام کردند، تماشاگرانی که وقتی بازیکنان بارسلونا اشتباه می‌کردند و یا تیم خودشان - مادرید - گل می‌زد، خوشحالی می‌کردند و سر و صدا به راه می‌انداختند و وقتی بارسلونا خوب بازی می‌کرد و یا گل می‌زد، ساکت می‌شدند.

البته هیچ یک از این مشکلات مانع راهی که بازیکنان بارسا در پیش گرفته بودند نشد و خوشبختانه در ادامه بازی، استاینبرگ موفق شد 2 بار دروازه حریف را به باز کند و گل سوم نیز توسط گمپر از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید.

بارسلونا به فینال رسید؛ اگر چه برای اثبات بهترین بودن در اسپانیا باید کمی صبر می‌کرد. باشگاه بیلبائو (اتلتیک بیلبائو) موفق شد در فینال با نتیجه 2 بر 1 کاتالان‌ها را شکست دهد و خود را قهرمان رقابتی کند که اکنون با نام کوپا دل ری (جام حذفی اسپانیا) شناخته می‌شود. اما نکته مهم این است که بارسا توانست در اولین ال کلاسیکو تاریخ پیروز شود!

نگاه کلی به آمار و اطلاعات مسابقه

تورنومنت: کوپا کورناسیون

ورزشگاه: هیپودروم مادرید

تاریخ: 1902/13/5

نتیجه بازی: رئال مادرید 1-3 بارسلونا

بازیکنان رئال: سویا، مولرا، گیرالت، گونگورا، اسپوتورنو، پالاسیوس، جانسون (1 گل)، گیرالت، سانچز نیرا، گیرالت، سلادا

بازیکنان بارسا: پیولس، لوبت، ویتی، ترادس، مایر، والدس، پارسونز،گمپر، موریس (1 گل)، استاینبرگ (2 گل)، آلبنیز

داور: آرانا