منبع: توتال بارسا
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

تقریبا سه ماه پیش، آردا توران پس از پذیرفتن پنج ماه نیمکت نشینی تا پایان دوران محرومیت نقل و انتقالاتی بارسا، نخستین بازی خود با پیراهن این تیم را انجام داد. انتظارات از او، با توجه به نمایش‌های فوق‌العاده مرد ترکیه‌ای در اتلتیکو مادرید، بسیار بالا بود، و با مصدومیت رافینیا آلکانتارا، اهمیتش برای بارسا بدون اینکه حتی دقیقه‌ای برای این تیم به میدان رفته باشد، افزایش یافت. حال سه ماه گذشته است، و باید این پرسش را مطرح کرد: آردا توران چه چیزهایی به تیم اضافه کرده است؟

از همین ابتدا بگوییم که این مقاله نه می‌خواهد به نفرت شما از آردا دامن بزند، و نه او را قربانی ناراحتیِ پس از باخت به مادرید کند. در این متن تنها در مورد نقش آردا توران در تیم صحبت می‌شود، نه توانایی‌های فردی او.

حتی با وجود اینکه سرجی روبرتو فصل فوق‌العاده‌ای را سپری می‌کرد، هنوز هم مشکلاتی در خط هافبک تیم دیده می‌شد. تا به اینجای فصل، روبرتو در هفت پست مختلف توسط انریکه مورد استفاده قرار گرفته، و این نشان می‌دهد که زمان کمتری برای استراحت او وجود داشته است؛ و متعاقبا، اینیستا و راکیتیچ هم احتمالا مجبور بودند کمی بیش از آنچه که باید، بازی کنند. در این نقطه، ناجی از راه می‌رسد: آردا توران.

به دلایلی که هنوز برای نگارنده این متن قابل درک نیست، برخی رسما راکیتیچ را به عنوان رقیب آردا برای قرار‌گیری در ترکیب اصلی می‌دانند. این نکته، احتمالا به دلیل دست کم گرفتن نقش راکیتیچ در تیم انریکه، و آنچه او در فاز دفاعی برای تیم انجام می‌دهد، به میان آمده است. راکیتیچ بی‌شک یکی از اصلی‌ترین دلایلی است که دنی آلوز و مسی همچنان می‌توانند به همکاری‌های هجومی خود، بدون اینکه نگرانی از بابت فضای خالی پشت سرشان داشته باشند، ادامه دهند. و همه این‌ها بابت درک کامل هافبک کروات از سیستم لوییز انریکه است.

این همان چیزی است که پیش‌تر با عنوان افزایش خلاقیت تیم، در دومین فصل حضور لوییز انریکه در بارسا، مورد بحث قرار گرفته بود. بازیکنان در نهایت خود را با وظایفی که از آن‌ها در زمین انتظار می‌رفت، مطابقت دادند و به نقطه‌ای رسیدند که جا برای پیشرفت و قبول کردن ریسک، بدون ترس از نادیده گرفتن فلسفه باشگاه، به وجود آمد. و احتمالا، این همان جایی است که آردا نمی‌تواند از پس آن بر بیاید.

هر گاه که آردا در زمین حضور دارد، این احساس را به وجود می‌آورد که گم شده است؛ چه در هنگامی که در حمله‌ها به او نیاز است، و چه در فاز دفاعی، همواره آنجا که باید نیست. در هنگام حضور در اتلتیکو، آردا اکثرا به عنوان هافبک راست و یا هافبک چپ مورد استفاده قرار می‌گرفت. به این معنا که او بیشتر یک وینگر است. اما این بدین معناست که او توانایی بازی در پست هافبک مرکزی را ندارد؟ البته که دارد. او پاسور بسیاری خوبی است، استعداد دریبل زنی بالایی دارد و از لحاظ بدنی نیز، قدرتمند است. اما همانطور که قبلا گفته شد، ما اینجا در مورد توانایی‌های آردا به عنوان یک بازیکن صحبت نمی‌کنیم، بلکه مسئله اصلی نقش او در بارسای لوچو است. با همه این‌ها، آردا به تازگی به بارسا آمده و هنوز وقتی چندانی برای تطابق خود با تیم نداشته است؛ اما، آیا او اصلا می‌تواند به این تطابق دست پیدا کند؟

برای مقایسه، سرجی روبرتو تا به اینجای فصل در هفت پست مختلف بازی کرده است و نشانی از ضعف در هیچ کدام نداشته است. اما، به همان اندازه که این دستاور تحسین برانگیز است، چندان تعجب برانگیز نیست. سرجی روبرتو در لاماسیا فوتبال را یاد گرفته است و در همین خاک به دنیا آمده و رشد کرده است و این مسئله به صورت خودکار یک برتری به او در زمینه درک زیر و بم سیستم می‌دهد. بوسکتس، اینیستا و مسی هم بازیکنانی هستند که می‌توانند در چند پست حاضر باشند، و همه این‌ها از درک عمیق آن‌ها از سیستم بارسا ناشی می‌شود.

این همان جایی است که آردا از خود ضعف نشان می‌دهد، و به همین دلیل است که نمی‌تواند با راکیتیج رقابت کند. در عوض، آردا باید یا به عنوان ذخیره MSN، و یا به عنوان جانشین اینیستا به کار گرفته شود، که در هر دو حالت، او می‌تواند توانایی‌های هجومی خود را در جایی که مسئولیت‌های دفاعی بسیار کمترند، نشان دهد. ال کلاسیکو بالاخره به یاد همه آورد که MSN هر چه باشند، انسانند، و انسان‌ها خسته می‌شوند. و با توجه به این نکته که استراحت هر چه سریعتر این سه مهاجم، تا چه حد ضروری است، آردا می‌تواند گزینه مناسبی برای این کار باشد. بدون اینکه تقصیری داشته باشد، آردا زمان کافی برای به دست آوردن درک درست از تاکتیک‌های لوییز انریکه نداشته است، و حالا که تنها دو ماه به پایان فصل باقی مانده هم، وقت مناسبی نیست که امتحان کنیم که او تا چه اندازه به عنوان یک هافبک مرکزی، کارآمد است. و به جای آن، آردا می‌تواند برای بارسا، نولیتویی باشد که نیامد، و انریکه می‌تواند از او هر زمان که احساس کرد مثلث خط حمله‌اش به استراحت نیاز دارد، استفاده کند.

در حال حاضر، نقش آردا در تیم مشخص نیست. بازیکنی در حد و اندازه‌های او باید نمایش‌های بهتری داشته باشد و او در حالی که به پایان فصل نزدیک می‌شویم، هنوز در فاز تطابق مانده است. سرجی روبرتو و رافینیا، از آنجایی که با مفهوم هافبک بودن در بارسلونا آشنایی دارند، گزینه‌های مناسب تری برای خط هافبک هستند. پس تا زمانی که آردا بتواند خود را در سیستم جا بیندازد، بهترین مورد استفاده او، به عنوان جانشین برای نیمار و مسی است؛ در پستی که آزادی عمل بیشتری خواهد داشت، و اصولا در آن راحت‌تر است.

تصمیم‌گیری، واضحا و تماما مربوط به لوییز انریکه است و به هیچ یک از آن‌ها در این مورد انتقادی وارد نیست. اما همگی منتظریم تا ببینیم آردا هنگامی که به او نیاز است، می‌تواند آنچه که باید را برای تیم انجام دهد یا خیر، و همینطور امیدواریم که اوضاع فعلی، هر چه زودتر تغییر کند.