نامه‌ای به بازیکنانآبی و اناری‌ها
فرستنده سید سجاد زرگرنتاج در تاريخ دوشنبه، ۳۰ فروردین ۱۳۹۵ (۱۰:۴۶) (۱,۲۸۷ بار خوانده شده) خبر‌های فرستاده شده توسط این شخص
منبع: توتال بارسا
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir
بچه‌ها،
چه خبر؟ اخیرا چندان خوب به نظر نمی‌رسید. کمتر از یک ماه پیش، شما دلیل غرور و بالیدن ما بودید. شما را تماشا می‌کردیم که فرمتان مانند گلوله‌ای که شلیک شده، فوق‌العاده بود و هر کسی جلوی شما قرار می‌گرفت، به شدت آسیب می‌دید. فکر کردیم روحیه کسب سه گانه هیچگاه از یادتان نمی‌رود. ما رویاها و فانتزی‌هایی در مورد این افسانه‌ای که شما در حال رقم زدنش بودید، ساختیم. این رویاها، خیلی زود در هم شکستند. ما به شما اطمینان داشتیم، و حالا، نگران شده‌ایم.
شما که پیش از وقفه بازی‌های ملی خوب بودید، چه چیزی عوض شده است؟ می‌دانم مرگ یوهان کرایف احتمالا خیلی سخت بوده است، او آغاز گر تمام این‌ها بود، دلیلی که ما امروز همه با هم، اینجاییم. اما این نمی‌تواند دلیل باختن روحیه، آن هم به این وضع، باشد. این تیم، ایدئولوژی او را بهتر از هر تیم دیگری، به اجرا در می‌آورد؛ آن هم در بهترین فرم ممکن. درگذشت او باید با افتخار و غرور، به خاطر دیدن این بچه‌ها، همراه بوده باشد. او هیچگاه نمی‌خواست که ما را در این حالت ببیند.
یا، مشکل خود وقفه بازی‌های ملی بوده است؟ می‌دانم که برخی از شما بازی‌های بسیار مهمی با تیم‌های ملی خود در پیش دارید. می‌دانم که آن‌ها چه اهمیت بالایی برایتان دارند، و باید حواستان را در موردش جمع کنید. و یا شاید مسئله رفع تشنگی باشد، که پس از فصلی فوق‌العاده موفقیت آمیز که آن را پشت سر گذاشتیم، کمی طبیعی است. اما همه می‌دانیم که این مسئله با تیمی مانند بارسا، کاری ندارد.
لطفا، نگرانی ما را درک کنید. ما شما را در حالی بر دنیا حکومت می‌کردید، دیده‌ایم. شما که نمی‌خواهید در این نقطه تسلیم شوید؟ زیرا ما نشده‌ایم. ما از سقوط باز گشته‌ایم و می‌خواهیم پنج بازی آینده را پیروز شویم تا اوضاع را سامان ببخشیم. این تیم، بهترین تیم دنیاست، و این اوضاع نباید پایدار بماند. اینکه این روزها را به یاد روزهای وحشتناک 2014 می‌اندازد، دردناک است؛ زیرا این تیم، همین یک ماه پیش، چیزی فراتر از فوق‌العاده بود.
نکند به خاطر باخت به بزرگترین رقیبمان است؟ منظورم این است که، آن شکست قابل درک است. آن نتیجه شوکی برای همه ما بود، اما بازیکنان ما آنقدر حرفه‌ای هستند که نگذارند یک روز بد، این چنین خاطرشان را مغشوش کند. ما هنوز فرصت دو گانه داریم، و نمی‌توانیم ببینیم که شما تسلیم شده‌اید.
شما مثلا مردان لوچو هستید! - جنگجو، مبارز. آن استحکام و روحیه جنگجویانه شما کجاست؟ شما تیمی بودید که پر بود از رهبر و کاپیتان. گلادیاتور‌های پر افتخار، با بیشترین جام‌های ممکن. اما تماشای این روزهای شما، ما را به تعجب وا می‌دارد که آیا این فقط یک دوره گذراست، و یا اینکه شما خیلی زود اوج گرفتید و الان در حال سقوط هستید.
من نمی‌خواهم تقصیر را گردن هیج یک از شما، یا مربی، و یا داوران بیندازم. شب گذشته ما شما را از لحاظ روحی ضعیف دیدیم. با اطمینان کمتر. این تیم نه دیگر بهترین تیم جهان بود، و نه روحیه قهرمانان و اسطوره‌ها را در خود داشت. شما خودتان نبودید، و برای درآوردن بازی، تحت فشار بسیار زیادی قرار داشتید. و در نهایت، آن را هم از دست دادید.
سرجیو راموس ژانویه گذشته از بد اقبالی تیمش در فصلی که ما سه گانه بردیم، می‌گفت. می‌گفت آن‌ها در فرم بسیار خوبی بودند و فوتبال می‌تواند هر چیزی را تغییر دهد. تا اینجا، او درست می‌گوید. زمان این نرسیده که به او ثابت کنید اشتباه می‌کند؟
از شما می‌خواهیم که از جای خود برخیزید. می‌خواهیم که بجنگید؛ پنج بازی دیگر. یک واکنش می‌خواهیم، از همه شما. بازی‌ها با فاصله زمانی مناسبی برگزار می‌شوند و خستگی می‌تواند به راحتی کنترل شود. البته این در صورتی است که شما بچه‌ها، بازگشت آخر را انجام دهید. این مسئله دور از دسترس نیست، اگر شما به آن باور داشته باشید. بعد از این فصل خارق العاده، نمی‌توانیم ببینیم که اینگونه از دست می‌روید.
شما همیشه حمایت ما را پشت سر خود دارید؛ همه چی به شما بستگی دارد، آقایان!
با احترام،
یک هوادار نگران.
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir
بچه‌ها،
چه خبر؟ اخیرا چندان خوب به نظر نمی‌رسید. کمتر از یک ماه پیش، شما دلیل غرور و بالیدن ما بودید. شما را تماشا می‌کردیم که فرمتان مانند گلوله‌ای که شلیک شده، فوق‌العاده بود و هر کسی جلوی شما قرار می‌گرفت، به شدت آسیب می‌دید. فکر کردیم روحیه کسب سه گانه هیچگاه از یادتان نمی‌رود. ما رویاها و فانتزی‌هایی در مورد این افسانه‌ای که شما در حال رقم زدنش بودید، ساختیم. این رویاها، خیلی زود در هم شکستند. ما به شما اطمینان داشتیم، و حالا، نگران شده‌ایم.
شما که پیش از وقفه بازی‌های ملی خوب بودید، چه چیزی عوض شده است؟ می‌دانم مرگ یوهان کرایف احتمالا خیلی سخت بوده است، او آغاز گر تمام این‌ها بود، دلیلی که ما امروز همه با هم، اینجاییم. اما این نمی‌تواند دلیل باختن روحیه، آن هم به این وضع، باشد. این تیم، ایدئولوژی او را بهتر از هر تیم دیگری، به اجرا در می‌آورد؛ آن هم در بهترین فرم ممکن. درگذشت او باید با افتخار و غرور، به خاطر دیدن این بچه‌ها، همراه بوده باشد. او هیچگاه نمی‌خواست که ما را در این حالت ببیند.
یا، مشکل خود وقفه بازی‌های ملی بوده است؟ می‌دانم که برخی از شما بازی‌های بسیار مهمی با تیم‌های ملی خود در پیش دارید. می‌دانم که آن‌ها چه اهمیت بالایی برایتان دارند، و باید حواستان را در موردش جمع کنید. و یا شاید مسئله رفع تشنگی باشد، که پس از فصلی فوق‌العاده موفقیت آمیز که آن را پشت سر گذاشتیم، کمی طبیعی است. اما همه می‌دانیم که این مسئله با تیمی مانند بارسا، کاری ندارد.
لطفا، نگرانی ما را درک کنید. ما شما را در حالی بر دنیا حکومت می‌کردید، دیده‌ایم. شما که نمی‌خواهید در این نقطه تسلیم شوید؟ زیرا ما نشده‌ایم. ما از سقوط باز گشته‌ایم و می‌خواهیم پنج بازی آینده را پیروز شویم تا اوضاع را سامان ببخشیم. این تیم، بهترین تیم دنیاست، و این اوضاع نباید پایدار بماند. اینکه این روزها را به یاد روزهای وحشتناک 2014 می‌اندازد، دردناک است؛ زیرا این تیم، همین یک ماه پیش، چیزی فراتر از فوق‌العاده بود.
نکند به خاطر باخت به بزرگترین رقیبمان است؟ منظورم این است که، آن شکست قابل درک است. آن نتیجه شوکی برای همه ما بود، اما بازیکنان ما آنقدر حرفه‌ای هستند که نگذارند یک روز بد، این چنین خاطرشان را مغشوش کند. ما هنوز فرصت دو گانه داریم، و نمی‌توانیم ببینیم که شما تسلیم شده‌اید.
شما مثلا مردان لوچو هستید! - جنگجو، مبارز. آن استحکام و روحیه جنگجویانه شما کجاست؟ شما تیمی بودید که پر بود از رهبر و کاپیتان. گلادیاتور‌های پر افتخار، با بیشترین جام‌های ممکن. اما تماشای این روزهای شما، ما را به تعجب وا می‌دارد که آیا این فقط یک دوره گذراست، و یا اینکه شما خیلی زود اوج گرفتید و الان در حال سقوط هستید.
من نمی‌خواهم تقصیر را گردن هیج یک از شما، یا مربی، و یا داوران بیندازم. شب گذشته ما شما را از لحاظ روحی ضعیف دیدیم. با اطمینان کمتر. این تیم نه دیگر بهترین تیم جهان بود، و نه روحیه قهرمانان و اسطوره‌ها را در خود داشت. شما خودتان نبودید، و برای درآوردن بازی، تحت فشار بسیار زیادی قرار داشتید. و در نهایت، آن را هم از دست دادید.
سرجیو راموس ژانویه گذشته از بد اقبالی تیمش در فصلی که ما سه گانه بردیم، می‌گفت. می‌گفت آن‌ها در فرم بسیار خوبی بودند و فوتبال می‌تواند هر چیزی را تغییر دهد. تا اینجا، او درست می‌گوید. زمان این نرسیده که به او ثابت کنید اشتباه می‌کند؟
از شما می‌خواهیم که از جای خود برخیزید. می‌خواهیم که بجنگید؛ پنج بازی دیگر. یک واکنش می‌خواهیم، از همه شما. بازی‌ها با فاصله زمانی مناسبی برگزار می‌شوند و خستگی می‌تواند به راحتی کنترل شود. البته این در صورتی است که شما بچه‌ها، بازگشت آخر را انجام دهید. این مسئله دور از دسترس نیست، اگر شما به آن باور داشته باشید. بعد از این فصل خارق العاده، نمی‌توانیم ببینیم که اینگونه از دست می‌روید.
شما همیشه حمایت ما را پشت سر خود دارید؛ همه چی به شما بستگی دارد، آقایان!
با احترام،
یک هوادار نگران.
| پاسخ به: نامه ای به بازیکنان |  |
|
|---|---|---|
 |
این چندتا بازی مثل یه طوفان سهمگین بود که اومد و تیم رو به زمین زد .ولی هرچی بود گذشت ،فوتبال همینه دیگه نکته مثبت اینه ما هنوزم دوتا جامو تو چنگمون داریم.لطفا نگهش دارین. به خاطر بارسلونا باشگاهی که همه با اقتدار و غرور به یاد میاریم. سه‌شنبه، ۳۱ فروردین ۱۳۹۵ (۱۸:۵۴)
| |
| پاسخ به: نامه ای به بازیکنان | |
|
|---|---|---|
 |
وقتی والنسیایی که هفت تاییش کرده بودیم میاد و مارو شکست میده دیگه دلمونو به چی خوش کنیم ؟؟ یه ماهه ما دو آتیشه ها داریم با اشک میخوابیم... شکست در الکلاسیکویی که پیش بینی کرده بودیم بالای 5 گل میزنیم شکست از اتلتیکویی که از 2014 در حسرت یه مساوی از ما بود اینا همه به کنار... والنسیا رو کجای دلمون بذاریم ؟ تیم 14 لالیگا... بچه ها بلند شید ما به عشق بازی شما تلویزیونو روشن می کنیم..... به خودتون بیاید .. طوری به خودتون بیاید که مث قبلنا بعد پایان بازیتون بخندیم و با افتخار بگیم : " این تیمیه که عاشقشم" نه اینکه بعد بازی با عصبانیت توجیه باختتونو بیاریم... اگه بوسکتس دفاعش خوب بود اگه مسی نمیومد وسط اگه نیمکت خوبی داشتیم و هزار و یک اگر و امای دیگر.... مگه تا یه ماه پیش هم همین بازیکنا و همین نیمکت و همین کادر نبود که بازی میکرد ؟ پس چرا اینجوری شد... چرا..... بچه ها بلند شید ما همچنان به عشق شما پای تلویزیون میشنیم... بلند شید... سه‌شنبه، ۳۱ فروردین ۱۳۹۵ (۱۵:۴۱)
| |
| پاسخ به: نامه ای به بازیکنان! | |
|
|---|---|---|
|
|
سلام به همه ! واقعاً تمام حرف های ناگفته مرا یاد آور شدید بسیار زیاد تشگر. سه‌شنبه، ۳۱ فروردین ۱۳۹۵ (۷:۳۵)
| |
| پاسخ به: نامه ای به بازیکنان | |
|
|---|---|---|
 |
چهارشنبه آخرین فرصت
سه‌شنبه، ۳۱ فروردین ۱۳۹۵ (۲:۴۸)
| |
| پاسخ به: نامه ای به بازیکنان | |
|
|---|---|---|
 |
کو گوش شنوا
دوشنبه، ۳۰ فروردین ۱۳۹۵ (۲۱:۱۲)
| |
| پاسخ به: نامه ای به بازیکنان | |
|
|---|---|---|
 |
بلند شید و دوباره ثابت کنید که بهترینید...
دوشنبه، ۳۰ فروردین ۱۳۹۵ (۲۰:۳۹)
| |
| پاسخ به: نامه ای به بازیکنان | |
|
|---|---|---|
 |
اینقدر با ناز و کرشمه و تمیز بازی نکنید یکم وحشی بودن و لاشخور بودن هم چندان بد نیست
دوشنبه، ۳۰ فروردین ۱۳۹۵ (۱۵:۳۸)
| |
| پاسخ به: نامه ای به بازیکنان! | |
|
|---|---|---|
|
|
کلمه به کلمه و جمله به جمله حرف دل همه هوادارا بود! این روزا بدجور نتایج تیم داغونمون کرده  اما همچنان امید داریم به کسایی ک بهترین هارو فصل پیش بهمون هدیه دادن،بجنگید با تمام وجودتون و انقدر مفت و مسلم به کفتارها فرصت خودنمایی ندید! ویسکا بارسا 
دوشنبه، ۳۰ فروردین ۱۳۹۵ (۱۴:۰۹)
| |
| پاسخ به: نامه ای به بازیکنان! | |
|
|---|---|---|
|
|
من که از سه گانه و دو گانه گذشتم وبه يگانه قانع هستم
دوشنبه، ۳۰ فروردین ۱۳۹۵ (۱۴:۰۸)
| |
| پاسخ به: نامه ای به بازیکنان! | |
|
|---|---|---|
 |
امید وارم که بازیکنان بارسا به این بحران پایان بدن و ایشالا بریم بره کسب دوگانه
دوشنبه، ۳۰ فروردین ۱۳۹۵ (۱۳:۰۵)
| |
| پاسخ به: نامه ای به بازیکنان! | |
|
|---|---|---|
 |
خدایی یک ماه کابوس وار رو داریم سپری میکنیم و امیدوارم که چهارشنبه این روند متوقف بشه
دوشنبه، ۳۰ فروردین ۱۳۹۵ (۱۰:۵۵)
| |