منبع: Weloba
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

یک هفته پیش، تصور مصاف با خیخون در نیوکمپ می‌توانست مانند یک کابوس باشد. دیداری سخت مقابل حریفی سخت که به سختی می‌توان در مقابلش کنترل کامل بازی را در اختیار گرفت، و در مقابل یک سرمربی (آبلاردو) که آشنایی کامل با سبک لوییز انریکه دارد. اما پس از سه نمایش ضعیف (مقابل سوسیداد، اتلتیکو مادرید و والنسیا) بارسا هشت گل در خانه دپورتیوو به ثمر رساند؛ تیمی که در دیدار رفت دو تیم در نیوکمپ، میزبان را متوقف کرده بود. حال، آیا با این هشت گل می‌توان همه چیز را فراموش کرد و طوری وانمود کرد که انگار اوضاع مانند سه هفته پیش است؟

احتمالا نه! ولی سقوطی که در حال تجربه‌اش بودیم، احتمالا به پایان خود رسیده است. بازیکنان بارسا باید به همان اندازه که برای دیدار مقابل حریفان اصلی خود، رئال مادرید و اتلتیکو، ارزش قائلند، برای دیدار مقابل اسپورتینگ هم قائل باشند. چرا که این تیم خصوصیتی دارد که آن دو ندارند: آن‌ها برای سقوط نکردن می‌جنگند.

خیخون ترس را کنار خواهد گذاشت

شاید برای خیلی‌ها جذابیتی نداشته باشد، اما رقابت در پایین جدول هم بسیار حساس و نزدیک است، به طوری که یک امتیاز هم، می‌تواند اوضاع را تغییر دهد. حال فرقی نمی‌کند این امتیاز از ختافه و سویا گرفته شود، و یا از بارسا. خود آبلاردو اشاره داشته است که به نیوکمپ می‌آید تا پیروز شود. ادعایی که نشان از جاه طلبی او، و تمایل تیمش برای یک سال بیشتر حضور در سطح اول فوتبال اسپانیا، دارد. و حالا با توجه به نتایج بد اخیر بارسا و حضور باشگاه‌های مادریدی درست پشت سر این تیم، دیگر هیچ باشگاهی حضور در نیوکمپ را برابر با باخت قطعی نمی‌داند و می‌داند که ممکن است مسی، نیمار و سوارز نمایش فوق‌العاده‌ای نداشته باشند. این ویژگی، چیزی است که اسپورتینگ می‌تواند از آن استفاده کند؛ چیزی که به سادگی نمی‌توانید در مقابل بارسا، داشتنش را متصور باشید.

بازی رفت دو تیم، که بارسا به دلیل حضور در جام باشگاه‌های جهان، مجبور بود آن در با مدتی تعویق، در وسط هفته انجام دهد، با وجود نتیجه نسبتا خوبی که داشت (1-3)، بازی آسانی نبود. پایان فصل نزدیک است و نتایج مثبت و منفی هر نتیجه، تأثیری مستقیم‌تر بر وضعیت جدول و متعاقبا قهرمان لیگ، خواهد داشت. در مجموع، خیخون باید تا انتها بجنگد تا بتواند در لیگ بماند، و شکست و یا متوقف کردن بارسا، روحیه آن‌ها را بسیار بالا می‌برد و به آن‌ها یک برتری واضح از لحاظ روانی، نسبت به حریفان مستقیمشان، یعنی ختافه، گرانادا و لوانته، می‌دهد. علاوه بر آن، بازیکنان این تیم فرصت دارند که با درخشش خود، ثابت کنند که بی‌توجه به آینده‌ای که در پایان فصل در انتظار این باشگاه است، آن‌ها همچنان لیاقت بازی در لالیگا را دارند. بازی مقابل بارسا بهترین فرصت برای درخشش آن هاست و اینکه نشان بدهند تا چه اندازه ارزشمند هستند - مصداق بارز برای این نکته، آلن هالیلوویچ است.

هالیلوویچ: موقعیتی برای درخشش

این بازیکن کروات فصلی فوق‌العاده به همراه خیخون نداشت، اما واضحا پیشرفت کرد و نشانه‌هایی از بلوغ در بازی او به چشم می‌خورد. آخرین اخباری که در مورد او وجود داشت، نشان می‌داد که او باز هم قرار است یک فصل را به عنوان یک یار قرضی در تیمی دیگر سپری کند. حتی برخی گفته‌اند که او قرار است به عنوان بخشی از قرارداد کوین گامیرو به سویا فروخته شود. البته این‌ها همه حدس و گمان است و او در دیدار مقابل بارسا این فرصت را دارد تا با درخشش خود، ثابت کند لیاقت اینکه یک فصل کامل را در تیم نخست بارسا حضور داشته باشد، دارد.

بارسا باید مراقب غریزه بقاء حریفش باشد. این بُعد از وجود انسان بوده است که او را در طول قرن‌ها، زنده نگه داشته است. مسلما در مورد اسپورتینگ، اوضاع به این شدت نیست، اما وقتی بهار می‌رسد و به روزهای پایانی لیگ نزدیک می‌شویم، احتمال بروز نمایش‌های عجیب از تیم‌های کوچک‌تر، بالا می‌رود. این بخش از فصل، پر است از نتیجه‌های نادر، باخت‌های غافلگیر کننده و آمار و ارقام عجیب و غریب. لالیگا تمام نشده است؛ نه برای بارسا و نه برای اسپورتینگ. و هر دو تیم، تمایلات یکسانی دارند: پیروزی!