سعید ایمنی / FCBarcelona.ir

بارسا موفق شد با پیروزی 1-0 برابر شالکه در نیوکمپ، در مجموع با نتیجه 2-0 از سد این تیم آلمانی عبور کرده و راهی مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان شود.

تک گل بارسا را در این دیدار، یحیی توره به ثمر رساند، گلی که از جهت تاثیر مثبت روحی چشمگیری که بر روی تیم داشت، بسیار با ارزش‌تر از یک گل بود. شالکه با دست خالی از نیوکمپ، به آلمان بازگشت، اگرچه این شکست، چیزی از ارزش‌های تیم خوب آلمانی نخواهد کاست.


بازی در شرایطی آغاز شد که در همان دقایق آغازین، بارسا می‌توانست روی نفوذ اتوو از سمت راست، به گل برسد، اما نه بویان و نه اینیستا، موفق به شلیک شوتی در چهارچوب دروازه شالکه نشدند. اما بازی کم کم، تحت تاثیر شروع پر هیجان و تهاجمی شالکه قرار گرفت. بازیکنان بارسا که به وضوح، به شدت تحت فشار قرار داشتند، در دقایق میانی نیمه اول، به هیچ وجه بازی خوبی را از خود به نمایش نگذاشتند، و تنها کم دقتی مهاجمین شالکه در زدن ضربات آخر و یکبار نیز واکنش عالی ویکتور والدس، باعث بسته ماندن دروازه بارسا شد.
به نظر می‌رسید بر خلاف عادت چند هفته اخیر، شب شب بدشانسی بارسا نیست!

شاید بتوان گفت بارسا در نیمه اول، و به خصوص مدافعین و هافبک‌های این تیم، بدترین بازی چند سال اخیر خود را به نمایش گذاشته بودند. روند تزلزل و سستی خط دفاع بارسا که از چند هفته اخیر، به وضوح ادامه پیدا کرده بود، به نظر می‌رسید در حال رسیدن به نقطه اوج خود است و در واقع هیچ گونه پرسینگ و فشاری روی بازیکنان شالکه اعمال نمی‌شد. مدافعین این تیم، به راحتی توپ را با پاس‌های نرم و بلند، پشت سر هافبک‌ها و یا مدافعین کناری بارسا، به مهاجمین خود می‌رساندند و هافبک‌های بارسا نیز، در میان بازی به هم ریخته مدافعین این تیم، از بازی محو شده بودند. چنین اتفاقی، شاید در چند سال اخیر، بی‌سابقه بود.

شاید بتوان بارسا را بابت 0-0 ماندن نتیجه تا دقیقه 35 خوش شانس نامید، در حالی که با وجود برتری شالکه در بازی موثر، بهترین موقعیت نیمه، روی پاس عالی اینیستا، برای بارسا بدست آمد. ژاوی در موقعیتی عالی، به طور کامل با دروازبان جوان شالکه تک به تک شد، اما نتوانست توپ را درون دروازه جای دهد.

در دقایق پایانی بازی، در حالی که به نظر می‌رسید، یک تساوی بدون گل در پایان نیمه در حال شکل‌گیری است، بارسا روی حرکت عالی بویان از سمت راست، و پاس عرضی عالی او، صاحب موقعیت شد. مدافع شالکه، به شکلی تحسین برانگیز، توپ را با پشت سر از روی خط دروازه بیرون کشید، اما یحیی توره آنجا حاضر بود و با یک ضربه نرم، شاید مهمترین گل دوران ورزشی‌اش را به ثمر رساند. بارسا 1 - شالکه 0.


این گل بیش از آنکه به جهت افزایش فاصله دو تیم، به 2 گل ارزش داشته باشد، از این جهت ارزشمند بود که اوضاع در هم ریخته روحی بارسا را به شدت بهبود بخشید. شروع نیمه دوم، موید همین مطلب بود.

در نیمه دوم، انگار تیم دیگری پای به زمین گذاشته بود. بارسایی که تا حدود زیادی، شبیه بارسای افسانه‌ای بود. بارسایی که حمله می‌کرد، پاس‌های ریسکی اما زیبا می‌داد، موقعیت خلق می‌کرد ... و البته مطابق انتظار، بارسایی که کم موقعیت گل خراب نمی‌کرد!

کفه ترازوی بازو به طور کامل تغییر جهت داد و بارسا سوار بر بازی شد. بی‌شک اگر بارسا با نتیجه 0-0 به رختکن می‌رفت، نیمه دوم نیز، شاهد روندی همانند نیمه اول بودیم، اما بازیکنان بارسا با روحیه‌ای دو چندان پای به میدان گذاشتند. اعتماد به نفسی که دوباره به پویول و تورام بازگشته بود، اجازه هر گونه حرکتی را از مهاجمین حریف گرفت. زامبروتا و آبیدال نیز، در حالی که خیلی کم نفوذ می‌کردند، جناحین دفاع را که در نیمه اول، هدف اصلی حملات شالکه بود، به خوبی پوشش دادند. ژاوی و اینیستا بار دیگر نبض بازی را در دست گرفتند و حضور بویان در سمت راست، همچنان تیم را قبراق نگه داشت. به نظر می‌رسید، دستوران تاکتیکی فرانک ریکارد بین دو نیمه، به قدر کافی برای تغییر جریان بازی، خوب بوده است.

ستاره نیمه دوم، کسی نبود جز بویان کرکیچ، کسی که با گل هفته قبلش در زمین شالکه، عنوان جوانترین گلزن تاریخ لیگ قهرمانان را بدست آورد. حضور مثمر ثمر او در سمت راست خط حمله، نکته قابل توجه این دیدار بود. با در نظر داشتن اینکه بویان از لحاظ فیزیکی، قادر نبود با درگیری شانه به شانه از مدافع حریفش عبور کند، اما با استفاده از تکنیک چشم نواز خود، بارها و بارها از سمت راست به قلب خط دفاع شالکه زد و چندین و چند موقعیت را با پاس‌های عرضی خود ایجاد نمود که آنری و اتوو با بی‌دقتی نتوانستند زحمات او را به گل مبدل کنند.


حرکات تکنیکی اینیستا در میانه زمین و حضور موثر ژاوی و یحیی توره نیز، کاملا هافبک‌های شالکه را، درست بر خلاف نیمه اول، از کار انداخته بود. بارسا با کمی دقت، به راحتی می‌توانست گلهای بیشتری به ثمر برساند، اما نکته آزار دهنده اکثر بازی‌های بارسا، یعنی از دست دادن موقعیت‌های بی‌شمار، بار دیگر در این دیدار نیز، تماشاگران آبی و اناری‌ها را آزرد. اگرچه آنری و اتوو، علی رغم ناتوانی در به ثمر رساندن گل، با دوندگی بسیار خود، تاثیر به سزایی در چرخش بازی به سود بارسا داشتند.

در ادامه بویان جای خود را به دیگر ستاره جوان بارسا، جیوانی دوس سانتوس داد، که او نیز در جناح راست خوب بازی کرد و در همان دقایق اندک، چند موقعیت خوب را ایجاد نمود. ورود مارکز به جای یحیی توره و تعویض گودیانسن در لحظات پایانی با آنری، دو تغییر دیگر ترکیب بارسا بودند.

بارسا در نهایت، با ارائه یک بازی متحول شده در نیمه دوم، و تلفیقی از بازی هجومی و منطقی، موفق شد حریف قبراق و شایان تحسین آلمانی خود را پشت سر بگذارد، و آماده میزبانی از دیگر تیم بزرگ اروپایی، منچستر یونایتد باشد. البته با این تفاوت که احتمالا بارسا در مقابل شیاطین سرخ، فوق ستاره محبوب خود، لیونل مسی را نیز در اختیار خواهد داشت.